[CR] Crocodile Rock @ เกาะช้าง จ.ระนอง

กระทู้รีวิว

หากเพื่อนๆต้องการหาสถานที่พักผ่อนที่ สงบ(มาก) ลุยๆ ห่างจากกรุงเทพเยอะๆ ....เกาะช้าง จังหวัดระนองอาจเป็นตัวเลือกหนึ่ง ที่น่าลองไปดู
ครั้งนี้ พวกเรา 4 คนบุกเกาะช้างกันแบบไม่มีการจองอะไรล่วงหน้า ไปถึงท่าเรือ(มีไปเกาะพยาม และเกาะช้าง) เราซื้อตั๋วไปเกาะช้าง แล้วก็ขึ้นเรือรอบ 9.30 น. เรือออกตรงเวลา ใช้เวลาสัก 2 ชั่วโมงกว่าก็เริ่มเห็นเกาะ

...เสน่ห์ของการไปเกาะช้าง เริ่มต้นกันตั้งแต่เรือโดยสารที่ขึ้น คล้ายๆเรือหางยาว แต่ใหญ่กว่าหน่อย และจะมีหลังคาบังแดด จุผู้โดยสารได้สัก 20 คน เป็นไม้กระดานวางพาดเป็นแถวให้ นั่งได้แถวละ 3-4 คน ไม่มีพนักพิง

อย่างถัดไป เมื่อเรือเริ่มแล่นเข้าสู่เกาะ เขาจะจอดคล้ายส่งผู้โดยสารรถเมล์ ทีละสถานี ทีละบังกาโลว หากท่านใดจองที่พักที่ติดทะเล ก็จะได้เล่นน้ำกันตั้งแต่จุดนี้เลย เพราะเรือโดยสารจะไม่สามารถเข้าไปเกยหาดได้ เราต้องลงกลางทะเล พร้อมแบกสัมภาระเข้าฝั่งกันเอง (อย่าลืมแต่งตัวมาจากบ้านให้พร้อมลุยน้ำ)

พวกเราลงจากเรือเป็นกลุ่มกลางๆ จึงได้เห็นเสน่ห์ของการเดินทางมากมาย โดยเฉพาะ การขนวัตถุดิบที่เอาไว้ทำอาหาร น้ำแข็งกระสอบ ที่กว่าจะไปถึงเกาะ ก็ละลายไปเกือบหมดถุง แพคน้ำดื่มจัดเรียงเป็นตับ เพราะเป็นของหายากบนเกาะอีกอย่างหนึ่ง เมื่อไปถึงสถานีที่บังกะโลวไหนสั่งสินค้าไว้ คนเรือจะต้องทำเวลาแข่งกับคลื่นที่มาเป็นระลอกๆ และตามจังหวะน้ำขึ้นน้ำลงที่นี่ ดูแล้ว ทั้งสนุก ตื่นตาตื่นใจ และเห็นคุณค่าของของอุปโภคบริโภคต่างๆที่พวกเขาขนมากันอย่างทุลักทุเล

...สถานีต่อไป ..."ค็อกโกได" "เอ้าพี่ออกมาข้างหน้าเลย เพราะเรือจะเทียบท่าได้แป๊บเดียว กระเป๋าพร้อมนะพี่"

ที่พักพวกเรา มีท่าขึ้นเรือ!! วู้ฮู่ ไม่ต้องลุยน้ำทะเล ไฮโซป๊ะล่ะ(หันไปมองผู้โดยสารที่เหลือแบบเหนือนิดๆ หึหึ) ประทับใจพี่เข้เราตั้งแต่สเต็ปแรกเลย
แล้วก็พลันกังวลนิดๆ เมื่อคิดได้ว่า ยังไม่ได้จองล่วงหน้ามา ...จะมีห้องให้เรา 4 คนมั้ยน้า...

สวัสดีค่ะพี่ "อ้าว คนไทยเหรอ(ยิ้มแฉ่ง) น้องจองมารึเปล่า" พร้อมกับที่เรารีบถามทันทีว่ามีห้องเหลือมั้ย ...พี่พิธ กับพี่ต้น 2 สามีภรรยาที่น่ารัก ช่วยกันทำบังกาโลวแห่งนี้ด้วยใจรัก จนกลายมาเป็น คร็อกโกได ร็อค! สมชื่อ55 (จริงๆพี่แกคงตั้งที่พักอยู่บนหินรูปคล้ายจระเข้ อันนี้เดา)
"เหลือ 2 ห้องสุดท้ายนะน้อง" (ดีใจน้ำตาเล็ด) "แต่...ห้องเบอร์ 5 ตอนเช้าๆ ลิงมันจะมาเล่นบนหลังคา ก็เสียงดังหน่อยนะ"

ไม่เป็นไรเลยพี่ พวกเราหลับเป็นตาย) "ส่วนห้อง 6 ตอนกลางวันก็จะร้อนอบหน่อยนะ เพราะมันอยู่ลึกไปข้างใน พอดีห้อง 8 หน้าหาด เดี๋ยวพรุ่งนี้แขกพี่จองไว้" (ต่อจากนี้ไป ให้จำห้องเบอร์ 8 ให้ขึ้นใจ เพราะมันคือที่พักครั้งหน้าของเราแน่นอน หึหึ เราได้รับอนุญาต ให้เดินสำรวจห้องเบอร์ 8 ในวันที่ 2 เพราะแขกของพี่พิธพี่ต้นเบี้ยว จองไว้ไม่มา)

