รู้สึกท้อแท้กับชีวิตมากๆคนรอบข้างไม่ให้กำลังใจเราเลย

ก่อนหน้านั้นทำธุรกิจส่วนตัวอยู่ แต่ว่าเนื่องจากภาวะเศรษฐกิจไม่ดี จึงทำให้เลิกทำไปในที่สุด
ทำคนเดียว เหนื่อยและท้อมาก แฟนไม่ได้ช่วยอะไรเลย ทำแต่งานของเขา ช่วยกันสร้างกันขึ้นมาแท้ๆ ไม่อยากทิ้งไปเลยค่ะ แต่ขายแล้วไม่ได้ทุนไม่ได้กำไร ท้อมากจิงๆ
ตอนนี้อยู่กับแม่ ก็อึดอัดอีกค่ะ ปกติเราโลกส่วนตัวสูง อยู่คนเดียวมานาน พอมาอยู่กับแม่ไม่ชินเลย
ปกติอยู่บ้านแฟน อยู่บ้านยังสบายใจกว่า ทั้งที่เมื่อก่อนเราจะเป็นคนบอกเสมอ อยากให้แม่อยู่ด้วย
แฟนก็ไม่ให้กำลังใจ ช่วงนี้หางานประจำ เขาบอกอยากทำไรทำ แฟนบอกกับเรา สงสารแม่
ละไม่สงสารแฟนตัวเองบ้างหรอ เขาจะรู้ไหมว่าเราผ่านอะไรมาบ้าง
ส่วนเพื่อนๆ มีปัญหากับแฟนเล่าอะไรให้ฟังหมด
พอตอนนี้คืนดีกัน เพื่อนคงรู้สึกไม่ดี เริ่มออกห่างเราหมดเลย ประมานว่าเตือนอะไรแล้วไม่ฟัง
แม่เราล่าสุดบอกว่า
ชีวิตเรา อยากทำไรทำ แม่ไม่สนใจแล้ว
เขาคงเอือมละเบื่อกับเราจริงๆ แต่แม่ในความคิดเรา ลูกสุขก็สุข ทุกข์แม่ก็ทุกข์
ตอนนี้กลายเป็นคำพูดของแม่ทำให้เราเป็นทุกข์ใจแทน เราอายุเพิ่ง 24 กำลังหางาน
ได้งานก็ดีไป ไม่ได้ก็หาต่อไป
คิดว่าชีวิตคนเราท้อได้ แต่พอลืมตาตื่นขึ้นมา
ก็ต้องก้าวต่อไป เรารู้สึกอะไรบางอย่างทำไม่ได้ดั่งใจ แบบใจอยู่บ้าน แต่ตัวอยู่กับแม่ ทั้งเรื่องงานเรื่องแฟน แม่เพื่อน เข้ามาหมดในหัว
สุขภาพอีกค่ะ วันแรกไปตรวจ บอกอาการหมอไป
หมอบอกอาจจะเป็น มะเร็งเม็ดเลือดขาวนะ แต่วันนั้นความดันต่ำมาก ตรวจเลือดไม่ได้
หมอเลยนัดมาตรวจอีกที ก็ไปตรวจ
รอฟังผลวันที่ 11 รอลุ้น
รู้สึกอะไรเข้ามาก็เข้ามาทีเดียว รับไม่ไหวเยอะเกิน อยากให้ใครเข้าใจเรา อยากระบาย แต่คนที่เราอยากให้เข้าใจที่สุด เขาก็ไม่เข้าใจเราเลย
ท้อมากเลยค่ะ ไม่รู้ชีวิตจะไปทางไหนดี มันเคว้งไปหมด หาคนปรึกษาไม่ได้เลย