สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมเลยก็ว่าได้ ที่ผ่านมาผมได้แค่อ่านและแชร์ แต่ไม่เคยแม้แต่จะแสดงความเห็นในนี้ ผมไม่รู้ว่าการมาครั้งแรกของผมจะมาพร้อมตรรกะที่ถูกหรือผิด แต่มันเป็นความรำคาญของผมสะสมมาเป็นเวลานานจริงๆ
เรื่องมีอยู่ว่าผมเองยังคงเป็นนักศึกษา และแน่นอนว่าสิ่งที่คนเป็นลูกทุกคนได้รับการสั่งสอนมานั่นก็คือ"อย่าสูบบุหรี่เลยลูก มันไม่ดีต่อสุขภาพ เสียทั้งเงินเสียทั้งร่างกาย ดีไม่ดีเสียเงินค่ายาตอนเป็นมะเร็งอีก สร้างความรำคาญกับคนรอบข้าง และทำร้ายคนที่ไม่ได้สูบด้วย" แน่นอนว่าผมเป็นลูกที่ดีพอที่จะปฏิบัติตามครับ เพราะครอบครัวของผมเองก็ไม่ใช่ว่าจะสบายขนาดว่าเอาเงินมาผลาญกับเรื่องพวกนี้ แต่ก็ไม่ถึงกับแร้นแค้น ประมาณว่าใช้จ่ายเท่าที่จำเป็นครับ
ทุกครั้งที่ผมได้กลิ่นควันบุหรี่ผมจะหลีกเลี่ยงทุกวิธีครับ จะเดินออกไปจากตรงนั้น เพราะผมเป็นคนที่รำคาญกลิ่นบุหรี่มาก และผมเชื่อว่ามีคนที่ไม่ได้สูบแทบทุกคนรำคาญกับเรื่องนี้อย่างที่สุดเช่นกัน สาเหตุของความรำคาญที่ต้องระบายก็คือ ผมพักอยู่ที่แมนชั่นชื่อดังแห่งหนึ่งในอำเภอหาดใหญ่จังหวัดสงขลา ชื่อย่อว่า พ. อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง ยอมรับว่าเป็นแมนชั่นที่สะดวกสบายครับ ที่ผมอยู่เป็นเฟสรวมชายหญิงครับ และอยู่มาก็ปกติโดยตลอด ไม่มีความรำคาญใดๆ แต่ตั้งแต่เปิดเทอมที่ผ่านมาก็ได้มีผู้พักอาศัยเข้ามาอยู่ใหม่ แน่นอนว่าโชคร้ายของผมคือ ห้องที่สูบบุหรี่มันรายล้อมห้องผมเลย วิธีหลีกเลี่ยงเราไม่สามารถจะถอดห้องแล้วแบกหนีควันไปได้(ทำได้ผมทำไปนานละครับ) แต่สิ่งที่ทำได้ก็คือปิดบานเลื่อนในห้องครับ ปิดทุกช่องทางที่ลมเข้า แต่อย่าลืมนะครับนี่มันฤดูร้อน แถมยังเป็นภาคใต้อีกต่างหาก ร้อนยิ่งกว่าอะไรใดๆ ผมก็เคยพยายามเปล่งเสียงดั่งๆให้เขาได้ยินว่าห้องผมไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ แต่กลายเป็นว่ายิ่งสูบหนักไปกว่าเดิมอีก ผมเองก็อยากจะไปบอกถึงห้องเหมือนกัน แต่ผมมีเมทอีกคน ผมก็เกรงใจเมทผม กลัวว่าถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องจะมีปัญหากัน(ผมไม่ชอบคนกวนตีนด้วย ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องมีปัญหากันแน่นอนจริงๆ) ผมกับเมทก็อยากจะปรึกษากับเจ้าหน้าที่หอพัก แต่ขนาดว่าตอนเข้าใหม่ๆเจ้าหน้าที่หอที่พักยังบ่นว่าข้างๆห้องเขาสูบหนักและบ่อยมาก ก็พอจะประเมินได้ว่าขนาดตัวเขาเองยังไม่อยากทำอะไรเลย เราไปขอช่วยคงไม่มีทาง เรื่องของเขา เขายังเฉยๆ นี่เป็นเรื่องของผมกับเมทซึ่งเป็นเรื่องของคนอื่นสำหรับเขาชัดๆ
