เริ่มเลยนะ
คือผมกับแฟน อายุห่างกัน 1 ปี ก็ถือว่าไล่ๆกันแหล่ะครับ แต่เรื่องความคิด นิสัยใจคอ แตกต่างกันมากกกกกกกกกกกก ผมจะคิดแบบผู้ใหญ่ มีเรื่องอะไรที่ปล่อยผ่านได้ ผมก็ปล่อย ไม่เก็บเอามาทะเลาะ แต่เธอจะเก็บทุกรายละเอียด ทะเลาะได้ทุกเรื่อง ทะเลาะได้เกือบทุกวัน ผมรอให้ความคิดของเธอเป็นผู้ใหญ่ขึ้น คอยสอนให้เธอรู้จักปล่อยในเรื่องไม่เป็นเรื่อง ผมรอมาปีกว่า แต่เธอก็ยังคงเดิม แถมเริ่มหนักจนห้ามผมเล่นเกมไปแล้ว
เริ่มเข้าเรื่องจริงๆดีกว่า 55555 (ขำกลบเกลื่อนไปงั้น)
แบ่งเป็นเช๊คพอยท์นะครับ ง่ายดี
เช๊คพอยท์ที่ 1 ผมเคยเจ้าชู้ครับ แต่ไม่ใช่เล่นชู้อะไรนะ แค่คุยเยอะ พอเธอรู้ เธอสั่งให้ผมเลิกเจ้าชู้ โอเค ผมทำให้
เช๊คพอยท์ที่ 2 ผมเคยกินเหล้า เธอไม่ชอบ สั่งเลิก โอเค จัดให้
(จากเช็คพอยท์1-2 จิงๆมีมากกว่านี้นะ นิสัยของผมที่เธอไม่ชอบ แม้แต่การพูดการพิม เธอไม่ชอบ เธอสั่งให้ผมเปลี่ยน ผมก็ยอม แต่ยกตัวอย่างแค่นี้พอ)
เช๊คพอยท์ที่ 3 เธอบอกเลิกผมบ่อยมาก ชวนทะเลาะบ่อยมาก แต่ผมก็ยอมทน และยอมขอโทษก่อนเสมอ
เช๊คพอยท์ที่ 4 เธอหางานทำ พาร์ทไทม์ในช่วงปิดเทอม ผมไม่ได้ว่าอะไรเธอเลย ตอนเธอทำงาน ผมไม่เคยที่จะโกรธเธอเลย ไม่เคยทะเลาะ เธอเหนื่อย ผมเข้าใจ
เช๊คพอยท์ที่ 5 (จุดพีค ยาวหน่อย)
พอเธอทำงานไม่ไหวเธอก็เลิกทำ พอผมบอกว่าผมมีงานทำที่สนามกอฟ เธอโวยวายไม่ให้ผมทำ แต่ที่ผมทำงาน ก็เพราะผมจะเก็บเงินไว้ใช้เองในช่วงเปิดเทอมเพราะจะมีญาติมาอยู่ด้วย(พ่อแม่เขาแยกทางกัน เขาไม่ได้เรียนพ่อแม่ผมเลยเลือกที่จะส่งเขาเรียนต่อ) พ่อแม่ผมต้องส่งน้องคนนี้เรียนด้วย ผมเลยจะหาเงินไว้ใช้เอง และอีกส่วนนึงก็จะเอาไว้ซื้อของเล็กๆน้อยๆให้เธอ ผมเดินแคดดี้วันละ 4-6 ชม. (กลับบ้าน 11โมงบ้าง บ่ายสองบ้าง)ผมกลับมา ผมคุยกับเธอปกติถึงเที่ยงคืน ตื่นไปทำงานตี5 ครึ่ง เธอก็ยังคงหาเรื่องทะเลาะ พอผมทนไม่ไหว ผมเถียงกลับ เธอก็หาว่าผมไม่สนใจ ไม่ใส่ใจเหมือนเมื่อก่อน (อันนี้ผมยอมรับ ก็แหม เหนื่อยขนาดนี้ ใครจะใจเย็นได้ล่ะ แต่เอาจิงๆผมก็เปลี่ยนไปไม่มากนะแค่มีบ้างที่อารมเสีย)
สรุปง่ายๆคือ ผมยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเธอ แต่เธอไม่เคยเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อผมเลย เธอไม่เคยเข้าใจว่าผมเหนื่อยขนาดไหน เอาแต่ใจ ผมอยากให้เธอเปลี่ยนแปลงตัวเองบ้าง เราลองคุยกันหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่มีผลอะไรเลย ผมเหนื่อยมาก ผมอยากรู้ว่าผมต้องทำยังไง?
