[CR] ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยหิมะญี่ปุ่น นั่งรถไฟ 15 วัน จากเหนือสุดถึงใต้สุด ตอนที่ 10 โตเกียว Tokyo

ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยหิมะญี่ปุ่น นั่งรถไฟ 15 วัน จากเหนือสุดถึงใต้สุด
ตอนที่ 10 Tokyo
                                                      
                                                      
รถไฟถึงถึงโตเกียวเทอร์มินอล เรา ต่อรถ JR สีเขียวไปหาที่พักที่ไกด์โน้ตแนะนำว่า ให้ลงที่สถานี Ikebukuro ชื่อ Sakura Hostel น้องบอกว่าออกทางออก 23 เดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้าย กว่าจะหาทางออก 23 ได้ก็เสียเวลาไปกว่าชม. เพราะมีทางออกถึง 50 ทางออก เป็นสถานีที่ใหญ่มาก และทุกทางออกมีผู้คนมากมายจนอึดอัด แม้แต่จนท.ก็ต้องดูแผนที่บอกเลข 23 อยู่ข้างถนนด้านนอก ลุงหิวข้าวเลย ลายแทงที่น้องบอกเป็นโรงแรมสำหรับหนุ่มสาว คิดเป็นรายชั่วโมง เดินจนเมื่อยก็หาไม่เจอ จึงกลับสถานี ไปหารร.ที่ป้าเห็นที่สถานี Harajuku กับ Uguisudani
                                                      
                                                      
เราลงก่อนถึงสถานี Uguisudani 3 ครั้ง ครั้งแรกลงที่สถานี Harajuku พอออกจากสถานีก็เจอถนนคนเดิน ผู้คนเป็นหมื่นๆ คน เดินขึ้นลงถนนสายแฟชั่น ทั้งชายจริงหญิงแท้ และคนข้ามเพศ แต่งกายแบบยั้งไม่หยุดฉุดไม่อยู่ ทั้งๆ ที่ฝนลงเม็ดโปรยปราย ไม่มีโรงแรมราคาถูกเลย ข้างถนนคนเดินมีอะพาร์ตเมนต์ มีราคาบอกว่า คืนละ 14,000 เยน เดินจนเมื่อยท่ามกลางสายฝน ตัดสินใจกลับไปที่สถานี ก่อนขึ้นรถต่อไป หาที่สถานีอื่น เราได้ถ่ายภาพโตเกียว ทาวเวอร์ ยามค่ำคืนจากในสถานี Harajuku ด้วย
                                                      
                                                      
เราเลือกลงสถานีที่ดูเงียบเหงา อีก 2 สถานี ก็ยังไร้วี่แวว ลุงบอกว่าพอแล้ว ไปที่สถานี Uguisudani กันเถอะ พอลงรถก็เดินตามป้ายที่อยู่หลังกำแพงสถานี มี 3-4 โรงแรม เราเลือกโรงแรม EXE เขาเอารูปของห้องและราคามาให้เลือก ปรากฏว่า ห้องราคาถูกเต็มหมดแล้ว เราไม่ค่อยเชื่อ อาจเหมือนเวลาที่เราไปซื้อตั๋วหนัง เขาก็จะบอกว่าที่นั่งข้างหน้าเต็มหมดแล้ว มีแต่ข้างหลัง พอเราเข้าไปดูจริงๆ ข้างหน้าไม่มีคน เป็นอย่างนี้ประจำ
                                                      
เหมือนบังคับให้เราต้องเลือกราคา 12,000 เยน ซึ่งเป็นห้องหรูเกินความจำเป็น มีทุกอย่างเกินความจำเป็น และเป็นของอย่างดีทุกอย่าง ป้าสระผมเสร็จไม่นานก็แห้ง นุ่มและลื่นด้วย ลุงได้ดื่มไวน์ญี่ปุ่นที่เข้าให้เป็นของขวัญ 1 ขวด มีครัวให้ด้วย เปิดเพลงให้เราฟังทั้งคืน เพราะเราไม่รู้ว่าปิดตรงไหน แต่ฟังเพลงก็เพราะดี กล่อมให้เรานอนหลับสบาย ในชุดนอนสไตล์ญี่ปุ่น
                                                      
