สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 38
จขกท. มี100ต้องใช้ถึงเมื่อไหร่ หลังไมค์ส่งที่อยู่ให้เรานะเดี๋ยวส่งพวกของกินไปให้ค่ะ ^^ ช่วยๆกัน ตอนเย็นหน้าบ้านเราขายเครปญี่ปุ่นถ้าอยู่ไกล้ๆแวะมากินฟรีได้เดี๋ยวบอกเด็กไว้ค่ะ
สมาชิกหมายเลข 7319912 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2310708 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1476906 หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 2142191 ถูกใจ, ลูกสาวเจ้าแม่ค่ะ ซึ้ง, ผีผา หลงรัก, ชาเขียวปั่นเพิ่มหวาน ซึ้ง, เกวียนเก่า ซึ้ง, Sylphs ถูกใจ, MiSs pOsH ซึ้งรวมถึงอีก 64 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 4
มี 200 ครับ ไม่รู้จะทำไง บ้านมี รถมี แต่ไม่กล้าไปไหน ไม่มีค่าน้ำมัน พ่อแม่มีแต่ไม่ขอเพราะไม่อยากรบกวน เราโตแล้ว
แถมมีหนี้จากการค้าอีก 4 ล้านด้วย มืดไปหมด ไม่รู้จะหาที่ไหนมาใช้ ขอพ่อแม่ได้ แต่ก็ไม่อยากขอ เพราะเราทำเอง ไม่มีสิทธิ์เอาเงินเขามาใช้
เอาไปบ่นให้พี่ที่รู้จักฟัง แกก็ ถาม งั้นทำงานนี้ได้มั๊ยล่ะ ลองดู ก็ลองทำ เออ ดันทำได้แฮะ ทำไปทำมาจะ 8 ปีแล้ว ใช้หนี้ 4 ล้านหมด มีเงินเก็บ
ซื้อรถได้ ซื้อคอนโดให้ตัวเองได้ ซื้อของที่ตัวเองต้องการได้ ชีวิตเรา ถึงที่สุดก็ต้องดิ้นครับ ตอนนั้นผมกำลังคิดไปสมัครงาน 7 หรือ Family แล้ว
ดีที่คุยกับพี่เขา เลยได้งานมาทำโปรเจคนึง แล้วก็ทำมาจนวันนี้ อย่าท้อครับ "ฟ้าจะให้อะไรเรา ต้องเคี่ยวกรำเราก่อน" ยิ่งเราลงหนัก แล้วเราเด้งได้
เรายิ่งเด้งแรง เหมือนสปริงน่ะครับ สู้ๆนะครับ
แถมมีหนี้จากการค้าอีก 4 ล้านด้วย มืดไปหมด ไม่รู้จะหาที่ไหนมาใช้ ขอพ่อแม่ได้ แต่ก็ไม่อยากขอ เพราะเราทำเอง ไม่มีสิทธิ์เอาเงินเขามาใช้
เอาไปบ่นให้พี่ที่รู้จักฟัง แกก็ ถาม งั้นทำงานนี้ได้มั๊ยล่ะ ลองดู ก็ลองทำ เออ ดันทำได้แฮะ ทำไปทำมาจะ 8 ปีแล้ว ใช้หนี้ 4 ล้านหมด มีเงินเก็บ
ซื้อรถได้ ซื้อคอนโดให้ตัวเองได้ ซื้อของที่ตัวเองต้องการได้ ชีวิตเรา ถึงที่สุดก็ต้องดิ้นครับ ตอนนั้นผมกำลังคิดไปสมัครงาน 7 หรือ Family แล้ว
ดีที่คุยกับพี่เขา เลยได้งานมาทำโปรเจคนึง แล้วก็ทำมาจนวันนี้ อย่าท้อครับ "ฟ้าจะให้อะไรเรา ต้องเคี่ยวกรำเราก่อน" ยิ่งเราลงหนัก แล้วเราเด้งได้
เรายิ่งเด้งแรง เหมือนสปริงน่ะครับ สู้ๆนะครับ
สมาชิกหมายเลข 4478278 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 6580030 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3948236 ถูกใจ, MiSs pOsH ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2581402 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 803124 ถูกใจ, มีล็อกอินแล้วฮะ ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1643675 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 736365 ถูกใจ, พุ่งสู่ฝัน ถูกใจรวมถึงอีก 25 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 20
เป็นสิคะ ตอนนี้บางทีก็ยังเป็น เรากะสามีทำงานที่เดียวกัน ตกงานทั้งคู่ เอาเงินเก็บไปลงทุนทำร้านอาหาร ดันเจ๊งแถมติดหนี้อีก มีตังค์ไม่ถึงร้อยก็พึ่งมาม่า สมัครงานอะไรก็ได้ ถือป้ายโบกธงหน้าคอนโด ทำซัก 2 วันหยุด 1 วันเพื่อที่จะได้มีเวลาส่งจดหมายสมัครงาน เอาเงินที่ได้จากโบกธงแจกใบปลิวไปสัมภาษณ์งาน ไปถึงโดนหลอกไปขายประกันอีก โอ๊ยชีวิต!!
