ฝันถึงใครคนหนึ่งซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว ในฝันเดิมๆซึ่งเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ใครเคยฝันแบบนี้บ้างคะ?

สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ
ขอออกตัวก่อนนะคะ ว่าเราไม่เคยตั้งกระทู้แนวนี้มาก่อน เคยตั้งแต่กระทู้เกี่ยวกับวีซ่าเพราะเราอยู่ต่างประเทศค่ะ
แต่ครั้งนีเพราะความฝันเราเป็นเหตุค่ะ เลยอยากจะมาถามทุกคนดู เผื่อใครเคยมีประสบการณ์ทำนองนี้จะได้รบกวนช่วยแชร์กันหน่อยค่ะ

เริ่มเลยนะคะ
คือตอนนี้เราเป็นคุณแม่ลูก 1 ค่ะ (ลุกชายวัย2ขวบเศษค่ะ) และกำลังตั้งครรภ์ลูกคนที่ 2 ได้ราวๆ 6 เดือนค่ะ แต่งงานกับสามีแล้วย้ายมาอยู่ตปท.กับครอบครัวสามีค่ะ โดยปกติเราจะมีสัมผัสที่ 6 ติดตัวมาตั้งแต่อายุ 4 ขวบค่ะ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เราเห็นสิ่งที่เค้ามีตัวตนอยู่อีกโลกนึงค่ะ ขอเล่ารายละเอียดสั้นๆนิดนึงนะคะ
คือครั้งแรกที่เห็นตอนนั้นเราไปบ้านคุณยายกับป๊าและแม่ค่ะ ซึ่งอยู่ตจว.ย้อนไปหลายปี สมัยนั้นตามทาง ถนนยังเป็นถนนดินสีส้มๆแดงๆแล้วมีกรวดมีหินซะส่วนใหญ่ คือยังไม่มีการทำเป็นถนนยางพาราหรือคอนกรีตเหมือนปัจจุบันค่ะ เราจะไปบ้านยายเป็นประจำเกือบทุกวันหลังจากที่ป๊าเราปิดร้านเลิกงานตอนเย็น โดยป๊าจะขับรถกระบะซึ่งตอนนั้นเป็นรถกระบะแบบตอนเดียวไม่มีแคปนะคะ โดยบ้านเรากับบ้านยายจะห่างกันโดยประมาณ 3 กิโลกว่าๆ แต่บ้านเราอยู่ในตลาดที่เป็นชุมชนติดถนนใหญ่สายขึ้นไปทางเหนือค่ะ วันนั้นขากลับจากบ้านยายป๊าขับรถผ่านบ้านหลังนึงซึ่งมีงานศพ คือป๊าเป็นคนขับ แม่นั่งข้างๆเรานั่งตรงกลาง ตอนนั้นเราเด็กเราก็ไม่รู้ว่าอะไรควรพูดไม่ควรพูด เราก็พูดทักไปตามสิ่งที่เราเห็น ตามประสาเด็กวัยนั้นว่า "ป๊าๆ มียายยืนอยู่ตรงต้นไม้หน้าบ้านตรงนั้นด้วย ป๊าเห็นมั้ย ?" แม่เราก็มองตามแล้วถามเราว่า "ไหนล่ะ ตรงไหน ไม่เห็นจะมีใครเลย" แล้วแม่เราก็หันไปถามป๊าเราว่า "พี่เห็นไหม?  