สวัสดีเพื่อนพันทิป นี่เป็นกระทู้แรกของผม หลังจากผมได้แค่อ่านของคนอื่นมาตลอด วันนี้เลยอยากจะเล่าเรื่องของผมให้คนอื่นฟังบ้างครับ
เริ่มเลยนะครับ
คือเรื่องมันเกิดขึ้นที่ออฟฟิศที่ผมทำงานอยู่ ซึ่งมีน้องที่เข้ามาทำงานใหม่ในออฟฟิศแต่คนล่ะแผนกกัน ตอนแรกผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
แต่เห็นน้องน่ารักดี เลยไม่ได้อะไรมากเพราะส่วนงานไม่ได้ติดต่ออะไรกัน เลยไม่ได้คุยกัน ก็เลยได้แค่แอบมองบ่อยๆ 555 แต่ความกล้ามันไม่พอนี่สิ
แค่เดินสวนกันเข่ามองมาจะยิ้มให้ยังไม่กล้าเลย แตมีวันหนึ่งสิครับ เดินสวนกันตรงบันได (ปกติจะเจอกันใกล้ก็แค่เดินสวนตรงบันไดอะครับ) น้องเขาก็เดินมาก้มมองอะไรไม่รู้เดินกลางบันไดดเลยเลย ผมก็หลบไปริมสุด จังหวะหลบอะครับน้องเขาสะดุดบันไดพอดี ผมก็เลยเอื้อมมือจะไปจับน้องกลัวน้องเขาล้ม(ยังกับละครเลยครับ555) แต่ไม่ได้ไปจับครับ เพราะน้องเขาตั้งตัวได้ก่อน แหมอดเท่เลย น้องเขาตั้งตัวได้ก็ขอโทษแต่ไม่รู้ขอโทษเรื่องอะไร แล้วก็ขำกันจากนั้นก็เดินสวนไปเหมือนเดิม คราวนี้อะครับ ถึงช่วงพักกลางวัน ผมก็นั่งกินข้าวปกติ น้องคนนั้นก็เดินผ่าน ปกติน้องก็เดินผ่านทุกวันผมก็มองทุกวันไม่มีอะไรพิเศษ
แต่วันนี้สิครับไม่เหมือนทุกวันที่ผ่านมา น้องยิ้มให้พร้อมมองจนสุดสายตาที่เดินผ่าน ผมก็อยากจะยิ้มตอบครับ แต่ในปากผมดันมีข้าวอยู่สิครับ
เลยไม่ได้ยิ้มให้น้องเขา ผมใจเต้นแรงมากค้างไปซักแปป แล้วพรึบ กลับมากินข้าวต่อ จังหวะเหมือนในหนังอะครับ
แล้วก็กลับมาทำงานเหมือนเดิม แอบนั่งมองน้องเขาแต่โต๊ะดันอยู่ไกลกันมาก ก็เลยรอจังหวะน้องลงไปที่ข้างล่างเพื่อเข้าห้องน้ำ เห็นน้องลุกไปผมรอซัก10 นาทีค่อยลุกไป พอดีสวนกันพอดี เนียนตามแผน555 คราวนี้ตรงประตูทางเข้าออฟฟิศ น้องก็เปิดประเข้ามาผมก็ออกไป น้องก็ยิ้มให้จนสุดสายตาพร้องจับประตูไว้ไม่ไห้เด้งกลับ ผมใจเต้นแรงอีกแล้ว เหมือนเเวลามันหยุดลง ซักแปปนึง เป็นงั้นจริงนะ เหมือนมันก้าวขาไม่ออก ทำไรไม่ถูกได้แต่ยิ้มกลับไป
แค่ยิ้มแบบที่น้องเขายิ้มให้แค่2ครั้งทำเอาผมถึงกับเพ้อเลย อาการเหมือนเพลงแพ้ทางเลยครับ555 ฟังแล้วอินมาก
เรื่องทั้งหมดผมอาจคิดเยอะไปแต่น้องเขาคงไม่ได้คิดอะไรหลอกครับ แฮร่ๆ
แต่ผมก็คงไม่คิดที่จะเข้าไปจีบ หรือทำความรู้จักน้องเขาหรอกครับ แอบไปสืบมาน้องเขาจบตั้งหมาลัยดัง มากๆ ก็เลยแอบชอบอย่างนี้ดีแล้วครับ
ให้อยากตื่นเช้าแล้วรีบออกไปทำงานก็พอ
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมผิดพลาดประการใดกราบขออภัยใว้ ณ ที่นี่ด้วยครับ ขอบพระคุณครับที่อ่านเรื่องราวของผม