วันจันทร์ที่ 7 มีนาคม 2559 เราอยู่ที่โตเกียวเมืองหลวงของญี่ปุ่น ประเทศมหาอำนาจทางเศรษฐกิจของเอเชียที่มีประชากร 130 คน มีรายได้ต่อหัว 34,739 ดอลล่าร์ มีพื้นที่เป็นเกาะ 3,000 เกาะ มีเกาะใหญ่ 4 เกาะ คือ ฮอกไกโด ฮอนชู คิวชู และ ชิโกกุ รวมพื้นที่ 377,930 ตร.กม. ในขณะที่โตเกียวซึ่งอยู่ตอนกลางของเกาะฮอนชู มีพื้นที่ 2,188 ตร.กม. มีประชากร 13 ล้านคน ค่าครองชีพสูงกว่าไทย 3 เท่า แต่มีรายได้เฉลี่ยสูงกว่าไทย 4 เท่า มีคนมากมายในเมืองหลวง
                                                      
เราออกจากโรงแรมก่อน 07.00 น. เพิ่งรู้ว่าฝนตก เดินลุยฝน ไปสถานี คนยังไม่มากนัก เพราะยังเช้าอยู่ ขึ้นรถไปสถานี Ueno มีสวนสาธารณะและสวนสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดในโตเกียว ลุงเดินลุยฝนออกจากสถานีไปก่อน ไปเจอสาวออฟฟิศ เห็นลุงเดินลุยฝนในเสื้อแจ็คเก็ตผ้าร่มหนาสีแดง เธอแบ่งร่มให้ลุง 1 คัน เธอบอกว่าเธอมี 2 คัน ปลื้มคนญี่ปุ่นสุดๆ
                                                      
                                                      
สวนอูเอโนะกว้างใหญ่ไพศาล ต้นซากุระมากมาย แต่โรยไปหมดแล้ว มีพิพิธภัณฑ์ด้วย ลงเนินไปด้านซ้ายเป็นย่านการค้าที่ชื่อ Ameyokucho เราแค่ถามทางผู้หญิงที่กำลังเดินทางไปทำงาน เธอดูนาฬิกาข้อมือ แล้วผายมือให้เราเดินไปกับเธอ เราบอกไม่ต้องไปส่งเราไปเองได้ แต่เธอไม่ยอม ยืนยันว่าจะไปส่งเรา จนมองเห็นป้ายขวางทางเข้าที่อยู่ด้านหน้า ถ้าลงเนินจากข้างสถานีแล้วข้ามถนนไป
                                                      
จากนั้นเราไปสถานี Shinjuku หาอาคาร Maraina Tower จากชานชาลาเราเห็นอาคารหอนาฬิกาเลือนราง อยู่ท่ามกลางสายฝน เดี๋ยวก็โผล่ เดี๋ยวก็หาย แล้วแต่ปริมาณเมฆหมอก ถามใครก็ไม่มีใครรู้จัก แต่มีป้ายบอกทางออก Maraina Exit เราจึงเดินออกไปแบบมั่วๆ ฝนตกหนัก คนโตเกียวนิยมกางร่มพลาสติกใส น่าจะเอาไว้แหงนมองผ่านร่มว่าถึงไหนแล้ว ชุดของพวกเขาและเธอส่วนใหญ่มีแต่ สีดำ ขาว เทา กรมท่า
                                                      
เราไม่อยากเดินท่ามกลางสายฝน บนพื้นแฉะๆ ท่ามกลางอากาศหนาวเย็น เดินลงไปเห็นอาคารรูปร่างแปลกๆ ไม่รู้จะถามใคร และไม่กล้าเดินต่อเพราะฝนตกหนักมาก ได้แต่เดินลงไปใต้ดินที่เป็นย่านแฟชั่น มีสาวสวยเป็นคนเรียกลูกค้าเข้าร้าน
                                                      
