รักมากมายนายอสรพิษ
ตอนที่ 1 เจ้าชาย
ท่ามกลางเสียงเอะอะโวยวายของนักเรียนชั้น ม.3A ที่กำลังแข่งขัน?? กันเม้าท์กระจาย
และอาจารย์ประจำชั้นที่ชื่อ มิยะ ก็เดินเยื้องย่างเข้ามาในห้องพร้อมกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินตามหลังมาติดๆ
“เอาละนักเรียนนั่งที่กันให้เรียบร้อย วันนี้มีเด็กใหม่มาร่วมห้องกับพวกเรา เดี๋ยวครูจะให้เขาแนะนำตัวก็แล้วกัน”
ในขณะที่เธอกำลังจะแนะนำตัวทุกสายตาก็จดจ้องไปเธอเพราะด้วยท่าทีที่ดูดีบวกกับรูปลักษณ์ที่สวยสง่า
เพราะเรือนผมสีม่วงดำนัยน์ตาสีเทาและการวางท่าทีที่ดูจะห้าวก็ไม่ห้าวจะใสๆก็ไม่จนน่าแปลกและน่าสนใจ
“สวัสดีทุกคนค่ะ ชั้นชื่อ คิมหันต์ พึ่งย้ายมาใหม่ยังไงก็ฝากตัวน่ะค่ะ”
“งั้นคิมหันต์ นั่งข้างไอรีนน่ะ” อาจารย์พูดพร้อมชี้ที่นั่งให้
ชั้นเดินเข้าไปเดินในที่ๆอาจารย์บอก พร้อมเพื่อนใหม่ที่นั่งข้างๆกัน
“หวัดดีชั้นไอรีน ยินดีที่ได้รู้จักน่ะคิมหันต์” เค้าหันมาทักทายชั้นด้วยท่าทางที่เกรงๆ
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันน่ะ ไอรีน” พอชั้นพูดจบเธอก็ยิ้มให้ ในขณะที่เรียนก็ปกติดีก็เรียนทันเพื่อนแหละน่ะ พอช่วงพักก่อนไปเรียนวิชาต่อไปพวกเพื่อนก็เข้ามาทักทายและแนะนำตัวกันใหญ่ รู้สึกเหมือนโดนรุมสัมภาษณ์ยังไงก็ไม่รู้แฮะ
ชั่วโมงพละ
“ป่ะ คิมหันต์ไปเปลี่ยนชุดกัน” ไอรีนพูดพลางหยิบกระเป๋าที่มีชุดพละและข้าวของจำนวนมากมายอยู่
“อื้ม ไปเปลี่ยนชุดกัน” ชั้นหยิบของพร้อมเดินตามไอรีนไป
และในขณะที่เปลี่ยนชุดอยู่“ได้ข่าวว่าวันนี้เราเรียนกับพวกห้องKIngใช่ป่ะ” เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งในห้องถามเพื่อนข้างๆเธอ
“ห้องKing อะไรเหรอรีน” ชั้นหันไปถามรีนด้วยความสงสัย สงสัยก็คงเป็นห้องของพวกเด็กเรียนอ่ะแหละ
“ห้องKing เป็นห้องสำหรับพวกสภานักเรียนอ่ะ มีอยู่ประมาณ15คนมั้งถ้าจำไม่ผิด” ห้องของพวกสภานักเรียนเหรอ
เป็นสิทธิพิเศษสิน่ะ ชั้นคิดในใจ
ในระหว่างที่เพื่อนซ้อมบาสกันอยู่ แต่สงสัยจะไม่ใช่ซ้อมน่ะ เพราะผู้หญิงกับพวกเก้งของห้องเราส่วนใหญ่
ก็ไปยืนกรี๊ดพวกสภากันหมดเนี้ยสิ
พวกเด็กผู้ชายที่เล่นบาสอยู่ตรงนั้นคงเป็นพวกห้องสภาสิน่ะ เอ๋ ผู้ชายคนนั้นน่ารักดีแฮะ
เรือนผมสีเขียวแก่ ดวงตาสีเหลือง สีเหลืองงั้นเหรอ แปลกดีแฮะ
