เราเลิกกับแฟนได้จะ 3 ปีแล้ว จากกันไม่ค่อยสวยเท่าไร และตอนนี้เราก็ไม่กล้าที่จะเริ่มใหม่กับใคร เพราะกลัวว่าจะสิ่งที่เคยเจอมา มันเป็นอะไรที่แย่มากตอนเราคบกัน เราคบกันมา 2 ปี ตอนนั้นอฟนเราห้ามเราทุกอย่าง ห้ามเล่นโซเชียล ไปไหนต้องบอกตลอด ไปหาเพื่อนยังโกรธ คุยกันแทบจะทั้งวัน จะทำธุระอะไรวางสายก็ไม่ได้ บางทีเราคุยโทรศัพท์กันอยู่ยังว่าคุยกับคนอื่นอีก แม่โทรมายังต้องประชุมสาย สุดท้ายไอ้การไม่มีความเชื่อใจเราของเค้า ทำให้เราต้องเลิกกัน แรกๆที่เฮิร์ทมาก เสียดายเวลาและคำที่เค้าบอกว่าเค้ารักเราไง เค้าถึงทำแบบนั้น แต่คำว่ารักของเค้ามันเจ็บปวดเหลือเกิน มันทำร้ายเรามาก เรายังเชื่อใจเค้า แต่ทำไมเค้าถึงไม่มีความเชื่อใจเรา ร้องไห้ แต่พอเวลาผ่านมาแล้ว เรารู้สึกดีมากที่ผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ แต่สิ่งที่เลวร้ายคือ เราไม่กล้าที่จะรักใครอีกเลย ไม่ว่าเค้าจะดีกับเราแค่ไหน และเรารู้ดีว่าเค้าเป็นคนดีขนาดไหน แต่เรากลับไม่กล้าที่จะตกลงเป็นแฟนกับใครได้อีก ปัจจุบันก็เลยต้องนั่งเหงาแบบนี้ และอนาคตคิดว่าต้องขึ้นคานแน่ๆ
มีใครมีทางหรือวิธีที่จะให้หาจากโลกฟิโลโฟเบีย(โรคกลัวความรัก)นี้ไหมคะ
ถึงมันจะดีที่ไม่ต้องนั่งทุกข์เรื่องที่จะมาทะเลาะกันกับแฟนแต่ในบางเวลาเราก็อยากมีใครเราบ่นว่าเราเหนื่อยกับเรื่องเรียน เรื่องเล็กๆน้อย มีคนให้นั่งร้องให้ด้วยได้ แต่ไม่เอาแบบแฟนเก่านะคะ เข็ดมาก
ปล.นี่เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ
มีใครกลัวความรักเหมือนกันไหม
มีใครมีทางหรือวิธีที่จะให้หาจากโลกฟิโลโฟเบีย(โรคกลัวความรัก)นี้ไหมคะ
ถึงมันจะดีที่ไม่ต้องนั่งทุกข์เรื่องที่จะมาทะเลาะกันกับแฟนแต่ในบางเวลาเราก็อยากมีใครเราบ่นว่าเราเหนื่อยกับเรื่องเรียน เรื่องเล็กๆน้อย มีคนให้นั่งร้องให้ด้วยได้ แต่ไม่เอาแบบแฟนเก่านะคะ เข็ดมาก
ปล.นี่เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