สวัสดีค๊าาาา :')   
      คือตอนสมัยเรียน พ่อแม่ห้ามไม่ให้เรามีแฟน เราก็ไม่มีจิงๆนะคะ เพราะเข้าใจว่ากลัวเราคบ ผช.แล้วท้องในวัยเรียน เสียการเรียน เราก็คิดว่า คงไม่อยากให้คบ ผช.งั้นแสดงว่าคบ ผญ ได้((ความเข้าใจของเด็ก))
       เราเรียน ม.ต้น ที่ รร.รวม ญ/ช ไม่สนใจ ผช.คนไหนเลย คือเราไม่ได้น่าตาดีเท่าไหร่หรอกแต่ก็มี ผช เข้ามาจีบยุบ้างแต่ก็ไม่สนใจค่ะ พอ ม.ปลาย เข้าเรียน รร.หญิงล้วน รู้สึกว่าได้ยุกับ ผญ มากๆแล้วคุยกันได้ทุกเรื่อง คือมันรู้สึกดีค่ะ และเราก็พึ่งมีแฟนคนแรกตอน ม.5 ซึ่งเปน ผญ(ทอม) เคยพาไปเจอ พ่อแม่ ครั้งหนึ่งค่ะ ตกเยนมาหลังจากที่แฟนกลับบาน เราโดนพ่อแม่ด่าเละเลยค่ะ แล้วก็บอกให้เลิกกับเขาซะ เราเฟลมาก ไม่รู้จะว่ายังไงค่ะ แต่เราก็ไม่เลิกนะคะ แอบคบกันมาเรื่อยๆค่ะ จนวันหนึ่งเราก็เลิกกันด้วยเหตุผลเราเองค่ะ ตัวเราก็บอกว่าจะเลิกคบทอมแล้วค่ะ ช่วงที่โสดก็มีทั้ง ผช ทั้งทอม เขามาคุยพร้อมๆกันยังไงเราก็ โอเคกับทอมมากกว่าอ่ะค่ะ สุดท้ายก็คบทอมเหมือนเดิม แต่ก็เล่าให้แฟนฟังยุนะคะว่าพ่อแม่รับไม่ค่อยได้นะที่เราคบทอม แฟนคนปัจจุบันก็เข้าใจค่ะ แต่เราอยากพาแฟนไปบ้านได้บ้างเหมือนคู่ช,ญ อ่ะค่ะ เพราะอย่างน้อยพ่อแม่แฟนยังรับเราได้ กลัวคบไปนานๆแล้วเขามีน้อยใจอ่ะค่ะ  

ปล.ปัจจุบันเราอยู่วัยทำงานแล้วค่ะ ตอนนี้พ่อแม่ก็ยังเข้าใจว่าเรายังไม่มีแฟนเลย