หวังสิ่งใด

อันคนเรา อยุ่ได้ ด้วยความหวัง
ยามทำผิด พลาดพลั้ง หวังเริ่มใหม่
ยามทุกข์ร้อน หวังมีคน ช่วยพ้นภัย
ยามท้อแท้ กำลังใจ หวังได้มา

ยามเหนื่อยล้า ย่อมหวัง ได้พักผ่อน
ยามหลับนอน หวังสงบ พบสุขหนา
ยามเจ็บไข้ หวังคุณหมอ ช่วยเยียวยา
เมื่อยามเหงา หวังเพื่อนมา หาเยี่ยมเยือน

สะเทือนใจ หวังให้ เวลาผ่าน
ยามเศร้าสร้อย หวังไม่นาน เคราะห์ร้ายเคลื่อน
ยามหุนหัน หวังมีคน ช่วยตักเตือน
รักอยู่ไกล หวังไปเยือน ไม่ห่างตา

ที่ผ่านมา ล้วนเพียงหวัง ดั่เข้าข้าง
มีใครบ้าง หวังคนอื่น สุขหนักหนา
เพียงพ่อแม่ หวังอย่างเช่น ที่บอกมา
ลูกไม่เคย รู้จนกว่า ลาจากตาย

อนาคต แม้อยุ่ไกล แต่ไม่ช้า
อีกไม่นาน สิบปีกว่า จะผ่านหาย
มองกลับมา หลายความหวัง พังทลาย
ทั้งเรื่องเล็ก ใหญ่ทั้งหลาย มลายลง

คล้ายจะปลง ไม่ยึดมั่น กับความหวัง
ทั้งสุขทุกข์ ที่ประดัง ไม่มัวหลง
ทำทุกสิ่ง ด้วยสติ ที่มั่นคง
สิ่งที่หวัง แม้ไม่ตรง คงใกล้จริง ....