พร้อมทั้งแสดงความคิดเห็นส่วนตัวสักเล็กน้อยนะครับ ซึ่งเมื่อเป็นการเขียนจากความทรงจำ อาจมีการจำที่คลาดเคลื่อนได้ ดังนั้นเพื่อนๆต้องพิจารณาให้ถี่ถ้วนด้วยนะครับ
และที่ผมต้องเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะรู้สึกเพื่อนๆถกเถียงกันนั้น ยังขาดสาระสำคัญไปเรื่องหนึ่งครับ นั่นคือ จุดเริ่มต้นของการพนันขันต่อในครั้งนั้นครับ
เท่าที่ผมจำได้ ช่วงนั้นมีการชุมนุมของคนเสื้อแดง คุณเลอฯคูคนนี้แหละครับ ท้าพนันกับเพื่อนสมาชิกในห้องนี้ว่า ร้อยบาทเอาอึสุนัขกองเดียว (นี่คือสาระสำคัญที่ขาดหายไปครับ) คนเสื้อแดงอยู่ชุมนุมได้ไม่เกินเวลาเท่าไหร่ สำหรับเรื่องเวลาผมจำไม่ได้ครับ
คุณเจ๊ค ลำปางก็เลยเข้ามาเม้นต์ว่า การเอาอึสุนัขมาพนันขันต่อ ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยครับ เอาอย่างนี้ดีกว่า ไม่ต้องมาต่อพนันด้วยการเอาเงินมาแลกกับอึสุนัข เอากันแบบแฟร์ๆ ถ้าใครแพ้ให้ไปบริจาคเป็นอาหารสุนัขด้วยเงินหนึ่งพันบาท
ตอนนั้นผมยังแอบขำในหลายคอมเม้นท์จากเพื่อนๆสมาชิก บ้างก็ว่าถ้าคุณเลอฯคูชนะ แล้วจะเอาอึสุนัขไปให้อย่างไง บ้างก็ว่าอึสุนัขคงเต็มบ้านคุณเลอฯคูแน่อะไรเทือกนั้น
สำหรับคุณเลอฯคูก็ตอบตกลงทันที อาจเพราะความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมว่า คนเสื้อแดงมาชุมนุมเพราะถูกจ้างมา คงมากันชั่วประเดี๋ยวประด๋าว พอเงินไม่มา เดี๋ยวคงกลับแน่ๆ
และสุดท้ายคุณเลอฯคูเป็นฝ่ายแพ้ อีกฝ่ายจึงทวงสัญญาจากคุณเลอฯคู คุณเลอฯคูก็เลยจำใจต้องไปงัดเอาใบทำบุญจากวัดปากน้ำเป็นเงินหนึ่งพันบาทมาแสดง แต่ใบที่แสดงนั้นดันเป็นวันที่ก่อนการพนันจะเกิดขึ้น ดังนั้นฉายา “เลอฯคูโกงอาหารหมา”จึงได้เกิดขึ้นตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
แต่คุณเลอฯคูก็ไม่เคยยอมรับ ได้แต่เถียงข้างๆคูๆ เพียงแต่ช่วงนั้นคนที่คิดเห็นต่างทั้งสองฝ่าย ส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นคนมีเหตุผล ดังนั้นจึงไม่ปรากฏมีใครมาช่วยแก้ต่างให้กับคุณเลอฯคู เพราะจนด้วยหลักฐาน จนท้ายสุดคุณเลอฯคูทนแรงกดดันไม่ไหว จึงได้ห่างหายไปจากราชดำเนิน จนกระทั่งมาโผล่ในช่วงเวลานี้ไงครับ
คราวนี้มาถึงความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ การพนันในครั้งนั้น เมื่อจุดเริ่มต้นเกิดจากอึสุนัข ดังนั้นคุณเจ๊กจึงเปลี่ยนเดิมพันจากอึสุนัขมาเป็นให้อาหารสุนัข ไม่ใช่อยู่ดีๆคุณเจ๊กจะเอาเงินเดิมพันไปให้อาหารสุนัขเสียที่ไหนกันครับ
สำหรับคุณเลอฯคูนั้น ก็ไม่ใช่ว่าวางแผนโกงตั้งแต่ต้นหรอกครับ เพราะตอนนั้นคุณเลอฯคูไม่มีทางจะรู้ได้ว่าคุณเจ๊กจะรับคำท้า แต่เปลี่ยนเดิมพันมาเป็นการบริจาค ส่วนคุณเลอฯคูด้วยศักดิ์ศรีบังคับ อีกทั้งมั่นใจว่าชนะแน่ ก็เลยรับพนันไป
