สวัสดีคค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยน่ะค่ะ
คือว่าเรามีน้องชาย ครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่อยู่แบบ พ่อแม่เราน้อง คือในบ้านมี 4 คน แล้วน้องเราตั้งแต่แรกก็เป็นเด็กที่เรียบร้อยพูดก็เพราะ มีหางเสียงคับตลอด เป็นเด็กที่เรียนเก่งพอสมควรและไปแข่งงานวิชาการต่างๆที่โรงเรียนให้ไปแข่งส่วนมากก็ได้ที่ 1,2 พอมาวันหนึ่งพ่อก็เสีย ครอบครัวเราก็เลยมีแค่แม่เราน้อง ตอนนั้นน้องก็เป็นเด็กดีอยู่อะน่ะ ตอนนั้นน้องเราอยู่ ป.3 เราอยู่ ม.1 พอโตขึ้น อยู่ ป.6 เทอม 2 ก็ย้ายไปโรงเรียนตำรวจตะเวนชายแดนโรงเรียนนั้นก็ไกลมาก เพราะเห็นแม่บอกว่าเป็นลูกตำรวจแล้วถ้าจบโรงเรียนนั้นจะทำให้ได้คะแนนในการสอบตำรวจด้วยมั้ง ไปที่นั้นเพื่อนแต่ละคนก็โอเค ไม่ดื้อเป็นเด็กซนแบบเด็ก เด็กบางคนก็เล่นกับรุ่นพี่ที่มีอายุกว่า รุ่นพี่แบบเรียนไม่จบหรือแหล่งมั่งสุมแต่ส่วนมากเด็กประเภทนั้นจะไม่ค่อยไปเรียนหนังสือคะ พอน้องเราจบ ป.6 ก็ย้ายกลับมาเรียนโรงเรียนเดียวกันกับเรา เราก็แนะนำทุกอย่างตอนนี้น้องเรายังมีเพื่อนแบบเด็กเรียนออกนิสัยคล้ายๆกัน พอขึ้นมา ม.2 น้องเราก็ได้ไปเล่นกับเพื่อนต่างห้องที่แบบเป็นเด็กที่ไม่ค่อยเรียนหนีบ้างเข้าบ้าง (เรากับแม่เราก็ไม่ได้ว่าเรื่องจะคบเพื่อนไม่ปิดกั้นอยู่แล้ว) แล้วน้องเราก็เริ่มไม่เข้าเรียนหนีบ้างเข้าบ้างเหมือนกัน ครูก็มาบอกเราหลายครั้ง และตอนนี้เราก็อยู่ ม.6 เดินไปส่งงานไปห้องน้ำไปขนของให้อาจารย์ หรือว่าง รู้สึกว่าเห็นน้องเรามันเตะตระกร้อหรือฟุตซอล ได้ทั้งวัน มีทั้งเพื่อนมาบอกรุ่นน้องเอย คือทุกคนที่รู้จักก็แปลใจไง แล้วก็ชอบออกไปเที่ยวตอนกลางคืน กลับที ตี1ตี2 เรากับแม่เราก็เตือนมันหลายครั้งแล้ว แต่ไม่ฟังนิสัยก็เริ่มแย่ การเรียนเริ่มติด ร,0 คิดจะออกจากบ้านตอนไหนก็ออก ไปเช้ากลับบ้านค่ำไปทั้งวัน กลับมาบ้านยังออกมาข้างนอกอีก มีวันหนึ่งเราน้องมันเข้าfacebookค้างไว้ (ขอมารยาทไม่ดีนะ555) เปิดไปอ่านข้อความที่แชทกับเพื่อนคนนั้นเด็กต่างห้อง อ่านไปอ่านมาก็มีแต่ส่วนมากน้องเราไม่ไปมันก็ตื้อ มันชวนน้องเราออกไปหาเรื่องกับวัยรุ่น รุ่นใหญ่(เพื่อนต่างห้องมันเล่นกับรุ่นพี่ที่เรียนไม่จบขี้เหล้าเมายา) ไปกินเบียร์ แล้วเราก็ได้ยินก่อนมันจะออกไป วันนั้นเราโดดซ้อนรถมันออกไปด้วยเลยจ้าาา ก็มันโกหกแม่ว่าลงไปบ้านยาย น้องเรามันก็บอกว่ามาด้วยทำไมวัยรุ่นมันเยอะ เราก็บอกไปทำไมพาขับรถกลับบ้านเดี๋ยวนี้มันก็ไม่ขับกลับ จนเราต้องโทรไปหาแม่ให้บอกให้มันพาเรากลับ มันบอกว่ายุ่งทำไม? คืดทุกคนเป็นห่วงจะไม่ให้ยุ่งได้ไง แล้วมันก็ด่าเราว่า เผือก!!! เหือก!