น้องไม่เห็นใครเลยนะ"คือแม่กับป๊าเราจะเรียกแทนตัวกันว่าพี่กับน้องค่ะ) ส่วนป๊าเราก็เงียบไม่พูดอะไร เราเองเห็นขนาดรถขับผ่านไปแล้วเรามองตามกลับไปก็ยังเห็นอยู่ แม่เราก็บอกว่าคงไม่มีอะไรลูกตาฝาดแน่ๆ เราก็ยังยืนยันนะว่าเราเห็นเราก็พูดให้แม่กับป๊าฟัง ว่าเราเห็นจริงๆนะ  แม่ก็ถามว่าเห็นยังไง เราก็บอกว่า เราเห็นเป็นยายแก่ๆ นุ่งโจงกระเบน เสื้อแบบยาย (คือตอนนั้นเราหมายถึงเสื้อคอกระเช้าแบบยายเราชอบใส่) ถือไม้เท้า หลังค่อมๆ ยืนอยู่หน้าต้นไม้ แต่ยายไม่มีร่างนะ เห็นเป็นใสๆ แล้วมองเห็นต้นไม้ข้างหลังเลย ยายเค้ายิ้มให้หนูด้วยแหล่ะ พอเราพูดจบป๊ากับแม่เราก็ไม่พูดอะไรเลยตลอดทางกลับบ้าน จนเช้ามาแม่เรากับป๊าถึงมาคุยกัน แม่ก็ถามป๊าว่าพี่ว่าลูกเห็นจริงรึเปล่าเมื่อคืนที่ลูกเล่าให้ฟัง ป๊าก็เงียบไปก่อนตอบแม่ว่า ลูกเห็นจริงๆ เพราะพี่ก็เห็นเหมือนที่ลูกเห็นนั่นแหล่ะ
แต่ตอนนั้นยังไม่อยากพูดเพราะกลัวลูกจะกลัว คือตอนหลัง(เราโตแล้วนะคะ)เรามารู้จากแม่ว่าบ้านหลังนั้นเป็นบ้านเพื่อนสนิทตาเราเอง แล้วแม่ของเพื่อนตาเค้าเสียแล้วจัดงานศพ ซึ่งป๊ากับแม่เราไปร่วมงานวันเผา แล้วป๊าเคยเห็นและรู้จักกับยายคนที่เสียไป ป๊าเราบอกแม่ว่าที่ลูกกับพี่เห็นคือยาย..ที่เสียไปนั่นแหล่ะ...นั่นคือครั้งแรกค่ะ สำหรับการเห็นสิ่งเร้นลับแบบนั้น และจากนั้นเราก็เห็นเรื่อยมา จนถึงครั้งที่หนักสุดเกือบจะโดนรถชน แม่เลยพาเราไปไหว้พระแถววัดบ้านยาย เป็นเจ้าอาวาสที่แถวๆบ้านจะนับถือกันค่ะ แม่ให้พระท่านดูดวงให้ ท่านว่าเราชะตาขาด ตกที่นั่งคนคอขาด ท่านว่าเราเป็นคนที่เกิดมามีบุญเยอะ และในขณะเดียวกันเราก็เป็นคนมีเจ้ากรรมนายเวรเยอะเช่นกัน แต่ดวงตลอดชีวิตที่ผ่านมามีเทวดาประจำตัวคุ้มครองมาโดยตลอดเลยไม่พบกับอะไรร้ายๆ แต่ครั้งนี้ชะตาขาดนะ เจ้ากรรมนายเวรเค้าจะมาทำเราได้ ท่านเลยทำพิธีต่อดวงชะตาให้เราทำพิธีแบบเค้าเรียกสวดเป็นสวดตาย