เรียกเเบบนี้ว่าเพื่อนดีไหมอ่าคับ

คือ เราเป็นเด็กมหาลัยอยู่ปี2เเล้ว เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเราไปทำอะไรผิด เอาจริงๆเราไม่ได้ทำอะไรเลย เราก็ใช้ชีวิตปกติของเราไปกับเเฟนมั้งไปกับเพื่อนมั้งเเต่ส่วนใหญ่ไปกับเเฟน เเต่เเฟนก็เป็นเพื่อนในเเก๊งเดียกวัน ในเเก๊งมี 11 คน รวมเรามี ชาย 4 คน หญิง 7 คน เเฟนเราก็อยู่ในเเก๊งนั้นด้วย เเต่เรากับเเฟนเเยกหอกันอยู่ เราอยู่คนเดียว เเฟนเราจะอยู่กับรูมเมทอีกคนที่เป็นเพื่อนในเเก๊งเดียวกัน เราทั้ง 11 ถือว่าสนิทกันมาก ตั้งเเต่ปี1 ทำมันทุกกิจกรรมมาด้วยกันตั้งเเต่ปี1 จนถึงปัจจุบัน เพื่อนในกลุ่ม ก็เริ่มทำตัวห่างออกไป เเต่ห่างเเค่เรา ส่วนเเฟนเพื่อนก็ยังทำตัวปกติเฮฮาปาตี้ ธรรมดาไปเราเริ่มสังเกตุได้ตอนปี2เทอม 2 เพื่อน ผู้ชายในเเก๊งเดียวกันอีก 2 คน ที่มาจาก รร เดียวกันกับเรา มาจากห้องเดียวกันเลยเเหละเรียนด้วยกันตั้งเเต่ ม.3 มหาลัยก็เข้าคณะ สาขาเดียวกัน ก็เริ่มไม่คุยกับเรา เราคุยด้วยก็ไม่ยอมคุย ตอบเเค่ อืม อ่า พูดก็ไม่มองหน้า เราก็ทักทุกวัน คุยทุกวัน เเต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม เอาจริงๆเราอยู่เฉยๆของเรา เราไม่ได้ไปทำอะไรเพื่อนเลย เเต่จะมีเพื่อน ผู้หญิงอยู่คนหนึ่งที่เรากับเขาเริ่มไม่ถูกกัน เพราะตอนนั้นเราทะเลาะกับเเฟน เเล้วเขาเดินผ่านมาเเล้วบอกให้เราใจเย็น เราเป็นคนอารมณ์ร้อนไม่ชอบให้ใครมายุ่ง เราก็ตะคอกไปว่า เออ!!อย่ามายุ่งจะเคลียร์เอง หลังจากนั้น เขาก็ไม่คุยกับเราอีกเลย เราก็เฉยๆไม่อะไร เพื่อน ผู้ชายที่สนิทกันมาตั้งเเต่ ม.ต้น ทั้งสองคน คนหนึ่งสมมุติชื่อ เอละกัน ไม่รู้เพราะเรื่องนี้รึป่าวมันถึงไม่คุยกับเรา คือเราเข้าห้องน้ำเสร็จเราวางโทรศัพไว้ม้านั่งหน้าห้องน้ำ เเล้วก็ขี่รถไปกินข้าวที่โรงอาหาร มันเห็นเเล้วเก็บได้ พอไปถึงโรงอาหารเราก็นึกขึ้นว่าเราลืมโทรศัพเเต่จำไม่ได้ว่าวางไว้ตรงไหน เอมันก็มานั่งข้างๆเราพอดี ก็นั่งกินข้าวกันไป เราก็พยายามเร่งเเฟนที่นั่งตรงข้ามเรา ให้รีบกินจะไปหาโทรศัพ ซึ่งเอมันก็นั่งข้างๆผม พอเอมันเดินไปซื้อขนม ผมกับเเฟนก็ไปหาโทรศัพ เเล้วทีนี้เอก็เอาโทรศัพผมโทรเข้าเครื่องเเฟนของผม เเล้วบอกว่า โทรศัพอยู่กับมัน คราวนี้ผมก็โมโหว่า เออ ทำไมพึ่งเอามาให้ ทำไมไม่ให้ตั้งเเต่อยู่โรงอาหาร หลังจากนั้นเราก็ไม่คุยอะไรกันอีกเลย เพื่อนผู้ชายอีกคนชื่อ บี เรากับเขาก็ถือว่าสนิทกันพอสมควรเพราะทำกิจกรรมเชียร์มาด้วยกัน ฝ่าอะไรมาด้วยกันเยอะมากกว่าจะได้กลับห้องไปนอนบางวันก็เช้าก็มี เเต่หลังๆมา มันเริ่มไม่สนใจผม ทั้งๆที่ผมทัก คุยเฮฮากับมันทุกวันเเกล้งกันบ้าง เเต่หลังๆมา พอผมถามหรืออะไร