คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
รักในคุณค่าและศักดิ์ศรีของตัวเอง คุณมีค่ามากพอที่จะไม่ทุกข์แบบนี้ คุณคู่ควรกับความสุข คุณมีดีในตัวเองที่จะมีความรักที่ดีได้
การที่คุณยึดติดเขาไม่ทำให้ความรู้สึกเขาเปลี่ยนไป มีแต่ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับคุณโดยที่เขาไม่มารับรู้ด้วย
สิ่งที่คุณทำไปมีแต่ความสูญเปล่า คุณมีค่ามากพอที่จะไม่ทำแบบนี้ ชีวิตคุณยังเจอคนอีกมาก ความรักครั้งใหม่เกิดได้เสมอ
เขาไม่ใช่ตัวเลือกเดียว เขาที่เหมือนเขาและดีกว่าเขายังมี ให้คุณคิดแบบนี้เสมอ ต่อไปเวลาเริ่มคิดถึงเขาให้หยุดทันที ไม่คิดต่อเป็นเรื่องราว เปลี่ยนไปคิดเรื่องอื่น หาอะไรทำเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ พอไม่คิดถึงติดต่อกันนนานๆคุณจะเริ่มชินไปเอง คิดถึงน้อยลงจนไม่คิดถึงอีก
ชีวิตปกติพยายามสร้างความสุขให้เกิดขึ้นตลอดเวลา ใช้เวลาอยู่กับคนอื่น ทำกิจกรรมร่วมกัน หลีกเลี่ยงการอยู่ว่างๆคนเดียว
พอคุณมีความสุข คุณจะยึดติดเขาน้อยลง เมื่อรู้ว่าสิ่งที่ทำให้คุณมีความสุขยังมีอีกมาก ไม่ใช่แค่เขาเพียงคนเดียว
เวลาเจอหน้าเขาก็อย่าไปมอง ไม่เก็บมาคิด ให้เขาผ่านมาแล้วก็ผ่านไป จากนั้นคุณก็จะกลับเข้าสู่ชีวิตปกติ
การที่คุณยึดติดเขาไม่ทำให้ความรู้สึกเขาเปลี่ยนไป มีแต่ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับคุณโดยที่เขาไม่มารับรู้ด้วย
สิ่งที่คุณทำไปมีแต่ความสูญเปล่า คุณมีค่ามากพอที่จะไม่ทำแบบนี้ ชีวิตคุณยังเจอคนอีกมาก ความรักครั้งใหม่เกิดได้เสมอ
เขาไม่ใช่ตัวเลือกเดียว เขาที่เหมือนเขาและดีกว่าเขายังมี ให้คุณคิดแบบนี้เสมอ ต่อไปเวลาเริ่มคิดถึงเขาให้หยุดทันที ไม่คิดต่อเป็นเรื่องราว เปลี่ยนไปคิดเรื่องอื่น หาอะไรทำเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ พอไม่คิดถึงติดต่อกันนนานๆคุณจะเริ่มชินไปเอง คิดถึงน้อยลงจนไม่คิดถึงอีก
ชีวิตปกติพยายามสร้างความสุขให้เกิดขึ้นตลอดเวลา ใช้เวลาอยู่กับคนอื่น ทำกิจกรรมร่วมกัน หลีกเลี่ยงการอยู่ว่างๆคนเดียว
พอคุณมีความสุข คุณจะยึดติดเขาน้อยลง เมื่อรู้ว่าสิ่งที่ทำให้คุณมีความสุขยังมีอีกมาก ไม่ใช่แค่เขาเพียงคนเดียว
เวลาเจอหน้าเขาก็อย่าไปมอง ไม่เก็บมาคิด ให้เขาผ่านมาแล้วก็ผ่านไป จากนั้นคุณก็จะกลับเข้าสู่ชีวิตปกติ
แสดงความคิดเห็น
ทำไงให้ลืมแฟนเก่าได้บ้างครับ
