การเปิดใจทำความรู้จักใครสักคนมันยากขนาดนั้นเลยหรอคะ?

เราเป็นผู้หญิงคนนึงค่ะ ถ้าพูดถึงเรื่องความรักแล้ว เอาจริงๆ สมหวังอยู่ไม่กี่ครั้ง ตั้งแต่รู้จักกับคำว่า "ชอบ" เอาตรงๆ เลยนะ
ไม่เคยมีใครชอบเราตอบ... แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการหรอกค่ะ

ทุกครั้งที่เรามีความรู้สึกดีๆ ให้ใคร แน่นอนว่าเราหวัง หวังให้เขารู้สึกกับเราบ้างไม่มากก็น้อย แต่เราเป็นคนแฟร์ๆ ถ้าเขาไม่ชอบ เราก็ไม่เป็นไร เราโอเคนะ และเรายินดีจะเป็นเพื่อนเขา เพราะเราเชื่อว่าวันนึงเราก็เลิกรู้สึกไปเองได้ แต่พูดตามตรง ก่อนจะติดสินว่าชอบหรือไม่ชอบ เรามีอย่างนึงที่ค้างคาใจว่า คุณตัดสินจากตรงไหนว่าชอบหรือไม่ชอบ ทั้งๆที่ยังไม่เปิดใจได้ทำความรู้จักกันจริงๆ จังๆ

เราไม่ได้อยากเป็นแฟนเลย หรือสารภาพไปแล้ว ผู้ชายจะต้องเซย์เยส โอเคคค เป็นแฟนกันนะ ไม่ใช่นะ เราแค่อยากให้เปิดใจทำความรู้จักเราก่อนไง ถ้ารู้จักแล้ว เห้ยย โอเคนะ นิสัยไปกันได้ ก็น่าคุยต่อ อนาคตจะยังไงก็ว่ากันไป แต่กลับกันถ้านิสัยไม่คลิกเลย ไม่ได้ชอบแบบเธออะ ก็โอเค เป็นเพื่อนกัน ไม่ต้องคิดมาก

คำถามก็คือการเปิดใจทำความรู้จักใครสักคนมันยากขนาดนั้นเลยหรอคะ?

หรือเราไม่ดี ไม่สวย โปรไฟล์ไม่เป๊ะ เลยปิดโอกาสการทำความรู้จักไปเลย

เราเจอมาเยอะนะ แล้วก็เชื่อว่าเหตุผลนึงที่ ผู้ชายที่เราชอบไม่เปิดใจทำความรู้จักเรา เพราะเราไม่ใช่คนสวย
แต่ถึงอย่างนั้น เราก็รักตัวเองค่ะ เรารู้ว่าตัวเองมีคุณค่าแค่ไหน และจะนับถือในสิ่งที่ตัวเองเป็นต่อไป
เราไม่ใช่คนที่จะมานั่งดูถูกตัวเอง เพียงเพราะผู้ชายไม่ชอบเรา

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เป็นกระทู้คำถามที่ค้างคาใจมานานนนนนน 55555 อกหักจนลืมไปแล้วว่ารักที่สมหวังเป็นยังไง