น่าจะมีคนเป็นแบบเราเยอะค่ะ แค่สาเหตุมันอาจจะคนละสาเหตุ
และสิ่งที่แย่ที่สุดจากการเป็นคนแบบนี้ก็คือ
การที่ไม่มีใครรู้จักตัวตนจริงๆ ของเราเลยสักคน
เราเป็นคนขี้น้อยใจค่ะ เก็บทุกรายละเอียด
น้อยใจมากแค่ไหน ก็ไม่พูดค่ะ เงียบ เก็บ เก็บๆๆๆ
เก็บด้วยสาเหตุที่ว่า "มันจะเจ็บกว่า ถ้าเรารู้ว่าเขาไม่แคร์เรา"
ไม่ก็กลัวเขาไม่สนใจ ไม่ง้อ คิดว่าอินี่เยอะ
ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เกิดขึ้นเลยสักอย่างเดียว
แน่ล่ะ ก็เราไม่เคยพูดอะไรเลย
ย้อนกลับไปสามปีก่อนเราเคยพูดทุกอย่างค่ะ แต่อยู่ดีๆ เราก็มีหลายเหตุการณ์
มันทำให้เราเป็นคนคิดมาก เจ้าวางแผน วางๆๆๆๆๆ น้อยใจ คิดมาก คิดๆๆๆๆ
แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เราก็ยังยิ้มร่าเริง คุยเม้ามอยได้ปกติ
ชวนคนอื่นคุยเรื่องตลก สัพเพเหระได้ แต่ในใจเรานอยอะไรไม่รู้ นอย...
ตลกดีนะคะ
เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องขอคำแนะนำค่ะ ใครไม่สนใจจะปล่อยผ่านก็ได้ค่ะ
แต่ถ้าพอว่างสักห้านาที ช่วยคลิกอ่านทีนะ
ถือว่ามาจอยกรุ๊ปความเป็นคนขี้เหงาลึกๆกัน
v
v
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรารอคนๆ นึงอยู่ นี่เป็นสาเหตุของความนอย และ เหงามากๆ
ยอมรับเลยว่ารอ ถึงแค่เริ่มรอมาไม่กี่เดือน แต่มันนานมาก
ปัญหาคือ เราคิดมาก นั่นแหละค่ะ
ให้เขาชื่อต้านะคะ
เรากับต้าสนิทกันมากค่ะสมัยก่อน ไปไหนไปด้วยกัน อารมณ์เพื่อนซี้คิดไม่ซื่อมาตั้งแต่ม.ปลาย
ก็ อยู่ด้วยกันสองต่อสองตลอดเวลาหลายปี สนิทแค่ไหนก็คิดดู...
เคยซื้อสร้อยคู่ นาฬิกาคู่ อะไรบ้าๆบอๆ วาเลนไทน์ก็มีดอกมงดอกไม้ มาหมดอ่ะ
แค่ไม่เคยมีใครพูดอะไรกัน เพราะตอนนั้นเราเลวเองแหละ เราไม่รู้ใจตัวเอง
สุดท้ายก็แยกกัน เราทำต้าเฮิร์ทมาก ด้วยความเป็นเด็ก (ปี1)
หลังจากเฮิร์ทพอเขาทำใจได้เขาก็กลับมาเป็นเพื่อน
แต่อือ เราไม่ใช่เพื่อน และคงไม่ใช่เพื่อนตลอด ต่างคนต่างรู้
เรามีคนคุยอยู่ช่วงนั้น เราโดนคบซ้อน ร้องไห้ฟูมฟายเป็นบ้า
เราใช้ความอดทนหนักในช่วงนั้น อดทนๆๆๆ
ผู้ชายคนนั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้เราคิดมากและมีอาการข้างต้นนั่นแหละค่ะ
หลังจากทำใจและเลิกได้ เราก็กลับมาสนิทกันอีก
ด้วยความเหนื่อยจากอะไรหลายๆ อย่าง
รวมกับที่เรารู้สึกถึงความอบอุ่นแบบที่ว่า จะมีที่ไหนบนโลกนี้เข้าใจเราแบบต้ามั้ย
เพื่อนสนิทที่ไม่ใช่เพื่อน กอดได้ หอมได้ มากกว่านั้นก็มี
ดูแลเราอย่างนี้ แถมเรามีความสุขที่ได้อ้อน
เรารู้ตัวอีกทีเราก็อยากกลับไปหาต้าแล้ว
เราเลยพูดจริงจังกับต้า
แต่เขาชอบ ผญ รุ่นน้องที่คณะอยู่คนนึงแล้ว
(เรากับต้าคนละมหาลัยกันเลยค่ะ แต่เราเคยอยู่ที่เดียวกับต้า เราซิ่วมา)
แต่น้อง ผญ คนนั้นไม่ได้ชอบต้าค่ะ และต้าก็ไม่ได้จีบด้วย
ก็แค่ชอบ
ต้าบอกต้าคุยกับเราไป แล้วชอบน้องคนนั้นไปพร้อมๆกันไม่ได้
ถูกปฏิเสธนั่นแหละ
ต้าไม่รู้ว่า ต้าจะกลับมามั้ย จะกลับไปเมื่อไร ต่อไปจะไปชอบใครต่อจากน้องเขารึเปล่า
เขาไม่รู้ เขาไม่ได้คิด มันเป็นเรื่องของอนาคต
แต่ถามว่า ช่วงที่เจอกันนี่ เห็นเรามาอ้อนเขาแบบนี้
ก็แพ้ทางเหมือนเดิมนะ...