วันเสาร์อาทิตย์ก็รื้อเสื้อผ้ามือสองตัวเองไปขายตลาดนัด(โชคดียังมีรถ) ได้มา 5-600 ก็ยังดีเอาไว้เติมน้ำมันขับไปหางาน กินข้าววันละ 2 มื้อพอ มื้อหลักตอนเย็นคือมาม่าใส่ข้าว แบ่งกิน 2 คนกะสามีจะได้อิ่มๆ ตอนนี้เสื้อผ้าตัวเองจะหมดละไม่รู้จะขายอะไร ก็คงต้องหางานทำไปวันๆ ทำไปเรื่อยๆก่อนค่ะ สู้ๆนะคะ
วันเสาร์อาทิตย์ก็รื้อเสื้อผ้ามือสองตัวเองไปขายตลาดนัด(โชคดียังมีรถ) ได้มา 5-600 ก็ยังดีเอาไว้เติมน้ำมันขับไปหางาน กินข้าววันละ 2 มื้อพอ มื้อหลักตอนเย็นคือมาม่าใส่ข้าว แบ่งกิน 2 คนกะสามีจะได้อิ่มๆ ตอนนี้เสื้อผ้าตัวเองจะหมดละไม่รู้จะขายอะไร ก็คงต้องหางานทำไปวันๆ ทำไปเรื่อยๆก่อนค่ะ สู้ๆนะคะ
ผีผา ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3102315 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 838411 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1933398 ซึ้ง, ศุกร์ที่3 ซึ้ง, ทำไมจัง ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 927114 ซึ้ง, ลมหนาวมาก ซึ้ง, fearseeker ซึ้ง, moonny ถูกใจรวมถึงอีก 18 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 27
4ปีที่แล้ว ออกจากงานพร้อมแฟน ขายสมบัติตัวเองทุกอย่างเท่าที่มีราคาจะขายได้ ค้างค่างวดรถจนเกือบโดนยึด หยิบยืมเงินคนรอบข้างมาประมาณ 40k เพื่อจะค้าขาย บางวันเหลือเงินกัน 2 คนไม่ถึง 100 บาท จะซื้อไรโคตรคิดแล้วคิดอีก บางวันกลับบ้านหาแม่ แม่ก็ให้มาม่า2แพ็ค ไข่ ผัก โอ้โห รอดตายได้ 3-4 วัน
ผ่านมา 1 ปี ขายดีมีรายได้หักค่าใช้จ่ายแล้ว 2 คนก็พออยู่ได้ใช้หนี้คนใกล้ตัวหมด เหลือแต่หนี้บัตรเครดิตก็ยอมให้ฟ้องไป ผสมเงินเพื่อที่รอวันฟ้องจะได้มีเงินจ่ายเค้าได้บ้าง
แต่แล้วเข้าปีที่ 2 ชีวิตพลิกเปลี่ยนอีก ที่ขายของต้องย้าย เปลี่ยนมาขายทางเฟสบุคก็เหมือนจะดีได้ 3-4 เดือน งบน้อยโฆษณาก็ไม่ไหว ของที่เอามาขายก็หายากขึ้นโดนปั่นราคาอีก ก็อาศัยประหยัดอดออม กินข้าวตามสั่งได้คนละจาน วันละ 2 มื้อ ทำยังไงก็ได้ที่ต้องหาเงินจ่ายค่าน้ำ-ไฟ ค่างวด บัตรเครดิตที่หลังโดนฟ้องก็ยังขอจ่ายรายเดือน
เป็นแบบนี้จนถึงกลางปีที่ 3 ทนไม่ไหวแล้วกลับการโดนโก่งราคาของ ขายแล้วไม่เห็นกำไรเลย (ช่วงปีที่2-3 คือเป็นช่วงบูมของเฟสบุคมาก) จนสุดท้ายตัดสินใจกับแฟน เอาเงินก้อนสุดท้าย 2 หมื่น ไปลงทุนอย่างอื่นดีกว่า อดทนหาความรู้ ลองผิด ลองถูก สร้างสินค้าขึ้นมา แทนสินค้าเดิมที่คนขายไม่ง้อเราแล้ว
