[CR] [รีพอร์ต Non-stop] ทริปเดินสายติ่งทั่วเกาะญี่ปุ่น กับการถ่าย 2-shot 3 วัน และ มัตสึอิ เรนะ แฟนอีเว้นท์

เป็นการรีพอร์ตการไปติ่งเต็มเวลาครั้งแรก  หลังจากแอบๆพ่อไปติ่งหลายครั้ง ...เขินจัง 5555555

แม้ทริปนี้จะตั้งอยู่บนความเสี่ยง โดยมียอดเงินของเราเป็นเดิมพัน แต่ในที่สุดมันก็เกิดขึ้นได้ค่ะ ขอบคุณ คุณพ่อคุณแม่ ที่ปลงและคอยซัพเพอร์ความติ่งลูกเรื่อยมา และ น้องเป็ดเพื่อนรักของเราที่อยากไปเที่ยวญี่ปุ่นพอดี แล้วโดนเราล้างสมอง ชวนไปด้วยกัน


เริ่มว่าวันแรก เราก็ไปทาน AKB48 Cafe รับขวัญความติ่งกันเลยค่ะ อันที่จริงก็แอบเกรงใจเพื่อนอยู่บ้าง เลยจะไปหากินที่อื่น แต่พอเข้าไปดู Shop เพื่อนเรามันก็ชงว่า "เห้ยแก มาถึงแล้วก็กินเลยสิ ฉันขี้เกียจเดินหาแล้ว กินที่นี่กันเลยเถอะ" นี่มันเข้าทางติ่งอย่างแรง
แม้จริงๆเพื่อนเราจะแค่อยากนั่งพักเพราะเหนื่อยจากการเดินทางก็เถอะ 55555


เข้ามาถึงในร้าน พนังงานก็พาเราไปนั่ง โต๊ะที่โลเคชั่นดีสุดของร้านเลยคือ หน้าจอ LED คือแบบ โอ๊ยยย ดีมากกก
พอนั่งปุ๊ป พนังงานก็จัดการบอกกฎของคาเฟ่นี้ว่า ห้ามถ่ายรูป จอ พนักงาน และ ลูกค้าคนอื่นๆค่ะ ถ่ายได้เฉพาะอาหารและลายเซนต์ในร้านเท่านั้น


กินเมนู มายูยุ ที่ดูปลอดภัยที่สุดในเมนูของร้านช่วงนั้น 555555


ส่วนเครื่องดื่มเป็นลาเต้สตอเบอรี่ สั่งมาจะให้เพื่อนดื่ม ปรากฎว่าได้ลองดื่มเองแล้วติดใจค่ะ หอมๆหวานๆ อร่อยดี


ในส่วนของที่รองแก้วที่เป็นของแถมของคาแฟ่นี้เราก็ได้  มิยุ กับ คุณอันนิน กรี๊ดกร๊าดกันไป


ในส่วนของหลังร้าน หรือ ทางไปห้องน้ำ จะจัดแสดงรูป official ของเมมเบอร์ AKB48 ค่ะ
ซึ่งเราก็ได้ไปยืนชื่นชมอยู่พักหนึ่ง แล้วก็เก็บรูป พารูรุจำลองการถ่ายบัตรประชาชน มา!!! ถถถถถ

ส่วนคนนี้ น้องอ้วนฮะ เห้ย เรียวฮะของเรา คือรูปตอนมาควบทีม 4 นี่ บวมกว่าที่เธียเตอร์ SKE เยอะเลยอ่ะ 5555

หลังจาการชื่นชม และ เก็บภาพโอชิเมมหลังร้านแล้ว เราก็กลับมาที่โต๊ะ มาทานอาหารต่อค่ะ ปรากฎว่า ......


เพื่อนหลับ !!!!!!!!!!   
คือแบบ เข้าใจนางนะ คงเหนื่อยเกินเดินทางหลายชั่วโมงงี้ แต่แบบจะหลับในคาเฟ่นี้ตอนที่เค้าเปิดโคเอ็นยูกิริน
แล้วเรานั่งแถวหน้าสุดแบบนี้น่ะหรอ  ...แต่ถึงอย่างงั้นก็ปล่อยให้นางเฝ้าพระอินทร์อยู่ 10 นาที แล้วปลุกมาชวนคุยเรื่องยูกิรินซะ ฮ่าๆๆๆๆ