“ทำไรอ่ะ จ้องเจ้าชายอยู่เหรอ หลงเจ้าชายเข้าแล้วละสิ” ไอรีนเดินเข้ามาตบไหล่เบาๆแล้วแซว
“เจ้าชาย?? ผู้ชายคนนั้นเหรอ” ชั้นหันไปถามไอรีน “ใช่ นั่นเป็นฉายาของเค้าน่ะ” รีนตอบ
“เค้านี่ใครอ่ะ”ชั้นถามแบบกวนไปซะแล้วสิ “ผู้ชายคนนั้นไงงางุชิ ฮิบิยะน่ะ เค้าเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นและก็ประธานสภานักเรียนเป็นไงหล่อใช่มั้ยละ” รีนพูดแล้วหันมาหาชั้นเหมือนรอลุ้นคำตอบ“ก็ธรรมดาแหละน่ะ” ชั้นตอบ “คิมหันต์เนี้ยปากไม่ตรงกับใจเอาซะเลยน่ะ ทั้งๆที่เมื่อกี้ยังนั่งจ้องเค้าตาไม่กะพริบอยู่แท้ๆ”
รีนพูดพร้อมส่ายหน้าไปด้วย “ใครจ้อง ชั้นไม่ได้จ้องซะหน่อยน่ะ”แต่ชั้นก็ปากไม่ตรงกับใจจริงๆอ่ะแหละ น่ารักเป็นบ้าแต่ยังไงชั้นก็ไม่สนใจอยู่ดี เอาง่ายๆก็ตัดใจอ่ะแหละชั้นไม่อยากให้เรื่องราวมันวนกลับมาซ้ำเติมอีก ช่างเถอะไปล้างหน้าหน่อยดีกว่า ชั้นคิดในใจแล้วลุกขึ้นเดินไปที่อ่างล้างหน้า
โครม!!! โอ้ยบ้าจริงอะไรปลิวมาโดนหัวชั้นละเนี้ย ไม่นานความมืดก็กลืนกินทุกอย่างจนหมดเหลือไว้แค่เสียงรอบข้างที่ดังขึ้นอยู่ในหัว พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็…เอ่อ….. อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้
ณ ???
“นี่ เธอ ไม่เป็นไรน่ะ”เสียงใครน่ะ ชั้นคิดในใจพร้อมค่อยๆลืมตาขึ้นทีละนิดด้วยความที่ยังมึนๆอยู่ โอ๊ยมึนเป็นบ้าเลยชั้นคิดในใจพลางเอามือขึ้นมาลูปหัวในขณะที่นอนอยู่ “เธอ ไม่เป็นไรใช่มั้ย”เฮ้ เดี๋ยวสิ!!! ด้วยความตกใจที่พอตื่นมาหน้าผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ดันมาอยู่ใกล้หน้าชั้นจนลมหายใจโดนกัน”เฮ้ นี่นาย!” โครม!!! พูดจบชั้นก็เอาสองมือผลักเค้าออกอย่างเต็มแรงจนเค้าลงไปนอนกับพื้น ที่นี้ห้องพักสภาสิน่ะ “ชั้นขอโทษ พอดีชั้นตกใจอ่ะ”ชั้นเอ่ยบอกเค้า เดี๋ยวคิมหันต์เดี๋ยวนะนี่มันบ้าน่า เจ้าชาย!!!! “โทษทีน่ะ ที่ชั้นโยนบาสไปโดนเธอ” เค้าพูดพร้อมกับลุกขึ้นและด้วยท่าทีที่รู้สึกผิดเป็นอย่างยิ่งมันทำให้ชั้นรู้สึกแปลกๆเหมือนว่าเค้าแกล้งยิ้มทั้งๆที่เค้าดูเศร้า เนี้ยน่ะเจ้าชายของสาวๆ”เธอโกรธชั้นเหรอ”เค้าเอ่ยถามชั้น “ป่าว นาย……”ไม่รู้จะพูดไรต่อดี บรรยกาศมาคุชิบเลย “ชั้นงางุชิ ฮิบิยะ ลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น ม.3Kเป็นประธานสภา”เค้าคือฮิบิยะไงอิคิมหันต์แกเป็นอารายของแก สงบใจลูกสงบใจ-*-“ชั้นคิมหันต์พึ่งย้ายกลับมาจากออสเตรเลีย ม.3A”ชั้นสลบไปนานแค่ไหนเนี้ย”เธอไม่โกรธใช่มั้ย”ยังจะถามเค้าเป็นพวกแคร์คนขนาดนั้นเลยเหรอ