แค่คนที่แอบชอบยิ้มให้ทำเพ้อไปเลย
เริ่มเลยนะครับ
คือเรื่องมันเกิดขึ้นที่ออฟฟิศที่ผมทำงานอยู่ ซึ่งมีน้องที่เข้ามาทำงานใหม่ในออฟฟิศแต่คนล่ะแผนกกัน ตอนแรกผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
แต่เห็นน้องน่ารักดี เลยไม่ได้อะไรมากเพราะส่วนงานไม่ได้ติดต่ออะไรกัน เลยไม่ได้คุยกัน ก็เลยได้แค่แอบมองบ่อยๆ 555 แต่ความกล้ามันไม่พอนี่สิ
แค่เดินสวนกันเข่ามองมาจะยิ้มให้ยังไม่กล้าเลย แตมีวันหนึ่งสิครับ เดินสวนกันตรงบันได (ปกติจะเจอกันใกล้ก็แค่เดินสวนตรงบันไดอะครับ) น้องเขาก็เดินมาก้มมองอะไรไม่รู้เดินกลางบันไดดเลยเลย ผมก็หลบไปริมสุด จังหวะหลบอะครับน้องเขาสะดุดบันไดพอดี ผมก็เลยเอื้อมมือจะไปจับน้องกลัวน้องเขาล้ม(ยังกับละครเลยครับ555) แต่ไม่ได้ไปจับครับ เพราะน้องเขาตั้งตัวได้ก่อน แหมอดเท่เลย น้องเขาตั้งตัวได้ก็ขอโทษแต่ไม่รู้ขอโทษเรื่องอะไร แล้วก็ขำกันจากนั้นก็เดินสวนไปเหมือนเดิม คราวนี้อะครับ ถึงช่วงพักกลางวัน ผมก็นั่งกินข้าวปกติ น้องคนนั้นก็เดินผ่าน ปกติน้องก็เดินผ่านทุกวันผมก็มองทุกวันไม่มีอะไรพิเศษ
แต่วันนี้สิครับไม่เหมือนทุกวันที่ผ่านมา น้องยิ้มให้พร้อมมองจนสุดสายตาที่เดินผ่าน ผมก็อยากจะยิ้มตอบครับ แต่ในปากผมดันมีข้าวอยู่สิครับ
เลยไม่ได้ยิ้มให้น้องเขา ผมใจเต้นแรงมากค้างไปซักแปป แล้วพรึบ กลับมากินข้าวต่อ จังหวะเหมือนในหนังอะครับ
แล้วก็กลับมาทำงานเหมือนเดิม แอบนั่งมองน้องเขาแต่โต๊ะดันอยู่ไกลกันมาก ก็เลยรอจังหวะน้องลงไปที่ข้างล่างเพื่อเข้าห้องน้ำ เห็นน้องลุกไปผมรอซัก10 นาทีค่อยลุกไป พอดีสวนกันพอดี เนียนตามแผน555 คราวนี้ตรงประตูทางเข้าออฟฟิศ น้องก็เปิดประเข้ามาผมก็ออกไป น้องก็ยิ้มให้จนสุดสายตาพร้องจับประตูไว้ไม่ไห้เด้งกลับ ผมใจเต้นแรงอีกแล้ว เหมือนเเวลามันหยุดลง ซักแปปนึง เป็นงั้นจริงนะ เหมือนมันก้าวขาไม่ออก ทำไรไม่ถูกได้แต่ยิ้มกลับไป
แค่ยิ้มแบบที่น้องเขายิ้มให้แค่2ครั้งทำเอาผมถึงกับเพ้อเลย อาการเหมือนเพลงแพ้ทางเลยครับ555 ฟังแล้วอินมาก
เรื่องทั้งหมดผมอาจคิดเยอะไปแต่น้องเขาคงไม่ได้คิดอะไรหลอกครับ แฮร่ๆ
แต่ผมก็คงไม่คิดที่จะเข้าไปจีบ หรือทำความรู้จักน้องเขาหรอกครับ แอบไปสืบมาน้องเขาจบตั้งหมาลัยดัง มากๆ ก็เลยแอบชอบอย่างนี้ดีแล้วครับ
ให้อยากตื่นเช้าแล้วรีบออกไปทำงานก็พอ
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมผิดพลาดประการใดกราบขออภัยใว้ ณ ที่นี่ด้วยครับ ขอบพระคุณครับที่อ่านเรื่องราวของผม