สวัสดีครับ...
ผมเชื่อว่านักท่องเที่ยวที่เคยมาโตเกียวส่วนใหญ่
คงรู้จัก สวน Inokashira Park ( 井の頭公園 , inokashira koen ) กันดีอยู่แล้ว
สวนสาธารณะอันงดงามประจำย่านคิชิโจจิ ที่มีความสมบูรณ์รอบด้าน
มีทั้งทิวทัศน์ธรรมชาติ กิจกรรมสันทะนาการ ศิลปะ ศาลเจ้า สวนสัตว์
มีร้านค้า ร้านอาหาร คาเฟ่ รายล้อมมากมาย ให้เพลิดเพลินเดินเล่นได้ตลอดทั้งวัน
และหลายๆคนคงเคยมาชมดอกซากุระ
ที่เบ่งบานเรียงราย รอบบึงขนาดใหญ่ใจกลางสวน
แต่ก็เชื่อว่าคงมีอีกหลายๆคนเลย
ที่ไม่เคยเห็นภาพของบึงในสวนอิโนะคะชิระ ในสภาพที่เหือดแห้งแล้งน้ำขนาดนี้
เปรียบเทียบจากมุมเดียวกัน
บริเวณท่าเรือ
บางท่านคงจะสงสัยแล้ว ว่าเกิดอะไรขึ้น?
คำตอบคือ เป็นการทำความสะอาดบึงครั้งใหญ่ประจำปี
( ภาษาญี่ปุ่นจะใช้คำว่า かいぼり ไคโบริ แปลแบบง่ายๆก็คือ การขุดลอกคูคลอง นั่นเอง )
ขั้นตอนการทำความสะอาดบึงของเขา
เริ่มตั้งแต่การสูบน้ำออกไป แล้วก็จับสัตว์น้ำทั้งหมด ทำการคัดแยกตามสายพันธุ์
และ แยกประเภทสัตว์น้ำออกเป็นสองส่วน คือสัตว์น้ำท้องถิ่นตามธรรมชาติ(สายพันธุ์ท้องถิ่น) และ สัตว์น้ำแปลกถิ่น(สายพันธุ์เอเลี่ยน)
ที่น่าทึ่งมากเลยก็คือ มีการบันทึกจำนวนของสัตว์น้ำที่พบในบึงด้วย ( นับกันไหวได้ยังไง )
จากภาพ ตัวหนังสือสีแดง คือสัตว์น้ำท้องถิ่น สีน้ำเงินคือสายพันธุ์ต่างถิ่น(เอเลี่ยนสปีซี่)
สายพันธุ์ต่างถิ่น จะถูกแยกเป็นสองจำพวก คือ สายพันธุ์ในประเทศ กับ สายพันธุ์ที่มาจากต่างประเทศ
ที่พบมากๆเลยก็คือ ブルーギル Bluegill สองบึงรวมกับแปดพันกว่าตัว!
บลูกิลล์ เป็นปลาเกม ( ปลา ที่นิยมในการตกปลา )
บางอย่างพบไม่มาก แต่คาดว่ามีเยอะแน่ๆ เช่น กุ้ง อเมริกันเชอรี่ ( สัตว์เลี้ยง ยอดนิยมอีกชนิดหนึ่ง )
ในภาพจะมีหมายเหตุบอกไว้ ว่าฤดูหนาว มันจะจำศึลอยู่ในดิน ทำให้ตรวจพบได้ยาก
แล้วก็มีการพบปลาทองด้วย ตัวนึง
เหตุผลที่ต้องคัดแยกสัตว์น้ำสายพันธุ์เอเลี่ยนออกไป
ก็เพื่อรักษาสมดุลทางระบบนิเวศน์ ป้องกันไม่ให้สัตว์น้ำท้องถิ่นถูกทำร้าย
