เรื่องมีอยู่ว่า...หลังจากแฟนเรียนจบก็ไปหางานทำระหว่ารอรับปริญญาและสมัครทหาร..ซึ้งตัวนี่ยังเรียนอยู่..อาทิตรนั้นไม่มีเรียนหลายวันจึงนั่งรถไปหาแฟน..พอเลิกเรียนภาคเช้าเส็ดก็นั่งรถออกจากพิษณุโลกบ่ายๆ..ไปถึงหมอชิตตอนนั้นก็ค่ำแล้ว..เรานั่งรถต่อไปสำโรงไม่เป็นไม่รู้ว่าต้องขึ้นตรงไหน..ถามคนแถวนั้นบอกว่ารถหมดแล้วน้อง..เลยโทรไปปรึกษาแฟนว่าจะไปยังไงดี...เลยตัดสินใจนั่งแทคซี่ไปลงหน้าอิมค่ะ...รถแทคซี่จอดให้ลงตรงสะพานลอย...เราก็มองดูรอบๆตอนนั้นเหมือนเค้าจะทำทางหรืออะไรสักอย่างอยู่แถวๆนั้น..แต่แปลกมาก..รถไม่ค่อยวิ่งกันเลยทั้งๆที่ก็ไม่ดึกมากประมาน3ทุ่มกว่าๆ...เรายืนตรงสะพานสักพักก็เลยโทรไปหาแฟนเพื่อบอกว่าลงรถแล้ว...จะรอตรงป้ายรถเมล์นะ...พอวางสายเราก็เดินมุ่งหน้าไปที่รอรถเมล์แต่ระหว่างที่เดินไปเราเดินผ่านตู้โทรศัพท์สาธารณะไปประมาน2-3ตู้...ตอนนั้นเราเดินไปก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ไปด้วย..อยู่ประตูตู้โทรศัพท์ก็เปิดออกมาอย่างแรงดังปั้ง!!!!แล้วก็ปิด..เราตกใจมากเพราะทั้งเสียงดังและประตูนั้นก็เกือบจะโดนหน้าเราด้วย...เราก็ละสายตาจากมือถือแล้วมองไปที่ตู้โทรศัพท์เจ้ากรรม...โอ้แม่เจ้า..มือถือแทบหลุดมือ..อยู่ๆประตูตู้โทรศัพท์มันก็เปิดออกมาอีกแบบว่าแรงมากๆ..ดังปั้ง..!!!แล้วมันก็สั่นงึ่งๆเด้งๆเหมือนจะเด้งกับไปปิดแต่มันปิดไม่ได้มันก็เลยสั่นๆอยุ่..ขณะที่เราตกใจกับประตูที่มันเปิดอ้าและสั่นอยู่ตรงหน้านั้นเอง...อยู่ๆประตูปานนั้นมันก็ค่อยๆงับเข้าเหมือนจะปิดกลับเข้าไป...แต่ยังไม่ทันปิดสุดมันก็เด้งออกมาอีกค่ะ...ขนหัวนี่ตังไปหมดเลยตอนนั้น..แถมคนก็ไม่มีเดินกันเลยให้ตายสิ...และแล้วสายตาของเราก็มองไปเห็นร่างๆหนึ่งคือร่างนั้นเป็นเด็กหรือคนโตก็ไม่รู้เพราะไฟครงนั้นเป็นสีส้มๆไม่ค่อยสว่างเท่าไหร่...ตัวเค้าเล็กๆ..นั่งอยู่ที่พื้นในตู้โทรศัพท์เอาหลังพิงแล้วคอเค้าลักษณะย่นๆเหมือนคอหดๆอ่ะ..แต่ตาเหลือกขึ้นมามองเรา...ขางอขึ้นขางนึงอีกข้างเิาถีบประตู้ให้เปิดออกแล้วเอาเท้ายันไว้ไม่ให้ประตู้มันเด้งกลับ....เราเห็นแบบนั้นจิตรก็แทบหลุดสิอีอย่างงี้...สักพักมือถือดัง...เลยวิ่งผ่านตู้โทรศัพท์นั้นไปอย่างไว...รับสายแฟน..แฟนบอกใกล้ถึงแล้วนะ...เราก็ตอบไปว่า..อืม..แล้ววางสาย....ขณะที่คุยโทรศัพท์เสียงถีบประตูยังดังอยุ่เป็นระยะๆแต่เราไม่กล้าหันไปดู....สักพักเสียงเงียบไปแฟนเราก็มาเรามองไปดูไม่มีคนนั้นอยู่ในนั้นเลยค่ะ...วันกลับแฟนมาส่งขึ้นตู้ที่อิม...เรามองดูตู้โทรศัพท์คือประตูโทรศัพท์ตู้นั้นไม่มีอ้าาาา...แถมข้างในตู้ยังมีเก้าอี้ให้คนที่ใช้ไว้นั่งอีกด้วย..แล้วคนมันจะไปนั่งอยู่ทั่งๆที่มีเก้าอีกได้ไง..ตู้โทรศัพท์มันแคบนิดเดียวเอง...คือนี่เราเจออะไร..คนจอลจัดหรือผี...ใครอยุ่สำโรงบอกหน่อยค่ะ
เจอเด็กนอนในตู้โทรศัพท์หน้าอิมพิเรียลสำโรงตอน3ทุ่ม..ใครอยู่แถวนั้นขอถามหน่อยค่ะใช่คนหรือป่าวค่ะ