11•12•13 รักกันจะตาย - 11 บางและง่ายไปหน่อยสำหรับหนังผียุคนี้ 12 บันเทิง ฮาดีและย่อยง่าย 13 ประเด็นดี ยิปโซลากตลกไปดราม่าได้ดี



สวัสดีครับ เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ผมก็ได้มีโอกาสชมหนังไทยเรื่อง "11•12•13 รักกันจะตาย" ในรอบสื่อมวลชน ต้องขอขอบคุณทาง m๓๙ มา ณ ที่นี้ด้วยครับ

     การสร้างหนังผีแนวเรื่องสั้นรวมกันหลายเรื่องนั้น เป็นแนวหนังผีไทยที่ค่อนข้างประสบความสำเร็จมากพอสมควร โดยเริ่มต้นประสบความสำเร็จจากการมาของ "สี่แพร่ง" อาจด้วยเมื่อทำเป็นหนังสั้น พล็อตเดียวที่โดนก็สามารถทำหนังออกมาได้ดีโดยไม่จำเป็นต้องปั้นบทเป็นระยะเวลานาน และหลีกหนีความเสี่ยงด้านความซ้ำซากจำเจ ที่มักจะเกิดขึ้นกับหนังผีไทยที่ว่ากันว่า มีส้รางหมดสิ้นทุกรูปแบบและหักมุมก็เดากันได้หมด รวมถึงการใช้นักแสดงที่หลากหลายเพื่อเจาะเข้าสู่ตลาดหลายๆกลุ่ม

     "11•12•13 รักกันจะตาย" หนังผีแนวเรื่องสั้น 3 เรื่อง ที่เหตุการณ์ในเรื่องเกิดขึ้นในช่วงเทศกาลสงกรานต์ ผลงานการกำกับของ ของ เต้ย-สราวุธ วิเชียรสาร ผู้เคยฝากผลงานเรื่อง “Ghost Game ล่า-ท้า-ผี” ร่วมด้วยนักแสดงอย่าง “เวียร์ ศุกลวัฒน์, ดาต้า ดรัลชรัส, เจสซี่ เมฆวัฒนา, เบสท์ ณัฐสิทธิ์, บุ๊คโกะ ธนันพันธ์, ยิปโซ อริย์กันตา” ภายใต้บังเหียนของค่าย m๓๙ ที่มีเป้าหมายไม่ใช่แค่ฉายในตลาดประเทศไทยเท่านั้น แต่หวัง "ส่งออก" หนังผีไทยเรื่องนี้ไปสู่ตลาดต่างประเทศด้วย

      จากตัวอย่าง ทำออกมาได้น่าสนใจเลยครับ 11 ดูเหมือนจะน่ากลัว ส่วน 12 มีความฮาแฝงไว้อย่างจัดเต็ม ส่วน 13 มีประเด็นที่น่าสนใจ โดยรวมมีพลังเรียกแขกได้พอสมควร และก็ชัดเจนว่า ข่าวก่อนหน้าที่เคยออกไปเหมือนว่าเวียร์กับยิปโซได้มาพบกันนั้นก็คงไม่ใช่แล้ว เพราะชัดเจนว่าหนังถูกแบ่งเป็นหนังสั้น 3 เรื่อง

       เนื่องด้วยตัวหนังเป็นหนังสั้น 3 เรื่อง จึงขอแยกการรีวิวของแต่ละตอนออกไปให้ชัดเจน

       11 - หนังก็มาตามแนวที่เห็นในตัวอย่าง เปิดเรื่องอย่างฉับไวโดยแทบจะไม่อารัมภบทถึงที่มาที่ไปของทั้ง ต้า (เวียร) และ ส้ม (ดาต้า) คู่รักที่มีปัญหากัน แต่หนังเลือกใช้วิธีบางอย่างในการทำให้คนดู ไม่สามารถประมวลผลได้ว่าภาพที่กำลังดูนั้นเป็นของจริงหรือจินตนาการ ส่วนตัวผมว่าวิธีนี้มัน "โกง" ไปหน่อย และหนังก็เลือกที่จะนำเสนอภาพของ ส้ม ในรูปแบบที่ผมขอใช้คำว่า "สวยเกินผี" ไปนิด ดังนั้นความน่ากลัวที่หนังพยายามเค้นออกมา จะมาในรูปแบบของจังหวะผีและเสียงที่กระหน่ำใส่คนดูอย่างต่อเนื่อง

