เรื่องของไรวินท์แค่ฟังก็ปวดหัว ยิ่งตอนนี้ยิ่งอยากจะเกลียดไรวินท์ทั้งที่เข้าข้างกันมาตลอด นั่นก็เพราะมาสะดุดกับประเด็นของสุดสวาทกับมาลาตี ที่คุณวินนำตัวเข้าไปพัวพัน ก็ได้แต่สงสารคุณสุดสวาทเสียจริงที่มีเพื่อนที่มีสันดานที่ดีขนาดนี้ บางทีก็ไม่ได้อยากรู้อะไรเรื่องของเขานักหรอก เรื่องของแพรขาวยังจะรู้สึกอยากจะรู้มากกว่าอีก แต่ก็ยังอยากให้คุณวินเล่าเรื่องของเขาต่อไป เพราะชอบเวลาที่แพรขาวฟังแล้วเงิบ มันตลกดี ชอบเวลาที่ไรวินท์กับแพรขาวถกกันหลังจากที่ฟังเรื่องราวแล้ว เพราะวาจามันคม มีเหตุผลที่จะใช้ลบล้างกัน เราฟังแล้วก็ได้ Idea ชอบเวลาที่ไรวินท์กับแพรขาวหยอกล้อกัน เพราะความสนิทที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆจากเหตุการณ์ต่างๆที่รวมไปถึงการที่แพรขาวได้ไปฟังเรื่องราวของวิน เพราะเป็นการหยอกล้อที่สวย, น่ารัก, และเท่ ยิ่งฉากที่ไรวินท์มายืนแซวอยู่ตรงหน้าประตู ฉากนี้น่ารักมากเป็นพิเศษ
' เจ้าบ้าน เจ้าเรือน ' ไม่ได้อยากรู้หรอกว่าไรวินท์ทำอะไรไว้ แค่ชอบเวลาที่ไรวินท์อยู่กับแพรขาวเท่านั้น