สวัสดีค่ะทุกคนนนน นี่เป็นกระทู้เรื่องแรก อาจยาวหน่อย ให้โอกาสมือใหม่หน่อยนะคะ
เรามีประสบการณืที่สาวๆน้อยคนจะเจอ เราหวังว่าประสบการณ์ของเราจะเป็นกำลังใจให้คนที่ต่อสู้กับมะเร็งอยู่ หรือมีคนที่รักกำลังเผชิญปัญหานี้อยู่ จะมีกำลังใจสู้ต่อไปนะคะ
เริ่มต้นที่ เราเป็นเด็กต่างจังหวัดคนนึงที่ถูกปลูกฝังมาว่าการมีสามีฝรั่งคือนิพพาน! เราเลยดิ้นรนทำตามความฝันคือ ฉันต้องมีผัวฝรั่งให้ได้!!! ตอนนี้ฝันเป็นจริงแล้วค่ะ แต่นิพพานอยู่ตรงหนายยยยยย???
อันนี้ไม่เกี่ยวกับหัวข้อเรื่องเลย ข้ามค่ะ
หลังจากมาอยู่อเมริกาได้ 2 ปี ก็มีผู้ชายขอแต่งงาน เราก็รีบเซย์เยสสิค่ะ รออะไร อายุปูนนี้แล้ว ( 27 แล้วค่ะ) พอจดทะเบียนกันเสร็จเราก็ย้ายเข้ามาอยู่กับสามี บวกกับได้งานใหม่ ทุกอย่างดูดีงาม สักพักเราเริ่มป่วย เป็นผื่นขึ้นเต็มหลัง คันมากกกกก เราก็ไปซื้อยาตามร้านขายยาทั่วไป (CVS) มาทา ลองทาทุกตัวที่มีในซีวีเอสแล้วก็ยังไม่หาย เราเลยไปหาหมอผิวหนัง(Dermatologist) หมอก็เจาะเนื้อไปตรวจ(biopsy) ผลออกมาว่าเป็น Eczema (โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง) หมอก็ให้ยามาทา พอทายาไปแล้วผื่นก็หาย แต่อาการคันไม่หาย!! เกาต่อไปค่ะ ต่อมาเริ่มคันทั่วตัว มีผื่นแบบใหม่เกิดขึ้น เราก็ทายาที่หมอให้มาก็ไม่หาย เลยไปตรวจกับหมอตรวจโรคทั่วไป หมอก็ซักประวัติ ถามว่ามีใครในครอบครัวเคยเป็นมะเร็งมั้ย เราบอกไม่มี ทั้งสายพ่อและแม่ไม่เคยมีประวัติมะเร็งเลยค่ะ หมอเลยคิดว่าเราต้องแพ้อะไรซักอย่างแน่ๆ หมอก็ตรวจหาภูมิแพ้ ( Allergy Test) โดยการเจาะเลือดไปตรวจหาว่าเราแพ้อะไร จากของที่คนส่วนมากแพ้ทั้งหมด 3000 ชนิด! หมอบอกต้องรอผลตรวจประมาณเดือนนึง เราก็รอ ระหว่างรอก็เกาต่อไปอย่างเมามัน ตอนนี้ผื่นไม่มีแล้วค่ะ หายหมด เหลือแต่คันอย่างเดียว คันไปทั่วร่าง ไม่มีตุ่ม ไม่มีผื่นใดๆให้เห็น ต่อมาเริ่มปวดหลังด้านซ้ายแล้วก็นอนไม่หลับ กลางคืนก็จะตื่นมาเกา เพราะมันคันมาก เราเลยคิดว่าเราปวดหลังเพราะเราตื่นมาเกาตอนกลางคืนอยู่ในท่าเดิมนานๆแล้วเส้นมันยึด มันเลยปวดมั้ง(วินิจฉัยโรคเอง) เลยไปนวดค่ะ หาหมอนวด เอาที่มือหนักที่สุด จัดไป!