       ด้วยเทคนิคดังกล่าว หนังจึงพาคนดูไปสู่ "ความตกใจ" มากกว่า "ความน่ากลัว" สิ่งที่ช่วยเสริมได้ดีก็เห็นจะเป็นฉากช่วงหลังที่มันเวิ้งหวิวได้ใจดี และมันก็ไม่มีอะไรไปมากกว่านั้นมากมาย ทั้งที่จริงๆ หลายครั้งถ้าใช้การออกแบบท่าทางของผีให้ดี น่าจะเค้นความน่ากลัวได้เหมือนกัน และอันที่จริง มันก็คงไม่ง่ายที่จะทำให้คนดูกลัวผีที่รู้อยู่แล้วว่าเป็นใคร

       เมื่อมาถึงบทสรุปของตอนนี้ บอกเลยว่ามันเดาได้ง่ายและตามสูตร ซึ่งทำให้หนังดู "ธรรมดา" และไม่มีอะไรพิเศษ สิ่งที่ดีจริงๆในตอนนี้ ก็เห็นจะเป็น การแสดงของ เวียร์-ศุกลวัฒน์ ที่แบกหนังไว้และเค้นพลังได้ตลอดเรื่อง ซึ่งเวียร์พัฒนาไปเยอะเลยครับ ถ้าเทียบกับที่เคยแสดงไว้ใน "คิดถึงวิทยา" ซึ่งหากเป็นแฟนคลับของเวียร์ ก็น่าจะพึงพอใจไม่น้อย ส่วนการแสดงของ ดาต้า-ดรัลชรัส นั้นไม่เอื้อให้ดาต้าได้แสดงอะไรมากมาย ซึ่งก็เป้นปกติของบทผีอยู่แล้ว

      คะแนน 5/10

      12 – การที่มีนักแสดงหนุ่มสีคนเป็นเพื่อนรักกัน สูตรนี้ทำให้คิดถึง “คนกลาง” ใน “สี่แพร่ง” หนึ่งในหนังผีไทยตอนสั้นที่ดีที่สุด สิ่งที่น่าสนใจในตอนนี้ คือการที่หนังทำท่าจะหลอกเรา หรือจะไม่หลอกเรา ปล่อยให้คนดูค่อยๆจับประเด็น ตอนนี้มีทีเด็ดที่มุกตลกครับ การปล่อยมุกมาเป็นระยะๆ ผสานจังหวะผีทำได้ดี แต่ไม่ค่อยน่ากลัว อาจด้วยคนดูเริ่มเดาทางได้แล้วว่า หนังจะสับขาหลอกเราไปทางไหน แต่ในแง่ความตลก ถือว่าออกมาได้เนียนเลยทีเดียว

    การผสานการเล่นของนักแสดงหลักทั้งสี่คนที่ทำได้ดีนั้น เป็นจุดเด่นของหนังตอนนี้เลย ดีที่เบสท์-ณัฐสิทธิ์ ไม่ได้เล่นโชว์พลังหรือฝีมือมากเกินไปจนเด่นเกินหน้าเกินตา ทั้งที่ปกติแล้วถ้าให้เขาเล่นเดี่ยวๆ จะแย่งซีนได้สบาย ทั้งหมดเล่นกันได้ลงตัวในจังหวะตลก ทำให้ดูเป็นกลุ่มเพื่อนที่อยู่ด้วยกันมานาน รักกันจริง

    บทสรุปของตอนนี้ก็ไม่ได้เกินกว่าความคาดหมาย แต่ความสนุกและฮานั้นทำได้ลงตัว และดูจริงมากๆ กับกลุ่มเพื่อน เป็นหนังสั้นผีตลกที่ดีในระดับดูได้ ดูดี ดูฮา แต่ไม่ถึงขั้นขึ้นหิ้งครับ