เมื่อผลไม่เป็นอย่างที่คิด คุณเลอฯคูก็เลยหาทางออกด้วยการนำใบอนุโมทนาบัตรใบนั้นมาแสดง แล้วยังบอกว่า เป็นการทำบุญประจำปงประจำปีไปโน่น แต่เพื่อนๆก็ให้โอกาส ด้วยการให้คุณเลอฯคูนำใบอนุโมทนาบัตรใบอื่นๆมาแสดง หรืออย่างน้อยควรจะมีใบที่เกิดหลังจากการแพ้พนัน แต่คุณเลอฯคูกับเลือกที่จะหายไปจากราชดำเนินมากกว่า เรื่องก็มีแค่นี้เองครับ
ข้อสังเกต คุณเลอฯคูกำเนิดใหม่ในครั้งนี้ แรกๆก็ยังรู้สึกเหนียมๆอายๆ พูดออกตัวทำนองว่า ก่อนนั้นถูกกดดันจนเขียนอะไรไม่ออก แต่หลังจากผ่านกาลเวลา ทำให้ตอนนี้เขียนออกแล้ว จึงมาเขียนอีกครั้งหนึ่ง แต่ก็มีแย็ปๆเรื่องหลักฐานนิดหน่อย
จนกระทั่งรู้แน่นอนแล้วว่า ไม่มีใครเซฟกระทู้นั้นไว้ และจะหาในคลังกระทู้ก็คงไม่มีแน่ ช่วงหลังคุณเลอฯคูจึงมีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมที่จะถามหาหลักฐานแล้วหลักฐานเล่า และเมื่อไม่มีใครสามารถหาหลักฐานมาแสดงได้ คุณเลอฯคูจึงอาจหลงเข้าใจว่า การโกงในครั้งนั้นมันเป็นการโกงอย่างชอบธรรมไปแล้วกระมังครับ
ปล.ด้วยความทรงจำดังกล่าว ผมก็ไม่แน่ใจว่า จะเป็นการโกงอาหารสุนัขหรือเปล่า ดังนั้นตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมจึงไม่เคยเรียกคุณเลอฯคูว่า “เลอร์คูผู้โกงหมา” แม้แต่ครั้งเดียวเลยครับ ไม่เชื่อถามคุณเลอร์คูได้
ขออนุญาตเขียนเรื่องของคุณเลอฯคูที่มาจากความทรงจำครับ----------------ทวดเอง
และที่ผมต้องเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะรู้สึกเพื่อนๆถกเถียงกันนั้น ยังขาดสาระสำคัญไปเรื่องหนึ่งครับ นั่นคือ จุดเริ่มต้นของการพนันขันต่อในครั้งนั้นครับ
เท่าที่ผมจำได้ ช่วงนั้นมีการชุมนุมของคนเสื้อแดง คุณเลอฯคูคนนี้แหละครับ ท้าพนันกับเพื่อนสมาชิกในห้องนี้ว่า ร้อยบาทเอาอึสุนัขกองเดียว (นี่คือสาระสำคัญที่ขาดหายไปครับ) คนเสื้อแดงอยู่ชุมนุมได้ไม่เกินเวลาเท่าไหร่ สำหรับเรื่องเวลาผมจำไม่ได้ครับ
คุณเจ๊ค ลำปางก็เลยเข้ามาเม้นต์ว่า การเอาอึสุนัขมาพนันขันต่อ ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยครับ เอาอย่างนี้ดีกว่า ไม่ต้องมาต่อพนันด้วยการเอาเงินมาแลกกับอึสุนัข เอากันแบบแฟร์ๆ ถ้าใครแพ้ให้ไปบริจาคเป็นอาหารสุนัขด้วยเงินหนึ่งพันบาท
ตอนนั้นผมยังแอบขำในหลายคอมเม้นท์จากเพื่อนๆสมาชิก บ้างก็ว่าถ้าคุณเลอฯคูชนะ แล้วจะเอาอึสุนัขไปให้อย่างไง บ้างก็ว่าอึสุนัขคงเต็มบ้านคุณเลอฯคูแน่อะไรเทือกนั้น
สำหรับคุณเลอฯคูก็ตอบตกลงทันที อาจเพราะความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมว่า คนเสื้อแดงมาชุมนุมเพราะถูกจ้างมา คงมากันชั่วประเดี๋ยวประด๋าว พอเงินไม่มา เดี๋ยวคงกลับแน่ๆ