โดยมีผ้าดิบสีขาวมาคลุมเราไว้ แล้วให้เรานอน แล้วท่านก็สั่งว่าตลอดพิธี ได้ยินหรือรู้สึกอะไรก็ตามอย่าลุกจนกว่าท่านจะเรียก แล้วให้เราลุกขึ้นตามผ้าที่ท่านดึงออก ระหว่างทำพิธีเราก็กลัวนะ แต่ตอนนั้นเป็นช่วงกลางวันค่ะ พระท่านก็สวดคาถาของท่านไป แล้วเอาเทียนมาหยดๆลงบนผ้าดิบสีขาวที่คลุมเราไว้ เราหลับตาตลอดนะ แต่มันรู้สึกได้ พอเสร็จท่านก็เรียกเราให้ลุกขึ้น แล้วบอกเราเกิดใหม่แล้ว แล้วท่านก็เอาเทียนแบบแหลมๆสีดำน้ำตาลแปลกๆ ที่ท่านใช้ทำพิธีไปจุ่มกับน้ำมันอะไรไม่รู้นะคะ กลิ่นแรงๆแปลกๆเราก็บอกไม่ถูกนะ ท่านเอามาเขียนอะไรซักอย่างบนหัวเรา แล้วท่านก็ท่องคาถา แล้วก็เป่าลงที่หัวเรา แล้วบอกว่าดีแล้ว ชีวิตจากนี้จะดีแล้ว เกิดใหม่แล้วนะ ท่านก็ให้เราไปอาบน้ำมนต์ พอเสร็จเรียบร้อย ก่อนกลับลาท่าน ท่านก็ให้ด้ายมงคลมา 1 เส้น ผูกที่ข้อมือข้างซ้ายเราแล้วบอกว่า ต่อไปจะไม่มีอะไรมารบกวนเหมือนที่ผ่านมาแล้วนะ แล้วหลังจากนั้นเราก็รู้สึกถึงสิ่งเร้นลับน้อยลงค่ะ (ช่วงนั้นอยู่ม.ปลายค่ะ) จนเข้ามหาวิทยาลัย (มีช่วงนึงไปเรียนที่ตปท.ก็เจอค่ะ) จนเรียนจบก็มีเจอมีเห็นอยู่บ้างแต่ไม่ขนาดเท่าสมัยเด็ก จะว่าชินมั้ย ถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่ชินนะคะ แต่ทุกวันนี้ก็ยังคงมีเซ้นส์ในเรื่องพวกนี้อยู่ค่ะ แต่ไม่ขนาดเห็นเป็นรูปร่างเหมือนแต่ก่อน เพราะอะไรอันนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกันนะคะ หรือเพราะป๊าเราคอยคุ้มครองเราอยู่รึเปล่า คิดว่าอาจจะมีส่วนนะคะ คือป๊าเราเสียไปได้จะ 5 ปีแล้วค่ะ  คือตั้งแต่ป๊าเสียไปเราเจอหนักๆก็ตอนช่วงงานป๊าเราค่ะ แล้วหลังจากนั้นเราไม่เคยเจออะไรแบบนั้นอีกเลย นอกจากมาเป็นเสียง หรือความรู้สึก และล่าสุดคือความฝันที่เราตั้งหัวข้อไว้ค่ะ กว่าจะเข้าเรื่องเกริ่นนำมานานมาก ย้อนไปอ่านที่ตัวเองพิมพ์ นึกว่าเป็นมหากาพย์แล้วเชียวค่ะ
เข้าเรื่องความฝันที่เราเราตั้งหัวข้อไว้นะคะ...
