สงสัยตอนสมัยพุทธกาล เวลาพระพุทธเจ้าท่านเทศน์สอนพระสงฆ์

“ความสุข… มรรค 8… นิพพาน… แล้วความสุขของเราคืออะไร?” สวัสดีครับทุกคน 😊 ช่วงนี้ผมกำลังตั้งคำถามกับตัวเองเรื่อง “ความสุข” ว่าจริง ๆ แล้วมันคืออะไรกันแน่ ....

ทำไมคนสมัยพุทธกาลฟังธรรมครั้งเดียวถึงบรรลุโสดาบันได้เลย แต่คนปัจจุบันฟังเทศน์ตั้งแต่เด็กยันแก่ยังทำใจให้นิ่งไม่ได้เลย พระพุทธเจ้าเทศน์ยังไง สงสัยจัง?

จากที่ได้อ่านพุทธประวัติมา ยุคนั้นเป็นยุคสมัยของศาสนาพราหมณ์ (หลักๆนะ)     เมื่อเกิดมีพระพุทธเจ้าขึ้น ตลอดชั่วอายุขับของพระองค์ ไม่เคยมีการประกอบพิธีกรรมทางศาสนาแต่อย่างใด สมัยพุทธกาล คงมีแ

ในสมัยพุทธกาลมีการถวายเงินทองสิ่งของมีค่าแก่พระพุทธเจ้าหรือพระอริยสาวกหรือไม่ครับ ถ้ามีการถวาย พระองค์ทรงจัดการอย่างไรกับเงินทองสิ่งของมีค่าเหล่านั้นครับ และการถวายเป็นซองใส่เงินให้แก่พระแบบในปัจจุบั

ไม่ทราบว่าในสมัยพุทธกาลพระพุทธเจ้าเคยเผชิญกับมารในใจอะไรแบบนี้ไหมครับแล้วพระองค์มีวิธีจัดการครับมารในใจยังไง

ดูทรงแล้วนี้คือประตูวิเศษแห่งกิเลสชัดๆ สำหรับพระอะนะ

ผมสงสัยว่า คำสั่งสอนของพระองค์ ที่เทศนาให้กับบรรดาเหล่าสาวก ก็จะเทศน์ปากเปล่าแล้ว บรรดาสาวกก็จะจดจำบอกกล่าวกันต่อๆมา ซึ่งทำให้พุทธพจน์ที่พระองค์ ตรัสไว้ หรือ เทศนาไว้ ผิดเพี้ยนในเวลาล่วงเลยมา สมัยนั้น

อยากถามเกี่ยวกับการนุ่งจีวรของพระพุทธเจ้าและพระสงฆ์สาวกในสมัยพุทธกาลครับว่าเป็นไปได้มั้ยที่จะนุ่งแบบพระในนิกายมหายานอย่างเช่นพระจีน พระทิเบต พระเกาหลี พระเวียดนาม ไรอย่างงี้อ่ะครับ ถ้าเ็นไปได้รบกวนบอก