มันก็จะตอบเเค่ อืม หรอ เออ เอาหรอ เเค่นั้นเเล้วก็กดมือถือต่อไปตอบผม ไม่มองหน้าผมด้วยซ้ำ ผมก็ไม่ได้อะไร เเต่มีเหตุการณ์หนึ่ง พอดีตอนนั้นเช้าๆ ผมไป 7-11 กับเเฟน ผมอยู่ข้างนอกมองเข้าไปเห็น บี พอดี เลยเข้าไปทักว่ามันตัดผมใหม่หรอตอนทักมันกะหันหน้าเเล้วก็ยิ้มเเต่พอมันเห็นว่าเป็นผม มันก็ตอบเเค่อืม เเล้วทำหน้าบูดเดินออกไป เพื่อนอีก2คนที่เป็นเเฟนกันอยู่เเก๊งเดียวกันขี่รถตามมาทีหลังจอดอยู่หน้า 7-11 บีมันก็เดินออกไปเเล้วไปคุยเฮฮากับเพื่อนอีก 2 คนข้างนอก ทั้งๆที่ 2 คนนั้นไม่ได้เริ่มถาามหรือชวนคุยก่อนเลย เราก็รู้ได้เลยว่ามันเเปลกไป
เรื่องโทรศัพท์ของผมที่เอมันเก็บได้ ผมเล่าให้เพื่อนในกลุ่มฟัง เพื่อนก็ไปถามเอว่า ทำไมถึงไม่คืน มันบอกว่า ตอนนั้นมันไม่อยู่มันไปซื้อของ ผมกับเเฟนก็งง จะเป็นไปได้ไงตอนที่ผมกับเเฟนนั่งกินข้าวเเล้วพูดถึงเรื่องโทรศัพ มันก็นั่งข้างๆผม มันบอก ให้ผมไม่ทันผมเดินไปก่อน ผมก็คิดในใจ อ๋อหรอ คือกูนั่งข้างเมิงอยู่ไหม กิจกรรมบางงาน ผมต้องทำงานจัดสถานที่กับเอ เอมันก็ขอกลับก่อนเพราะต้องพาเเฟนไปกินข้าวผมก็อยู่ทำงานคนเดียวกับเพื่อนสาขาอื่น ย้ำว่าคนเดียวกับสาขาอื่น เช้าวันต่อมาต้องตื่นเเต่เช้าพาน้องไปปลูกต้นไม้ ผมมาก่อนมันเเละต้องรอมันเพราะต้องไปซื้อต้นไม้ด้วยกัน มันไปบอกกับเพื่อนคนอื่นว่า ผมกลับก่อน เเล้วก็มาสายกว่ามัน ผมก็คิดในใจ เห้ยจะเป็นไปได้ไง ไม่ใช่เมิงหรอทิ้งกูเพื่อพาเเฟนไปกินข้าว เเล้วตอนเช้ากูมาก่อนตั้ง 30 นาที ไหงพูดงี้วะ ผมก็ไม่อะไร เพราะนิสัยมันก็เป็นคนที่ชอบเชื่อไม่ได้อยู่เเล้ว เเฟนของเอผมก็ไม่ค่อยชอบ ตอนเเรก ก็สนิทกัน เเต่หลังๆ เขาเริ่มเยอะ คือชอบขัด ชอบเถียงเอาเเต่ใจกลุ่มเพื่อนจะไปกินไหนกะไม่เอาต้องเอาร้านที่ตัวเองชอบ พอสอบเส็จมาเฉลยข้อสอบหน้าห้อง พอนางผิดนางก็ไม่ยอมรับว่าผิดเเล้วก็เถียง จนผมไม่ชอบ เเต่นางเป็นคนเข้าหาคนเก่ง เพื่อนทั้ง ห้องก็สนิทกับนาง ส่วนผมเป็นคนอารมณ์ร้อน ทำงานคือทำงาน ด่าคือด่าตรงๆไม่ชอบอ้อม เเต่เเฟนผมจะคอยห้ามผมไว้เสมอว่าอย่าใจร้อน เเต่ก่อนผมไม่ชอบใครก็ตั้งตัสเฟสบุ๊คด่าเเต่ปัจจุบันไม่ทำมานานเเล้วตั้งเเต่มีเเฟนคนนี้ เเฟนผมกับเเฟนของเอก็ไม่ค่อยถูกกันเพราะเเฟนผมเป็นคนไม่ชอบคน เเต่ก็ยังเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันมาตลอด
เวลาผมจะกลับบ้านหรือจากบ้านกลับมา มหาลัยผมจะถามเพื่อน เอกับบี เสมอว่า เออกลับยังไง ฝากซื้อตั๋วไหม กลับด้วยกัน โทรถาม เเชทถามตลอด เเต่2คนนี้ไม่เคยคิดที่จะถามผมมั้งเลยว่าจะกลับยังไง หรือมีรถไหม มีเเต่ผมที่เป็นคนถาม จนตอนนี้ผมเลิกถามไปเเล้ว จะกลับยังไงก็เเล้วเเต่ เพื่อนในกลุ่ม ที่ไม่คุยกับผมคือ เอ บี เเฟนเอ เเล้วก็ผู้หญิงอีกคน ชื่อดี ล่ะกัน(ดีคือผู้หญิงที่ผมตะคอกใส่ตอนเทาะกับเเฟน) 4 คนนี้เริ่มไม่คุยกับผม ไปไหนก็ไม่ชวน เเต่ยังคุยกับเเฟนผมปกติ ชวนเเฟนผมไปเที่ยวไปอะไรด้วย