“ไม่โกรธ แล้วชั้นสลบไปนานแค่ไหน”
“เธอสลบไปประมาณสามชั่วโมงได้ ซึ่งตอนนี้ก็คาบ5แล้ว สลบหรือตายเนี้ย”เค้าเอ่ยด้วยท่าทางกวนๆ
“นายอยากตายรึไง”ชั้นหันไปตอบกวนๆกลับ
“5555 เธอเนี้ยน่าสนใจจังน่ะ” เค้าพูดพร้อมเอามือลูปหัวตัวเอง
“ยังไง???” ชั้นถาม
“เพราะเธอเป็นแบบนี้แหละ”ฮะ อะไรของเค้ายิ้มอยู่ได้ หมั่นไส้ชะมัด
“เพื่อเป็นการไถ่โทษชั้นจะพาเธอเดินรอบโรงเรียนเลยเอามั้ย”เค้าเอ่ย
“งั้นชั้นพึ่งย้ายมาใหม่ ซึ่งตอนมาโรงเรียนชั้นก็หลง……”โอ๊ย พูดไปให้จบ ขอให้ไปส่งที่บ้านเนี้ยน่ะบ้าชัดๆ คิดไรของตูฟะเนี้ย
“งั้นให้ชั้นไปส่งมั้ยละ!!!!” ตรงไปมั้ย
“นายรู้บ้านชั้นรึไง”
“เอาเป็นว่าชั้นรู้ เดี๋ยวชั้นไปส่ง”ฮะ เดี๋ยวสิเอาไงดีชั้น จะปล่อยให้งางุชิไปส่งเหรอ อิคิมหันต์คิดสิคิดจะดีเหรอเนี้ยไม่น่าพูดออกไปเลยชั้น “งั้นชั้นไปส่งที่ห้องเรียนด้วยก็แล้วกัน”งางุชิเดี๋ยวสิไม่ต้องก็ได้”เอ่อ ไม่ต้องก็ได้”สิ้นคำพูดของชั้นงางุชิก็จับมือชั้นแล้วหันมายิ้ม”ให้ชั้นทำเถอะน่ะ”คนแบบนายนี่มันหน้าหนักใจจริงๆพูดจบงางุชิก็จูงมือชั้นไปที่ห้องมือของเค้ามันทำให้รู้สึกร้อน ความอบอุ่นมากมายพุ่งขึ้นมาความรู้สึกเหมือนถูกโอบกอดนี่มันอะไร อยู่ๆหัวใจก็เต้นแรงขึ้นบ้าน่า เลิกคิดๆจู่ๆบรรยากาศก็กลับมามาคุอีกครั้งในระหว่างที่โดนลาก??ไม่รู้จะพูดอะไรกับงางุชิดี
ณ ห้องเรียน
“อาจารย์ค่ะ ขออนุญาตค่ะ”ชั้นเดินเปิดประตูและพูดขออนุญาตเข้าห้องในขณะที่ทุกสายตาก็จดจ้องชั้น คงเป็นเพราะชั้นเดินมาพร้อมกับเจ้าชายของนางๆเค้าแหละมั้ง”มือหน่ะ ปล่อยได้แล้ว”ชั้นหันไปบอกงางุชิ”อะอ่อ โทษทีงั้นชั้นไปน่ะเจอกัน”พูดจบงางุชิก็ปล่อยมือและเดินกลับไปที่ห้องพักส่วนชั้นก็เข้าห้องเรียนและเดินไปยังที่นั่ง”ทำไมแกถึงมากับเจ้าชายอ่ะ”รีนถาม”คือว่าน่ะ เรื่องมันเป็นแบบนี้ บลาๆๆ”ชั้นก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้รีนฟัง”อ่อๆ ชั้นเข้าใจละแต่ยังไงก็เถอะแกเดินผ่านมาตั้งหลายห้องชั้นว่าตอนนี้แกหน้าจะโดนหมายหัวและละ”รีนเอ่ยพลางเอามือกุมที่หัว”หมายหัว???”
