จะแต่งนิยายให้เรื่องยาวขึ้น ต้องทำอย่างไรคะ?

หรือกำลังเข้าใจผิดว่าเรื่องสั้นขนาดยาวของตัวเองเป็นนิยาย?

(อันนี้ถามลอยๆ ครับ เมื่อยืนยันว่ามันเป็นนิยายและอยากให้มันยาวขึ้น ก็ว่ากันตามนั้นเนอะ)

เท่าที่พอทราบนะครับ สองคคห.บน. ให้รายละเอียดไปพอสมควรแล้ว ส่วนของผมเป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ

ตามนี้...

1. คนเขียนต้องรู้ให้ได้ก่อนว่า แก่นของเรื่องที่เขียนคืออะไร อะไรคือประเด็นหลักที่ต้องนำเสนอ เมื่อคนอ่านอ่านจบแล้วสรุปได้ตรงตามที่ผู้เขียนคิด แสดงว่าผู้เขียนสามารถบอกเล่าเรื่องราวได้ตามเป้าประสงค์ของตัวเอง ตรงนี้คือแกนใหญ่ในการดำเนินเรื่องไม่ให้เป๋ปัดเข้ารกเข้าพง

เช่น... ความรักชนะทุกสิ่ง

เมื่อคนอ่านอ่านจบแล้ว เข้าใจเรื่องนี้ชัดแจ้ง อาจถึงรำพึงกับตัวเองเบาๆ แสดงว่าคนเขียนทำสำเร็ต

2. จากแก่นตัวอย่าง ความรักจะต้องมีสองตัวละครเป็นอย่างน้อย คือผู้ที่รักกับผู้ที่ถูกรัก ซึ่งจะเป็นความรักระหว่างอะไรใครหรือสิ่งไรก็ได้ แน่นอนว่า การสร้างตัวละครระหว่างคนกับคน ย่อมง่ายที่สุดที่ผู้เขียน(ในฐานะคน)กับผู้อ่านจะสื่อสารกันเข้าใจได้ง่ายที่สุด สิ่งที่ต้องพิจารณาจากแก่นคือ
-ความรัก คืออะไร ระดมความคิดเห็นของผู้เขียนหรือค้นคว้าหรือสัมภาษณ์หรือใดๆ ก็ตาม อาจได้นิยามเป็นร้อยเป็น ค่อยนำมาเรียบเรียงลำดับความสัมพันธ์ ความสำคัญ และดูว่าเราสนใจนิยามใดเป็นพิเศษ อาจเลือกมาสักสามสี่นิยาม เพื่อให้เป็น พล็อตรอง ซึ่งยังสนับสนุนแก่นเรื่องอยู่นั่นเอง

3. เลือกนิยามที่ตัวเองเชื่อมั่นที่สุด วางเป็นธีมหลัก เขียนเหตุการณ์ที่สนับสนุนคำนิยามนั้น ให้มากที่สุดเท่าที่จะนึกได้ สักยี่สิบหรือยี่สิบห้ากำลังดี จากนั้น เขียนอุปสรรคที่จะทำให้เหตุการณ์นั้นไม่สำเร็จ วางไว้ท้ายเหตุการณ์ แล้วลองค่อยๆ คิดหาทางป้องกันหรือแก้ไขอุปสรรคนั้นวางไว้ท้ายสุด

4. นำนิยามอื่นๆ ที่เราเลือกเป็นพล็อตรอง มาเป็นหลักในการพิจารณาเหตุการณ์เดียวกัน ว่านิยามนั้น มีผลต่อเหตุการณ์นั้นอย่างไร และเมื่ออยู่ภายใต้นิยามนั้น หากเป็นอุปสรรคเดียวกัน จะแก้ปัญหาอย่างไร และหากมีอุปสรรคอื่นๆ จะแก้ปัญหาอย่างไร ทั้งนี้อุปสรรคเกิดขึ้นได้ทุกเหตุการณ์ แต่ไม่จำเป็นต้องคิดหาทางแก้ปัญหาได้ทั้งหมด

5. ลำดับความสำคัญของเหตุการณ์หลัก(ซึ่งมีฯลฯร้อยอยู่เป็นพวง) จากน้อยไปหามาก ไปจนถึงเหตุการณ์สำคัญสุดตึงเครียดที่สุดที่อาจทำให้ความรักไม่อาจเอาชนะทุกสิ่งได้จริงๆ (อย่าลืมพานิยามอื่นขยับตามไปด้วย)