วันนี้ มีนัดกินนมสดกันในเเก๊งเพื่อน 11 คน ในใจผมไม่อยากไปหรอกเเต่ถ้าเป็นเเต่ก่อนผมอยากไปนะ เเต่คือตอนนี้ผมรู้นิสัยเพื่อนหมดเลเ้วว่าเป็นยังไง เพื่อนชอบใส่กัน บีเคยนินทาเเฟนเอ เคยทะเลาะกัน ด่ากัน ไม่คุยกัน ตอนนี้โครตสนิทกัน ผมพยายามที่จะชวนคุยเเต่พวกนั้นก็ไม่คุยกับผม เมื่อวันพฤหัสก่อน มีสอบที่เรียกว่ายกกระดาน เพื่อนทั้งกลุ่มไม่สนใจผม ตอนผมยก(ยกกระดานคือการใช้ข้อนิ้วที่ 1 ของ 10 นิ้วมือ ยกตัวเองขึ้นจากพื้นก้นลอยเเข็งตึง ขาชิด ส้นเท้ายังติดพึ้น) ผมเป็นคนเดียวที่ยกไม่ถึง 50 วินาที เลยได้ยกคนสุดท้าย ยกสอบจนกว่าจะผ่านเพื่อนทั้งกลุ่มไม่สนใจผม ทั้งๆที่ผมโครตต้องการกำลังใจมีเเค่เพื่อนในกลุ่ม 5 คน + เเฟนผมอีก 1 คนที่มองมาเเล้วให้กำลังใจ คือพอผมยกเสร็จผมก็อยู่กับเเฟนจนเพื่อนลงไปหมด ผมก็นั่งร้องให้คุยกับเเฟนเรื่องนี้ วันนี้มีนัดกินนมสด เพื่อนทั้งกลุ่มก็สั่งปังเย็นมากินกัน ผมกับเพื่อนที่ไม่คุยกันนั่งอยู่คนล่ะโต๊ะเเต่ติดกัน ตกลงกันว่าสั่งมาเลย ค่อยช่วยกันหาร เเต่พออาหารลง พวกนั้นก็ดึงไปปเเค่ฝั่งพวกนั้น ผมกับเเฟนก็ไม่ได้กิน ผมก็ดูว่าจะมีชวนซักคำไหม หรือจะยื่นมาให้ไหม ผลคือ ไม่เลย กะกินคุยเฮฮาหนุกหนานกันเเค่5-6 คน ผมกับเเฟนเลยเดินออกมาจ่ายเงินเเค่ส่วนที่ตัวเองกินเท่านั้น
ผมเข้าใจว่าผมเป็ฯคนอารมณ์ร้อนขี้นอยขี้น้อยใจเเต่ผมมีอะไรผมก็ให้เพื่อนเต็ม100เสมอเกิน100ด้วยซ้ำ คือผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง มันอึดอัด เหมือนอยู่ดีๆก็โดนเเบนออกจากลุ่มเพื่อนทั้งๆที่ ผมไม่ได้เป็นคนขวางโลกเท่าเเฟนเอ หรือ บีด้วยซ้ำ 2 คนนี้วีรกรรม ไม่เอาอะไรเลย เอาเเต่ใจ เยอะมาก เเต่เพื่อนก็ยังคุย ยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนที่เคยนินทาลับหลังกันมาคุยกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บี ทั้งที่มันไปกับเพื่อนคณะอื่นมากกว่าคณะตัวเองด้วยซ้ำ มันกลับสนิทกับเพื่อนในกลุ่มมากว่าผม ทั้งๆที่ผมไปกับเพื่อนในกลุ่มตลอด เวลาเพื่อนมีปัญหาอะไรกะช่วย ตอนเรียนซัมเมอร์ บีมันไม่ค่อยชอบเข้าเรียน เเฟนผมก็เป็นคนเช็กชื่อทำงานให้ตลอด เเต่มันกะไม่คุยกับเเฟนผม เเต่กลับไปคุยกับคนที่ไม่สนใจอะไรมันเลยคือเเฟน เอ ผมก็งง ทำคุณบูชาโทษหรอ หรืออะไร
จริงใจให้เพื่อน เเต่เพื่อนให้กลับมาคือการเเบนด์ หรือสังคมนี้ต้องอยู่เเบบ หน้าไหว้หลังหลอก ผมควรทำไงดี ชวนคุยก็เเล้วอะไรก็เเล้ว