ผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ตอนนี้ผมเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งได้ทำงาน "Part Time" ไปด้วยระหว่างเรียนเพื่อที่จะไม่ได้ขอเงินที่บ้าน ซึ่งในเทอมที่ผ่านมานี้ ค่าเทอม และค่ากินอยู่ทุกอย่างผมออกเองทั้งหมด ข้อเสียข้อนึงที่ผมยอมรับเลยก็คือ "ติดเกม" ครับ แต่ผมไม่เคยขาดเรียน กับขาดงานแม้แต่ครั้งเดียว เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับ ช่วงที่ผ่านมาผมเล่นเกมหนักมาก ถึงขนาดนอนวันละไม่กี่ชั่วโมงแล้วออกมาทำงาน แต่ผมก็คิดว่าผมไหวนะ จนล่าสุดด้วยความสะเพร่า ผมได้ทอนเงินลูกค้าผิดจำนวนหนึ่ง(ขอปิดไว้นะครับ) ผมจึงต้องรับผิดชอบเงินส่วนนี้ทั้งหมด ซึ่งสำหรับนักศึกษาแล้วเงินนี้ค่อนข้างมากพอสมควร น่าจะสามารถอยู่ได้ครึ่งเดือนถ้าไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ตอนนั้นผมรู้สึกเคลียด และท้อมาก เพราะผมต้องเสียเงินที่ทำงานมาบางส่วนไป และผมไม่มีเพื่อนสนิทที่จะระบายเรื่องนี้ได้เพราะเวลาส่วนใหญ่ผมอยู่แต่กับงานมากกว่าอยู่กับเพื่อนครับ
ผมเลยเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้แฟนผมฟัง ผมหวังว่าอย่างน้อยน่าจะได้กำลังใจคืนมาบ้าง แต่กลับกันเลยคับ เธอด่าผมเละเลย บอกว่าผมไม่มีความรับผิดชอบ บอกว่าทำงานแล้วเอามาเสียทิ้งๆขว้างๆ ก็สูญเปล่า ผมก็รู้ว่าผมผิด แต่ผมก็แค่อยากได้คำปลอบใจ กำลังใจบ้าง ผมอาจจะอ่อนแอเกินไปเองแหล่ะคับ ผมก็พอจะเข้าใจที่เธอเป็นแบบนี้ ก่อนหน้าที่พวกเราเก็บพยายามเก็บเงินเพื่อไปเที่ยวด้วยกัน ตอนนี้เลยทำให้ต้องเลื่อนออกไปก่อน สุดท้ายผมต้องขอบคุณที่มานั่งฟังผมระบายนะครับ ผมไม่รู้จะไปเล่าให้ใครฟังแล้วจริงๆ ขอบคุณมากๆเลยครับ
ทำเงินหาย ผมผิดขนาดนั้นเลยหรอครับ
ผมเลยเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้แฟนผมฟัง ผมหวังว่าอย่างน้อยน่าจะได้กำลังใจคืนมาบ้าง แต่กลับกันเลยคับ เธอด่าผมเละเลย บอกว่าผมไม่มีความรับผิดชอบ บอกว่าทำงานแล้วเอามาเสียทิ้งๆขว้างๆ ก็สูญเปล่า ผมก็รู้ว่าผมผิด แต่ผมก็แค่อยากได้คำปลอบใจ กำลังใจบ้าง ผมอาจจะอ่อนแอเกินไปเองแหล่ะคับ ผมก็พอจะเข้าใจที่เธอเป็นแบบนี้ ก่อนหน้าที่พวกเราเก็บพยายามเก็บเงินเพื่อไปเที่ยวด้วยกัน ตอนนี้เลยทำให้ต้องเลื่อนออกไปก่อน สุดท้ายผมต้องขอบคุณที่มานั่งฟังผมระบายนะครับ ผมไม่รู้จะไปเล่าให้ใครฟังแล้วจริงๆ ขอบคุณมากๆเลยครับ