เรื่องราวของผมคือ ผมคบกับแฟนมา 1 ปี แล้วครับ อยากจะบอกว่าช่วงระยะ 5เดือนเเรกที่คบกัน โคตรมีความสุขเรยครับ เวลาจะไปไหนมาไหนนี่บอกกันก่อนทุกครั้งครับ หายไปนานเกินนี่คือโทรตามกันเป็นสิบยี่สิบสาย ไม่ว่ามีเรื่องอะไรก็จะบอกกันตลอดไม่มีคำว่าปิดบัง และน้อยมากที่จะทะเลาะกันครับ คุยกันทุกคืน....แต่เเล้วครับทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเปลี่ยนไปตามกาลเวลา หลังจาก 5เดือนผ่านมา แฟนผมเธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเรยล่ะครับ ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุอะไร ผมโทรไปหาเธอก็ไม่ค่อยรับ พอรับสายก็บอกว่าไม่ค่อยว่าง ไม่มีเวลา บางที3-4วันไม่ได้คุยไม่ได้ติดต่อกันเรยครับ ผมเป็นอย่างงี้มา จนครบ 1ปี นี่แหร่ะครับ ถามว่าทำไมผมถึงทน อยู่กับสิ่งนี้ บอกได้เรย ผมรักเค้ามากครับ รักแบบบอกไม่ถูก ผมคิดว่าสักวันหนึ่งเค้าจะกลับมาเป็นคนเดิม คนที่ใส่ใจซึ่งกันและกัน มีเวลาให้กันบ้างก็พอ เป็นแฟนกันไม่จำเป็นต้องคุยกันทุกวันหรอกครับ แต่ ขึ้นชื่อว่าแฟนมันก็ต้องดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน ไม่ใช่ปล่อยปะละเลย จริงไหมครับ......ผมได้แค่หวังว่าสักวันหนึ่งเค้าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมครับ
ปล.แฟนอยู่ลำปางครับผมอยู่ กทม.
ความรักของใครเหมือนกับผมบ้าง แรกๆก็หวาน นานๆไปมันขม
ปล.แฟนอยู่ลำปางครับผมอยู่ กทม.