สมัยมัธยมปลาย(ม.4) ผมเคยแอบชอบ ผญ.คนหนึ่ง
เธอไม่สวย เธอไม่รวย เธอไม่เด่น เหมือนใครๆๆ
เป็น ผญ.ผิวคล้ำๆ ฟันยืนนิดๆ แต่สำหรับผมเธอน่ารักดี
ผมตามจับมาสักระยะ จนเหมือนจะจีบติดตอนม.5
แต่โชคชะตาพาเราให้แยกจากกัน ผมสอบติด รร.ทหาร
ส่วนเธอนั้นยังคงเรียน ม.ปลาย แต่รักเรานั้นก็ยังใช้ได้ผ่านทางทือถือ
แบบว่าสมัยเรียนทหาร ห้ามนำมือถือเข้าไป แต่ผมก็แอบเข้าไป
ก็คุยกันบ้างหายไปบ้าง จนโชคชะตาพาเรามาเจอกันอีกครั้ง
เธอต่อมหาลัยชื่อดังทางภาคตะวันออก สาขาIT
ส่วนผม เรียนนอกเวลา ปวส.จบ ก็เลยต่อ ป.ตรี นอกเวลา วิศวะต่อ
ผมก็พาเธอไปบ้านผมตลอดเลย เพราะผมรู้แม่ผมเป็นคนดุ แต่ใจดี
เธอก็ผ่านแม่ผมได้ แต่แม่ก็ยังคงสไตร์เดิม "ปากร้ายแต่ใจดีมากๆๆๆๆ"
เราก็ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปเที่ยวทะเลบางแสน ไปเดินwalking stress
ไม่ได้นั่งรถ ไม่ได้ขี้มอเตอร์ไซด์นะ แต่เราปั่นจักรยานกันไป
ที่ใช้จักรยานเพราะ 1.เราไม่ได้ร่ำรวย 2.ปั่นไปเรื่อยๆๆเหนื่อยก็พัก
เราปั่นไปนอนที่ โรสเกรส์เฮ้า เป็นห้องพักราคาไม่แพง สะอาด อยู่แถวๆนั้น
ไปบ่อยมากๆๆ ป้าเจ้าของห้องจำชื่อเราไม่ได้หรอก แต่รู้จักเราในฉายา "จักรายานสีชมพู"
เราใช้ชีวิตวันเสาร์ว่างไปหา เธอมาบ้านผม ซ้ำไปซ้ำมาตั้งแต่เธออยู่ปี1 จนถึงปีสี่
แต่เธอไม่เคยพาผมไปบ้านเลยนะ เธอบอกถ้าเรียนจบค่อยมา
เอาแล้วสิ ม5,ม6,ปี1,ปี2,ปี3และปี4 นี้มันก็6ปีจะเข้าปีที่7ละนะ
เราสองคนเคยคุยกันนะว่า ถ้าคบกันถึง10ปีเราจะแต่งงานกัน
จะเข้าปีที่7ละ มารก็มาผจญ ไม่ใช่ใครที่ไหนไกล คนใกล้ๆๆๆ
เป็นน้องคนนึง ที่เราหวังดี แต่....... เขาแอบไปคุยกัน
ตอนแรกก็บอกพี่น้อง ทำไปทำมา เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตามนั้นแหละครับ
เรายอมปล่อยให้เค้าสองคนไปคบกันนะ แต่พี่ขอน้องอย่างหนึ่ง"กูขออย่างนึง อย่าทิ้ง ผญ คนนี้ไป ผญ.คนนี้กูรักมากๆ"
ผช.คนนั้นก็สัญญา แต่แล้วก็เหมือนเวรกรรม ตามทัน ผช.ก็ทิ้งผญ.มาคบอดีตแฟนผม แฟนผมก็ทิ้งผม ไปคนคนๆนั้น
6เดือนผ่านไป ผช.ก็ทิ้งแฟนเก่าผมไป แล้วไปมี ผญ.อื่น
สุดท้ายนี้ ไม่ขออะไรมากนะครับ "ขอให้เพื่อนๆรักแฟนตัวเองให้มากๆ" "
ถ้า หญิงหรือชายใด ยอมเลิกกับคนที่คบอยู่เพื่อมาคบกับคุณ ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด จงทำไว้ว่าเค้าก็จะทิ้งคุณแบบคนๆเก่าของเขา"
ไปละครับทำงานดีกว่าเดียวงานจะไม่เสร็จ บะบายๆๆๆๆๆๆ
*กระทู้แรก ขออภัยในความผิดพลาดมา ณ. ที่ี่นี้ด้วยนะครับ*