เจ็บมาก!แล้วมันก็ขู่เรากับแม่ว่าถ้าไปด่าหรือทำอะไรเพื่อนมัน มันจะฆ่าตัวตาย ทั้งๆที่เพื่อนมันพามันไปแว้นจนแขนหักคือกระดูกมันร้าวตรงข้อมือเพราะตอนยกล้อมันตกจากรถกลิ้งหลายตลบ แล้วอยากรู้ว่าน้องมันพูดได้ไงทั้งที่ตอนป่วยใครเป็นคนดูแลตอนแขนหักก็หักข้างขวาข้างที่มันถนัด ส่วนมากเราก็ต้องป้อนข้าวมันซักเสื้อผ้าให้ แม่ก็ช่วยแต่เราเห็นแม่เหนื่อยทั้งบ้านแม่หาเงินอยู่คนเดียวเราก็จบ ม.6 แล้วกำลังหางานทำในช่วงก่อนจะเข้ามหาลัยหาเงินเรียนอีกด้วย แต่เราสงสารแม่ที่มันชอบพูดไม่ดีกับแม่ แล้วตื่นเช้ามามันก็ไม่ออกจากห้องนอนจนถึงบ่ายถึงออกมากินข้าว แม่เราก็ไม่โกธน้องเรื่องที่มันพูดแม่หรือด่าเราเลย เป็นปกติมากกกก แล้วนี่แค่ ม.2 พอเรียนไปเลื่อยๆมันจะเป็นยังไงทั้งที่เราก็ไปหางานทำที่อื่นไม่ได้อยู่บ้านเหมือนเดิมเราเป็นห่วงแม่ กลัวมันจะพูดไม่ดีกับแม่
เมื่อก่อนเป็นเด็กเรียบร้อย แต่ตอนนี้นิสัย.......
คือว่าเรามีน้องชาย ครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่อยู่แบบ พ่อแม่เราน้อง คือในบ้านมี 4 คน แล้วน้องเราตั้งแต่แรกก็เป็นเด็กที่เรียบร้อยพูดก็เพราะ มีหางเสียงคับตลอด เป็นเด็กที่เรียนเก่งพอสมควรและไปแข่งงานวิชาการต่างๆที่โรงเรียนให้ไปแข่งส่วนมากก็ได้ที่ 1,2 พอมาวันหนึ่งพ่อก็เสีย ครอบครัวเราก็เลยมีแค่แม่เราน้อง ตอนนั้นน้องก็เป็นเด็กดีอยู่อะน่ะ ตอนนั้นน้องเราอยู่ ป.3 เราอยู่ ม.1 พอโตขึ้น อยู่ ป.6 เทอม 2 ก็ย้ายไปโรงเรียนตำรวจตะเวนชายแดนโรงเรียนนั้นก็ไกลมาก เพราะเห็นแม่บอกว่าเป็นลูกตำรวจแล้วถ้าจบโรงเรียนนั้นจะทำให้ได้คะแนนในการสอบตำรวจด้วยมั้ง ไปที่นั้นเพื่อนแต่ละคนก็โอเค ไม่ดื้อเป็นเด็กซนแบบเด็ก เด็กบางคนก็เล่นกับรุ่นพี่ที่มีอายุกว่า รุ่นพี่แบบเรียนไม่จบหรือแหล่งมั่งสุมแต่ส่วนมากเด็กประเภทนั้นจะไม่ค่อยไปเรียนหนังสือคะ พอน้องเราจบ ป.6 ก็ย้ายกลับมาเรียนโรงเรียนเดียวกันกับเรา เราก็แนะนำทุกอย่างตอนนี้น้องเรายังมีเพื่อนแบบเด็กเรียนออกนิสัยคล้ายๆกัน พอขึ้นมา ม.2 