ประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืม กับ คนที่เราคิดว่าจะเป็นคนแรกและคนสุดท้ายในชีวิตจนเจ็บเจียนตาย..

ประสบการณ์ครั้งนี้ของเราเป็นเรื่องที่จดจำและจะไม่มีวันลืมกับสิ่งดีดีที่เราเคยได้รับ
และ กับ สิ่งชั่วๆที่สุดที่ทำกับเรา เราได้รู้จักผู้ชายคนนึงเพราะเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียน ซึ่ง
ในระยะเวลานั้นเค้ามีแฟนและมารับแฟนสาวเค้าทุกวัน ทำให้เราและเพื่อนๆชื่นชม
เค้ากันมาก ว่าเป็นผู้ชายที่น่ารักมากและโดยที่มีเพื่อนสนิทเราบอกว่าพี่เค้าดีมาก
เราก็เลย ชื่นชมกัน จนกระทั่งวันนึงมาพบเจอกันใน facebook ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เรา
ตัดสินใจเดินออกจากชีวิตของคนที่เราคุยมาเพราะเราอยากมีอนาคต
(ต้องบอกก่อนว่าแต่ก่อนเราคบทอมค่ะ เคยเรียนหญิงล้วนมาตลอดจน
เข้ามัธยมปลายถึงได้มาเรียนโรงเรียนสหะ)

เราเป็นคนที่คบกับใคร จะชอบคอยดูแลและเทคแคร์ จนเพื่อนๆและคนรอบตัวบอกว่า
แทนที่จะให้ฝ่ายตรงข้ามทำสิ่งนี้ให้เรา บางทีเราก็มีคิดค่ะ ทำไมว้า เราไม่เจอแบบนั้นบ้าง
หรือเป็นเพราะเราเลือกที่จะดูแลเค้าเอง แต่ยังไงมันก็คือความสุขของเราเราก็เลือก
ที่จะทำมันต่อไป เราไม่ใช่คนดีค่ะ เราดีเฉพาะกับคนที่เรารัก ใครเข้ามาในชีวิตเรา
และเราไม่ชอบคือไม่ชอบค่ะ เราเป็นคนค่อนข้างแสดงความรู้สึกชัดเจน ไม่ให้ความหวังใคร
เพราะเราขี้รำคาญคนจริงๆ เราเลยคิด ถ้าเราไม่เป็นคนแบบนี้ เราเลือกคนดีดี ลองเปิดใจ
มองกว้างๆ ไม่เอาตามใจตัวเองวันนี้เราอาจเจอคนดีดีแล้วก็ได้

คนแรกของเรา เราคบได้เกือบ 3 ปี ในระยะตลอดเวลา 3 ปี เราดูแลและเทคแคร์
เต็มที่จนวันสุดท้าย เราเลือกที่จะไม่ทนกับความเสียใจแล้วค่ะ เราเปิดใจให้คนอื่น
และเดินออกมาจากชีวิตเค้าทันทีในวันที่เค้ารู้เรื่องคนอื่น เรารู้สึกว่าเราคบใคร
เราทำให้เต็มที่ วันที่เลิกไปเราถึงจะไม่เสียดายและเสียใจที่ยังไม่ได้ทำอะไร