คือเราฝัน ฝันถึงคนคนนึงที่เสียชีวิตไปแล้วแต่เราไม่รู้จักเค้ามาก่อนนะคะ คือเราฝันครั้งแรกในความฝันเรา คือเราอยู่บ้านหลังนึง ซึ่งในความฝันนั้นมันเป็นบ้านของเราค่ะ (แต่บ้านเราจริงๆไม่ใช่หลังที่เราฝันนะคะ) เป็นบ้าน 3 ชั้น มีห้องชั้น 3 อยู่ 2 ห้อง ในฝันไม่มีคนอยู่ ชั้น 2 มี 2 ห้อง ซึ่ง 1 ใน 2 นั้นเป็นห้องของคนตายที่เราฝันถึงเค้า ชั้นล่างเป็นห้องโถง ห้องครัว ตามปกติ ครั้งแรกที่เราฝัน เราฝันว่าเราไปหาของอะไรซักอย่างนึงซึ่งก็เดินหาๆในบ้านจนทั่ว จนเราเข้าไปเปิดห้องนั้นเพื่อหาของ พอเราเปิดห้องเข้าไป เรารู้สึกกลัว ใจหาย แล้วนึกขึ้นได้ทันทีว่า ในฝันมีคนสั่งเราไว้อย่าเปิดห้องนั้นเด็ดขาดนะ อย่าไปรื้อของอะไรในห้องนั้นนะ ย่าเค้าหวงของ (คือในฝันห้องนั้นเป็นห้องของย่า ซึ่งย่าใคร ย่าเรารึเปล่าเราก็ไม่รู้ แต่มีคนสั่งไว้) พอเราเปิดประตูเข้าไปเราก็นึกถึงคำพูดนั้นได้เลยอ่ะ คือสภาพในห้อง มีข้าวของทุกอย่างปกติเหมือนห้องนอนทั่วไป เปิดประตูเข้าไปจะเจอโต๊ะ เหมือนโต๊ะเขียนหนังสือ เป็นไม้เก่าๆ แล้วมีชั้นวางหนังสือ อยู่ด้านหลังโต๊ะ มีหนังสือวางเต็มไปหมด หน้าโต๊ะ จะมีเก้าอี้หวายแบบนั่งหมุนได้เหมือนเก้าอี้ทำงาน แต่ทำมาจากไม้หวาย มีเบาะรองก้นกับรองหลัง สีแดงลายดอกไม้สีขาว ข้างๆห่างไปจะมีเตียงหวาย แบบเตียงนอนปกติแต่เป็นเตียงแบบเตียง 2 ชั้น มีเชี่ยนหมากแบบของคนแก่วางอยู่โต๊ะข้างเตียง ข้างในจะมีกลิ่นตัวของคนแก่มีอายุพวกกลิ่นน้ำหมากกลิ่นน้ำอบอะไรแบบนี้ ถ้าบ้านใครมีคุณยายจะนึกถึงกลิ่นแบบนี้ออกค่ะ พอเราเปิดเข้าไปแล้วเรามานึกถึงคำที่มีคนบอกเราไว้ว่าอย่าเปิดๆ( แต่ฝันครั้งแรกเราไม่นรู้นะว่าใครบอกเราว่าอย่าเปิดเข้าห้องนี้) เราก็ตกใจมากรีบปิดประตูเลย จังหวะดึงประตูเข้ามา เราก็เห็นเก้าอี้หวายตัวนั้นที่มีหมอนสีแดงลายดอกไม้หมุนๆกลับมาหยุดอยู่หน้าเราเลย เราตกใจมากรีบปิดแล้ววิ่งออกมา ข้างล่าง พอวิ่งมาถึงช่วงพักบันได เราเห็นย่าคนนั้นโผล่หน้าลงมาจากชั้น2คือเห็นแค่ช่วงหัวไปถึงหัวไหล่ ลักษณะ มีผมสีดำหยิกๆ ฟู ตัดสั้นประมาณหู เป็นคนขาว หน้าตาคล้ายๆอาม่าคนจีน ปากแดงๆแบบเลอะน้ำหมาก ตาโตๆ ฟันดำๆ แล้วมาพูดกับเราว่า "เข้ามาในห้องทำไม เข้ามาทำไม " ในฝันเรากลัวสุดขีด