สมัยก่อนที่มีหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น "คนเมือง" วิทยุ เอ เอ็ม. และสถานีโทรทัศน์ช่อง ๘ ของกรมประชาสัมพันธ์กำลังดังนั้น หนึ่งในโฆษณาในหน้าหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นในขณะนั้น คือ โปรแกรมภาพยนต์ที่เข้าฉายตามโรงในจังหวัดเชียงใหม่ ได้แก่ ศรีนครพิงค์ เวียงพิงค์ สุริวงศ์ และ ศรีวิศาล
ภาพจากคุณสมเดช วรรณก้อน
แค่สี่โรงนี้ ผมก็ร้องโอ้โฮอยู่ในใจ เมื่อเทียบกับอำเภอที่ผมอยู่ มีโรงฉายหนังประจำอยู่เพียงโรงเดียว เป็นโรงไม้ขนาดใหญ่ มีโปรแกรมฉายเพียงเรื่องละวัน นอกจากหนังดังจริงๆ อาจค้างอยู่สักสองวัน แล้วก็ไปฉายที่โรงภาพยนตร์ในอำเภออื่น มีเพียงพัดลม พร้อมกับกลิ่นปัสสาวะจางๆ เคล้ากับน้ำยาดับกลิ่นแถวที่นั่งชั้นสามเท่านั้น สำหรับค่าดูตอนกลางวัน ชั้นสามคนละบาท ชั้นสองคนละสองบาท และชั้นหนึ่งคนละสามบาท ส่วนตอนกลางคืนอัตราค่าดูชั้นสามจะเป็นคนละสามบาท ชั้นสองคนละสี่บาท และชั้นหนึ่งคนละห้าบาท ที่นั่งไม้พับได้ทั้งหมด
อ้าว... เล่าเพลินไปหน่อย สรุปว่าโรงภาพยนตร์ในเมืองเชียงใหม่มีโปรแกรมฉายภาพยนตร์นานนับสัปดาห์ ติดแอร์คอนดิชั่น เบาะนวม สบายกว่าที่บ้านผมหลายขุม แต่ตอนนี้โรงภาพยนตร์ดังกล่าวได้รื้อหมดแล้ว ซึ่งผมได้พยายามหาที่ตั้งจากเว็บไซต์ต่างๆ ปรากฎผลดังนี้
๑. ศรีนครพิงค์ อยู่ที่ถนนราชวงศ์ บริเวณสี่แยกถนนเข้าตลาดวโรรส ตัวโรงหนังเป็นตึกชั้นเดียวหลังคาสูง มีทางเข้าออกสองข้าง ชั้นดูหน้าสุดเป็นเก้าอี้ไม้พับเองยาวติดกันไป ชั้นบนเป็นเก้าอี้เหล็กเบาะฟองน้ำ โรงนี้มีรอบพิเศษสี่โมงครึ่งสำหรับนักศึกษา ม.ช.ที่อยากดูหนังเสียงในฟิล์ม
เจ้าของคือ เจ้าไชยสุริวงศ์ ณ เชียงใหม่ ฉายแต่หนังฝรั่งเท่านั้น ภายหลังถูกรื้อลงเพื่อสร้างเป็นตลาด คนเชียงใหม่นิยมเรียกว่า "โฮงหนังศรีพิงค์"
๒. เวียงพิงค์ หรือ ควีนส์(เดิม) อยู่ที่ถนนช้างคลาน ตรงข้ามซอยสุเหร่าอิสลาม สร้างด้วยไม้สักชั้นเดียว ประตูเข้าออกสองบาน ด้านขวามือเป็นร้านของกินเล่น ฉายหนังอินเดีย ระยะหลัง มีหนังไทยและหนังจีนเข้าฉายสลับกัน รื้อเมื่อปี พ.ศ.๒๕๑๓
๓. สุริวงศ์ อยู่ที่ถนนคชสาร ตรงข้ามประตูท่าแพ สร้างเป็นตึกสองชั้น บริเวณใต้โรงหนังมีร้านขายหนังสือชื่อ "สุริวงศ์ บุ๊คเซนเตอร์" มีโรงพิมพ์ที่พิมพ์ตั๋วหนังเป็นของตัวเอง มีประตูทางเข้าด้านล่างสองประตู ชั้นบนอีกหนึ่งประตู ฉายหนังไทย เป็นของเจ้าไชยสุริวงศ์ ณ เชียงใหม่ ต่อมาถูกรื้อลงสร้างห้างสรรพสินค้า
๔. ศรีวิศาล หรือ ตงก๊ก (เดิม) อยู่ที่ถนนท่าแพ ตรงข้ามวัดแสนฝาง ตัวโรงหนังสร้างด้วยไม้สักสองชั้นทั้งหลัง เกิดจากการลงทุนร่วมกันของคนจีนในเมืองเชียงใหม่ ต่อมาได้ขายกิจการให้นายบุญเลิศ ชินวัตร ฉายหนังไทย ภายหลังได้รื้อแล้วสร้างเป็นห้างสรรพสินค้าชื่อ ห้างชินวัตร ปัจจุบัน คือ ร้าน เอไอเอส.
อัตราค่าดูโดยเฉลี่ยขณะนั้น ประมาณ ๕ บาทครับ.