จนปีที่ 4 (2558) สินค้าเราเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง เลยชวนแฟนไปขายที่ตลาดนัดกันดีกว่า แรกๆก็ขายสัปดาห์ละวัน สองวัน จนกลางปี 2558 เงินหมดจ้า เลยบอกแฟนว่า ไม่ไหวแล้วล่ะเราทั้งคู่ ถ้ามามัวแต่รอเฟสบุคมีหวังชีวิตเราจะเหมือนตอนออกจากงานใหม่ๆ ไม่อยากกลับไปลำบากแบบนั้นอีกแล้ว สงสารพ่อแม่ด้วย เลยตั้งใจขายของตลาดนัดจริงจัง เปิดวันไหนเราไปทุกวันตามนั้น จนมีล็อคประจำของตัวเองได้ ตั้งแต่วันนั้นยอดขายเราเพิ่มขึ้นๆๆๆ
จนวันนี้มีเงินทำบ้านกว่า4แสนในระยะเวลา 3-4 เดือน ให้เงินพ่อ-แม่ทุกเดือนได้ มีเงินเหลือเก็บในบัญชีบ้าง
บางทีเราต้องอดทนกับความลำบากให้ที่สุดก่อน เพื่อรอโอกาสที่จะก้าวต่อไป ทุกวันนี้เราก็ไม่ฟุ้งเฟ้อนะ มีบ้างซื้อนู่นซื้อนี่ตามที่เคยอยากได้ แต่ก็ต้องอยู่ในส่วนที่พอเหมาะ เพราะโชคไม่ได้มาบ่อยๆ กว่าจะหาเงินได้มันยาก เวลาใช้มันง่าย
ยามมีก็ต้องประหยัด ยามไม่มีก็ต้องอดทน ฝ่าฟัน ไม่ย่อท้อ สำคัญเลยต้องไม่ขี้เกียจ...สู้ๆนะคะ
ผ่านมา 1 ปี ขายดีมีรายได้หักค่าใช้จ่ายแล้ว 2 คนก็พออยู่ได้ใช้หนี้คนใกล้ตัวหมด เหลือแต่หนี้บัตรเครดิตก็ยอมให้ฟ้องไป ผสมเงินเพื่อที่รอวันฟ้องจะได้มีเงินจ่ายเค้าได้บ้าง
แต่แล้วเข้าปีที่ 2 ชีวิตพลิกเปลี่ยนอีก ที่ขายของต้องย้าย เปลี่ยนมาขายทางเฟสบุคก็เหมือนจะดีได้ 3-4 เดือน งบน้อยโฆษณาก็ไม่ไหว ของที่เอามาขายก็หายากขึ้นโดนปั่นราคาอีก ก็อาศัยประหยัดอดออม กินข้าวตามสั่งได้คนละจาน วันละ 2 มื้อ ทำยังไงก็ได้ที่ต้องหาเงินจ่ายค่าน้ำ-ไฟ ค่างวด บัตรเครดิตที่หลังโดนฟ้องก็ยังขอจ่ายรายเดือน
เป็นแบบนี้จนถึงกลางปีที่ 3 ทนไม่ไหวแล้วกลับการโดนโก่งราคาของ ขายแล้วไม่เห็นกำไรเลย (ช่วงปีที่2-3 คือเป็นช่วงบูมของเฟสบุคมาก) จนสุดท้ายตัดสินใจกับแฟน เอาเงินก้อนสุดท้าย 2 หมื่น ไปลงทุนอย่างอื่นดีกว่า อดทนหาความรู้ ลองผิด ลองถูก สร้างสินค้าขึ้นมา แทนสินค้าเดิมที่คนขายไม่ง้อเราแล้ว
จนปีที่ 4 (2558) สินค้าเราเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง เลยชวนแฟนไปขายที่ตลาดนัดกันดีกว่า แรกๆก็ขายสัปดาห์ละวัน สองวัน จนกลางปี 2558 เงินหมดจ้า เลยบอกแฟนว่า ไม่ไหวแล้วล่ะเราทั้งคู่ ถ้ามามัวแต่รอเฟสบุคมีหวังชีวิตเราจะเหมือนตอนออกจากงานใหม่ๆ ไม่อยากกลับไปลำบากแบบนั้นอีกแล้ว สงสารพ่อแม่ด้วย เลยตั้งใจขายของตลาดนัดจริงจัง เปิดวันไหนเราไปทุกวันตามนั้น จนมีล็อคประจำของตัวเองได้ ตั้งแต่วันนั้นยอดขายเราเพิ่มขึ้นๆๆๆ
