คือไม่ได้อะไรมากค่ะ ตั้งแต่ลูกเกิดมา จนป่านนี้คนโต 7 ขวบ คนเล็ก 4 ขวบ
เราไม่เคยมีวันไหนที่เข้านอนโดยไม่มีลูกเลยค่ะ
ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้าที่จะมีลูก เรากะสามีจะไปเที่ยวต่างจังหวัด ต่างประเทศบ่อยมาก
พอมีลูกก็ไม่ได้ไป 2 ต่อ 2 กะสามีอีกเลย คือถ้าไปก็จะพาลูก ๆ ไปตลอด
ทีนี้ สามีเห็นว่าลูกโตแล้วค่ะ ที่บ้านอยู่กะตายาย มีพี่เลี้ยงอีก 2 คน สามีเลยคิดว่าอยากไปเที่ยว 2 ต่อ 2 ค่ะ
เลยจองทัวร์ไปเที่ยว 1 อาทิตย์ค่ะ ตอนแรกที่รู้เราก็ดีใจนะ อยากไปเที่ยวอยู่แล้ว
ทีนี้พอวันใกล้ที่จะไป มันรู้สึกแปลก ๆ ค่ะ แบบกังวลใจ ไม่สบายใจ คิดไปเรื่อย
กลัวว่าลูกจะนอนยังไง ไม่นอนกับแม่แล้วจะร้องไห้หรือเปล่า เลยเถิดไปว่ากลัวเครื่องบินตก!!!!!
พอบอกสามี he ก็ส่ายหน้า หาว่าคิดมาก เพ้อเจ้อ
แม่ ๆ ท่านอื่นมีประสบการณ์นี้มั้ยคะ แล้วจัดการกับความรู้สึกยังไง ไม่ให้เป็นห่วงหรือคิดถึงลูก หรือมโนเรื่องไม่ดีคะ
ปล. ปกติก็ไม่ใช่คนติดลูกนะคะ ชอบออกไปทำงานข้างนอก แต่ นั่นแหละ นอนกะลูกทุกวัน
คุณแม่ลูกน้อย ที่ต้องห่างลูกไปไกล ๆ ครั้งแรก จัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงคะ
เราไม่เคยมีวันไหนที่เข้านอนโดยไม่มีลูกเลยค่ะ
ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้าที่จะมีลูก เรากะสามีจะไปเที่ยวต่างจังหวัด ต่างประเทศบ่อยมาก
พอมีลูกก็ไม่ได้ไป 2 ต่อ 2 กะสามีอีกเลย คือถ้าไปก็จะพาลูก ๆ ไปตลอด
ทีนี้ สามีเห็นว่าลูกโตแล้วค่ะ ที่บ้านอยู่กะตายาย มีพี่เลี้ยงอีก 2 คน สามีเลยคิดว่าอยากไปเที่ยว 2 ต่อ 2 ค่ะ
เลยจองทัวร์ไปเที่ยว 1 อาทิตย์ค่ะ ตอนแรกที่รู้เราก็ดีใจนะ อยากไปเที่ยวอยู่แล้ว
ทีนี้พอวันใกล้ที่จะไป มันรู้สึกแปลก ๆ ค่ะ แบบกังวลใจ ไม่สบายใจ คิดไปเรื่อย
กลัวว่าลูกจะนอนยังไง ไม่นอนกับแม่แล้วจะร้องไห้หรือเปล่า เลยเถิดไปว่ากลัวเครื่องบินตก!!!!!
พอบอกสามี he ก็ส่ายหน้า หาว่าคิดมาก เพ้อเจ้อ
แม่ ๆ ท่านอื่นมีประสบการณ์นี้มั้ยคะ แล้วจัดการกับความรู้สึกยังไง ไม่ให้เป็นห่วงหรือคิดถึงลูก หรือมโนเรื่องไม่ดีคะ
ปล. ปกติก็ไม่ใช่คนติดลูกนะคะ ชอบออกไปทำงานข้างนอก แต่ นั่นแหละ นอนกะลูกทุกวัน