....คือเราอยากแชร์เรื่องส่วนตัวอ่ะนะ
เรานี้รู้จักเพื่อนคนนึงมา 5 ปีแหละ..เริ่มเลยนะ
1.เรารู้จักกันในที่ทำงานคือ..ย่า..เพื่อนอะเอามาฝากทำงานเลยรู้จักกัน
2.พอรู้จักกันได้สักพักเราก็ออกจากงานแล้วมีช่วงนึงเพื่อนมาขออยู่ด้วยคือตอนนั้นทะเลาะกับย่าเอ่อเราก็ให้อยู่
3.คือจุดนี้เราทำงานกันคนละที่แล้วแต่เรามีรถเพื่อไม่มีเราก็ไปรับไปส่งก็ไม่ได้คิดไรคือเพื่อนแค่นี้ไม่รำบากหลอก
4.อยู่แบบข้อ3ปีกว่ามั้งแม่เราโทรมาให้หลับบ้านเราก็เลยกลับ
5.แล้วเราก็หายไปปีนึง...
6.พอเข้าช่วงปีที่สามเราก็กลับมาทำงานได้งานใหม่
7.เราก็ทำงานได้สักพัก เพื่อนคนนี้รู้ว่าเรากลับมาก็ไปเที๋วยไปเล่นตามปกติเพื่อน
ไม่เจอกันนาน...แต่เงินคือเราออกทุกบาทเลยนะเพื่อนตกงานเราก็ไม่ไรจ่ายๆไป
8.พอเพื่อนได้งานดีคืองานโรงแรมได้เงินเดือน 20000 แต่เราได้12000 เอง มันเริ่มตรงนี้แหละ...เเรกๆเขาก็แวะมาหาอยู่นะ
บ้างทีก็แวะมาใช้ห้องเราบ้าง แต่ไม่เคยพาแฟนมาคือแฟนเราห้ามว่าอย่าให้เพื่อนพา
ผู้ญิงเขาห้อง. เราเห็นว่าเป็นเพื่อนกันมานานแหละแล้วเราก็ไว้ใจมากเวลาจีบสาว ทะเลาะกับแฟน เราก็ชอบเล่าให้ฟัง
9.แต่พอเราตกงาน...เพื่อนคนนี้ก็เริ่มหายไปทีละนิดทีละหน่อย เราก็ว่าเพื่อนคงยุ่ง
10.แล้วพอเพื่อน มีรถใช้ มีไอโฟน มีวายฟาย มีตังเก็บ ..คือเปลียนไปเลย
เหมือนเราสองคนเพึ่งรู้จักกัน...เราลำบากเขาก็ไม่คิดจะช่วย..
เวลาล่วงเลยมาเป็นปีเราเพิ่งรู้จากเมื่อกี๊ คือเราไปขอใช้วายฟายเพื่อนก็ให้ไปนะ
แต่ให้กูยื่นตากยุงนอกบ้านแล้วไม่คิดที่จะออกมาต้อนรับ...มันต่างจากไปบ้านกูเลย
เราเคยพาเพื่อนไปเที๋วยบ้าน..ป้าเราเอาน้ำมาให้มันกิน..ให้นอนที่สบาย...อยู่อย่างหรูอ่ะ
แต่ที่มันทำกับเรา...กูยื่นตากยุงเพื่อนมาหาไม่คิดจะออกมา นอนในห้องเฉยเอ่ออ
พอเราขอรหัสวายฟาย ทำเหวียงใส่ คือ...????
หมดแล้วครับ...ขอบคุณที่อ่านจนจบ
ถ้าผิดตรงไหนขอโทษด้วยครับ...!!!!
ปล.ตอนนี้เราเปิดร้านเป็นของตัวเองแล้วนะ....
(เสียความรู้สึกอย่างแรงงงงเจอแบบนี้😭😭😭😭)
เพื่อนคือ...???? แบบไหนที่เรียกว่าเพื่อน..??
เรานี้รู้จักเพื่อนคนนึงมา 5 ปีแหละ..เริ่มเลยนะ
1.เรารู้จักกันในที่ทำงานคือ..ย่า..เพื่อนอะเอามาฝากทำงานเลยรู้จักกัน
2.พอรู้จักกันได้สักพักเราก็ออกจากงานแล้วมีช่วงนึงเพื่อนมาขออยู่ด้วยคือตอนนั้นทะเลาะกับย่าเอ่อเราก็ให้อยู่
3.คือจุดนี้เราทำงานกันคนละที่แล้วแต่เรามีรถเพื่อไม่มีเราก็ไปรับไปส่งก็ไม่ได้คิดไรคือเพื่อนแค่นี้ไม่รำบากหลอก
4.อยู่แบบข้อ3ปีกว่ามั้งแม่เราโทรมาให้หลับบ้านเราก็เลยกลับ
5.แล้วเราก็หายไปปีนึง...
6.พอเข้าช่วงปีที่สามเราก็กลับมาทำงานได้งานใหม่
7.เราก็ทำงานได้สักพัก เพื่อนคนนี้รู้ว่าเรากลับมาก็ไปเที๋วยไปเล่นตามปกติเพื่อน
ไม่เจอกันนาน...แต่เงินคือเราออกทุกบาทเลยนะเพื่อนตกงานเราก็ไม่ไรจ่ายๆไป
8.พอเพื่อนได้งานดีคืองานโรงแรมได้เงินเดือน 20000 แต่เราได้12000 เอง มันเริ่มตรงนี้แหละ...เเรกๆเขาก็แวะมาหาอยู่นะ
บ้างทีก็แวะมาใช้ห้องเราบ้าง แต่ไม่เคยพาแฟนมาคือแฟนเราห้ามว่าอย่าให้เพื่อนพา
ผู้ญิงเขาห้อง. เราเห็นว่าเป็นเพื่อนกันมานานแหละแล้วเราก็ไว้ใจมากเวลาจีบสาว ทะเลาะกับแฟน เราก็ชอบเล่าให้ฟัง
9.แต่พอเราตกงาน...เพื่อนคนนี้ก็เริ่มหายไปทีละนิดทีละหน่อย เราก็ว่าเพื่อนคงยุ่ง
10.แล้วพอเพื่อน มีรถใช้ มีไอโฟน มีวายฟาย มีตังเก็บ ..คือเปลียนไปเลย
เหมือนเราสองคนเพึ่งรู้จักกัน...เราลำบากเขาก็ไม่คิดจะช่วย..
เวลาล่วงเลยมาเป็นปีเราเพิ่งรู้จากเมื่อกี๊ คือเราไปขอใช้วายฟายเพื่อนก็ให้ไปนะ
แต่ให้กูยื่นตากยุงนอกบ้านแล้วไม่คิดที่จะออกมาต้อนรับ...มันต่างจากไปบ้านกูเลย
เราเคยพาเพื่อนไปเที๋วยบ้าน..ป้าเราเอาน้ำมาให้มันกิน..ให้นอนที่สบาย...อยู่อย่างหรูอ่ะ
แต่ที่มันทำกับเรา...กูยื่นตากยุงเพื่อนมาหาไม่คิดจะออกมา นอนในห้องเฉยเอ่ออ
พอเราขอรหัสวายฟาย ทำเหวียงใส่ คือ...????
หมดแล้วครับ...ขอบคุณที่อ่านจนจบ
ถ้าผิดตรงไหนขอโทษด้วยครับ...!!!!
ปล.ตอนนี้เราเปิดร้านเป็นของตัวเองแล้วนะ....
(เสียความรู้สึกอย่างแรงงงงเจอแบบนี้😭😭😭😭)