สวัสดีครับเพื่อนๆห้องกลอน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้( จริงๆน่าจะมีห้องโคลงนะ )
วันนี้ผมขอนำเสนอไอเดียการแต่งโคลงสี่สำหรับกรณีที่ท่านมีพื้นฐานทางกลอนดีอยู่แล้ว
และต้องการต่อยอดมาแต่งโคลง ผมเคยใช้วิธีนี้อยู่หลายครั้งเวลาแต่งโคลงไม่ออก ก็จะลองแต่งเป็นกลอนก่อน
ซึ่งกลอนที่แต่งเป็นโครงร่างนี้ อาจจะแต่งเป็น กลอนสี่ กลอนห้า กลอนหก กลอน...อะไรก็ได้ หรือแม้แต่กาพย์
( แบบเดียวกับที่เจ้าฟ้ากุ้งแต่ง กาพย์ยานี ๑๑ แล้วตามด้วยโคลงสี่ ที่เรียกว่า "กาพย์ห่อโคลง"นั่นเอง )
ยกตัวอย่าง...
กลอนสี่ >>>
** พาย..ฝันกวี **
( แนวจินตนาการ )
๐ กำแสงกับมือ
ถือเสียงกับขา
ดวงใจศรัทธา
ดวงตาสับสน
๐ ดมด้วยสองตา
ชราวัยซน
กิ่งขรัวขั้วหล่น
ใกล้ผลมรณัง
๐ กำอวกาศ
กำคราดคราดขลัง
ยั้งจอบลอบยั้ง
ฝังห้วงเวลา
๐ แล้วลับมีดฝัน
สวรรค์บัญชา
เกรียงเจตนา
สถาปนึก
๐ ลงดาบชีวัน
ฟันเรื่องตรองตรึก
อากาศผวนพฤกษ์
ระลึกควันฝัน
๐ เล่นเงากับเหงา
ถือเขาข้ามวัน
ล่องลำธารขวัญ
พาย..ฝันกวี ฯ
ลองแต่งเป็น
โคลงสี่สุภาพดู >>>
๐ กำแสงกับหัตถ์น้อย พอเพียง
ขาไขว่คว้าถือเสียง เสี่ยงบ้าง
ดวงใจศรัทธาเจรียง จรุงศาสตร์
ดวงเนตรสับสนคว้าง หว่างเวิ้งวรงค์หวิว ฯ
๐ ผิวะดมเหล่ล้าง ตาลอง
ส่องชราซนสอง ส่องส้อง
กิ่งขรัวกลับขั้วกอง กลองกล่อง กล้องนอ
ผลกะมรณะพร้อง พร่องพ้องละอองสอง ฯ
๐ กำอวกาศกลับด้าน กานหรือ
กำคราดคราดขลังหือ หั่นดิ้น
ยั้งจอบลอบจับฤา ยั้งหลอก
ฝังซากวารล่วงสิ้น สุดห้วยละเหี่ยหาย ฯ
๐ ลับมีดฝันหมั่นฟ้า มาสวรรค์
กรีดพร่ำคำประพันธ์ เพรียบพร้อม
เกรียงเกรียงเจตนาฝัน ฉันเชิด ชูเฮย
สถาปนึกนึกล้อม ร่วงล้านสวะไสว ฯ
๐ ลงดาบชีวิตด้วย ชีวัน
ฟันเรื่องอันธการฝัน ฟั่นฟ้า
พฤกษ์ผวนอวกาศผัน ฤกษ์เปลี่ยน
ป้ายระลึกระทึกหน้า สนุ่นคลุ้งควันสาง ฯ
๐ เงากับเหงาเล่าเหล้น ประเด็นสรรค์
สิขเรศถือข้ามวัน วิเวกแก้ว
ลำธารล่องเรือขวัญ ระฆังแหง่ง แหง่งฮา
พายฝ่าพาฝันแพร้ว เพริศพลิ้วกวีศิลป์ ฯ
... ข้อดี ของวีธีนี้คือ
๑. ได้ร่างพล็อตเรื่องคร่าวๆ
๒. ได้คำสัมผัส อาจจะนำคำสัมผัสกันดังกล่าวมาใช้ได้เลยในสัมผัสระหว่างบาท
นอกจากนี้เรายังสามารถนำไปประยุกต์ได้กับกรณีอื่นๆได้อีก เช่น แต่งกาพย์ก่อนแต่งฉันท์ , ทวิบท ( แต่งอย่างเดียวแต่ได้สองอย่าง ) เป็นต้น
หวังว่าคงเป็นประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย หรือปานกลาง ?? ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอบคุณน้องเน็ตที่เอื้อเฟื้อรูปประกอบครับ
** เคล็ดลับคำโคลง ** ตอน..ร่างโครงก่อนร่ายโคลง
วันนี้ผมขอนำเสนอไอเดียการแต่งโคลงสี่สำหรับกรณีที่ท่านมีพื้นฐานทางกลอนดีอยู่แล้ว
และต้องการต่อยอดมาแต่งโคลง ผมเคยใช้วิธีนี้อยู่หลายครั้งเวลาแต่งโคลงไม่ออก ก็จะลองแต่งเป็นกลอนก่อน
ซึ่งกลอนที่แต่งเป็นโครงร่างนี้ อาจจะแต่งเป็น กลอนสี่ กลอนห้า กลอนหก กลอน...อะไรก็ได้ หรือแม้แต่กาพย์
( แบบเดียวกับที่เจ้าฟ้ากุ้งแต่ง กาพย์ยานี ๑๑ แล้วตามด้วยโคลงสี่ ที่เรียกว่า "กาพย์ห่อโคลง"นั่นเอง )
ยกตัวอย่าง...
