เราเป็นคนนึงที่เวลาเจอเรื่องอะไรมาก็ชอบเล่าให้แฟนฟังอยู่เสมอ เช่น แฟนเก่าทักมาหา คนที่เราเคยแอบชอบมาหาที่บ้าน
และก็อีกหลายเรื่องที่เราเจอในแต่ละวัน สรุปง่ายๆคือเล่าทุกเรื่องไม่มีปิดบัง เพราะกลัวว่าถ้าเขารู้ทีหลังจะทำให้เขาไม่พอใจ
และจะเกิดการทะเลาะกันได้ เลยเล่าให้ฟังให้สบายใจกันไปเลยว่าเราไม่มีเรื่องปิดบังกันและกัน

แต่เหมือนบางทีแฟนเราเขาก็นิ่งๆไปตอนที่เราเล่าให้ฟัง เราก็จะคอยถามว่าโกรธหรอ เขาก็บอกเปล่า
พอถามว่ารู้สึกอะไรเขาก็บอก "ไม่ได้คิดอะไร มันแค่โล่งๆในหัว" แล้วเขาก็จะนิ่งกว่าปกติ ทั้งที่เขาเป็นคนร่าเริง

บางครั้งเราคิดว่าการที่เราเจออะไรมาเราเล่าให้เขาฟังหมด โดยที่ไม่นึกถึงใจเขาหรือเปล่า ว่าเขาจะรู้สึกยังไง
เหมือนเล่าแค่สนุกปาก แต่ความจริงแค่ไม่อยากปิดบังเขา แต่เหมือนเล่าแล้วทำให้เขาคิดมาก เราก็ไม่สบายใจ

หลายครั้งเวลาเราเล่าอะไรให้เขาฟัง เขาจะนิ่ง บางทีก็ไปทำร้ายตัวเองโดยที่ไม่บอกเรา มีเรื่องอะไรเขาก็จะโทรไปปรึกษาเพือนของเขา
โดยที่เราไม่รู้ บางทีเราก็แอบนอยด์ ที่ทำไมเวลาเขารู้สึกหรือคิดอะไรทำไมไม่บอกเราตรงๆ เหมือนเรากับเขาต่างกันที่ว่า
เรามีอะไรเราบอกเขาหมด แต่เขาหนักใจหรือเครียดอะไรเขาไม่เคยบอกเรา แต่เราก็ยังรักเขาเหมือนเดิม แต่โดยนิสัยเราแล้ว
เราเป็นคนขี้งอน ออกแนวจะงี่เง่า และคิดมาก ซึ่งก็พอๆกันกับเขา แต่แฟนเราจะออกแนวเก็บไปคิดเงียบๆคนเดียวแต่เราเปิดเผย
เราเลยไม่รู้ว่าลึกๆเขาคิดยังไงกับสิ่งที่เราเล่าให้ฟัง

เลยอยากรู้ว่าผู้ชายที่มีแฟนแต่ละคน อยากให้แฟนคุณเล่าเรื่องที่เขาเจอให้คุณฟังไหม
และคิดว่าสิ่งที่ผู้หญิงเล่าเพื่ออยากให้คุณสบายใจมันดีหรือเปล่า หรือมันทำให้คุณคิดมากมากกว่าเก่า
แล้วคุณอยากให้แฟนคุณทำยังไงในเวลาที่คุณเครียดหรือคิดมาก