คนที่2 เป็นผู้ชายค่ะ รุ่นพี่ที่ รร.เราดีกับเค้าได้ 1 เดือนเต็มค่ะ ใน 1 เดือนนั้น เราดูแล
เทคแคร์ เอาใจใส่อย่างดี แต่ด้วยความที่เป็นผู้ชายมันเลยต่างจากทอม
แต่ตอนนั้นเรารู้สึกว่า เราเจ็บมาเยอะแล้วนะ โดยหลังจาก 1 เดือนนั้น แฟนเก่าเข้ามาหาเรา
และบอกไม่มีใครดีเท่าเรา ซึ่งเราเป็นคนขี้สงสาร เราก็คุย เราเริ่มไม่บริสุทธิ์ใจกับแฟนเราในตอนนั้นแล้ว
และช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีคนเข้ามาค่ะแต่เราเป็นคนขี้รำคาญ ผู้ชายคนนี้ก็ยังคอยอยู่ข้างๆไม่ไปไหน
ไม่ว่าเราจะเป็นอะไร เจ็บช้ำแค่ไหนจาก ''คนอื่น'' นะคะ เค้าก็ยังคอยมาดูแลเรา รับฟังเราร้องไห้
เค้าเป็นคนฉลาดค่ะ เค้ารู้ทันเราหมดทุกอย่าง เค้าอยู่ข้างเรามาตลอด 3 ปีที่เราทำให้เค้าเสียใจ
เพียงเพราะเค้าบอกว่า คนที่เราคุยเป็นทอม เค้ารับได้ เพราะยังไงก็คือผู้หญิง
เราหายออกไปจากชีวิตเค้า และกลับไป หายไป กลับไปมาตลอดเวลา 3 ปี เค้ารู้เราคุยกับคนอื่น
เราโทรไปง้อเค้า เค้าก็กลับมาทุกวัน ช่วงนั้นเราอยู่คอนโดกับเพื่อนทั้งหมด 5 คน เราก็จะนอนไปก่อน
กับเพื่อนตลอด ซึ่งเค้าจะนอนอยู่ด้านนอกห้อง ตลอดเวลา 5 วันติด เราเอาโทรศัพท์ไปแอบตลอดค่ะ
แต่เค้าสามารถจับได้ทุกครั้งพอเราตื่นมา เราไม่เคยเจอเค้านอนอยู่หน้าห้องเลยค่ะ
เราโทรไปร้องไห้ตามเค้ากลับมา ตลอดระยะ 5 วันเค้ากลับมาปลอบเราทุกวัน
ด้วยความที่แค่เราไม่อยากเสียคนดีดี ที่รักเราจริงๆไป แต่ในระยะเวลา 3 ปีก็มีช่วงเวลาที่เรา
ได้ทำเพื่อเค้าหลายๆอย่างบ้าง ไม่นอกใจแต่ช่วงนั้นเรายอมรับค่ะว่า เลว เพราะมีคนเข้ามาเยอะ
และเป็นคนที่เราเคยแอบปลื้มมาตลอด แต่เราเลือกที่จะคุยทีละคน เพราะเราเป็นคนค่อนข้างทุ่มเทมาก
จนมีเหตุการณ์ที่ทำให้เรารู้สึกผิดมาจนวันนี้ค่ะ คือเราปวดท้องทุกวัน จนพี่เค้าพาเราไปหาหมอค่ะ
ปรากฎเราเป็นใส้ติ่งเราต้องผ่าตัด ในช่วงนั้นเราไม่มีใครนะคะ เราอยากอยู่คนเดียว อยู่กับเพื่อน
รู้สึกว่าการมีคนเข้ามามันน่าจะดีกว่า เพราะเราไม่ต้องไปดูแลใคร เหนื่อยกับการดูแลคนอื่น
และในวันนั้น พี่เค้าพาเราไปหาหมอค่ะ คอยดูแลเรามาตลอด เกือบ 2 เดือนเต็ม เพราะเรา
เป็นคนร่างกายอ่อนแอค่ะ แผลเราปริอีก ทำให้ต้องไปทำแผลใหม่ ทำให้พี่เค้าต้องดรอปเรียนค่ะ
โดนเรียนใหม่หมด เท่ากับ เค้าต้องเริ่มเรียนใหม่พร้อมเรา เราพยายามคิดที่จะดีกับเค้า
และรักเค้าให้มากๆ แต่สุดท้าย มันก็ไม่ได้ค่ะ เราเลยรู้สึกมันคงเป็นกรรมของเราที่เราทำร้ายคนดีดี

จนวันที่เราเข้ามหาลัย เราไม่มีแฟนค่ะ เพราะกับพี่คนนั้นคือไม่มีสถานะ แต่เค้ายังคงอยู่ข้างๆเราตลอด
เราคบกับผู้ชายอีกคนค่ะ เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย แต่ในช่วงเวลานั้นเราค่อนข้างติดเพื่อน แต่พี่ผู้ชายค่อนข้าง
ติดแฟน เราค่อนข้างจะเบื่อบ้างในบางทีแต่เค้าก็ทำให้เรารู้สึกว่า เค้าดูแลเราดีมากนะ จากที่เราเคย
ดูแลแต่คนอื่น ทำให้เรารู้สึกดีกับเค้าขึ้นเรื่อยๆค่ะ เค้าแสดงความบริสุทธิ์ใจทุกอย่าง
โดยที่เราไม่ต้องเอ่ยปากพูดสักคำว่าเราไม่ชอบเรื่องผู้หญิง พี่เค้าค่อนข้างจะมีผู้หญิงเข้ามาเยอะนะคะ
เพราะในตอนนั้นถือว่าเป็นคนที่หน้าตาดีมากซึ่งเพื่อนและคนรอบตัวเราเชียร์เรามาก
แต่ในตอนนั้นเราเป็นคนไม่ทุ่มให้ผู้ชายในความรักเท่าไหร่ค่ะ เค้าทำให้เรารู้สึกว่า
เค้าภูมิใจที่มีแฟนเป็นเรานะ เค้าแสดงความบริสุทธิ์ใจทุกอย่างจริงๆโดยที่เราไม่ต้องเอ่ยปากเลยสักคำ
จนเรารู้สึก เข้าข้างตัวเองว่าเราคบกับทอมนี่เจอแต่ความเสียใจ จนเราควรที่จะคบกับผู้ชายใช่ไหมถึงจะดี
แต่สุดท้ายเราก็ทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆค่ะ แต่เราก็ไม่สนใจที่จะง้อเค้า จนเค้ามาง้อเราไปเรื่อยๆ
เราก็เฉยๆค่ะ เพราะตอนนั้นเราอยากที่จะไม่มีใคร อยู่คนเดียว เราเบื่อที่เค้าชอบมาหึงเพื่อนของเรา

