เปิดเรื่องมาที่โรงพยาบาล

โทโดโรกิวิเคราะห์ว่าพวกวายร้ายตั้งเป้าว่าจะฆ่าเขากับอิสึคุ แต่กลับแค่จับบาคุโกไป ดังนั้นพวกมันคงไม่ฆ่าเขาแน่ แต่ก็ไม่สามารถแน่ใจได้เช่นกัน ดังนั้นเขากับคิริชิมะจึงตั้งใจว่าจะตามพวกวายร้ายไปโดยใช้เครื่องติดตามที่โมโมะสามารถสร้างขึ้นมาได้

แน่นอน คนอื่นย่อมมีความคิดที่แตกต่างออกไป..

อีดะคัดค้านอย่างชัดเจน

โชจินั้นถึงแม้จะเข้าใจความรู้สึกของโทโดโรกิและคิริชิมะ เพราะเขาเองก็อยู่ในเหตุการณ์ที่บาคุโกโดนพาตัวไปต่อหน้าต่อตาเช่นกัน แต่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะเอาอารมณ์มาใช้ตัดสินได้

อาโอยามะก็เห็นด้วยที่จะให้พวกอาจารย์เป็นคนจัดการ แถมตอนนี้พวกเขาก็ถูกยกเลิกคำอนุญาติใช้อัตลักษณ์ชั่วคราวที่ได้มาตอนเข้าค่ายไปแล้วด้วย

โทโกยามิก็เห็นด้วยกับอาโอยามะ

สึยุจังก็ออกความเห็นว่าพวกเขาทุกคนยังช็อคกับการที่บาคุโกโดนลักพาตัวไปอยู่ แต่ตอนนี้ควรที่จะทำใจเย็นๆเข้าไว้ เพราะไม่ว่าพวกเขาจะมีความรู้สึกอย่างไรก็ตาม หากพวกเขาละเมิดกฎหมายและไปต่อสู้โดยไม่ได้รับอนุญาติ การกระทำของพวกเขาก็จะไม่ต่างกับที่พวกวายร้ายทำ

ทุกคนต่างก็นิ่งอึ้งคิดตามที่สึยุจังพูด

ตอนนั้นเองหมอก็เข้ามาและเรียกอิสึคุไปตรวจอาการ ทุกคนจึงขอตัวกลับไปก่อน
แต่ตอนที่กำลังจะออกจากประตูไปนั้นอีดะก็ได้ยินคิริชิมะพูดกับอิสึคุ...

คิริชิมะ : เมื่อวานฉันคุยกับยาโอโยโรซึไปแล้ว
คิริชิมะ : ถ้าเราจะลงมือเราก็จะต้องทำให้เร็ว...คืนนี้เลย
คิริชิมะ : จากอาการบาดเจ็บของนาย ฉันก็ไม่แน่ใจหรอกว่านายจะขยับตัวไหวไหม แต่ฉันชวนนายก็เพราะว่า...
คิริชิมะ : ฉันคิดว่านายคงเป็นคนที่เจ็บใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่สุดแล้ว
คิริชิมะ : คืนนี้...ฉันจะรออยู่ที่หน้าโรงพยาบาลนะ

ตัดไปที่ห้องตรวจแผนกกระดูก
หมอบอกอิสึคุว่าในตอนที่เขายังไม่ได้สตินั้น Recovery Girl ได้เข้ามาทำการรักษาเขาแล้ว ตอนนี้เขาจึงน่าที่จะเคลื่อนไหวได้แล้ว
แต่ทว่า...อาการของเขาก็ยังถือว่าหนักหนามาก

ในช่วงระยะเวลาไม่กี่เดือนมานี้เขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนักมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ครั้งนี้นั้นมันหนักหนากว่าที่ผ่านมาชนิดคนละเรื่องเลยทีเดียว...
ตามปกติแล้วร่างกายของมนุษย์จะจำกัดพละกำลังที่สามารถใช้ได้ไว้ที่ไม่เกิน 80% แต่ในสถานการณ์อันตรายขีดจำกัดนั้นจะถูกยกเลิกชั่วคราวและร่างกายจะใช้พลังเต็มที่ได้ ซึ่งข้อจำกัดนั้นมีไว้ก็เพราะว่าร่างกายไม่สามารถทนต่อการใช้พลังขนาดนั้นได้