หลังจากนั้นหมอก็นัดไปฟังผลตรวจ ผลออกมาว่า เราแพ้ Gluten, Soy และผักอื่นๆอีกหลายชนิด! หมอห้ามกินแป้ง ห้ามกินถั่วเหลือง และนอกจากนั้น ผลเลือดยังบอกอีกว่า ปริมาณน้ำตาลในเลือดสูง เข้าขั้นเบาหวาน!! งดน้ำตาลและอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรตสูง สรุป ให้หนูกินไรได้บ้างคะหมอ??? เราช็อกกับผลตรวจมาก พ่อกับแม่ขายน้ำเต้าหู้กับปลาท่องโก๋ เรากินน้ำเต้าหูมาตลอดชีวิต! เราจะแพ้ได้ยังไง? ไม่จริ๊งงง! แต่สุดท้ายก็ต้องปฎิบัติตามที่คุณหมอบอก ไม่กินอาหารทั้งหลายแหล่ที่แพ้ งดข้าว (ลูกข้าวเหนียวเกือบตาย!) ตอนนั้นยอมรับว่าเครียดมาก เพราะเราชอบกิน กินทุกอย่างที่ขวางหน้า แล้วโดนห้ามกิน!!! เครียดค่ะ น้ำหนักลดลงหวบหาบ จนมีซิกแพ็ก สวยเลยทีนี้ แต่ผิวยังกะคางคก เพราะเกามาก ต่อมาสักพักเราเริ่มมีอาการไอ หมอก็แนะนำให้ซื้อยาแก้ไอตามร้านขายยาทั่วไปมากิน เราก็กินมันทุกรุ่น ทุกยี่ห้อ ก็ไม่เป็นผล มีแต่ไอหนักขึ้น จนถึงขั้นแค่หายใจก็ไอแล้วอ่ะ เพื่อนเราคนนึงที่เป็นหมอ เห็นเราไอมานาน ไอทีจะตายให้ได้ หายใจไม่ออก เค้าเลยออกใบสั่งแพทย์ให้ไปตรวจสแกนหน้าอก ( Chest Ex-ray) เราก็ไป วันนั้นเป็นวันศุกร์ที่ 3 มกราคม 2558 เราจำได้ดี เพราะเพิ่งฉลองปีใหม่กับครอบครัวสามีไป แล้วก็ไปตรวจ เจ้าหน้าที่ที่ทำการสแกนให้วันนั้นบอกให้เรากลับไปหาหมอที่ส่งตัวเรามาตอนนั้นเลย ขณะนั้นจะ 5 โมงแล้ว เราเลยบอกว่าเพื่อนเราจะเลิกงานแล้ว ค่อยไปเจอเค้าวันจันทร์ได้มั้ย เค้าบอกไม่ได้ เค้าจะคุยให้ไปเดี๋ยวนี้ เราก็ตกใจ มันต้องมีอะไรแน่ๆ เราก็รีบโทรบอกสามีให้ไปหาที่คลีนิกที่เพื่อนเราทำอยู่ เราไปเจอสามีที่นั่นแล้วเข้าไปหาเพื่อนพร้อมกัน เพื่อนเราเชิญเข้าไปคุยในห้องตรวจ รายงานผลว่า เราเป็น"มะเร็งต่อมน้ำเหลือง!!!"
เดี๋ยวมาต่อนะคะ
แชร์ประสบการณ์การรักษามะเร็งในอเมริกา
เรามีประสบการณืที่สาวๆน้อยคนจะเจอ เราหวังว่าประสบการณ์ของเราจะเป็นกำลังใจให้คนที่ต่อสู้กับมะเร็งอยู่ หรือมีคนที่รักกำลังเผชิญปัญหานี้อยู่ จะมีกำลังใจสู้ต่อไปนะคะ
เริ่มต้นที่ เราเป็นเด็กต่างจังหวัดคนนึงที่ถูกปลูกฝังมาว่าการมีสามีฝรั่งคือนิพพาน! เราเลยดิ้นรนทำตามความฝันคือ ฉันต้องมีผัวฝรั่งให้ได้!!! ตอนนี้ฝันเป็นจริงแล้วค่ะ แต่นิพพานอยู่ตรงหนายยยยยย???