จนวันนี้มีเงินทำบ้านกว่า4แสนในระยะเวลา 3-4 เดือน ให้เงินพ่อ-แม่ทุกเดือนได้ มีเงินเหลือเก็บในบัญชีบ้าง
บางทีเราต้องอดทนกับความลำบากให้ที่สุดก่อน เพื่อรอโอกาสที่จะก้าวต่อไป ทุกวันนี้เราก็ไม่ฟุ้งเฟ้อนะ มีบ้างซื้อนู่นซื้อนี่ตามที่เคยอยากได้ แต่ก็ต้องอยู่ในส่วนที่พอเหมาะ เพราะโชคไม่ได้มาบ่อยๆ กว่าจะหาเงินได้มันยาก เวลาใช้มันง่าย
ยามมีก็ต้องประหยัด ยามไม่มีก็ต้องอดทน ฝ่าฟัน ไม่ย่อท้อ สำคัญเลยต้องไม่ขี้เกียจ...สู้ๆนะคะ
สมาชิกหมายเลข 1740879 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3103072 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3102315 ถูกใจ, หล่อกระชากไส้ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2180654 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 838411 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 927114 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 788867 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2844053 ถูกใจ, fearseeker ถูกใจรวมถึงอีก 14 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 2
ต้องถามครับว่าเป็นเฉพาะเดือนนี้หรือเป็นตลอดไป
ผมก็เคยเป็นครับ วันๆประทังชีวิตด้วยมาม่าๆ
บางทีไม่ไหวจริงก็ต้องขอหยิบยืมคนอื่น แต่ว่าอย่ายืมเยอะมากไปครับ คนจะเกลียดเราได้
แล้วก็รีบหางานทำครับ อย่ามัวแต่กลัวนู่นนี่นั่น งานลำบากๆก็ทำไปก่อน บางที่มีน้ำมีข้าวให้ช่วยประหยัดได้บ้าง
ผมก็เคยเป็นครับ วันๆประทังชีวิตด้วยมาม่าๆ
บางทีไม่ไหวจริงก็ต้องขอหยิบยืมคนอื่น แต่ว่าอย่ายืมเยอะมากไปครับ คนจะเกลียดเราได้
แล้วก็รีบหางานทำครับ อย่ามัวแต่กลัวนู่นนี่นั่น งานลำบากๆก็ทำไปก่อน บางที่มีน้ำมีข้าวให้ช่วยประหยัดได้บ้าง
ไฟฉายขยายส่วน ถูกใจ, มังกรน้อยในสายฝน ถูกใจ, Espresso1z ซึ้ง, love2loveU ถูกใจ, hamuhamoo ถูกใจ, GolfPlaza ถูกใจ, บ้านสวนริมกรุง ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
ใครเคยมีตังเหลือติดตัวไม่เกิน 100 บาท แล้วไม่รู้ชะตาชีวิต วันต่อไปบ้างครับ
แล้วพวกคุณแก้ไขมันอย่างไรหรอ