น้องเราก็ได้ไปเล่นกับเพื่อนต่างห้องที่แบบเป็นเด็กที่ไม่ค่อยเรียนหนีบ้างเข้าบ้าง (เรากับแม่เราก็ไม่ได้ว่าเรื่องจะคบเพื่อนไม่ปิดกั้นอยู่แล้ว) แล้วน้องเราก็เริ่มไม่เข้าเรียนหนีบ้างเข้าบ้างเหมือนกัน ครูก็มาบอกเราหลายครั้ง และตอนนี้เราก็อยู่ ม.6 เดินไปส่งงานไปห้องน้ำไปขนของให้อาจารย์ หรือว่าง รู้สึกว่าเห็นน้องเรามันเตะตระกร้อหรือฟุตซอล ได้ทั้งวัน มีทั้งเพื่อนมาบอกรุ่นน้องเอย คือทุกคนที่รู้จักก็แปลใจไง แล้วก็ชอบออกไปเที่ยวตอนกลางคืน กลับที ตี1ตี2 เรากับแม่เราก็เตือนมันหลายครั้งแล้ว แต่ไม่ฟังนิสัยก็เริ่มแย่ การเรียนเริ่มติด ร,0 คิดจะออกจากบ้านตอนไหนก็ออก ไปเช้ากลับบ้านค่ำไปทั้งวัน กลับมาบ้านยังออกมาข้างนอกอีก มีวันหนึ่งเราน้องมันเข้าfacebookค้างไว้ (ขอมารยาทไม่ดีนะ555) เปิดไปอ่านข้อความที่แชทกับเพื่อนคนนั้นเด็กต่างห้อง อ่านไปอ่านมาก็มีแต่ส่วนมากน้องเราไม่ไปมันก็ตื้อ มันชวนน้องเราออกไปหาเรื่องกับวัยรุ่น รุ่นใหญ่(เพื่อนต่างห้องมันเล่นกับรุ่นพี่ที่เรียนไม่จบขี้เหล้าเมายา) ไปกินเบียร์ แล้วเราก็ได้ยินก่อนมันจะออกไป วันนั้นเราโดดซ้อนรถมันออกไปด้วยเลยจ้าาา ก็มันโกหกแม่ว่าลงไปบ้านยาย น้องเรามันก็บอกว่ามาด้วยทำไมวัยรุ่นมันเยอะ เราก็บอกไปทำไมพาขับรถกลับบ้านเดี๋ยวนี้มันก็ไม่ขับกลับ จนเราต้องโทรไปหาแม่ให้บอกให้มันพาเรากลับ มันบอกว่ายุ่งทำไม? คืดทุกคนเป็นห่วงจะไม่ให้ยุ่งได้ไง แล้วมันก็ด่าเราว่า เผือก!!! เหือก!เจ็บมาก!แล้วมันก็ขู่เรากับแม่ว่าถ้าไปด่าหรือทำอะไรเพื่อนมัน มันจะฆ่าตัวตาย ทั้งๆที่เพื่อนมันพามันไปแว้นจนแขนหักคือกระดูกมันร้าวตรงข้อมือเพราะตอนยกล้อมันตกจากรถกลิ้งหลายตลบ แล้วอยากรู้ว่าน้องมันพูดได้ไงทั้งที่ตอนป่วยใครเป็นคนดูแลตอนแขนหักก็หักข้างขวาข้างที่มันถนัด ส่วนมากเราก็ต้องป้อนข้าวมันซักเสื้อผ้าให้ แม่ก็ช่วยแต่เราเห็นแม่เหนื่อยทั้งบ้านแม่หาเงินอยู่คนเดียวเราก็จบ ม.6 แล้วกำลังหางานทำในช่วงก่อนจะเข้ามหาลัยหาเงินเรียนอีกด้วย แต่เราสงสารแม่ที่มันชอบพูดไม่ดีกับแม่ แล้วตื่นเช้ามามันก็ไม่ออกจากห้องนอนจนถึงบ่ายถึงออกมากินข้าว แม่เราก็ไม่โกธน้องเรื่องที่มันพูดแม่หรือด่าเราเลย เป็นปกติมากกกก แล้วนี่แค่ ม.2 พอเรียนไปเลื่อยๆมันจะเป็นยังไงทั้งที่เราก็ไปหางานทำที่อื่นไม่ได้อยู่บ้านเหมือนเดิมเราเป็นห่วงแม่ กลัวมันจะพูดไม่ดีกับแม่