หลังจากมาอยู่อเมริกาได้ 2 ปี ก็มีผู้ชายขอแต่งงาน เราก็รีบเซย์เยสสิค่ะ รออะไร อายุปูนนี้แล้ว ( 27 แล้วค่ะ) พอจดทะเบียนกันเสร็จเราก็ย้ายเข้ามาอยู่กับสามี บวกกับได้งานใหม่ ทุกอย่างดูดีงาม สักพักเราเริ่มป่วย เป็นผื่นขึ้นเต็มหลัง คันมากกกกก เราก็ไปซื้อยาตามร้านขายยาทั่วไป (CVS) มาทา ลองทาทุกตัวที่มีในซีวีเอสแล้วก็ยังไม่หาย เราเลยไปหาหมอผิวหนัง(Dermatologist) หมอก็เจาะเนื้อไปตรวจ(biopsy) ผลออกมาว่าเป็น Eczema (โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง) หมอก็ให้ยามาทา พอทายาไปแล้วผื่นก็หาย แต่อาการคันไม่หาย!! เกาต่อไปค่ะ ต่อมาเริ่มคันทั่วตัว มีผื่นแบบใหม่เกิดขึ้น เราก็ทายาที่หมอให้มาก็ไม่หาย เลยไปตรวจกับหมอตรวจโรคทั่วไป หมอก็ซักประวัติ ถามว่ามีใครในครอบครัวเคยเป็นมะเร็งมั้ย เราบอกไม่มี ทั้งสายพ่อและแม่ไม่เคยมีประวัติมะเร็งเลยค่ะ หมอเลยคิดว่าเราต้องแพ้อะไรซักอย่างแน่ๆ หมอก็ตรวจหาภูมิแพ้ ( Allergy Test) โดยการเจาะเลือดไปตรวจหาว่าเราแพ้อะไร จากของที่คนส่วนมากแพ้ทั้งหมด 3000 ชนิด! หมอบอกต้องรอผลตรวจประมาณเดือนนึง เราก็รอ ระหว่างรอก็เกาต่อไปอย่างเมามัน ตอนนี้ผื่นไม่มีแล้วค่ะ หายหมด เหลือแต่คันอย่างเดียว คันไปทั่วร่าง ไม่มีตุ่ม ไม่มีผื่นใดๆให้เห็น ต่อมาเริ่มปวดหลังด้านซ้ายแล้วก็นอนไม่หลับ กลางคืนก็จะตื่นมาเกา เพราะมันคันมาก เราเลยคิดว่าเราปวดหลังเพราะเราตื่นมาเกาตอนกลางคืนอยู่ในท่าเดิมนานๆแล้วเส้นมันยึด มันเลยปวดมั้ง(วินิจฉัยโรคเอง) เลยไปนวดค่ะ หาหมอนวด เอาที่มือหนักที่สุด จัดไป!
หลังจากนั้นหมอก็นัดไปฟังผลตรวจ ผลออกมาว่า เราแพ้ Gluten, Soy และผักอื่นๆอีกหลายชนิด! หมอห้ามกินแป้ง ห้ามกินถั่วเหลือง และนอกจากนั้น ผลเลือดยังบอกอีกว่า ปริมาณน้ำตาลในเลือดสูง เข้าขั้นเบาหวาน!! งดน้ำตาลและอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรตสูง สรุป ให้หนูกินไรได้บ้างคะหมอ??? เราช็อกกับผลตรวจมาก พ่อกับแม่ขายน้ำเต้าหู้กับปลาท่องโก๋ เรากินน้ำเต้าหูมาตลอดชีวิต! เราจะแพ้ได้ยังไง? ไม่จริ๊งงง! แต่สุดท้ายก็ต้องปฎิบัติตามที่คุณหมอบอก ไม่กินอาหารทั้งหลายแหล่ที่แพ้ งดข้าว (ลูกข้าวเหนียวเกือบตาย!) ตอนนั้นยอมรับว่าเครียดมาก เพราะเราชอบกิน กินทุกอย่างที่ขวางหน้า แล้วโดนห้ามกิน!!! เครียดค่ะ น้ำหนักลดลงหวบหาบ จนมีซิกแพ็ก สวยเลยทีนี้ แต่ผิวยังกะคางคก เพราะเกามาก ต่อมาสักพักเราเริ่มมีอาการไอ หมอก็แนะนำให้ซื้อยาแก้ไอตามร้านขายยาทั่วไปมากิน เราก็กินมันทุกรุ่น ทุกยี่ห้อ ก็ไม่เป็นผล มีแต่ไอหนักขึ้น จนถึงขั้นแค่หายใจก็ไอแล้วอ่ะ เพื่อนเราคนนึงที่เป็นหมอ เห็นเราไอมานาน ไอทีจะตายให้ได้ หายใจไม่ออก เค้าเลยออกใบสั่งแพทย์ให้ไปตรวจสแกนหน้าอก ( Chest Ex-ray) เราก็ไป วันนั้นเป็นวันศุกร์ที่ 3 มกราคม 2558 เราจำได้ดี เพราะเพิ่งฉลองปีใหม่กับครอบครัวสามีไป แล้วก็ไปตรวจ เจ้าหน้าที่ที่ทำการสแกนให้วันนั้นบอกให้เรากลับไปหาหมอที่ส่งตัวเรามาตอนนั้นเลย ขณะนั้นจะ 5 โมงแล้ว เราเลยบอกว่าเพื่อนเราจะเลิกงานแล้ว ค่อยไปเจอเค้าวันจันทร์ได้มั้ย เค้าบอกไม่ได้ เค้าจะคุยให้ไปเดี๋ยวนี้ เราก็ตกใจ มันต้องมีอะไรแน่ๆ เราก็รีบโทรบอกสามีให้ไปหาที่คลีนิกที่เพื่อนเราทำอยู่ เราไปเจอสามีที่นั่นแล้วเข้าไปหาเพื่อนพร้อมกัน เพื่อนเราเชิญเข้าไปคุยในห้องตรวจ รายงานผลว่า เราเป็น"มะเร็งต่อมน้ำเหลือง!!!"
เดี๋ยวมาต่อนะคะ