..........................................................
ขอขอบคุณภาพจากคุณสมเดช วรรณก้อน และข้อมูลจากเว็บไซต์มุสลิมเชียงใหม่ดอทเน็ต
กระทู้ก่อนนอน (๑๒๓)
ภาพจากคุณสมเดช วรรณก้อน
แค่สี่โรงนี้ ผมก็ร้องโอ้โฮอยู่ในใจ เมื่อเทียบกับอำเภอที่ผมอยู่ มีโรงฉายหนังประจำอยู่เพียงโรงเดียว เป็นโรงไม้ขนาดใหญ่ มีโปรแกรมฉายเพียงเรื่องละวัน นอกจากหนังดังจริงๆ อาจค้างอยู่สักสองวัน แล้วก็ไปฉายที่โรงภาพยนตร์ในอำเภออื่น มีเพียงพัดลม พร้อมกับกลิ่นปัสสาวะจางๆ เคล้ากับน้ำยาดับกลิ่นแถวที่นั่งชั้นสามเท่านั้น สำหรับค่าดูตอนกลางวัน ชั้นสามคนละบาท ชั้นสองคนละสองบาท และชั้นหนึ่งคนละสามบาท ส่วนตอนกลางคืนอัตราค่าดูชั้นสามจะเป็นคนละสามบาท ชั้นสองคนละสี่บาท และชั้นหนึ่งคนละห้าบาท ที่นั่งไม้พับได้ทั้งหมด
อ้าว... เล่าเพลินไปหน่อย สรุปว่าโรงภาพยนตร์ในเมืองเชียงใหม่มีโปรแกรมฉายภาพยนตร์นานนับสัปดาห์ ติดแอร์คอนดิชั่น เบาะนวม สบายกว่าที่บ้านผมหลายขุม แต่ตอนนี้โรงภาพยนตร์ดังกล่าวได้รื้อหมดแล้ว ซึ่งผมได้พยายามหาที่ตั้งจากเว็บไซต์ต่างๆ ปรากฎผลดังนี้
๑. ศรีนครพิงค์ อยู่ที่ถนนราชวงศ์ บริเวณสี่แยกถนนเข้าตลาดวโรรส ตัวโรงหนังเป็นตึกชั้นเดียวหลังคาสูง มีทางเข้าออกสองข้าง ชั้นดูหน้าสุดเป็นเก้าอี้ไม้พับเองยาวติดกันไป ชั้นบนเป็นเก้าอี้เหล็กเบาะฟองน้ำ โรงนี้มีรอบพิเศษสี่โมงครึ่งสำหรับนักศึกษา ม.ช.ที่อยากดูหนังเสียงในฟิล์ม
เจ้าของคือ เจ้าไชยสุริวงศ์ ณ เชียงใหม่ ฉายแต่หนังฝรั่งเท่านั้น ภายหลังถูกรื้อลงเพื่อสร้างเป็นตลาด คนเชียงใหม่นิยมเรียกว่า "โฮงหนังศรีพิงค์"
๒. เวียงพิงค์ หรือ ควีนส์(เดิม) อยู่ที่ถนนช้างคลาน ตรงข้ามซอยสุเหร่าอิสลาม สร้างด้วยไม้สักชั้นเดียว ประตูเข้าออกสองบาน ด้านขวามือเป็นร้านของกินเล่น ฉายหนังอินเดีย ระยะหลัง มีหนังไทยและหนังจีนเข้าฉายสลับกัน รื้อเมื่อปี พ.ศ.๒๕๑๓
๓. สุริวงศ์ อยู่ที่ถนนคชสาร ตรงข้ามประตูท่าแพ สร้างเป็นตึกสองชั้น บริเวณใต้โรงหนังมีร้านขายหนังสือชื่อ "สุริวงศ์ บุ๊คเซนเตอร์" มีโรงพิมพ์ที่พิมพ์ตั๋วหนังเป็นของตัวเอง มีประตูทางเข้าด้านล่างสองประตู ชั้นบนอีกหนึ่งประตู ฉายหนังไทย เป็นของเจ้าไชยสุริวงศ์ ณ เชียงใหม่ ต่อมาถูกรื้อลงสร้างห้างสรรพสินค้า
๔. ศรีวิศาล หรือ ตงก๊ก (เดิม) อยู่ที่ถนนท่าแพ ตรงข้ามวัดแสนฝาง ตัวโรงหนังสร้างด้วยไม้สักสองชั้นทั้งหลัง เกิดจากการลงทุนร่วมกันของคนจีนในเมืองเชียงใหม่ ต่อมาได้ขายกิจการให้นายบุญเลิศ ชินวัตร ฉายหนังไทย ภายหลังได้รื้อแล้วสร้างเป็นห้างสรรพสินค้าชื่อ ห้างชินวัตร ปัจจุบัน คือ ร้าน เอไอเอส.
อัตราค่าดูโดยเฉลี่ยขณะนั้น ประมาณ ๕ บาทครับ.
..........................................................
ขอขอบคุณภาพจากคุณสมเดช วรรณก้อน และข้อมูลจากเว็บไซต์มุสลิมเชียงใหม่ดอทเน็ต