แต่ในครั้งนี้ด้วยสถานการณ์อันตรายร้ายแรง ร่างกายของอิสึคุได้ใช้พลังเต็มที่ต่อเนื่องเป็นระยะเวลายาวนาน ทั้งกระดูกและกล้ามเนื้อของเขานั้นได้รับความเสียหายอย่างหนัก แต่ที่หนักหนาที่สุดคือเส้นเอ็น

เส้นเอ็นที่ยึดเชื่อมข้อต่อกระดูกของเขาเข้าไว้ด้วยกันนั้นเสื่อมสภาพลงอย่างมาก จนถึงขนาดที่ว่าถ้าอาการบาดเจ็บเช่นนี้เกิดขึ้นอีกเรื่อยๆล่ะก็...สุดท้ายแล้วเขาคงจะไม่สามารถใช้งานแขนของเขาได้อีกเลยตลอดชีวิตก็เป็นได้

ในระหว่างนี้เขาได้รับอนุญาติให้ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว แต่ก็ยังต้องทำการพักฟื้นและกายภาพบำบัด เพื่อฟื้นฟูพละกำลังและการใช้งานแขนของเขาให้เป็นดังเดิม (แน่นอน ต้องเจ็บแน่)

สุดท้ายนี้หมอก็ได้มอบจดหมายขอบคุณที่โคตะเขียนฝากมาให้กับอิสึคุ และบอกให้เขาพยายามอย่าวิตกกังวลมากเกินไปนัก

คืนนั้น
โทโดโรกิและคิริชิมะมารอที่หน้าโรงพยาบาลตามที่นัด และคิดสงสัยว่าโมโมะจะยอมร่วมมือกับพวกเขาหรือเปล่า เพราะถึงแม้พวกเขาจะอยากไปแค่ไหน แต่สุดท้ายแล้วก็ขึ้นอยู่กับเธอว่าจะยอมมอบเครื่องติดตามให้พวกเขาหรือไม่

ตอนนั้นเองโมโมะก็ออกมาพบพวกเขา และที่เดินตามเธอมาก็คืออิสึคุ!

ทันไดนั้นอีดะก็เดินมาข้างหลังพวกเขา

อีดะไม่สามารถยอมรับได้ เพราะทั้งอิสึคุกับโทโดโรกิต่างก็เคยตักเตือนเขาที่ทำอะไรตามใจตัวเองและมุ่งแต่จะตามล่า Hero Killer Stain แต่ตอนนี้พวกเขากลับกำลังจะทำเรื่องผิดพลาดแบบเดียวกับตัวอีดะเสียเอง!! นี่มันเกินกว่าจะรับได้…!!

ตอนนี้พวกเขายังอยู่ในความรับผิดชอบของทางโรงเรียน และในตอนที่ยูเอย์กำลังอยู่ในสถานการณ์คับขันเช่นนี้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาขึ้นมาอีก พวกเขาคิดว่าความรับผิดชอบจะไปตกอยู่ที่ไหนกัน?!

อิสึคุพยายามจะอธิบายกับอีดะว่าพวกเขาก็ไม่ได้คิดว่ามันเป็นเรื่องถูกต้องที่พวกเขาจะแหกกฎ แต่ว่า...

ยังไม่ทันพูดจบอีดะก็ซัดอิสึคุเข้าไป 1 หมัด!

