ผมอายุ 22 แฟน 23 คบกับมาปีกว่าๆ บ้านอยู่ค่อนข้างไกลกัน
เธออยู่หนองแขม ผมอยู่รังสิต โดยปกติก็จะเจอกันแถวๆสยามอาทิตย์ละครั้ง
คราวนี้เวลากลับก็จะแยกกันกลับ แฟนก็นั่ง bts ไปลงบางหว้าและต้องต่อแท๊กซี่ไปอีก หรือบางทีก็แท๊กซี่จากสยามกลับเลย
ส่วนผมก็จะจอดรถไว้ bts หมอชิต เพราะไม่ชอบขับรถเข้าเมือง
คือก็เป็นแบบนี้มาตลอด ปกติผมไม่ค่อยไปส่งแฟนที่บ้าน เวลาไปเที่ยวไหนก็แล้วแต่จะส่งขึ้น BTS ถามว่าเป็นห่วงไหมก็เป็นห่วง
นอกจากเวลาไปเที่ยวด้วยกันแล้วเธอดื่มเหล้า อันนี้ผมไปส่ง
2 เดือนที่ผ่านมาเธอได้งานใหม่ ที่ทำงานมีบริษัทรถรับส่งแต่ไม่ถึงบ้าน ก็ต้องต่อแท๊กซี่ไปอีกราวๆ 3-4โล
แล้วมีคนที่แผนกมาจีบเธอ (ทำงานโต๊ะใกล้ๆกัน) ซึ่งก็รู้อยู่แล้วว่าเธอมีแฟนแล้ว เลิกงานมันก็ขออาสาไปส่งบ้าน
ด้วยเหตุผลว่าไม่อยากให้นั่งแท๊กซี่ มันอันตราย แต่แฟนผมก็ปฎิเสธมันตลอด
แล้วมันยังมาว่าผมด้วย บอกว่าผมไม่เป็นห่วงแฟน ปล่อยให้เธอกับคนเดียว ผมไม่ส่งแฟน มันดูแลเธอได้ดีกว่าผม(อันนี้เธอเล่าให้ฟัง)
แล้วมันก็ไลน์มาบ่อยมาก แฟนผมอ่านไม่ตอบ ก็ไลน์มาซ้ำอีก ก่อนนอนก็บอก GN อีก
บางทีเลิกงานเธอไปกินข้าวกับเพื่อนมหาลัยแถวๆสยาม หรือบางทีเธอไปเที่ยวกับเพื่อนเค้าแล้วต้องกลับดึกๆ
ไอ้นี่ก็จะอาสามารับทุกครั้ง แฟนผมก็ปฎิเสธเหมือนเคย
เธอบอกมันเป็นเพื่อนร่วมงาน ไม่อยากตัดขาดเพราะต้องทำงานด้วยกัน
คราวนี้ผมเอาไลน์แฟนทักมันไปเพื่อเคลียแบบสุภาพๆ มันก็ยอมรับผิดที่มันชอบคนมีแฟนแล้ว
มันบอกอยากดูแลแฟนผม ผมเลยบอกไปนั้นมันเรื่องของคุณ แต่อย่ามาวุ่นวานกับแฟนผม
มันบอกงั้นผมก็ไปส่งเธอที่บ้านสิ อย่าให้เธอต้องกลับคนเดียว (บอกตรงๆตอนนั้นขึ้นเหมือนกันมีสิทธิไรมาสั่ง)
รบกวนช่วยแชร์ความเห็นหน่อยครับ เอาไงดี
1. ถ้ามันยังไม่หยุดอีก ผมจะไปที่ทำงานแฟนเลย อันนี้เกิดเรื่องแน่ๆ
2. ผมรักเธอนะ แต่ผมซัพพอร์ทเรื่องไปรับ-ส่งไม่ได้ตลอดหรอก
ค่าน้ำมันไปกลับ ขับรถไกลบอกตรงๆว่าเหนื่อย
3. ใจลึกๆ ก็รู้สึกนะว่ามันก็จริงนะที่ผมดูแลเธอไม่ดีพอแหละ ไม่ไปส่งถึงบ้าน ต้องบอกเลยว่าด้วยระยะทาง
บางทีเลิกงานเธอไปกินข้าวกับเพื่อนที่มหาลัยแถวสยาม เลิก 4ทุ่ม
เธอก็ต้องนั่งแท๊กซี่กลับ มันก็อันตรายจริงๆแหละ
ผมรักเธอ ผมควรจะถอยแล้วให้คนที่ดูแลแฟนผมได้ดีกว่าไหมครับ
*แฟนเก่าบ้านอยู่รัชดา-ลาดพร้าวผมรับส่งตลอด