หวั่นไหวมากๆๆๆนะ... ถ้าไม่ได้ชอบน้องเขา ต้าคงคิดมากเรื่องเรามากๆ...
หลังจากวันนั้นเราทำใจชอบคนอื่นไม่ได้เลย
จากที่เหงาอยู่แล้วนี่โคตรทวีคูณ เรากลายเป็นคนนั่งรอนั่งรอนั่งรอ
รอสักวันที่ได้กลับมา รอโง่ๆ ทั้งๆที่ไม่ได้คุยกันเลย
เรามั่นใจอยู่ไม่กี่อย่างเกี่ยวกับตัวเขา
คือเราเป็นคนสำคัญ เราเป็นมากกว่าเพื่อน เขารู้สึกกับเราเกินเพื่อน
อืม แล้วไงล่ะ สุดท้ายเราก็รออ่ะ
เพื่อนบอกทำไมไม่เข้าไปจีบวะ
เราไม่รู้ ก็สาเหตุเดิมแหละ
"กลัว"
เราปกป้องตัวเองด้วยการไม่รู้ดีกว่า
ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่ามันไม่ได้มีประโยชน์อะไรขึ้นเลย
เราหวังจะได้ไปเที่ยวกับต้าอยู่ หวังมาก
ตอนนี้ก็ปี4 แล้ว จะจบแล้ว เขากำลังจะได้งานดีๆ ทำ เราก็ยินดีด้วย
เขาโตแล้ว
เราไม่รู้จะทำยังไงดีอ่ะ ไม่รู้จริงๆ
เราควรพยายามจีบเขาเหรอ...
ให้ทักไปหาเขาเหรอ ขอโอกาสได้มั้ย แบบนี้เหรอ
...
เราเอาแต่คิดเรื่องนี้จนเป็นอาการข้างบนเนี่ยค่ะ
คือ มันทักไม่ได้ เรากลัวทักไปแล้วต้องมานั่งคาดหวังคำตอบ
เรากลัว
ภายนอกร่าเริงยิ้มง่าย ลึกๆ รู้สึกอ่อนแอและอยากร้องไห้ตลอดเวลา
และสิ่งที่แย่ที่สุดจากการเป็นคนแบบนี้ก็คือ
การที่ไม่มีใครรู้จักตัวตนจริงๆ ของเราเลยสักคน
เราเป็นคนขี้น้อยใจค่ะ เก็บทุกรายละเอียด
น้อยใจมากแค่ไหน ก็ไม่พูดค่ะ เงียบ เก็บ เก็บๆๆๆ
เก็บด้วยสาเหตุที่ว่า "มันจะเจ็บกว่า ถ้าเรารู้ว่าเขาไม่แคร์เรา"
ไม่ก็กลัวเขาไม่สนใจ ไม่ง้อ คิดว่าอินี่เยอะ
ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เกิดขึ้นเลยสักอย่างเดียว
แน่ล่ะ ก็เราไม่เคยพูดอะไรเลย
ย้อนกลับไปสามปีก่อนเราเคยพูดทุกอย่างค่ะ แต่อยู่ดีๆ เราก็มีหลายเหตุการณ์
มันทำให้เราเป็นคนคิดมาก เจ้าวางแผน วางๆๆๆๆๆ น้อยใจ คิดมาก คิดๆๆๆๆ
แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เราก็ยังยิ้มร่าเริง คุยเม้ามอยได้ปกติ
ชวนคนอื่นคุยเรื่องตลก สัพเพเหระได้ แต่ในใจเรานอยอะไรไม่รู้ นอย...
ตลกดีนะคะ
เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องขอคำแนะนำค่ะ ใครไม่สนใจจะปล่อยผ่านก็ได้ค่ะ
แต่ถ้าพอว่างสักห้านาที ช่วยคลิกอ่านทีนะ
ถือว่ามาจอยกรุ๊ปความเป็นคนขี้เหงาลึกๆกัน
v
v
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้