สำหรับห้าขั้นตอนนี้ เป็นเพียงการสร้างโครงเรื่องอย่างกว้าง อาจใช้เนื้อที่เพียงสองสามหน้ากระดาษเอสี่ เมื่อนำมาพิจารณาอีกครั้ง เราจะเห็น จุดเริ่มต้นจากเหตุการณ์เบาๆ ค่อยไต่ระดับการพิสูจน์นิยาม(แก่นเรื่อง) มากขึ้นเข้มข้นขึ้น จนถึงจุดยอดสุดของแก่นเรื่อง หากได้ยี่สิบเหตุการณ์ อาจหมายถึงเราได้เนื้อเรื่องที่จะเล่ามาถึงอย่างน้อยคือยี่สิบบท ถึงตรงนี้เราได้โครงเรื่องที่ชัดเจนเป็นลำดับ และจะไม่สับสนเมื่อเริ่มเขียน


(สังเกตว่าผมไม่ได้พูดถึงพระเอกนางเอกหรือตัวละครเลยเนอะ)

6. จากยี่สิบกว่าเหตุการณ์ที่เราวางตามลำดับนั้น (อาจจะเหตุการณ์ละห้าหกบรรทัดเมื่อรวมอุปสรรคและการแก้ปัญหา) ให้แยกเป็นประโยคย่อยๆ ออกมา อาจได้สักเจ็ดถึงสิบประโยค (ถ้าน้อยกว่านั้นแสดงว่าเรายังไม่ได้บอกเล่าเหตุการณ์ เรากำลังบรรยายฉาก)นำที่แยกแล้วนั้น แยกหัวข้อออกมาว่า ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร เพราะอะไร
-ใคร อาจยังไม่ตั้งชื่อ แต่หมายไว้ก่อนได้ว่า พระเอก นางเอก พระรอง1 พระรอง2 อิจฉา1 อิจฉา2 ฯลฯ
-ทำอะไร สร้างการกระทำสำหรับเหตุการณ์นั้นๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง เหมือนเราดูหนังเงียบ แล้วเขียนออกมาเฉพาะการกระทำที่เห็น (เขียนเป็นคำกริยาให้เยอะที่สุดจะดี)
-อย่างไร คือขยายความจาก ทำอะไร รวมทั้งผลของการกระทำนั้น
-เพราะอะไร คืออธิบายต้นตอสาเหตุของการกระทำนั้น
-ที่ไหน และเมื่อไหร่  คือการบอกเล่าหรือการบรรยายฉากที่เกิดเหตุการณ์นั่นเอง

จากเจ็ดถึงสิบประโยค เราจะได้ ประโยคละอย่างน้อย ห้าหัวข้อที่จะพูดถึง และในแต่ละหัวข้อนั้น ก็สามารถเขียนต่อไปได้อีกห้าถึงสิบบรรทัด หมายความว่า จากหนึ่งเหตุการณ์ เราได้เจ็ดประโยค จากเจ็ดประโยคเราได้ประโยคละห้าประโยค จากห้าประโยคเราได้ประโยคละเจ็ดบรรทัด แสดงว่า ในหนึ่งเหตุการณ์ เราจะสามารถเขียนถึงมันได้ด้วยความยาว 245 บรรทัด กระดาษเอสี่หนึ่งหน้ากั้นหน้าปกติมีประมาณ 28-30บรรทัด หมายถึง เราสามารถเขียนเหตุการณ์นั้น ได้ความยาว 8-9 หน้ากระดาษเอสี่ นั่นคือจำนวนหนึ่งบทของนิยาย

เมื่อเรามียี่สิบถึงยี่สิบห้าเหตุการณ์ (ไม่รวมเปิดเรื่องสองถึงห้าบทหรือปิดเรื่องหนึ่งถึงสามบท) เราจะเขียนงานได้ยี่สิบห้าบทแบบมีไม่หลงประเด็น มีการไต่ระดับความสำคัญ ด้วยจำนวน 25*8 หน้าคือ 200 หน้าเอสี่ เมื่อบวกห้าบทหัวท้าย อีก 40 หน้า จะได้เนื้อหานิยายหนึ่งเรื่อง คือ 250 หน้า (ถือเป็นความหนากำลังดีคือประมาณ 250*2.25 หรือประมาณ 600 หน้าพ็อกเก็ตบุ๊ค

นี้คือร่างแรก การเขียนเยอะไว้ก่อน ง่ายต่อการตัดทอน มากกว่าการมาเติมทีหลัง ซึ่งอาจทำให้เหตุผลอันรัดกุมต่างๆ มีปัญหา


นี้ว่ากันเฉพาะการขยายเรื่องจาก แก่นเรื่องเป็นนิยายหนึ่งเรื่องครับ


ขออภัยที่พิมพ์ยาว ด้วยหวังจะเป็นประโยชน์กับนักอยากเขียนท่านอื่นๆ ครับ


ด้วยมิตร