เรื่องนี้ เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ตั้งแต่สมัยที่เราอยู่มัธยมปลาย แต่ความทรงจำนี้ยังฝังแน่นอยู่ในหัว เราเล่าให้คนฟังหลายคน ก็ยังไม่ได้รับคำตอบหรือคำอธิบายที่ชัดเจนว่ามันคืออะไร

ตอนนั้น เราอยู่ ม.4 หรือ 5  ตามประสาเด็กวัยรุ่นทั่วไป เราชอบนอนดึก ตี 1 ตี 2 ถึงจะเพิ่งอาบน้ำเข้านอน

วันนั้น เวลาตี 2 เราก็อาบน้ำที่ห้องน้ำชั้นสอง บ้านเป็นบ้านเดี่ยว กั้นด้วยรั้ว หลังบ้านคือบ้านอื่นๆ ที่หันหลังเข้าหากัน ไม่มีระเบียง  ผนังของห้องน้ำ เป็นผนังทึบมีหน้าต่างบานเล็กๆ ที่กั้นด้วยแผงมุ้งลวดและมีบานเกร็ดแบบฝ้าทึบสองแถว หน้าต่างนี้ จะมองรอดออกไปข้างนอกไม่เห็น ข้างนอกมองเข้ามาก็ไม่เห็น มีไว้เพื่อระบายอากาศในห้องน้ำเท่านั้น

อาบๆ อยู่ เราก็ได้ยินเสียงกริ๊กๆๆ เหมือนโลหะทึบกระทบกัน เสียงอยู่ไกลมาก แต่ก็น่าจะยังอยู่ในระแวกหมู่บ้าน เราไม่แปลกใจอะไร คิดว่าคงจะมีใครออกมาเล่นชิงช้านอกบ้าน  ตอนนั้น เพื่อนบ้านที่อยู่ในวัยเด็ก วัยรุ่นมีหลายคน ก็ไม่แปลกหากจะมีใครไม่ยอมหลับไม่ยอมนอนในเวลานี้ เราก็อาบน้ำต่อ

รู้ตัวอีกที เรารู้สึกว่า เสียงกริ๊กๆๆๆ นั้น ค่อยๆ ดังขึ้น และถี่ขึ้น ประสาททางการฝังของเราบอกว่า ต้นกำเนิดเสียงกำลังวิ่งพุ่งเข้ามาในทิศทางที่เราอยู่ ตอนนั้น เราเริ่มกลัว แต่ด้วยความที่เป็นคนมีสติ เราก็ค่อยๆ สำรวจตัวเองว่า ง่วงมั้ย เบลอรึป่าว คิดเป็นไปรึป่าว ตอนนั้น ประสาทสัมผัสทั้งหมดของเราทำงานปกติ เรามั่นใจว่า เราได้ยินเสียงนั้นจริงๆ ไม่ได้คิดไปเอง

ราวกับว่าต้นกำเนิดของเสียงนั่นมาหยุดอยู่ที่ฝั่งตรงข้ามของพนัง เสียงกริ๊กๆๆๆ นั้น ทั้งดังและถี่มาก  เรากำขันอาบน้ำแน่น คิดในใจว่า หนีก็หนีไม่ได้ มองก็มองไม่เห็น เอาล่ะ มันจะเป็นอะไรก็เป็น พร้อมเผชิญหน้า เชื่อว่า สิ่งนั้น ต้องรู้แน่ๆ ว่ามีเราอยู่อีกฝากของกำแพง เพราะมันพุ่งมาหยุดอยู่อีกฝากของกำแพง  เรากำขั้นอาบน้ำแน่น นิ่งไม่ขยับ ตาเพ่งไปที่หน้าต่างระบายอากาศ หูก็ฟัง ไม่มีเสียงอะไรนอกจาก กริ๊งๆๆๆๆ

วินาทีเผชิญหน้านั้น น่าจะนานประมาณ 7 - 10 วินาที  ต่อจากนั้น เสียงกริ๊งๆๆ ก็ค่อยๆ เบาลง และถี่น้อยลง เรารู้สึกได้ว่าต้นกำเนิดเสียงค่อยๆ ถอยห่างออกไปจากเรา ด้วยความเร็วที่มากกว่าคนเดินหรือวิ่ง และในที่สุดเสียงก็เงียบหายไป  

คืนนั้น ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทิ้งไว้แต่ความสงสัยมาจนถึงทุกวันนี้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

คนหรือ... เรามั่นใจว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะเราอยู่ที่ชั้นสอง และพื้นที่ว่างระหว่างหลังบ้าน ไม่มีอะไรให้คนขึ้นมาเดินได้เลย และเสียงนั้น ฟังแล้วเหมือนมันลอยอยู่บนอากาศ ระดับเดียวกับบ้านชั้นสอง
ผีหรือ... เกิดมาก็ไม่เคยจะได้ยินว่ามีผีประเภทไหนที่มาพร้อมกับเสียงกริ๊งๆๆๆ
มนุษย์อวกาศ... ไม่สามารถบอกได้

ถ้ามันเป็นยุคนี้ เราคงจะนึกว่ามันเป็นพวกโดรน แต่เรื่องนี้เกิดขึ้นน่ะ 15 ปีได้แล้ว  ทุกวันนี้ ยังจำประสบการณ์นั้นได้อย่างแม่นยำ พยายามเล่าให้คนอื่นๆ ฟังก็ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร  จึงอยากลองแชร์ดูในพันทิพย์ เผื่อใครจะพอมีคำอธิบายให้หายข้องใจได้บ้าง

ป.ล.​ขอแท็กห้องวิทยาศาสตร์ เพราะยังเชื่อว่า ประสบการณ์นี้อาจจะสามารถอธิบายในเชิงวิทยาศาสตร์ได้