อีดะบอกว่าเขาเองก็เจ็บใจและก็เป็นกังวลเช่นกัน! เขาเป็นหัวหน้าห้อง ย่อมต้องห่วงเพื่อนร่วมห้องอยู่แล้ว!! ไม่ใช่แค่บาคุโกด้วย!!
การที่ต้องมาเห็นอิสึคุบาดเจ็บหนักจนต้องนอนอยู่บนเตียงเหมือนกับพี่ชายของเขา ถ้าหากว่าอิสึคุไปเสี่ยงอันตรายโดยไม่คิดแล้วเกิดเหตุร้ายจนไม่สามารถฟื้นตัวขึ้นได้อีกเลยเหมือนพี่ชายของเขาละ?! จะบอกว่าความเป็นห่วงของเขามันไม่มีความหมายเลยหรือไง? ความรู้สึกของเขามันไม่มีความหมายเลยหรือไง?!

ตอนนั้นเองโทโดโรกิที่ยืนฟังอยู่ก็พูดให้อีดะฟังว่า พวกเขาไม่ได้คิดที่จะเข้าไปสู้กับพวกวายร้ายตรงๆซึ่งหน้า แต่คิดที่จะลอบเข้าไปและช่วยเหลือบาคุโกโดยไม่ต้องต่อสู้ นี่คือวิธีการต่อสู้ของพวกเขาในแบบที่จะไม่ต้องละเมิดกฎ!

ทางโมโมะก็บอกว่าเธอเชื่อใจพวกโทโดโรกิ แต่ว่า...เธอก็จะตามไปด้วยเพื่อว่าจะเป็นตัวรับประกันว่าหากเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นเธอก็จะยับยั้งไม่ให้เกิดสถานการณ์ต่อสู้ขึ้น!!

ทางอิสึคุเองก็บอกว่าเขาก็ไม่เข้าใจความรู้สึกที่เขามีอยู่นี้ดีนัก แต่ว่า...เมื่อได้รับการบอกว่ามือของเขายังสามารถยื่นไปถึงบาคุโกได้...เขาก็ไม่สามารถอยู่เฉยๆได้...เขาไม่สามารถหยุดความคิดที่ว่าอยากจะช่วยบาคุโกได้!!

"บรรดาฮีโร่ชั้นนำต่างก็มีเรื่องราวที่เล่าถึงเรื่องของตัวเองในตอนที่เป็นนักเรียนอยู่"
"หลายๆเรื่องต่างก็มีคำพูดเดียวกันอยู่..."
"ก่อนที่จะทันได้คิดร่างกายของฉันมันก็ขยับไปก่อนแล้ว!"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น อีดะที่รู้ว่าคงไม่สามารถห้ามพวกเขาได้...ก็ตัดสินใจว่าจะตามไปด้วย!!!

ขณะเดียวกันนั้น ที่กรมตำรวจ
บรรดาฮีโร่อาชีพก็เตรียมที่จะลงมือปฏิบัติการช่วยเหลือบาคุโกเช่นกัน!!
ประกอบด้วย
Hero No.1 : All Might
Hero No.2 : Endeavor
Hero No.4 : Best Jeanist
Hero No.5 : Edge Shot
สมาชิกของ Wild&Wild Pussycats : Tiger

ตัดไปที่เป้าหมายของบรรดาฮีโร่ในตอนนี้
ในบาร์ลับของ Villian Alliance
บาคุโกที่ถูกมัดอยู่ก็กำลังอยู่เบื้องหน้าชิคารากิ!!

ชิคารากิ : มันออกจะกะทันกันไปสักหน่อยน่ะนะ แต่ว่า...
ชิคารากิ : ฮีโร่ฝึกหัด บาคุโก คัตสึกิ
ชิคารากิ : นายจะเข้ามาเป็นพรรคพวกของเราหรือเปล่า?
บาคุโก : หุบปากแล้วรีบๆไปตายซะเลยไป๊

"แล้วมันก็เกิดขึ้น"
"จำได้ไหม? เมื่อตอนคดี USJ นั้นผมก็เคยพูดเอาไว้แล้ว"
"เหตุการณ์ที่จะถูกบันทึกในหน้าประวัติศาสตร์ได้เริ่มขึ้นแล้ว!"