จนสุดท้าย มีรุ่นพี่ที่เราเคยแอบกรี้สมาตั้งแต่ประถมเข้ามาในชีวิตค่ะ ตอนนั้นเป็นจุดเปลี่ยน
หลังจากเลิกกับแฟน 3 ปีที่รู้สึกว่าไม่สามารถรักใครได้จริงๆอีกแล้ว จนมาเจอคนนี้ทำให้เราเปลี่ยนไปหมด
เราตัดทุกคนโดยเฉพาะพี่ผู้ชายคนแรกที่อยู่ข้างเรามาตลอดโดยไม่เคยหวังอะไรจากตัวเราเลย
แต่ในตอนนั้นเราก้ได้รับรู้เรื่องแย่ๆของพี่เค้า เรื่องหนึ่ง อาจจะเป็นเพราะวันนั้นเค้าเฮิร์ทที่เรา
เลือกที่จะรักคนๆนึงอย่างจริงจังแล้ว แต่สำหรับตัวเราเราก็คิดว่าไม่สมควรอยู่ดีค่ะ เรื่องนี้เราขอไม่พูดนะคะ
เราโกรธมากค่ะ สำหรับผู้ชายไม่ให้เกียรติเราหรือศักดิ์ศรีเรา ไม่ได้เด็ดขาดค่ะ หลังจากนั้นเราตัดขาดทันที
แบบไร้เยื่อใย ไม่ว่าจะร้องไห้หรืออะไร เราเลือกที่จะไม่สงสาร เพราะเค้าทำให้เราอายคนอื่น
และเสียศักดิ์ศรีเป็นที่สุด หลังจากนั้นก็จบกันไปค่ะ เราเปลี่ยนเบอร์ ความรักของเราเดินทางมาเรื่อยๆค่ะ
ค่อนข้างหลายปี ในระดับหลายปีนั้น เค้าแอบนอกใจเราไปชอบคนอื่น แต่เราก็จะมีเซ้น และจับได้ทุกรอบ
แต่เรามั่นใจค่ะ เราให้เค้าไปถ้าเค้าอยากไป เพราะเรามั่นใจว่าไม่มีใครทำให้เค้าได้เท่าเรา
เราเป็นคนเดียวที่บ้านเค้า พ่อเค้ายอมรับ และชอบในตัวเรา เราใส่ใจเค้าทั้งครอบครัว ทำให้ครอบครัว
ของเค้ากับเราค่อนข้างผูกพันธ์กันมาก น้องเค้าเป็นคนที่ไม่เอาใครเลยค่ะตั้งแต่เด็กๆ แต่เอาเราคนเดียว
เวลาเราคิดจะเลิกทีไร น้องสาวเค้าจะเป็นคนมาร้องไห้งอแงมากๆ ทุกที ทำให้เรากลับไป
แต่เค้าไม่เคยนอกใจเราไปอยู่กับคนอื่นค่ะ แต่แค่อาจจะมองหรืออาจจะไปแอบปลื้มใคร แต่พอเราจับได้
เค้าแสดงความบริสุทธิ์ใจทุกอย่าง จนมาถึงปีสุดท้ายที่เราเลือกที่จะพอ เพราะเราเหนื่อยที่ต้องทำอะไรเพื่อ
คนนึงๆขนาดนี้ค่ะ โดยที่เค้าส่วนมากนึกถึงแต่ตัวเอง เราขอไม่เล่ารายละเอียดนะคะ
เพราะสิ่งที่เราจะเล่าไม่ใช่เรื่องคนเก่าๆของเรา เราแค่ขอท้าวความเอาไว้ค่ะ

เดี๋ยวมาต่อตอนที่ 2 นะคะ