คือตอนนี้อ่ะครับผมรู้สึกดีกับเพื่อนคนนึง บอกก่อนว่าเราเป็นผู้ชายทั้งคู่นะครับ จบจากชายล้วนด้วยกัน พอเข้ามหาวิทยาลัยเราก็ได้ไปเที่ยวกันบ่อยๆ ค้างหอสลับกันอยู่เรื่อยทั้งที่ม.อยู่กันคนละฟาก (ไม่เคยมีไรกันนะ) กิน เที่ยว จนแทบจะใช้เงินกระเป๋าเดียวกัน 55555 ตอนขึ้นปี1 แรกๆ เค้าก็เลิกกับแฟนส่วนผมก็โดนปฏิเสธมาจะ 2เดือนล่ะ(จนถึงปัจจุบัน) ผมก็เริ่มรู้สึกดีกับเขานะ แต่ยังไงก็เพื่อนอ่ะเนอะ เมื่อคืนก่อนตอนเมาเรานอนเตียงเดียวกันเหมือนปกติ กอดกัน เล่นกันปกติ หอมแก้มกันเล่นๆ เหมือนปกติ แล้วบอกว่าเขารู้สึกดีกับผม ไอ้ตอนนั้นก็ปัดๆ เขาไปเพราะคิดว่าเขาคงเมา พอมาตอนเช้าเราเลยมานั่งเคลียร์กันว่าเขารู้สึกกับผม ผมก็รู้สึกดีกับเค้านะ มีไม่พอใจบ้างเวลามีคนมาขอไลน์เค้า อาจจะเป็นเพราะเมาด้วยล้ะแต่ก็ไม่กล้าคิดปล่อยๆมันไปหลังๆรู้สึกว่าตัวเองเริ่มงอนเค้ามากขึ้นในเรื่องนี้ ถามว่าอยากเป็นแฟนมั้ยก็ไม่ค่อยอยาก แต่อยากเป็นมากกว่าเพื่อน คอย take care ดูแลกันและกัน ถ้าจะเป็นแฟนเขาจะเป็นคนแรกของผม แต่ก็ไม่อยากเป็นแฟนเพราะกลัวว่าพอเป็นแล้วจะไม่เหมือนเดิม ใจผมอ่ะอยากให้เขาเป็นมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน คือแบบเป็นคนพิเศษของกันและกัน เลยอยากทราบว่าทุกคนคิดอย่างไรถ้าเราเป็นแฟนหรือเป็นคนพิเศษของกันและกันครับ
รู้สึกดีกับเพื่อนด้วยกันครับ