แล้วสะดุ้งตื่นเลย พอตื่นมาอาการเหมือนโดนผีอำ คือขยับตัวไม่ได้ในหัวคือกลัวความฝันมากๆๆๆ ก็พยามดิ้นๆสวดมนต์ นึกถึงป๊า แล้วพักนึงเราก็หลุดออกมาได้ นี่เป็นความฝันครั้งแรกค่ะ ฝันตอนยังไม่แต่งงานเมื่อหลายปีก่อน ครั้งที่สองก็ฝันคล้ายๆครั้งแรกแต่ครั้งที่ 2 เราแต่งงานแล้ว และกำลังตั้งครรภ์ลูกคนแรกค่ะ ตอนนั้นไปเช่าบ้านอยู่กับสามีที่จ.หนึ่งแถวภาคตะวันออกค่ะ เพราะสามีกลับมาแต่งงานกับเราแล้วตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตอยู่ที่ไทย (คือสามีมีครอบครัวอยู่ตปท.และทำงานที่นั่นค่ะ)  หลังจากแต่งงานกันได้ซักระยะเราก็ท้อง เราก็เลยไม่ได้ทำงานค่ะ คืนนั้นเราก็หลับไปปกติ นอนแล้วก็ฝันแบบครั้งแรกค่ะ ฝันถึงบ้านหลังเดิมหลังนั้นเลย แต่ครั้งนี้ในฝันมีสามีเรามาอยู่ด้วยแล้วนะคะ ก็ฝันเหมือนครั้งแรกว่าเราไปหาของอีกแล้ว จะหาอะไรซักอย่างไม่รู้ ก็เดินหาๆ ถามสามีว่าเห็นมั้ย? เค้าก็ไม่เห็นเราก็เดินหาจนไปเปิดห้องนั้นอีกแล้ว ห้องคุณย่าที่เคยมีคนบอกเราไว้ว่าอย่าไปยุ่งห้องเค้า เราก็ไปเปิดอีกแล้ว พอเปิดก็นึกขึ้นได้ว่าเค้าสั่งไว้ ก็กลัวขึ้นมาอีก จะปิดประตู ก็เห็นเก้าอี้หวายตัวนั้นหมุนๆอีกแล้ว กลัวมากก็วิ่งหนีเลย มาหยุดชั้นล่าง เค้าก็โผล่หน้ามาเหมือนเดิมตรงบันได้ชั้น2 แล้วก็ถามเราว่า "เข้ามาในห้องทำไม เข้ามามำไม" ถามแบบหน้าโกรธๆ เราก็กลัวมากกก สะดุ้งตื่นอีก พอตื่นก็โดนอำเหมือนครั้งแรกเลย ก็พยามดิ้น ร้องๆๆพยามให้สามีที่นอนข้างๆช่วยดึงเราหน่อย ช่วยเรียกเราหน่อยจะได้หลุดจากอาการถูกอำ จนในที่สุดสามีเราก็เรียกเราเขย่าตัวเราก็หลุดมาได้ ก็ร้องไห้ เล่าให้เค้าฟังว่าแบบนี้ๆนะ ครั้งที่ 2 แล้ว ก่อนมาแต่งงานกับเธอ เค้าก็ปลอบใจ เราบอกจะคอยดูเรา ให้เรานอนก่อน เราก็ถามว่าแล้วทำไมถึงตื่นมาเรียกเรา เค้าก็บอกว่าไม่รู้สิ อยู่ๆก็ตื่นลืมตา แล้วก็ได้ยินเราครางงึงงัมๆ เลยเรียกเราเพราะคิดว่าเราเป็นอะไร พอมาครั้งล่าสุด เราย้ายมาอยู่บ้านสามีที่ ตปท.