คะแนน 6.5/10

        13 – ตอนนี้เป็นตอนที่สมกับคำโปรยท้ายชื่อหนังที่ว่า “รักกันจะตาย” มากที่สุดแล้วครับ มีประเด็นที่แข็งแรงและน่าสนใจ พล็อตความรักระหว่างเพื่อนในหนังผีก็เป็นอะไรที่ไม่ค่อยซ้ำทางกับหนังผีแนวอื่นๆ

        หนังเริ่มต้นด้วยการเดินทางไกลที่แสนจะดูไม่น่าเป็นไปได้ของคนกับผี ที่ถ้าจะจ้องจับผิดคงมีคำถามเกิดขึ้นมากมาย แต่หนังก็แอบแพลมๆให้เราได้สังเกตตั้งแต่รูปถ่ายที่หน้าสนามบินแล้ว แต่ไม่แปลกใจนะถ้าแคท (ยิปโซ) จะไม่รู้สึกตัวอะไร ก็แคทยังเห็น เจน (บุ๊คโกะ) เป็นปกติ จะให้สงสัยอะไรก็คงแปลก
    หนังเล่าเรื่องผ่านการเดินทางไปเที่ยวของแคท (ยิปโซ) และ เจน (บุ๊คโกะ) โดยโปรยข้อมูลหลายอย่างไว้ตามรายทาง ความตลกของหนังตอนนี้ ไม่เชิงว่าตลกเพราะมุก แต่น่าจะเป็นความบ้าบอของแคทเป็นหลัก และเสริมด้วยบุ๊คโกะและพนักงานที่โรงแรม (ยัด เฟ็ดเฟ่ และ อ่าง เถิดเทิง) ที่มีจังหวะที่ดี ทำให้ตอนนี้ออกมาตลกกว่าที่คาดไว้

       แต่เมื่อความจริงเปิดเผย หนังก็เปลี่ยนแกนไปสู่ความดราม่า โดยยิปโซผู้ซึ่งตลกบ้าบออยู่เมื่อกี๊ สามารถลากหนังไปสู่ความซาบซึ้งกินใจได้อย่างเหลือเชื่อ แถมต้องแสดงอารมณ์ที่หลากหลายออกมาในขณะเดียวกันทั้งตื่นเต้น ช็อค เสียใจ กลัว ในขณะที่ยังต้องทำให้คนดูตลกไปด้วย ผมเชื่อว่าจะมีหลายคนอาจจะต้องเสียน้ำตากับบทสรุปของหนังสั้นตอนนี้

       สิ่งที่ทำให้หนังตอนนี้ เหนือกว่าหนังตอนที่เหลือ คือการขยี้ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนสาว ที่คนดูสามารถสัมผัสได้จริงว่าเขารักกันมากแค่ไหน เมื่อการร่วมกับการแสดงที่ดีและเข้ากันของยิปโซและบุ๊คโกะ ผลลัพท์จึงออกมาได้ดีเป็นพิเศษ

คะแนน 8/10

       สรุป - เป็นหนังผีรวมเรื่องสั้นที่มีหลากหลายทั้ง น่ากลัว ตลก ซึ้ง ซึ่งถึงแม้รูโหว่จะมีเยอะ แต่พอมันเป็นเรื่องสั้นๆ เราก็สามารถมองข้ามรูโหว่เหล่านั้น และสนุกไปกับตัวหนังได้ไม่ยาก ซึ่งถือเป็นทางเลือกที่เซฟและฉลาดใช้ได้เลยของผู้สร้าง แต่ถ้าจะเลือกตอนใดตอนหนึ่งที่ผมมั่นใจว่าคนดูจะจดจำหนังเรื่องนี้ได้ ผมขอเลือกตอน 13 ครับ มันกินใจที่สุด แต่ถ้าหวังความสุดในแต่ละด้าน มันจะเป็นแบบนี้ครับ 13 ซึ้ง > 12 ตลก > 11 น่ากลัว ลองพิจารณากันดู


ความคาดหวังก่อนชม / หลังชม – คาดหวังกลางๆ / มีทั้งแย่และดีกว่าที่หวังไว้

เกรดหนัง – พอจะน่าดู

คะแนนเฉลี่ย  6.5/10

****รีวิว เกรดหนัง และคะแนน อยู่บนพื้นฐานของหนังไทยเท่านั้น ไม่นำหนังเทศมารวมแต่อย่างใด***