( ถูกจับกิน หรือ ถูกแย่งอาหาร โดยสายพันธุ์แปลกถิ่นที่แข็งแกร่งและมูมมาม )
สีแดง ปลาท้องถิ่น ( เสียใจ ไม่เจอปลาไหลเลยซักตัว )
หลังจากนั้นก็จะปล่อยให้พื้นดินบริเวณก้นบึงได้อาบแสงแดดอีกสักระยะหนึ่ง
เพื่อปรับปรุงคุณภาพของดิน
＊＊＊ ผมไม่มีความรู้ทางด้านนี้ ไม่สามารถอธิบายโดยละเอียดได้ ＊＊＊
( วิชาเคมีก็เลือนหายไปหมดแล้วด้วย หลังเอนฯติด ก็คืน อ.อุ๊ ไปหมดเลย ฮาาาา )
ที่พอแปลได้คร่าวๆ งูๆปลาๆ
คือการปรับค่าฟอสเฟต (สารประกอบฟอสฟอรัสที่มีความสำคัญต่อระบบนิเวศน์วิทยา)
จากนั้นก็เติมน้ำกลับเข้าไป แล้วปลูกพืชน้ำตามความเหมาะสม และ ปล่อยสัตว์น้ำสายพันธุ์ท้องถิ่นกลับสู่บึง
อีกอย่างที่เขานำมาแสดงให้ประชาชนได้ดูกัน
ก็คือขยะที่พบในระหว่างการทำความสะอาดบึง
มีทั้งขวด กระป๋อง รองเท้า กล้องส่องทางไกล โทรศัพท์มือถือ จักรยาน
และ ทีวีดีโอ ( テレビデオ เป็นคําสมาส ของ ทีวี และ วีดีโอ ใช้เรียกทีวีที่มีเครื่องเล่นวีดีโอในตัว แบบทูอินวัน )
บางอย่างก็พอเข้าใจได้ว่า คงจะทำหล่นลงไปโดยไม่เจตนา
แต่ ทีวี กับ จักรยาน นี่ มาได้ยังไงครับลวกเพ่ (-_-;)
เรื่องที่จะเล่าก็มีแค่นี้แหละครับ
ก็นานๆจะได้เห็น บึงอิโนะคะชิระอิเคะ แบบไร้น้ำสักทีนึง
สัปดาห์นี้ซากุระเริ่มบานแล้วด้วย
สวนก็กลับมาสวย สะอาด พร้อมให้ชมซากุระกันอย่างเช่นเคย
สวน Inokashira ในวันที่บึงไร้น้ำ
ผมเชื่อว่านักท่องเที่ยวที่เคยมาโตเกียวส่วนใหญ่
คงรู้จัก สวน Inokashira Park ( 井の頭公園 , inokashira koen ) กันดีอยู่แล้ว
สวนสาธารณะอันงดงามประจำย่านคิชิโจจิ ที่มีความสมบูรณ์รอบด้าน
มีทั้งทิวทัศน์ธรรมชาติ กิจกรรมสันทะนาการ ศิลปะ ศาลเจ้า สวนสัตว์
มีร้านค้า ร้านอาหาร คาเฟ่ รายล้อมมากมาย ให้เพลิดเพลินเดินเล่นได้ตลอดทั้งวัน
และหลายๆคนคงเคยมาชมดอกซากุระ
ที่เบ่งบานเรียงราย รอบบึงขนาดใหญ่ใจกลางสวน
แต่ก็เชื่อว่าคงมีอีกหลายๆคนเลย
ที่ไม่เคยเห็นภาพของบึงในสวนอิโนะคะชิระ ในสภาพที่เหือดแห้งแล้งน้ำขนาดนี้
เปรียบเทียบจากมุมเดียวกัน
บริเวณท่าเรือ
บางท่านคงจะสงสัยแล้ว ว่าเกิดอะไรขึ้น?
