เรามันเป็นผู้ชายที่ปากดีและโง่ที่สุดในโลกจริงๆ

พยายามทำตัวเองให้ดูแกร่ง ทำเป็นเก่ง อวดดี ทำเหมือนกับว่าผู้หญิงก็แค่ฝูงลิง เสียไปก็หาใหม่ได้สบ๊าย
แต่พออยู่คนเดียว เราก็กลับมาคิดถึงแค่คนเดิมๆ

เราเป็นคนโง่จริง เราไม่เคยรักษาคนดีๆที่เข้ามาในชีวิตได้เลย มันเป็นเพราะเราคนเดียว ถ้าหากวันนั้นเราไม่ทำอย่างนั้นอย่างนี้ ความรู้สึกเค้าคงไม่เปลี่ยนไป ถ้าเราใจเย็นสักนิด มีความอดทนสักนิด เรื่องทั้งหมดมันคงไม่เกิดขึ้น  เรามันบ้าจริงๆ เรามันบ้าที่สุดเลย สุดท้ายเพราะอีโก้บ้าๆของเรา มันทำให้เราเสียไปหมดทุกสิ่ง  ชีวิตเราไม่เหลืออะไรอีกแล้ว

เราโครตเกลียดตัวเองที่สุดเลย เรามันบ้า

เรามีกลุ่มเพื่อนเยอะ แต่ช่วงที่มีเค้าเราทิ้งเพื่อน ไม่ได้ไปคุยไปหาพวกมัน
มันชวนไปไหนเราก็ไม่ไป เรียกง่ายๆว่าติดสาว จนพวกมันงอนเราไม่ได้คุยกับมาเป็นอาทิตย์
เราไม่กล้าไปสู้หน้าพวกมันหรอก
คิดถึงพ่อ คิดถึงแม่ แต่พวกเค้าอยู่ต่างประเทศ

เราไม่เหลือใครอีกแล้ว

ขอระบายครับ เราไม่สามารถพูดกับใครได้เลย