การสูบบุหรี่ในที่พักอาศัย ถูกครับ ที่พักอาศัยมันคือสิทธิ์ของคุณในการที่จะทำอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นกิน ขี้ ปี้ เยี่ยว แต่บางครั้งมันก็ต้องมีสิ่งหนึ่งนั่นก็คือ"มารยาททางสังคมในการอยู่ร่วมกัน" ซึ่งผมไม่เข้าใจว่ามันยังคงอยู่ในคนยุคปัจจุบันอย่างเราๆหรือไม่ การสูบบุหรี่มันก็ไม่ต่างกับการเปิดเพลงเสียงดังๆในที่พัก เพราะมันไม่ได้อยู่แค่ห้องคุณ แต่มันกระจายไปยังห้องคนอื่นๆ และมันสร้างความรำคาญให้กับผู้อื่น ขนาดบางคืนผมนอนดึกๆ ตี 2-3 ก็ยังสูบครับ แล้วเวลาที่ผมนอนในเวลาปกติล่ะ(ปกติผมนอนเที่ยงคืน)? ผมต้องสูดมันเข้าไปด้วยใช่ไหมในระหว่างที่ผมนอน
ผมอยากจะถามผู้ที่อยู่ต่างเมืองเรื่องนี้ว่าต่างประเทศเข้ามีมาตราการที่เข้ามงวดหรือไม่ครับ เพราะเมืองไทยมีกฎหมาย(แต่อย่างที่เรารู้คือมันมักจะทำอะไรไม่ได้มากมาย เพราะคนบังคับใช้ไม่ได้จริงจังกับมัน) ส่วนคนที่ทุกข์คือคนที่อยู่ภายใต้กฎหมายที่เชื่อว่าจะช่วยอะไรเขาได้บ้าง แต่ไม่เลย ขนาดว่าด้วยเรื่องการสูบบุหรี่ในที่สาธารณะ ก็ยังเดินลอยหน้าลอยตาสูบกันสบายใจ สูบหน้าป้ายห้ามมันไปเลยเชดพ่อมมม(ขอบ่นหน่อยนึง)
สุดท้ายสิ่งที่ผมอยากจะฝากในฐานะที่ผมเป็นผู้ที่ไม่สูบบุหรี่และเชื่อว่ามันอยู่ในใจหลายๆคนที่ไม่สูบบุหรี่ก็คือ พวกเรารำคาญเป็นอย่างมากกับการที่ต้องสูดในสิ่งที่พวกเราไม่ได้สูบ มันเป็นความน่ารังเกียจอย่างหนึ่ง ไม่ได้ดัดจริต แต่ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ การที่คุณเผาปอดตัวเอง ก็ควรจะมีจิตสำนึกว่าให้คุณทำร้ายตัวเอง แต่ไม่ใช่คุณจะมาทำร้ายคนอื่นทางอ้อม
ส่วนเรื่องที่พักอาศัยผมคงจะออกในเร็วๆนี้เพราะใกล้จะปิดเทอมแล้วครับ ที่มาวันนี้แค่อยากมาระบายเฉยๆ มันอัดอั้น และผมก็อยากรู้ว่าผู้ที่ไม่สูบมีความเห็นอย่างไรกับการที่ต้องคอยรับกรรมที่ตัวเองไม่ได้ก่อแบบผม
เมื่อไหร่เมืองไทยเราจะมีการคุ้มครองผู้ไม่สูบบุหรี่อย่างจริงๆจังๆเสียทีครับ?
เรื่องมีอยู่ว่าผมเองยังคงเป็นนักศึกษา และแน่นอนว่าสิ่งที่คนเป็นลูกทุกคนได้รับการสั่งสอนมานั่นก็คือ"อย่าสูบบุหรี่เลยลูก มันไม่ดีต่อสุขภาพ เสียทั้งเงินเสียทั้งร่างกาย ดีไม่ดีเสียเงินค่ายาตอนเป็นมะเร็งอีก สร้างความรำคาญกับคนรอบข้าง และทำร้ายคนที่ไม่ได้สูบด้วย" แน่นอนว่าผมเป็นลูกที่ดีพอที่จะปฏิบัติตามครับ เพราะครอบครัวของผมเองก็ไม่ใช่ว่าจะสบายขนาดว่าเอาเงินมาผลาญกับเรื่องพวกนี้ แต่ก็ไม่ถึงกับแร้นแค้น ประมาณว่าใช้จ่ายเท่าที่จำเป็นครับ
ทุกครั้งที่ผมได้กลิ่นควันบุหรี่ผมจะหลีกเลี่ยงทุกวิธีครับ จะเดินออกไปจากตรงนั้น เพราะผมเป็นคนที่รำคาญกลิ่นบุหรี่มาก และผมเชื่อว่ามีคนที่ไม่ได้สูบแทบทุกคนรำคาญกับเรื่องนี้อย่างที่สุดเช่นกัน สาเหตุของความรำคาญที่ต้องระบายก็คือ ผมพักอยู่ที่แมนชั่นชื่อดังแห่งหนึ่งในอำเภอหาดใหญ่จังหวัดสงขลา ชื่อย่อว่า พ. อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง ยอมรับว่าเป็นแมนชั่นที่สะดวกสบายครับ ที่ผมอยู่เป็นเฟสรวมชายหญิงครับ และอยู่มาก็ปกติโดยตลอด ไม่มีความรำคาญใดๆ แต่ตั้งแต่เปิดเทอมที่ผ่านมาก็ได้มีผู้พักอาศัยเข้ามาอยู่ใหม่ แน่นอนว่าโชคร้ายของผมคือ ห้องที่สูบบุหรี่มันรายล้อมห้องผมเลย