“เมื่อ 1 ปีก่อนมีการจัดตั้งกลุ่มขึ้นมาน่ะ”รีนเอ่ย
“กลุ่มอะไรอ่ะ”ชั้นถามต่อ
“เป็นกลุ่มที่เกิดจากการรวมตัวของคนที่ชื่นชอบเจ้าชายอ่ะ กลุ่มนั้นมีนามว่า!!!!”รีนเอ่ยตอบอย่างเว่อร์
“แกจะเล่นใหญ่ทำไม-*-”ชั้นละเพีลยกะอิเพื่อนคนนี้จริงๆ
“โทษๆ ต่อน่ะ กลุ่มนั้นมีนามว่า ขุนนาง!!!”รีนเอ่ยอย่างอะลัง
“หน่านี๊!!!”ขุนนางเนี้ยน่ะ บ้ารึป่าวชื่ออะไรฟ่ะนั้น
“ก็ตามนั้นปหละอิคุณเพื่อนไม่ต้องห่วงชั้นคุณข้างแกใครที่จะมาขวางความรักระหว่างแกกับเจ้าชายชั้นจะฆ่ามัน!!”
อิคุณรีนเพื่อนสุดที่เลิฟเอ่ยขึ้นมาได้อย่างอะลัง??
“แต่เดี๋ยวน่ะชั้นไม่ได้มีความรักกับงางุชิสักหน่อย”ชั้นหันไปพูด
“ไอ้ความรักเนี้ย สักวันเถอะหึๆๆๆๆ” รีนพูดพร้อมปล่อยรังสีอำมหิตออกมา
“จ้ะๆ อิคุณเพื่อนเอาที่สบายใจเลย”พอพูดจบชั้นก็หันไปที่หน้าต่างพร้อมเอ่ย
“ไม่อยากให้ถึงตอนเลิกเรียนเลยแฮะ” ไม่โอบอกเลย ไม่น่าพูดไปแบบนั้นเลยชั้นคิดในใจพลางเอามือกุมหัว
-End 1 เจ้าชาย-
ค่ะๆ จบกันไปแล้วเนอะถ้าชอบก็อย่าลืม เม้น แชร์ ด้วยน่ะค่ะ
FB : อสรพิษ.
Dek D :
http://writer.dek-d.com/atomsx9029/story/view.php?id=1454500
รักมากมายนายอสรพิษ. ตอนที่ 1 เจ้าชาย (แก้ไข)
ตอนที่ 1 เจ้าชาย
ท่ามกลางเสียงเอะอะโวยวายของนักเรียนชั้น ม.3A ที่กำลังแข่งขัน?? กันเม้าท์กระจาย
และอาจารย์ประจำชั้นที่ชื่อ มิยะ ก็เดินเยื้องย่างเข้ามาในห้องพร้อมกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินตามหลังมาติดๆ
“เอาละนักเรียนนั่งที่กันให้เรียบร้อย วันนี้มีเด็กใหม่มาร่วมห้องกับพวกเรา เดี๋ยวครูจะให้เขาแนะนำตัวก็แล้วกัน”
ในขณะที่เธอกำลังจะแนะนำตัวทุกสายตาก็จดจ้องไปเธอเพราะด้วยท่าทีที่ดูดีบวกกับรูปลักษณ์ที่สวยสง่า
เพราะเรือนผมสีม่วงดำนัยน์ตาสีเทาและการวางท่าทีที่ดูจะห้าวก็ไม่ห้าวจะใสๆก็ไม่จนน่าแปลกและน่าสนใจ
“สวัสดีทุกคนค่ะ ชั้นชื่อ คิมหันต์ พึ่งย้ายมาใหม่ยังไงก็ฝากตัวน่ะค่ะ”
“งั้นคิมหันต์ นั่งข้างไอรีนน่ะ” อาจารย์พูดพร้อมชี้ที่นั่งให้
ชั้นเดินเข้าไปเดินในที่ๆอาจารย์บอก พร้อมเพื่อนใหม่ที่นั่งข้างๆกัน
“หวัดดีชั้นไอรีน ยินดีที่ได้รู้จักน่ะคิมหันต์” เค้าหันมาทักทายชั้นด้วยท่าทางที่เกรงๆ
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันน่ะ ไอรีน” พอชั้นพูดจบเธอก็ยิ้มให้ ในขณะที่เรียนก็ปกติดีก็เรียนทันเพื่อนแหละน่ะ พอช่วงพักก่อนไปเรียนวิชาต่อไปพวกเพื่อนก็เข้ามาทักทายและแนะนำตัวกันใหญ่ รู้สึกเหมือนโดนรุมสัมภาษณ์ยังไงก็ไม่รู้แฮะ