แฟนผมงี่เง่าเอาแต่ใจ ควรทำยังไงดีครับ ช่วยผมที T.T
คือผมกับแฟน อายุห่างกัน 1 ปี ก็ถือว่าไล่ๆกันแหล่ะครับ แต่เรื่องความคิด นิสัยใจคอ แตกต่างกันมากกกกกกกกกกกก ผมจะคิดแบบผู้ใหญ่ มีเรื่องอะไรที่ปล่อยผ่านได้ ผมก็ปล่อย ไม่เก็บเอามาทะเลาะ แต่เธอจะเก็บทุกรายละเอียด ทะเลาะได้ทุกเรื่อง ทะเลาะได้เกือบทุกวัน ผมรอให้ความคิดของเธอเป็นผู้ใหญ่ขึ้น คอยสอนให้เธอรู้จักปล่อยในเรื่องไม่เป็นเรื่อง ผมรอมาปีกว่า แต่เธอก็ยังคงเดิม แถมเริ่มหนักจนห้ามผมเล่นเกมไปแล้ว
เริ่มเข้าเรื่องจริงๆดีกว่า 55555 (ขำกลบเกลื่อนไปงั้น)
แบ่งเป็นเช๊คพอยท์นะครับ ง่ายดี
เช๊คพอยท์ที่ 1 ผมเคยเจ้าชู้ครับ แต่ไม่ใช่เล่นชู้อะไรนะ แค่คุยเยอะ พอเธอรู้ เธอสั่งให้ผมเลิกเจ้าชู้ โอเค ผมทำให้
เช๊คพอยท์ที่ 2 ผมเคยกินเหล้า เธอไม่ชอบ สั่งเลิก โอเค จัดให้
(จากเช็คพอยท์1-2 จิงๆมีมากกว่านี้นะ นิสัยของผมที่เธอไม่ชอบ แม้แต่การพูดการพิม เธอไม่ชอบ เธอสั่งให้ผมเปลี่ยน ผมก็ยอม แต่ยกตัวอย่างแค่นี้พอ)
เช๊คพอยท์ที่ 3 เธอบอกเลิกผมบ่อยมาก ชวนทะเลาะบ่อยมาก แต่ผมก็ยอมทน และยอมขอโทษก่อนเสมอ
เช๊คพอยท์ที่ 4 เธอหางานทำ พาร์ทไทม์ในช่วงปิดเทอม ผมไม่ได้ว่าอะไรเธอเลย ตอนเธอทำงาน ผมไม่เคยที่จะโกรธเธอเลย ไม่เคยทะเลาะ เธอเหนื่อย ผมเข้าใจ
เช๊คพอยท์ที่ 5 (จุดพีค ยาวหน่อย)
พอเธอทำงานไม่ไหวเธอก็เลิกทำ พอผมบอกว่าผมมีงานทำที่สนามกอฟ เธอโวยวายไม่ให้ผมทำ แต่ที่ผมทำงาน ก็เพราะผมจะเก็บเงินไว้ใช้เองในช่วงเปิดเทอมเพราะจะมีญาติมาอยู่ด้วย(พ่อแม่เขาแยกทางกัน เขาไม่ได้เรียนพ่อแม่ผมเลยเลือกที่จะส่งเขาเรียนต่อ) พ่อแม่ผมต้องส่งน้องคนนี้เรียนด้วย ผมเลยจะหาเงินไว้ใช้เอง และอีกส่วนนึงก็จะเอาไว้ซื้อของเล็กๆน้อยๆให้เธอ ผมเดินแคดดี้วันละ 4-6 ชม. (กลับบ้าน 11โมงบ้าง บ่ายสองบ้าง)ผมกลับมา ผมคุยกับเธอปกติถึงเที่ยงคืน ตื่นไปทำงานตี5 ครึ่ง เธอก็ยังคงหาเรื่องทะเลาะ พอผมทนไม่ไหว ผมเถียงกลับ เธอก็หาว่าผมไม่สนใจ ไม่ใส่ใจเหมือนเมื่อก่อน (อันนี้ผมยอมรับ ก็แหม เหนื่อยขนาดนี้ ใครจะใจเย็นได้ล่ะ แต่เอาจิงๆผมก็เปลี่ยนไปไม่มากนะแค่มีบ้างที่อารมเสีย)
สรุปง่ายๆคือ ผมยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเธอ แต่เธอไม่เคยเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อผมเลย เธอไม่เคยเข้าใจว่าผมเหนื่อยขนาดไหน เอาแต่ใจ ผมอยากให้เธอเปลี่ยนแปลงตัวเองบ้าง เราลองคุยกันหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่มีผลอะไรเลย ผมเหนื่อยมาก ผมอยากรู้ว่าผมต้องทำยังไง?