ท่านใดที่คบกันไม่พ้นปีที่7 มาแชร์ประสบการณ์กันนะครับ
เธอไม่สวย เธอไม่รวย เธอไม่เด่น เหมือนใครๆๆ
เป็น ผญ.ผิวคล้ำๆ ฟันยืนนิดๆ แต่สำหรับผมเธอน่ารักดี
ผมตามจับมาสักระยะ จนเหมือนจะจีบติดตอนม.5
แต่โชคชะตาพาเราให้แยกจากกัน ผมสอบติด รร.ทหาร
ส่วนเธอนั้นยังคงเรียน ม.ปลาย แต่รักเรานั้นก็ยังใช้ได้ผ่านทางทือถือ
แบบว่าสมัยเรียนทหาร ห้ามนำมือถือเข้าไป แต่ผมก็แอบเข้าไป
ก็คุยกันบ้างหายไปบ้าง จนโชคชะตาพาเรามาเจอกันอีกครั้ง
เธอต่อมหาลัยชื่อดังทางภาคตะวันออก สาขาIT
ส่วนผม เรียนนอกเวลา ปวส.จบ ก็เลยต่อ ป.ตรี นอกเวลา วิศวะต่อ
ผมก็พาเธอไปบ้านผมตลอดเลย เพราะผมรู้แม่ผมเป็นคนดุ แต่ใจดี
เธอก็ผ่านแม่ผมได้ แต่แม่ก็ยังคงสไตร์เดิม "ปากร้ายแต่ใจดีมากๆๆๆๆ"
เราก็ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปเที่ยวทะเลบางแสน ไปเดินwalking stress
ไม่ได้นั่งรถ ไม่ได้ขี้มอเตอร์ไซด์นะ แต่เราปั่นจักรยานกันไป
ที่ใช้จักรยานเพราะ 1.เราไม่ได้ร่ำรวย 2.ปั่นไปเรื่อยๆๆเหนื่อยก็พัก
เราปั่นไปนอนที่ โรสเกรส์เฮ้า เป็นห้องพักราคาไม่แพง สะอาด อยู่แถวๆนั้น
ไปบ่อยมากๆๆ ป้าเจ้าของห้องจำชื่อเราไม่ได้หรอก แต่รู้จักเราในฉายา "จักรายานสีชมพู"
เราใช้ชีวิตวันเสาร์ว่างไปหา เธอมาบ้านผม ซ้ำไปซ้ำมาตั้งแต่เธออยู่ปี1 จนถึงปีสี่
แต่เธอไม่เคยพาผมไปบ้านเลยนะ เธอบอกถ้าเรียนจบค่อยมา
เอาแล้วสิ ม5,ม6,ปี1,ปี2,ปี3และปี4 นี้มันก็6ปีจะเข้าปีที่7ละนะ
เราสองคนเคยคุยกันนะว่า ถ้าคบกันถึง10ปีเราจะแต่งงานกัน
จะเข้าปีที่7ละ มารก็มาผจญ ไม่ใช่ใครที่ไหนไกล คนใกล้ๆๆๆ
เป็นน้องคนนึง ที่เราหวังดี แต่....... เขาแอบไปคุยกัน
ตอนแรกก็บอกพี่น้อง ทำไปทำมา เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตามนั้นแหละครับ
เรายอมปล่อยให้เค้าสองคนไปคบกันนะ แต่พี่ขอน้องอย่างหนึ่ง"กูขออย่างนึง อย่าทิ้ง ผญ คนนี้ไป ผญ.คนนี้กูรักมากๆ"
ผช.คนนั้นก็สัญญา แต่แล้วก็เหมือนเวรกรรม ตามทัน ผช.ก็ทิ้งผญ.มาคบอดีตแฟนผม แฟนผมก็ทิ้งผม ไปคนคนๆนั้น
6เดือนผ่านไป ผช.ก็ทิ้งแฟนเก่าผมไป แล้วไปมี ผญ.อื่น
สุดท้ายนี้ ไม่ขออะไรมากนะครับ "ขอให้เพื่อนๆรักแฟนตัวเองให้มากๆ" "ถ้า หญิงหรือชายใด ยอมเลิกกับคนที่คบอยู่เพื่อมาคบกับคุณ ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด จงทำไว้ว่าเค้าก็จะทิ้งคุณแบบคนๆเก่าของเขา"
ไปละครับทำงานดีกว่าเดียวงานจะไม่เสร็จ บะบายๆๆๆๆๆๆ
*กระทู้แรก ขออภัยในความผิดพลาดมา ณ. ที่ี่นี้ด้วยนะครับ*