ชั่วโมงพละ
“ป่ะ คิมหันต์ไปเปลี่ยนชุดกัน” ไอรีนพูดพลางหยิบกระเป๋าที่มีชุดพละและข้าวของจำนวนมากมายอยู่
“อื้ม ไปเปลี่ยนชุดกัน” ชั้นหยิบของพร้อมเดินตามไอรีนไป
และในขณะที่เปลี่ยนชุดอยู่“ได้ข่าวว่าวันนี้เราเรียนกับพวกห้องKIngใช่ป่ะ” เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งในห้องถามเพื่อนข้างๆเธอ
“ห้องKing อะไรเหรอรีน” ชั้นหันไปถามรีนด้วยความสงสัย สงสัยก็คงเป็นห้องของพวกเด็กเรียนอ่ะแหละ
“ห้องKing เป็นห้องสำหรับพวกสภานักเรียนอ่ะ มีอยู่ประมาณ15คนมั้งถ้าจำไม่ผิด” ห้องของพวกสภานักเรียนเหรอ
เป็นสิทธิพิเศษสิน่ะ ชั้นคิดในใจ
ในระหว่างที่เพื่อนซ้อมบาสกันอยู่ แต่สงสัยจะไม่ใช่ซ้อมน่ะ เพราะผู้หญิงกับพวกเก้งของห้องเราส่วนใหญ่
ก็ไปยืนกรี๊ดพวกสภากันหมดเนี้ยสิ
พวกเด็กผู้ชายที่เล่นบาสอยู่ตรงนั้นคงเป็นพวกห้องสภาสิน่ะ เอ๋ ผู้ชายคนนั้นน่ารักดีแฮะ
เรือนผมสีเขียวแก่ ดวงตาสีเหลือง สีเหลืองงั้นเหรอ แปลกดีแฮะ
“ทำไรอ่ะ จ้องเจ้าชายอยู่เหรอ หลงเจ้าชายเข้าแล้วละสิ” ไอรีนเดินเข้ามาตบไหล่เบาๆแล้วแซว
“เจ้าชาย?? ผู้ชายคนนั้นเหรอ” ชั้นหันไปถามไอรีน “ใช่ นั่นเป็นฉายาของเค้าน่ะ” รีนตอบ
“เค้านี่ใครอ่ะ”ชั้นถามแบบกวนไปซะแล้วสิ “ผู้ชายคนนั้นไงงางุชิ ฮิบิยะน่ะ เค้าเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นและก็ประธานสภานักเรียนเป็นไงหล่อใช่มั้ยละ” รีนพูดแล้วหันมาหาชั้นเหมือนรอลุ้นคำตอบ“ก็ธรรมดาแหละน่ะ” ชั้นตอบ “คิมหันต์เนี้ยปากไม่ตรงกับใจเอาซะเลยน่ะ ทั้งๆที่เมื่อกี้ยังนั่งจ้องเค้าตาไม่กะพริบอยู่แท้ๆ”
รีนพูดพร้อมส่ายหน้าไปด้วย “ใครจ้อง ชั้นไม่ได้จ้องซะหน่อยน่ะ”แต่ชั้นก็ปากไม่ตรงกับใจจริงๆอ่ะแหละ น่ารักเป็นบ้าแต่ยังไงชั้นก็ไม่สนใจอยู่ดี เอาง่ายๆก็ตัดใจอ่ะแหละชั้นไม่อยากให้เรื่องราวมันวนกลับมาซ้ำเติมอีก ช่างเถอะไปล้างหน้าหน่อยดีกว่า ชั้นคิดในใจแล้วลุกขึ้นเดินไปที่อ่างล้างหน้า
โครม!!! โอ้ยบ้าจริงอะไรปลิวมาโดนหัวชั้นละเนี้ย ไม่นานความมืดก็กลืนกินทุกอย่างจนหมดเหลือไว้แค่เสียงรอบข้างที่ดังขึ้นอยู่ในหัว พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็…เอ่อ….. อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้
ณ ???