จะบอกว่า หลายๆคนบอก อาหารคาเฟ่กินไม่ค่อยอิ่ม แต่ เราอิ่มมาก เพราะ เค้าให้ข้าวเยอะมาก T T นี่กินข้าวเขาไม่หมดด้วยนะ
ราคาก็แพงกว่าอาหารทั่วไปนิดนึง แต่ก็น่าลองไปทานนะคะ เอาบรรยากาศบันเทิงรอบตัวอะไรว่ากันไป แล้วอีกอย่างนึง อย่าลืมลองไปเล่นอ่างล้างมือในห้องน้ำที่คาเฟ่นะคะ คือมันเจ๋งมากกกก มีเซนเซอร์อยู่ พอเราจะล้างมือแล้วมีเสียงเมมเบอร์ด้วย ประมาณว่า
"จะล้างแล้วน๊าา ช่าาาาาาา"
เป็นอะไรที่เราเพิ่งค้นพบตอนนัดมาทานกับพี่สาวที่รู้จักอีกรอบนึงคะ คือไปเล่นกันสนุกเลย

รีพอร์ต งาน 2-Shot กำลังจะเริ่มแล้วนะ !!!!! (ก็ควรจะเริ่มแล้วป่ะ)

มาถึง Makuhari Messe ในเวลากระชั้นชิดมาก เพราะ นิสัยไม่ดีตื่นสายทั้งๆที่มีบัตรบุแรกอยู่ ก่อนหน้านี้คุยกับพี่สาวโอชิยูกิรินคนนึง เค้าก็มางานนี้เหมือนกัน  เราก็เลยนัดเจอกันที่สถานีรถไฟแล้วเดินไปด้วยกันค่ะ ต้องขอบคุณพี่เค้ามากๆเลย เราไม่เหงาหงอยแล้ว เย้
(ส่วนเพื่อนที่มาด้วยกันเราปล่อยให้นางไปเที่ยวตามทางของนาง) รักเพื่อนมากนิสัย

บุแรกคือ คุณชิมาซากิ ฮารุกะ (พารูรุ) คามิโอชิของเรา  

พารูรุ : โอไฮโยโกไซมัส
มลป : มาจากไทยนะคะ
พารูรุ : ฮายย~ *ยิ้มอ่อน*
มลป : เดี๋ยวเจอรอบต่อไป...(โดนลาก)
พารูรุ : โบกมือบายๆ

ชิโอะไทโยเบาๆเช้านี้ ไม่ต้องรีเควสท่า พี่เค้าตั้งท่า 2 นิ้วรอละ 55555555 รวดเร็วจนใจหาย



เห็นสีหน้าพี่เค้ามั้ยคะ !!!!! ฮรืออออ ดูใจดีมากๆเลย บุนี้พี่เค้าหัวเราะเราด้วย เพราะเราตื่นเต้นเกิน พูดมั่วไปหมด 5555
ตอนเข้าบุไป อ้ำอึ้งกันเล็กน้อย สต๊าฟถามว่าพร้อมยัง เรายังมึนๆ พี่เค้าก็หันหน้ามาหางงๆทำหน้าประมาณว่า แกได้ยังเนี่ย ไรงี้555 (อย่าทำน้องกลัวสิคะ !!!) จนเราก็มั่นหน้าทำท่าซารางเฮโยไปเพราะคิดไม่ออก  

มลป : เป็นพารูรุซังคามิโอชิเลยนะคะ!!!!!!
พารูรุ : *พยักหน้าแล้วยิ้มเขิน*
มลป : คะ คะ เคียวโมะ..*ตื่นเต้นจนติดอ่าง* ( สต๊าฟสะกิดหมดเวลา )
พารูรุ : *พารูรุหันหน้าตาม เหมือนรอฟังให้พูดจบ*
มลป : พะ พะ พยามเข้านะคะ !!!!!!!!!!!!!
พารูรุ : *หึหึหึ (ขำแบบพารูรุ เสียงต่ำมากกก แล้วพี่เค้าก็ยิ้มเขินๆ)
พยักหน้า 1 ครั้ง แล้วพูด "อื้อ !!!!"
(ช่างเป็น อื้อ ที่หนักแน่นอะไรเพียงนี้ ฟิน) 55555

ออกมาจากบุนี้แบบ เราลดความเครียดในการเจอพี่เค้าได้ไปเยอะเลย เจอไปบุแรกคือหวั่นๆใจ เข้าใจล่ะ ทำไมคนถึงบอกว่าชิโอะไทโย
แต่บุนี้คือเหมือนพี่เค้าตื่นแล้ว กินข้าวมาแล้วงี้ หัวเราะอ่อนๆตลอดเลย 55555555