และสุดท้ายคุณเลอฯคูเป็นฝ่ายแพ้ อีกฝ่ายจึงทวงสัญญาจากคุณเลอฯคู คุณเลอฯคูก็เลยจำใจต้องไปงัดเอาใบทำบุญจากวัดปากน้ำเป็นเงินหนึ่งพันบาทมาแสดง แต่ใบที่แสดงนั้นดันเป็นวันที่ก่อนการพนันจะเกิดขึ้น ดังนั้นฉายา “เลอฯคูโกงอาหารหมา”จึงได้เกิดขึ้นตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
แต่คุณเลอฯคูก็ไม่เคยยอมรับ ได้แต่เถียงข้างๆคูๆ เพียงแต่ช่วงนั้นคนที่คิดเห็นต่างทั้งสองฝ่าย ส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นคนมีเหตุผล ดังนั้นจึงไม่ปรากฏมีใครมาช่วยแก้ต่างให้กับคุณเลอฯคู เพราะจนด้วยหลักฐาน จนท้ายสุดคุณเลอฯคูทนแรงกดดันไม่ไหว จึงได้ห่างหายไปจากราชดำเนิน จนกระทั่งมาโผล่ในช่วงเวลานี้ไงครับ
คราวนี้มาถึงความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ การพนันในครั้งนั้น เมื่อจุดเริ่มต้นเกิดจากอึสุนัข ดังนั้นคุณเจ๊กจึงเปลี่ยนเดิมพันจากอึสุนัขมาเป็นให้อาหารสุนัข ไม่ใช่อยู่ดีๆคุณเจ๊กจะเอาเงินเดิมพันไปให้อาหารสุนัขเสียที่ไหนกันครับ
สำหรับคุณเลอฯคูนั้น ก็ไม่ใช่ว่าวางแผนโกงตั้งแต่ต้นหรอกครับ เพราะตอนนั้นคุณเลอฯคูไม่มีทางจะรู้ได้ว่าคุณเจ๊กจะรับคำท้า แต่เปลี่ยนเดิมพันมาเป็นการบริจาค ส่วนคุณเลอฯคูด้วยศักดิ์ศรีบังคับ อีกทั้งมั่นใจว่าชนะแน่ ก็เลยรับพนันไป
เมื่อผลไม่เป็นอย่างที่คิด คุณเลอฯคูก็เลยหาทางออกด้วยการนำใบอนุโมทนาบัตรใบนั้นมาแสดง แล้วยังบอกว่า เป็นการทำบุญประจำปงประจำปีไปโน่น แต่เพื่อนๆก็ให้โอกาส ด้วยการให้คุณเลอฯคูนำใบอนุโมทนาบัตรใบอื่นๆมาแสดง หรืออย่างน้อยควรจะมีใบที่เกิดหลังจากการแพ้พนัน แต่คุณเลอฯคูกับเลือกที่จะหายไปจากราชดำเนินมากกว่า เรื่องก็มีแค่นี้เองครับ
ข้อสังเกต คุณเลอฯคูกำเนิดใหม่ในครั้งนี้ แรกๆก็ยังรู้สึกเหนียมๆอายๆ พูดออกตัวทำนองว่า ก่อนนั้นถูกกดดันจนเขียนอะไรไม่ออก แต่หลังจากผ่านกาลเวลา ทำให้ตอนนี้เขียนออกแล้ว จึงมาเขียนอีกครั้งหนึ่ง แต่ก็มีแย็ปๆเรื่องหลักฐานนิดหน่อย
จนกระทั่งรู้แน่นอนแล้วว่า ไม่มีใครเซฟกระทู้นั้นไว้ และจะหาในคลังกระทู้ก็คงไม่มีแน่ ช่วงหลังคุณเลอฯคูจึงมีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมที่จะถามหาหลักฐานแล้วหลักฐานเล่า และเมื่อไม่มีใครสามารถหาหลักฐานมาแสดงได้ คุณเลอฯคูจึงอาจหลงเข้าใจว่า การโกงในครั้งนั้นมันเป็นการโกงอย่างชอบธรรมไปแล้วกระมังครับ
ปล.ด้วยความทรงจำดังกล่าว ผมก็ไม่แน่ใจว่า จะเป็นการโกงอาหารสุนัขหรือเปล่า ดังนั้นตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมจึงไม่เคยเรียกคุณเลอฯคูว่า “เลอร์คูผู้โกงหมา” แม้แต่ครั้งเดียวเลยครับ ไม่เชื่อถามคุณเลอร์คูได้