“นี่ เธอ ไม่เป็นไรน่ะ”เสียงใครน่ะ ชั้นคิดในใจพร้อมค่อยๆลืมตาขึ้นทีละนิดด้วยความที่ยังมึนๆอยู่ โอ๊ยมึนเป็นบ้าเลยชั้นคิดในใจพลางเอามือขึ้นมาลูปหัวในขณะที่นอนอยู่ “เธอ ไม่เป็นไรใช่มั้ย”เฮ้ เดี๋ยวสิ!!! ด้วยความตกใจที่พอตื่นมาหน้าผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ดันมาอยู่ใกล้หน้าชั้นจนลมหายใจโดนกัน”เฮ้ นี่นาย!” โครม!!! พูดจบชั้นก็เอาสองมือผลักเค้าออกอย่างเต็มแรงจนเค้าลงไปนอนกับพื้น ที่นี้ห้องพักสภาสิน่ะ “ชั้นขอโทษ พอดีชั้นตกใจอ่ะ”ชั้นเอ่ยบอกเค้า เดี๋ยวคิมหันต์เดี๋ยวนะนี่มันบ้าน่า เจ้าชาย!!!! “โทษทีน่ะ ที่ชั้นโยนบาสไปโดนเธอ” เค้าพูดพร้อมกับลุกขึ้นและด้วยท่าทีที่รู้สึกผิดเป็นอย่างยิ่งมันทำให้ชั้นรู้สึกแปลกๆเหมือนว่าเค้าแกล้งยิ้มทั้งๆที่เค้าดูเศร้า เนี้ยน่ะเจ้าชายของสาวๆ”เธอโกรธชั้นเหรอ”เค้าเอ่ยถามชั้น “ป่าว นาย……”ไม่รู้จะพูดไรต่อดี บรรยกาศมาคุชิบเลย “ชั้นงางุชิ ฮิบิยะ ลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น ม.3Kเป็นประธานสภา”เค้าคือฮิบิยะไงอิคิมหันต์แกเป็นอารายของแก สงบใจลูกสงบใจ-*-“ชั้นคิมหันต์พึ่งย้ายกลับมาจากออสเตรเลีย ม.3A”ชั้นสลบไปนานแค่ไหนเนี้ย”เธอไม่โกรธใช่มั้ย”ยังจะถามเค้าเป็นพวกแคร์คนขนาดนั้นเลยเหรอ
“ไม่โกรธ แล้วชั้นสลบไปนานแค่ไหน”
“เธอสลบไปประมาณสามชั่วโมงได้ ซึ่งตอนนี้ก็คาบ5แล้ว สลบหรือตายเนี้ย”เค้าเอ่ยด้วยท่าทางกวนๆ
“นายอยากตายรึไง”ชั้นหันไปตอบกวนๆกลับ
“5555 เธอเนี้ยน่าสนใจจังน่ะ” เค้าพูดพร้อมเอามือลูปหัวตัวเอง
“ยังไง???” ชั้นถาม
“เพราะเธอเป็นแบบนี้แหละ”ฮะ อะไรของเค้ายิ้มอยู่ได้ หมั่นไส้ชะมัด
“เพื่อเป็นการไถ่โทษชั้นจะพาเธอเดินรอบโรงเรียนเลยเอามั้ย”เค้าเอ่ย
“งั้นชั้นพึ่งย้ายมาใหม่ ซึ่งตอนมาโรงเรียนชั้นก็หลง……”โอ๊ย พูดไปให้จบ ขอให้ไปส่งที่บ้านเนี้ยน่ะบ้าชัดๆ คิดไรของตูฟะเนี้ย
“งั้นให้ชั้นไปส่งมั้ยละ!!!!” ตรงไปมั้ย
“นายรู้บ้านชั้นรึไง”