คำตอบคือ เป็นการทำความสะอาดบึงครั้งใหญ่ประจำปี
( ภาษาญี่ปุ่นจะใช้คำว่า かいぼり ไคโบริ แปลแบบง่ายๆก็คือ การขุดลอกคูคลอง นั่นเอง )
ขั้นตอนการทำความสะอาดบึงของเขา
เริ่มตั้งแต่การสูบน้ำออกไป แล้วก็จับสัตว์น้ำทั้งหมด ทำการคัดแยกตามสายพันธุ์
และ แยกประเภทสัตว์น้ำออกเป็นสองส่วน คือสัตว์น้ำท้องถิ่นตามธรรมชาติ(สายพันธุ์ท้องถิ่น) และ สัตว์น้ำแปลกถิ่น(สายพันธุ์เอเลี่ยน)
ที่น่าทึ่งมากเลยก็คือ มีการบันทึกจำนวนของสัตว์น้ำที่พบในบึงด้วย ( นับกันไหวได้ยังไง )
จากภาพ ตัวหนังสือสีแดง คือสัตว์น้ำท้องถิ่น สีน้ำเงินคือสายพันธุ์ต่างถิ่น(เอเลี่ยนสปีซี่)
สายพันธุ์ต่างถิ่น จะถูกแยกเป็นสองจำพวก คือ สายพันธุ์ในประเทศ กับ สายพันธุ์ที่มาจากต่างประเทศ
ที่พบมากๆเลยก็คือ ブルーギル Bluegill สองบึงรวมกับแปดพันกว่าตัว!
บลูกิลล์ เป็นปลาเกม ( ปลา ที่นิยมในการตกปลา )
บางอย่างพบไม่มาก แต่คาดว่ามีเยอะแน่ๆ เช่น กุ้ง อเมริกันเชอรี่ ( สัตว์เลี้ยง ยอดนิยมอีกชนิดหนึ่ง )
ในภาพจะมีหมายเหตุบอกไว้ ว่าฤดูหนาว มันจะจำศึลอยู่ในดิน ทำให้ตรวจพบได้ยาก
แล้วก็มีการพบปลาทองด้วย ตัวนึง
เหตุผลที่ต้องคัดแยกสัตว์น้ำสายพันธุ์เอเลี่ยนออกไป
ก็เพื่อรักษาสมดุลทางระบบนิเวศน์ ป้องกันไม่ให้สัตว์น้ำท้องถิ่นถูกทำร้าย
( ถูกจับกิน หรือ ถูกแย่งอาหาร โดยสายพันธุ์แปลกถิ่นที่แข็งแกร่งและมูมมาม )
สีแดง ปลาท้องถิ่น ( เสียใจ ไม่เจอปลาไหลเลยซักตัว )
หลังจากนั้นก็จะปล่อยให้พื้นดินบริเวณก้นบึงได้อาบแสงแดดอีกสักระยะหนึ่ง
เพื่อปรับปรุงคุณภาพของดิน
＊＊＊ ผมไม่มีความรู้ทางด้านนี้ ไม่สามารถอธิบายโดยละเอียดได้ ＊＊＊
( วิชาเคมีก็เลือนหายไปหมดแล้วด้วย หลังเอนฯติด ก็คืน อ.อุ๊ ไปหมดเลย ฮาาาา )
ที่พอแปลได้คร่าวๆ งูๆปลาๆ
คือการปรับค่าฟอสเฟต (สารประกอบฟอสฟอรัสที่มีความสำคัญต่อระบบนิเวศน์วิทยา)
จากนั้นก็เติมน้ำกลับเข้าไป แล้วปลูกพืชน้ำตามความเหมาะสม และ ปล่อยสัตว์น้ำสายพันธุ์ท้องถิ่นกลับสู่บึง
อีกอย่างที่เขานำมาแสดงให้ประชาชนได้ดูกัน
ก็คือขยะที่พบในระหว่างการทำความสะอาดบึง
มีทั้งขวด กระป๋อง รองเท้า กล้องส่องทางไกล โทรศัพท์มือถือ จักรยาน
และ ทีวีดีโอ ( テレビデオ เป็นคําสมาส ของ ทีวี และ วีดีโอ ใช้เรียกทีวีที่มีเครื่องเล่นวีดีโอในตัว แบบทูอินวัน )
บางอย่างก็พอเข้าใจได้ว่า คงจะทำหล่นลงไปโดยไม่เจตนา
แต่ ทีวี กับ จักรยาน นี่ มาได้ยังไงครับลวกเพ่ (-_-;)
เรื่องที่จะเล่าก็มีแค่นี้แหละครับ
ก็นานๆจะได้เห็น บึงอิโนะคะชิระอิเคะ แบบไร้น้ำสักทีนึง
สัปดาห์นี้ซากุระเริ่มบานแล้วด้วย
สวนก็กลับมาสวย สะอาด พร้อมให้ชมซากุระกันอย่างเช่นเคย