ที่พัก เป็นบังกะโลวขนาดพัก 2 คน มีห้องน้ำเป็นสัดส่วนง่ายๆ เลยไม่มีประตู มีโถนั่ง ฝักบัว อ่างล้างหน้า พร้อมผ้าเช็ดตัว มีเตียงขนาดควีนไซส์ทุกห้อง ไฟฟ้าจะมีใช้ได้ตอน 6 โมงเย็น ถึง 4 ทุ่ม และไม่มีพัดลม(พี่ต้นบอกว่า กำลังของเครื่องปั่นไฟที่นี่ ถึงจะติดพัดลม ก็ไม่สามารถปั่นจนเปิดพัดลมได้อยู่ดี )
ด้วยข้อจำกัดเรื่องเครื่องอำนวยความสะดวกหลายๆอย่าง พี่ๆเลยกลัวว่าแขกที่เน้นความสะดวกสบาย ถ้ามาที่นี่จะผิดหวัง ก็เลยกังวลเรื่องการให้ข้อมูลบอกต่อมาก พี่ๆอยากให้แขกได้ทราบก่อนว่ามีจุดเด่นและข้อจำกัดอะไร พอแขกตัดสินใจมา จะได้เตรียมตัว เตรียมใจ เตรียมหนังสือ หรืออะไรก็ตามที่อยากทำท่ามกลางอากาศบริสุทธิ์และเสียงคลื่นเท่านั้น

ห้องพักเรา เป็นด้านใน พี่ๆเลยคิดห้องละ 400 บาท(ถ้าห้องเบอร์ 8 จะเป็น 500 บาท และมีห้องใหญ่บนเนินที่ฝรั่งชอบจองมาอยู่หลายๆวัน ห้องนั้น 1,000 บาท) (ราคา ณ วันที่ 24-26 มีนาคม 2559)

สิ่งที่ทำให้พวกเราประทับใจอีกอย่าง นอกจากอาหาร และขนมปังที่พี่พิธอบเองก็คือ การช่างสังเกตและความน่ารักของพี่ต้น

เรื่องมีอยู่ว่า "ขอน้ำมะพร้าวปั่น 2 แก้วค่ะ" ...พร้อมกับสั่งอาหารจานเดียวอีกคนละที่ พวกเราก็เอร็ดอร่อยกันไปกับอาหารและวิวพร้อมลมสบายระดับ 5 ดาว...
"พี่คะ รบกวนขอน้ำมะนาวโซดาเพิ่มอีก 2 แก้วนะคะ"
พอตอนน้องพม่ามาเก็บถ้วยชามเข้าไปข้างในเสร็จ พี่ต้นก็ออกมานั่งคุยกับพวกเรา แล้วบอกว่า "เดี๋ยวพี่ไม่คิดค่าน้ำมะพร้าวนะ" พวกเราก็ต๊กกะใจ พี่ต้นรู้ได้ไงว่าไม่ถูกปากเรา...มีทางเดียวเท่านั้นคือสังเกตปริมาณน้ำที่ไม่ค่อยพร่องไป พวกเราทั้งเกรงใจที่ทำให้พี่ต้นพี่พิธไม่สบายใจ เพราะไม่ถามให้ดีก่อนเอง ว่าเป็นมะพร้าวแบบไหน แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกชื่นชมการช่างสังเกต ความรับผิดชอบในการบริการในฐานะผู้ให้บริการ ...พี่ต้นทำแบบนี้ มันระดับ 5 ดาวชัดๆ บอกตรงๆว่าไม่เคยเห็นที่ไหนเลย (เป็นจุดเริ่มต้นที่อยากจะเขียนรีวิวให้พี่ต้นพี่พิธแห่งคร็อกโกได ร็อค เย่!)

ที่อยู่ประจำพวกเรา ไม่ใช่ห้องนอน แต่เป็นเฉลียงขนาดใหญ่ 6-8 คนนั่ง ยื่นออกไปตรงเขา เพื่อรับลมทะเล ...เราหลับกันไป 2 ตื่น กินๆนอนๆ วาดรูปเล่น ถ่ายรูปไป จน 5 โมงเย็น ก็เตรียมตัวเดินเลาะหาดเพื่อไปดูพระอาทิตย์ตกอีกด้านหนึ่ง....เวลานี้ น้ำทะเลลดลงไปแล้ว เราเลยได้เห็นความสวยงามของหาดทรายสีดำที่เป็นริ้วระลอกคลื่นตลอดแนว เดินคุยกัน ถ่ายรูปกันไปเพลินๆก็มาถึงอีกฝั่งที่ได้เห็นพระอาทิตย์ตกสวยสมใจ

คร็อกโกได ร็อคยามน้ำลงตอนเย็น

กว่าเราจะทานอาหารเย็นเสร็จก็มืดค่ำแล้ว และน้ำทะเลก็เริ่มขึ้นมา เราจึงต้องกลับที่พักด้วยการเดินเลาะเข้าไปตามทางเดิน ซึ่งเขาทำทางไว้อย่างชัดเจน เพียงแต่อย่าลืมพกไฟฉายไปด้วย