หนึ่ง ดวงใจมอบเธอเสมอมั่น
ช่วงชีวิตคิดฝันรำพันหา
แม้นผ่านผันห้วงกาลวันเวลา
ปรารถนาค่าล้วนชวนครอบครอง



เดียว ดายด้วยคำนึงตราตรึงจิต
ครวญครุ่นคิดแนบในใฝ่สนอง
ห้วงอารมณ์ตรมเหงากลับเข้าจอง
เมื่อสิ่งปองคลับคล้ายกลายเลื่อนลา



คือ ความเจ็บเก็บกลืนยากฝืนได้
เสมือนเธอเปลี่ยนไปไม่ห่วงหา
ห้วงสำนึกเวียนว่ายในจินตนา
สายน้ำตาหลั่งล้นท่วมท้นใจ



เธอ ยังคงรักฉันเหมือนวันก่อน?
หรือแอบซ่อนใครอื่นชื่นไสว
มโนนำสำนึกรู้สึกไป
เพราะกลัวใครแทรกกลาง..ระหว่างเรา...