“เอาเป็นว่าชั้นรู้ เดี๋ยวชั้นไปส่ง”ฮะ เดี๋ยวสิเอาไงดีชั้น จะปล่อยให้งางุชิไปส่งเหรอ อิคิมหันต์คิดสิคิดจะดีเหรอเนี้ยไม่น่าพูดออกไปเลยชั้น “งั้นชั้นไปส่งที่ห้องเรียนด้วยก็แล้วกัน”งางุชิเดี๋ยวสิไม่ต้องก็ได้”เอ่อ ไม่ต้องก็ได้”สิ้นคำพูดของชั้นงางุชิก็จับมือชั้นแล้วหันมายิ้ม”ให้ชั้นทำเถอะน่ะ”คนแบบนายนี่มันหน้าหนักใจจริงๆพูดจบงางุชิก็จูงมือชั้นไปที่ห้องมือของเค้ามันทำให้รู้สึกร้อน ความอบอุ่นมากมายพุ่งขึ้นมาความรู้สึกเหมือนถูกโอบกอดนี่มันอะไร อยู่ๆหัวใจก็เต้นแรงขึ้นบ้าน่า เลิกคิดๆจู่ๆบรรยากาศก็กลับมามาคุอีกครั้งในระหว่างที่โดนลาก??ไม่รู้จะพูดอะไรกับงางุชิดี
ณ ห้องเรียน
“อาจารย์ค่ะ ขออนุญาตค่ะ”ชั้นเดินเปิดประตูและพูดขออนุญาตเข้าห้องในขณะที่ทุกสายตาก็จดจ้องชั้น คงเป็นเพราะชั้นเดินมาพร้อมกับเจ้าชายของนางๆเค้าแหละมั้ง”มือหน่ะ ปล่อยได้แล้ว”ชั้นหันไปบอกงางุชิ”อะอ่อ โทษทีงั้นชั้นไปน่ะเจอกัน”พูดจบงางุชิก็ปล่อยมือและเดินกลับไปที่ห้องพักส่วนชั้นก็เข้าห้องเรียนและเดินไปยังที่นั่ง”ทำไมแกถึงมากับเจ้าชายอ่ะ”รีนถาม”คือว่าน่ะ เรื่องมันเป็นแบบนี้ บลาๆๆ”ชั้นก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้รีนฟัง”อ่อๆ ชั้นเข้าใจละแต่ยังไงก็เถอะแกเดินผ่านมาตั้งหลายห้องชั้นว่าตอนนี้แกหน้าจะโดนหมายหัวและละ”รีนเอ่ยพลางเอามือกุมที่หัว”หมายหัว???”
“เมื่อ 1 ปีก่อนมีการจัดตั้งกลุ่มขึ้นมาน่ะ”รีนเอ่ย
“กลุ่มอะไรอ่ะ”ชั้นถามต่อ
“เป็นกลุ่มที่เกิดจากการรวมตัวของคนที่ชื่นชอบเจ้าชายอ่ะ กลุ่มนั้นมีนามว่า!!!!”รีนเอ่ยตอบอย่างเว่อร์
“แกจะเล่นใหญ่ทำไม-*-”ชั้นละเพีลยกะอิเพื่อนคนนี้จริงๆ
“โทษๆ ต่อน่ะ กลุ่มนั้นมีนามว่า ขุนนาง!!!”รีนเอ่ยอย่างอะลัง
“หน่านี๊!!!”ขุนนางเนี้ยน่ะ บ้ารึป่าวชื่ออะไรฟ่ะนั้น
“ก็ตามนั้นปหละอิคุณเพื่อนไม่ต้องห่วงชั้นคุณข้างแกใครที่จะมาขวางความรักระหว่างแกกับเจ้าชายชั้นจะฆ่ามัน!!”
อิคุณรีนเพื่อนสุดที่เลิฟเอ่ยขึ้นมาได้อย่างอะลัง??
“แต่เดี๋ยวน่ะชั้นไม่ได้มีความรักกับงางุชิสักหน่อย”ชั้นหันไปพูด
“ไอ้ความรักเนี้ย สักวันเถอะหึๆๆๆๆ” รีนพูดพร้อมปล่อยรังสีอำมหิตออกมา
“จ้ะๆ อิคุณเพื่อนเอาที่สบายใจเลย”พอพูดจบชั้นก็หันไปที่หน้าต่างพร้อมเอ่ย
“ไม่อยากให้ถึงตอนเลิกเรียนเลยแฮะ” ไม่โอบอกเลย ไม่น่าพูดไปแบบนั้นเลยชั้นคิดในใจพลางเอามือกุมหัว
-End 1 เจ้าชาย-
ค่ะๆ จบกันไปแล้วเนอะถ้าชอบก็อย่าลืม เม้น แชร์ ด้วยน่ะค่ะ
FB : อสรพิษ.
Dek D : http://writer.dek-d.com/atomsx9029/story/view.php?id=1454500