แล้วเราก็พักหาอะไรทานกันตอนบุ 3 ค่ะ พี่ที่มาด้วยกันเค้าก็เว้นบุ 3 ไว้เหมือนกันนะ (ไม่ได้นัดกันด้วย) เลยมานั่งกันที่ Starbucks ในห้างข้างๆ



ลาเต้ พิเศษเฉพาะ Season นี้ ฤดูใบไม้ผลินี้เท่านั้น !!! หอม อร่อยดีค่ะ จากนั้นก็นั้งเม้าท์มอยเรื่อง 48 รอเวลาไปถ่ายบุ 4 ต่อ  
(เราต้องเติมความหวานก่อน ไปรับความเค็มจากพี่เค้าอีกรอบค่ะ //ทาส)  

บุ 4 : ชิมาซากิ ฮารุกะ (พารูรุ) คนเดิม ><

รอบนี้เข้าไป เราก็ดี๊ด๊าตามภาษาคนบ้าตามเคย พี่เค้าทำหน้าประมาณว่า เด็กนี่อีกแล้ว 5555 ไม่รู้เพราะเรากลัวพี่เค้าหรืออะไร เข้าบุไปแล้ว ยื่นห่างจุดถ่ายรูปซะงั้น คือแบบงงเหมือนกันว่าเราไปหยุดตรงนั้นได้ไง แต่มองหน้าพี่เค้าอยู่นะ แล้วพี่เค้าก็ "กวักมือเรียก" เรา โดยหน้านิ่งๆไม่พูดไรสักคำ 55555
พี่เค้าก็กวักต่อ ว่าแบบ แกมานี่สิ เราก็ยังงอยู่ ในใจตอนนั้นคือ พี่เค้ากวักเราทำไมวะ จนลุง OJS48 ทนไม่ไหว มาลากตัวเราให้ไปยืนใกล้ขึ้นแล้วให้เอามือจับรั้วด้วย เราทำหน้าโครตเหวอ แล้ว พารูรุก็ขำอ่อนใหญ่เลย   

มลป : ดูแลตัวเองดีๆนะคะ *ทำท่าเอคติ้งเป็นไอเบาๆ* (พารูรุเป็นหอบหืด)
พารุ : ยิ้มกว้าง พยักหน้ารัวๆว่าเข้าใจแอคติ้ง
มลป : ไว้เจอกันอีกนะคะ ชอบพารูรุซังที่สุดเลย
(โดนลากกกกกกกกแล้ว ) จบปิ้ง

บุพี่เค้านี่สต๊าฟล้อมหน้าหลังเลยยังไงไม่รู้  รวดเร็วทันใจมาก แต่เราแฮปปี้นะ คือเราเตรียมใจมาแล้วว่าพี่เค้าต้องเค็มใส่แน่ๆเลย แต่แบบเกิดคาดหมาย สีหน้าพี่เค้าดูใจดีอ่ะ ถึงจะพูดน้อยมาก หรือ แทบไม่พูดเลยก็เถอะ แต่พี่เค้าก็สบตาอยู่นะ เพิ่งเข้าใจวันนี้ว่าสื่อสารด้วยใจมันเป็นไง //มโน 5555

บุ 4 : คุณนาย โคจิม่า ฮารุนะ (เนี้ยงเนี้ยง)

มลป : มาจากไทยนะคะ ขอท่าไทยโพสได้มั้ยเอ่ย ? *ยกมือไหว้*
เนี้ยง : ฮายยยย ไทยโพสสสสสสสึ *ทำท่าสวัสดี*
แล้วเนี้ยงก็ยืนมือให้จับ >< /// สวยมากกกกก  ฮรืออออออ
เนี้ยง : อาริกาโตะ  

จากนั้นก็เดินออกมาหาอะไรกินตรงซุ้มขายอาหารในฮอล จ้องแกงกระหรี่อยู่นานมากว่าจะกินดีไหม แต่ต้องตัดใจเดี๋ยวต้องไปต่อแถวเนี้ยงอีกรอบ
เลยไม่กิน สังเกตุราคาอาหารขายแพงกว่าข้างนอกนิดนึง แต่พอเล่นมือถือไปสักพัก ซัซซี่อัพเดทว่ามากินแล้วอร่อยมาก
อยากวิ่งกลับไปกินแต่อยู่ในแถวละคงไม่ทัน 55555555555

บุ 5 : คุณนาย โคจิม่า ฮารุนะ (เนี้ยงเนี้ยง)