ที่นั่นเป็นที่เดียว ที่เราเห็นคนสวยไปรวมตัวกัน ที่อื่นๆ ของญี่ปุ่น ทั้งชายและหญิง ดูธรรมดา ผู้คนส่วนใหญ่ตัวเล็ก โดยเฉพาะต่างจังหวัดคนตัวเล็กทั้งชายและหญิง ผู้หญิงมักมีขาสั้นและโก่ง แต่ตามเมืองใหญ่ผู้ชายตัวใหญ่และมีสาวๆ รูปร่างสูงมากขึ้น แต่หาแบบที่เห็นในซีรีส์ญี่ปุ่น หรือดาราเอวียากมาก แม้กระนั้นเราก็ยังได้ถ่ายรูปกับสาวสวยหนุ่มหล่อหลายคน
                                                      
                                                      
ที่สถานีโตเกียวมีผู้คนมากมาย เดินสวนกันครั้งละเป็นหมื่นๆ มีป้ายบอกว่า งดใช้โทรศัพท์ขณะอยู่ในบริเวณสถานี ถ้าใครใช้โทรศัพท์จะกีดขวางทางผู้อื่น และอาจถูกคนเดินชน แล้วคนเดินชนก็ตำหนิ เพราะไม่รู้จักทำตามกติกา สถานี Tokyo ตั้งอยู่ในอาคารที่ชื่อ Maronouchi คนญี่ปุ่นเรียก Marubir เป็นสัญลักษณ์ของโตเกียว เป็นสถาปัตยกรรมที่สวยงามมาก
                                                      
                                                      
มีป้ายบอกทางไปพระราชวังอิมพีเรียล เราเดินไปตามป้าย จนถึงทางข้ามไปคลองที่อยู่หลังกำแพงพระราชวัง มองผ่านสะพานแว่นตา หรือ Nijubashi Bridge ไปอีกไกล ฝนตกหนัก และวังก็ไม่เปิดเราจึงตัดสินใจเดินกลับสถานีไปสถานี Shinbashi เพื่อเปลี่ยนรถไป Odaiba Illumiation ถามจนท.ที่สถานี เธอบอกว่า ออกไปเลี้ยวซ้าย เดิน 1 นาที เห็นป้ายสถานี Yurikamome เป็นสายสีน้ำเงิน
                                                      
เจอวัยรุ่นญี่ปุ่นจากเมืองอื่นมาเที่ยวพอดี เพิ่งจบเทคนิค พวกเขาช่วยซื้อตั๋วคนละ 320 เยน ให้ตามพวกเขาไป ขึ้นรถข้ามเกาะ เราเห็นในภาพ คิดว่าสะพานสายรุ้งและเทพีเสรีภาพจำลองอยู่ที่สถานี Odaiba Kaihinkoen เราขอลงก่อน แต่มองเห็นสะพานสายรุ้งอยู่ไกลออกไป ส่วนเทพีเสรีภาพมองไม่เห็น เราขึ้นรถขบวนใหม่ต่อไปที่สถานี Odaiba
                                                      
                                                      
                                                      
ปรากฏว่า สิ่งที่เราเห็นจากระยะไกล ที่สถานี Odaiba Kaihinkoen ทุกอย่างชัดเจนอยู่ที่สถานี Odaiba เมืองในฝัน Odaiba Illumination เป็นเกาะที่ถูกถมขึ้นมาจากทะเล มีพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ ศูนย์การค้า Aqua City เทพีเสรีภาพจำลอง กระเช้าลอยฟ้าที่เรียกว่า Ferris Wheel
                                                      
                                                      
ขากลับเจอทัวร์ไทยกำลังซื้อตั๋ว กลุ่มเล็กๆ ไม่เกิน 15 คน เราขึ้นรถสายเดิมกลับ Shinbashi แล้วไปสถานี Shibuya ออกไปที่ทางออก Hachiku สุนัขจอมกตัญญู ที่ไปส่งและกลับมารอรับเจ้าของทุกวัน แต่วันหนึ่งเจ้าของประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต จึงไม่ได้กลับมาที่สถานี Hachiku นั่งรอนอนรอทุกวัน มีคนสงสารให้อาหารและน้ำ รออยู่จนหมดอายุก็ตายอยู่ที่ทางเข้า-ออกสถานีนั่นเอง จึงมีรูปปั้น Hachiko อยู่บนแท่นบนลานทางไปย่าน Aeon Plaza ที่แม้ฝนตก ผู้คนก็ยังคึกคักมาก