เราคุยกันเป็นเวลาเกือบปีครับ แล้วเราก็ทะเลาะกันเพราะผมคุยกับรุ่นพี่ที่จีบผม คือผมไม่ได้คิดอพไรจริงๆนะครับ แต่แฟนผมขอไว้ว่าอย่าคุย ตลอดระยะเวลาสองสามเดือนที่แฟนผมไปเรียนพิเศษที่กรุงเทพ หลังจากั้เขาขอผม ผมก็ไม่ได้คุย จนกระทั่งเขาเริ่มไปเที่ยวไหนนต่อไหน ไปดูหนังกับเพื่อนที่ไปเรียนพิเศษด้วยซึ่งเพื่อนคนนั้นเขาชอบแฟนผม หลังจากนั้นเราก็ทะเลาะกัน จนแฟนผมกลับมา แฟนผมขอเฟสไปดูก็เห็ว่าผมคุยกับพี่คนนั้นตั้งแต่เราเริ่มทะเลาะกัน ผมก็ไม่รู้ผมทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร ในใจผมก็รู้ว่าไม่ได้คิดอะไร แต่จะทำให้แฟนคิดมาก จนเปิดเทอมเราทะเลาะกันมากขึ้นเรื่อยๆเรื่องพี่คนนี้แม้ผมจะไม่ได้คุยกับพี่เขาแล้วก็ตาม แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ก็จะทะเลาะแต่เรื่องเดิมๆ จนวันนึงผมตัดสินใจ บอกเขาว่า พอแค่นี้ เราเหนื่อยแล้ว แล้วหลังจากนั้น ผมก็ทำเรื่องไม่ดีใส่เขาเยอะแยะเลยครับ เพราะเลิกกันเขาก็คุยกับคนอื่นเลย ทันเป็นอะไรที่ผมไม่ชอบบมากก คือตอนยังไม่เลิกก็มีคนอื่นมาคุยกับเขาเรื่อยๆ หลังจากนั้นตลอดระยะเวลาตั้งแต่เดือรที่สามของการเปิดเทอมจนถึงเทอมสองเราก็ไม่ได้คุยกันเลยครับ หน้าแทบไม่มอง พอใกล้จนปิดเทอมประมานสามเดือน เรากลับมาคุยกันโดยที่ผมทักไปก่อน เราเลยกลับมาคุยกันปกติที่ร.ร. เราก็เริ่มหบอกล้อกันเหมือนตอนเรายังคบกัน เอาจริวผมคิดว่าจะกลับมาเหมือนเดิมแต่ก็ไม่ครับ จนกระทั่งเราก็หายยกันไปอีกก แล้วเราก็กลับามคุยกันอีก เป็นแบบนี้นานมากครับ จนก่อนผมจจะจบผมมีแฟนใหม่แล้ว หลังจากผมคบกับแฟนใหม่ เขากับผมก็คุยกันบ้างเชิงเพื่อนหยอกกๆกันครับ จนตอนนี้ผมเลิกกับแฟนใหม่แล้ว ผมก็ยังลทมเขาไม่ได้ครับ มีเรื่องหลายอย่างที่ผมฝังที่ไม่สามารถพูดอะไรกับใครได้ จากผมที่เคยเป็นคนเจ้าชู้มาก แต่คนนี้ผมจริงจัง ทุ่มทุกอย่างให้เขา ทุกความรู้สึกที่มี เราเป็นเพื่อนที่เคยสนิทมาก รู้ใจกัน รู้ว่าแบบไหนชอบแบบไหนไม่ชอบ แต่หนึ่งอาทิตที่ผ่านมา ผมบอกเขาว่า ขอหายไปสักพักนะ หลังจากนั้นเขาก็ไม่เหมือนเดิม เราลับมาอยู่โหมดเดิม โหมดที่เป็นคนไม่รู้จักกัน เจอหน้าเขาก็ไม่ยิ้มให้ผม ผมก็ไม่มองเขา แต่ผมยังไม่ลืมเขานะครับ ผมจะไปที่ที่เดิมประจำเพื่อจจะเจอเขา วันนี้ที่ผมเจอเขา มันมีความอึดอัด อัดอั้น เวลาผมเห็นเขาจากด้านหลังผมอยากเข้าไปก่อนเขามากกแต่ผมทำอะไรไม่ได้นอกจาก มองข้ามไป ถ้าวันไหนผมไม่เห็นเขาที่นั่นผมจะรู้สึกเหงา เบื่อ เหมือนตอนนี้ ตอนที่ผมได้ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ผมควรจะทำยังไงให้ลืมดีครับ (ตั้งแต่วันที่เราเลิกกันเขาก็ยังไม่มีแฟนใหม่นะครับ)