แล้วนะคะ ผ่านมา 2-3ปีได้แล้วค่ะจากฝันครั้งที่ 2 คือครั้งนี้เราก็กำลังตั้งท้องลูกคนที่2อยู่ค่ะ เราก็ฝันถึงบ้านหลังเดิม แต่ครั้งนี้ในฝัน มีลูกชายเรากับแม่สามีด้วยนะคะมาอยู่ในบ้านหลังนั้น ฝันครั้งนี้ต่างจากครั้งก่อนนิดหน่อย คือในฝันเรากับสามีตกลงกันว่าจะนอนห้องไหนดี ก็เดินดูห้องกัน ก็ตกลงกันได้ว่าจะนอนห้องชั้น 2 อีกห้องนึงใกล้ห้องย่า(คนตายนะคะ) เราก็ว่าจะพากันไปอาบน้ำพร้อมลูกชาย แล้วค่อยไปนอนกัน โดยที่ในฝันแม่สามีกับลูกชายอยู่ข้างล่างชั้น1ค่ะ ระหว่างนั้นเราก็หาของอีกแล้วค่ะ หาอะไรไม่รู้ ก็เดินหาๆจนไปเปิดห้องนั้นอีกแล้วเปิดไฟ ในฝันครั้งนี้เราจำได้ว่าเคยเปิดมาแล้ว แล้วในฝันนึกถึงคำของแม่สามี ครั้งนี้คนที่บอกเราว่าอย่าไปเปิดห้องนั้นนะ ห้องนั้นคือห้องย่า เค้าหวงห้องมาก คือแม่สามีเราเป็นคนบอกค่ะ เราก็นึกได้ ก็กลัวมากก็รีบๆปิดแล้ววิ่งไปบอกสามีอีกห้องนึงว่าเธอๆ ชั้นเผลอไปเปิดห้องนั้นอีกแล้วนะ ห้องย่าอ่ะ แม่(แม่สามี)เคยสั่งชั้นไว้ว่าอย่าเปิดๆ เค้าหวงของ ชั้นเผลอไปเปิดอีกแล้ว เธอไปปิดไฟให้หน่อยลืมปิดอ่ะ กลัวมากเลยไม่ได้ปิดไฟอ่ะ สามีก็ตกลงแต่บอกให้ไปด้วยกันซิ เราก็ไปด้วยกัน แต่เราไม่ได้เข้าไป สามีเราก็รีบๆเปิดแล้วจะปิดไฟ แล้วเค้าก็ปิดไฟวิ่งหนีออกมาหน้าตาแบบตกใจอ่ะ เราก็วิ่งตามเลยพูดกับสามีไปว่าเห็นใช่มั้ย เธอเห็นย่าใช่มั้ย สามีก็บอกใช่ๆเห็น ก็พากันวิ่งลงมาชั้น1 แล้วย่าก็โผล่หน้าลงมาจากบันได ถามเราอีกแล้ว ว่าเข้ามาทำไมกัน เข้ามาห้องเค้าทำไม ในฝันเราตกใจร้องไห้ แล้วก็ตื่นค่ะ แล้วก็ถูกอำอีเหมือนเดิม ก็กลัวมากๆ ก็ดิ้นๆร้องๆให้สามีช่วย จนเรารู้สึกว่าสามีตื่น แล้วไม่ถึง 5 วิ เค้าก็มาดึงแขนเราลุกขึ้นค่ะ เราก็หลุดจากที่ถูกอำ เราก็ร้องไห้เล่าให้เค้าฟังว่าฝันอีกแล้วเนี่ย ฝันแบบนี้ถึงคนนี้อีกแล้ว แล้วตอนตื่นขึ้นมาท้องเราแข็งเกร็งเจ็บมาก เหมือนตอนท้องแข็งมดลูกบีบตัวตอนใกล้ๆคลอดเลย สามีเราก็ถามว่าแล้วพระใต้หมอนล่ะ ขนาดมีเหรียญพญาครุฑใต้หมอนยังมาอำเธอได้เลยหรอ คือเรามีเหรียญเสด็จพ่อรัชกาลที่5แล้วเหรียญอีกด้านเป็นพญาครุฑค่ะ เอามาวางไว้ใต้หมอนตามความเชื่อของบ้านเรานะคะ ว่าสิ่งชั่วร้ายมักจะกลัวพญาครุฑค่ะ เราก็บอกสามีว่าเนี่ยๆอยู่ใต้หมอน เราก็ยกหมอนออกให้ดู ปรากฏว่าเหรียญพระหายไปค่ะ เราก็อ้าววว เราเป็นคนเอาไว้เอง จำได้ว่าวางใต้หมอนนะ ก็ช่วยกันหารื้อที่นอนหมอน ผ้าห่ม ตรงเราตรงสามีและก็ตรงลูกออกดูหมดก็หาไม่เจอค่ะ เราก็เอะใจบอกสามีไปว่า เออวันนี้ทำความสะอาดห้องนอน