องศาที่ต่างกัน

จะเล่าตั้งแต่วันแรกที่ผมได้คุยกับเธอ มันอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญก็ว่าได้นะ คือช่วงนั้นเริ่มเบื่อๆกับความรัก ตอนนั้นช่วงเดือนเมษา 2558 วันนั้นเล่นโทสับเปิดไลน์เล่น แล้วอยู่ดีๆ ไลน์เธอก็เด้งขึ้นมา ว่าเพิ่มคุณจาก ID LINE เห็นน่ารักก็เลยทักไป ผมส่งติกเกอไลน์ไป ยังไม่ถึงนาทีเธอก็ตอบกลับมาไวมาก ผมก็คุยไปเรื่อยๆ เธอกวนตีนดี ตอบไว คุยกันไปได้ไม่กี่วัน จู่ๆ เธอก็บอก เรารอคำนั้นจากแกอยู่นะ ผมจึงไม่รอช้า รีบบอกเป็นแฟนกันนะ เธอตอบว่า ตอนอยู่ ม.3 ได้ที่1 อยู่ ม.4ได้ที่2 ประมาณนี้ละจำไม่ค่อยได้ ผมก็งงอยู่พัก ผมก็ถามกลับไปว่าคือไร เธอบอกก็ตกลงไง 55555ผมยิ้มเลย ผมก็บอกว่าผมไม่หล่อนะ ไม่รวยนะ เธอรับได้ หลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อย เธอดีมากโทรหาผมตลอดเวลา (เธออยู่ม.5 ผมปวช.2 รุ่นเดียวกันอะแหละ)ผมไม่เคยเติมตังโทรหาเธอเลย นานๆทีจะเติม บางทีเธอก็เติมตังให้ผม50บาท 100บาท บ้าง ตั้งแต่คุยกับเธอมา เฟสผมก็ไม่ค่อยโพสเลยเงียบเลยละ ผมคุยตลอดเวลา รักเลยละคนนี้ แต่เธอรวยน่ารัก เอาง่ายๆว่า ไม่เหมาะกับผมเลยละ ก็ยังคิดว่าฝันอยู่ เราคุยกันมาเรื่อยๆตั้งแต่เดือนเมษา คุยมาได้สักพัก ก็นัดเจออยู่หลายครั้ง แตไม่เคยได้เจอเลยสักครั้ง ผมก็ยังรอต่อไป จนคุยมาได้สัก3-4เดือน ก็ไม่ได้เจอ ผมก็ยังรอเหมือนเดิม จนเดือนสิงหาเธอบอกว่าเธอได้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไปเรียนที่โอไฮโอ 10 เดือน เธอไป 7 หรือ 8 สิงหา 2558 นี้ละ เธอบอกให้ผมรอ ถ้ากลับมาจะมาหาผม ผมก็ยังรอจะเจออยู่เหมือนเดิม จนเวลาล่วงเลยมามาถึงเดือนมีนา2559ละ เธอก็ใกล้จะกลับไทยละ ยอมรับว่าผมไม่ใช่คนดีอะไร ผมก็คุยกับคนอื่นเมื่อช่วงต้นปีใหม่2559 เพราะเธอไม่ตอบผมเลยทักไปเป็นร้อยแล้ว เลยตัดใจลบไลน์เธอ ทั้งๆที่ยังค้างคาใจ ไม่ได้คุยกับเธอมาประมาณเดือนละ ตอนนี้ผมไม่ได้คุยกับใครมา3-4อาทิตละ ผมคิดถึงเธอมาก เอ่อผมมีเฟสเพื่อนเธอ ก็อยากจะทักไปขอไลน์จากเพื่อนเธอ ก็กลัววุ่นวายกับเธอมากไป อีกอย่างก็คิดว่าเธออยู่สูงไม่อยากยุ่งอะ ก็เลยต้องคิดถึงอยู่แบบนี้ ผมไม่เคยรักใครแบบนี้เลยละ และไม่เคยคิดจะรอใครนานแบบนี้ด้วย เมื่อก่อนคิดว่ามันเรื่องเพ้อเจ้อไร้สาระ ผมก็ไม่รู้ว่าเธอมีใครอยู่แล้วรึป่าว แต่ตอนเนี่ยผมมีแค่เธอ
ต้องทำไงดี ผมไม่เชื่อหรอกว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอจะไม่คิดถึงผมอะ ลึกๆต้องคิดถึงบางละ ผมคิดว่าคงไม่ต้องไปตามเขากลับมาหรอก
ตอนนี้ชีวิตเขามันก็ดีอยู่แล้ว
คิดสะว่าเป็นความทรงจำที่ดี ขอบคุณที่อ่านนะครับ