วิธีหลีกเลี่ยงเราไม่สามารถจะถอดห้องแล้วแบกหนีควันไปได้(ทำได้ผมทำไปนานละครับ) แต่สิ่งที่ทำได้ก็คือปิดบานเลื่อนในห้องครับ ปิดทุกช่องทางที่ลมเข้า แต่อย่าลืมนะครับนี่มันฤดูร้อน แถมยังเป็นภาคใต้อีกต่างหาก ร้อนยิ่งกว่าอะไรใดๆ ผมก็เคยพยายามเปล่งเสียงดั่งๆให้เขาได้ยินว่าห้องผมไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ แต่กลายเป็นว่ายิ่งสูบหนักไปกว่าเดิมอีก ผมเองก็อยากจะไปบอกถึงห้องเหมือนกัน แต่ผมมีเมทอีกคน ผมก็เกรงใจเมทผม กลัวว่าถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องจะมีปัญหากัน(ผมไม่ชอบคนกวนตีนด้วย ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องมีปัญหากันแน่นอนจริงๆ) ผมกับเมทก็อยากจะปรึกษากับเจ้าหน้าที่หอพัก แต่ขนาดว่าตอนเข้าใหม่ๆเจ้าหน้าที่หอที่พักยังบ่นว่าข้างๆห้องเขาสูบหนักและบ่อยมาก ก็พอจะประเมินได้ว่าขนาดตัวเขาเองยังไม่อยากทำอะไรเลย เราไปขอช่วยคงไม่มีทาง เรื่องของเขา เขายังเฉยๆ นี่เป็นเรื่องของผมกับเมทซึ่งเป็นเรื่องของคนอื่นสำหรับเขาชัดๆ
การสูบบุหรี่ในที่พักอาศัย ถูกครับ ที่พักอาศัยมันคือสิทธิ์ของคุณในการที่จะทำอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นกิน ขี้ ปี้ เยี่ยว แต่บางครั้งมันก็ต้องมีสิ่งหนึ่งนั่นก็คือ"มารยาททางสังคมในการอยู่ร่วมกัน" ซึ่งผมไม่เข้าใจว่ามันยังคงอยู่ในคนยุคปัจจุบันอย่างเราๆหรือไม่ การสูบบุหรี่มันก็ไม่ต่างกับการเปิดเพลงเสียงดังๆในที่พัก เพราะมันไม่ได้อยู่แค่ห้องคุณ แต่มันกระจายไปยังห้องคนอื่นๆ และมันสร้างความรำคาญให้กับผู้อื่น ขนาดบางคืนผมนอนดึกๆ ตี 2-3 ก็ยังสูบครับ แล้วเวลาที่ผมนอนในเวลาปกติล่ะ(ปกติผมนอนเที่ยงคืน)? ผมต้องสูดมันเข้าไปด้วยใช่ไหมในระหว่างที่ผมนอน
ผมอยากจะถามผู้ที่อยู่ต่างเมืองเรื่องนี้ว่าต่างประเทศเข้ามีมาตราการที่เข้ามงวดหรือไม่ครับ เพราะเมืองไทยมีกฎหมาย(แต่อย่างที่เรารู้คือมันมักจะทำอะไรไม่ได้มากมาย เพราะคนบังคับใช้ไม่ได้จริงจังกับมัน) ส่วนคนที่ทุกข์คือคนที่อยู่ภายใต้กฎหมายที่เชื่อว่าจะช่วยอะไรเขาได้บ้าง แต่ไม่เลย ขนาดว่าด้วยเรื่องการสูบบุหรี่ในที่สาธารณะ ก็ยังเดินลอยหน้าลอยตาสูบกันสบายใจ สูบหน้าป้ายห้ามมันไปเลยเชดพ่อมมม(ขอบ่นหน่อยนึง)
สุดท้ายสิ่งที่ผมอยากจะฝากในฐานะที่ผมเป็นผู้ที่ไม่สูบบุหรี่และเชื่อว่ามันอยู่ในใจหลายๆคนที่ไม่สูบบุหรี่ก็คือ พวกเรารำคาญเป็นอย่างมากกับการที่ต้องสูดในสิ่งที่พวกเราไม่ได้สูบ มันเป็นความน่ารังเกียจอย่างหนึ่ง ไม่ได้ดัดจริต แต่ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ การที่คุณเผาปอดตัวเอง ก็ควรจะมีจิตสำนึกว่าให้คุณทำร้ายตัวเอง แต่ไม่ใช่คุณจะมาทำร้ายคนอื่นทางอ้อม
ส่วนเรื่องที่พักอาศัยผมคงจะออกในเร็วๆนี้เพราะใกล้จะปิดเทอมแล้วครับ ที่มาวันนี้แค่อยากมาระบายเฉยๆ มันอัดอั้น และผมก็อยากรู้ว่าผู้ที่ไม่สูบมีความเห็นอย่างไรกับการที่ต้องคอยรับกรรมที่ตัวเองไม่ได้ก่อแบบผม