ถ้ามีคนจีบมาแฟนและอาสาไปรับส่ง
เธออยู่หนองแขม ผมอยู่รังสิต โดยปกติก็จะเจอกันแถวๆสยามอาทิตย์ละครั้ง
คราวนี้เวลากลับก็จะแยกกันกลับ แฟนก็นั่ง bts ไปลงบางหว้าและต้องต่อแท๊กซี่ไปอีก หรือบางทีก็แท๊กซี่จากสยามกลับเลย
ส่วนผมก็จะจอดรถไว้ bts หมอชิต เพราะไม่ชอบขับรถเข้าเมือง
คือก็เป็นแบบนี้มาตลอด ปกติผมไม่ค่อยไปส่งแฟนที่บ้าน เวลาไปเที่ยวไหนก็แล้วแต่จะส่งขึ้น BTS ถามว่าเป็นห่วงไหมก็เป็นห่วง
นอกจากเวลาไปเที่ยวด้วยกันแล้วเธอดื่มเหล้า อันนี้ผมไปส่ง
2 เดือนที่ผ่านมาเธอได้งานใหม่ ที่ทำงานมีบริษัทรถรับส่งแต่ไม่ถึงบ้าน ก็ต้องต่อแท๊กซี่ไปอีกราวๆ 3-4โล
แล้วมีคนที่แผนกมาจีบเธอ (ทำงานโต๊ะใกล้ๆกัน) ซึ่งก็รู้อยู่แล้วว่าเธอมีแฟนแล้ว เลิกงานมันก็ขออาสาไปส่งบ้าน
ด้วยเหตุผลว่าไม่อยากให้นั่งแท๊กซี่ มันอันตราย แต่แฟนผมก็ปฎิเสธมันตลอด
แล้วมันยังมาว่าผมด้วย บอกว่าผมไม่เป็นห่วงแฟน ปล่อยให้เธอกับคนเดียว ผมไม่ส่งแฟน มันดูแลเธอได้ดีกว่าผม(อันนี้เธอเล่าให้ฟัง)
แล้วมันก็ไลน์มาบ่อยมาก แฟนผมอ่านไม่ตอบ ก็ไลน์มาซ้ำอีก ก่อนนอนก็บอก GN อีก
บางทีเลิกงานเธอไปกินข้าวกับเพื่อนมหาลัยแถวๆสยาม หรือบางทีเธอไปเที่ยวกับเพื่อนเค้าแล้วต้องกลับดึกๆ
ไอ้นี่ก็จะอาสามารับทุกครั้ง แฟนผมก็ปฎิเสธเหมือนเคย
เธอบอกมันเป็นเพื่อนร่วมงาน ไม่อยากตัดขาดเพราะต้องทำงานด้วยกัน
คราวนี้ผมเอาไลน์แฟนทักมันไปเพื่อเคลียแบบสุภาพๆ มันก็ยอมรับผิดที่มันชอบคนมีแฟนแล้ว
มันบอกอยากดูแลแฟนผม ผมเลยบอกไปนั้นมันเรื่องของคุณ แต่อย่ามาวุ่นวานกับแฟนผม
มันบอกงั้นผมก็ไปส่งเธอที่บ้านสิ อย่าให้เธอต้องกลับคนเดียว (บอกตรงๆตอนนั้นขึ้นเหมือนกันมีสิทธิไรมาสั่ง)
รบกวนช่วยแชร์ความเห็นหน่อยครับ เอาไงดี
1. ถ้ามันยังไม่หยุดอีก ผมจะไปที่ทำงานแฟนเลย อันนี้เกิดเรื่องแน่ๆ
2. ผมรักเธอนะ แต่ผมซัพพอร์ทเรื่องไปรับ-ส่งไม่ได้ตลอดหรอก
ค่าน้ำมันไปกลับ ขับรถไกลบอกตรงๆว่าเหนื่อย
3. ใจลึกๆ ก็รู้สึกนะว่ามันก็จริงนะที่ผมดูแลเธอไม่ดีพอแหละ ไม่ไปส่งถึงบ้าน ต้องบอกเลยว่าด้วยระยะทาง
บางทีเลิกงานเธอไปกินข้าวกับเพื่อนที่มหาลัยแถวสยาม เลิก 4ทุ่ม
เธอก็ต้องนั่งแท๊กซี่กลับ มันก็อันตรายจริงๆแหละ
ผมรักเธอ ผมควรจะถอยแล้วให้คนที่ดูแลแฟนผมได้ดีกว่าไหมครับ
*แฟนเก่าบ้านอยู่รัชดา-ลาดพร้าวผมรับส่งตลอด