กลอนสี่ >>>
** พาย..ฝันกวี **
( แนวจินตนาการ )
๐ กำแสงกับมือ
ถือเสียงกับขา
ดวงใจศรัทธา
ดวงตาสับสน
๐ ดมด้วยสองตา
ชราวัยซน
กิ่งขรัวขั้วหล่น
ใกล้ผลมรณัง
๐ กำอวกาศ
กำคราดคราดขลัง
ยั้งจอบลอบยั้ง
ฝังห้วงเวลา
๐ แล้วลับมีดฝัน
สวรรค์บัญชา
เกรียงเจตนา
สถาปนึก
๐ ลงดาบชีวัน
ฟันเรื่องตรองตรึก
อากาศผวนพฤกษ์
ระลึกควันฝัน
๐ เล่นเงากับเหงา
ถือเขาข้ามวัน
ล่องลำธารขวัญ
พาย..ฝันกวี ฯ
ลองแต่งเป็นโคลงสี่สุภาพดู >>>
๐ กำแสงกับหัตถ์น้อย พอเพียง
ขาไขว่คว้าถือเสียง เสี่ยงบ้าง
ดวงใจศรัทธาเจรียง จรุงศาสตร์
ดวงเนตรสับสนคว้าง หว่างเวิ้งวรงค์หวิว ฯ
๐ ผิวะดมเหล่ล้าง ตาลอง
ส่องชราซนสอง ส่องส้อง
กิ่งขรัวกลับขั้วกอง กลองกล่อง กล้องนอ
ผลกะมรณะพร้อง พร่องพ้องละอองสอง ฯ
๐ กำอวกาศกลับด้าน กานหรือ
กำคราดคราดขลังหือ หั่นดิ้น
ยั้งจอบลอบจับฤา ยั้งหลอก
ฝังซากวารล่วงสิ้น สุดห้วยละเหี่ยหาย ฯ
๐ ลับมีดฝันหมั่นฟ้า มาสวรรค์
กรีดพร่ำคำประพันธ์ เพรียบพร้อม
เกรียงเกรียงเจตนาฝัน ฉันเชิด ชูเฮย
สถาปนึกนึกล้อม ร่วงล้านสวะไสว ฯ
๐ ลงดาบชีวิตด้วย ชีวัน
ฟันเรื่องอันธการฝัน ฟั่นฟ้า
พฤกษ์ผวนอวกาศผัน ฤกษ์เปลี่ยน
ป้ายระลึกระทึกหน้า สนุ่นคลุ้งควันสาง ฯ
๐ เงากับเหงาเล่าเหล้น ประเด็นสรรค์
สิขเรศถือข้ามวัน วิเวกแก้ว
ลำธารล่องเรือขวัญ ระฆังแหง่ง แหง่งฮา
พายฝ่าพาฝันแพร้ว เพริศพลิ้วกวีศิลป์ ฯ
... ข้อดี ของวีธีนี้คือ
๑. ได้ร่างพล็อตเรื่องคร่าวๆ
๒. ได้คำสัมผัส อาจจะนำคำสัมผัสกันดังกล่าวมาใช้ได้เลยในสัมผัสระหว่างบาท
นอกจากนี้เรายังสามารถนำไปประยุกต์ได้กับกรณีอื่นๆได้อีก เช่น แต่งกาพย์ก่อนแต่งฉันท์ , ทวิบท ( แต่งอย่างเดียวแต่ได้สองอย่าง ) เป็นต้น
หวังว่าคงเป็นประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย หรือปานกลาง ?? ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้