เกลียดพี่ติ๊ก ที่เจ้าชู้.......

ไปอ่านเจอบทความจากอาจารย์ท่านนึงเขียนไรวินท์ไว้ได้น่าสนใจมาก ขอนำมาเผยแพร่นะคะ เผื่อหลายๆคนจะเข้าใจไรวินท์(ในยุคนั้น)มากขึ้น
เครดิตที่มา[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://www.kruchamp.com/index.php/2013-10-08-12-26-28/212-590325
เขียนโดย ครูแชมป์   
วันศุกร์ที่ 25 มีนาคม 2016 เวลา 11:47 น.

น่าสงสารพี่ติ๊ก...
คราวก่อนก็ถูกเรียกว่า "คุณชายวัยทอง" เพราะออกอารมณ์กับหนูดีคนรักเก่าที่เคยทิ้งกันไปก่อน มาตอนนี้ก็เป็น "พี่หล่อเรืองแสง" ในเจ้าบ้านเจ้าเรือน ที่ถูกตราหน้าว่า เจ้าชู้มากรัก ต้องนับถือความเล่นได้สมบทบาท ทั้งสายตาละลายหัวใจ รอยยิ้ม และน้ำเสียงที่ออดอ้อนเอาอกเอาใจเก่ง จนทำให้ต้องมี "คนรัก" หลายคน ทีนี้เรามามองด้วยใจเป็นกลาง ให้สมกับวลีหนึ่งในเรื่องที่ว่า "อย่ามองคนในยุคก่อนด้วยสายตาของคนยุคหลัง... แม่หนู" เราคงต้องย้อนเวลาไปในยุคที่สิทธิและความเท่าเทียมบางอย่างยังไม่มี (จริงๆแอบมีนะ เห็นเพื่อนเขาไรวินทร์ กลัวเมียเหมือนกัน) สตรีเพศบางส่วนยังคนมีโอกาสก้าวหน้าได้น้อยกว่าบุรุษ จึงทำให้เสียเปรียบในบางเรื่อง
ถ้าไปลองอ่านบันทึกเก่าๆ อ่านประวัติศาสตร์ เช่นของกรมพระยาดำรงราชานุภาพ เราจะเข้าใจว่า ทำไม คนสมัยก่อนถึงได้มีภรรยาเยอะ นั่นเพราะ
1) สภาพความเท่าเทียมของสังคม
2) ความต้องการ "ทางลัด" ของครอบครัวฝ่ายหญิง
3) ภาวะจะยอมในบางเรื่อง
4) ฯลฯ
ต้องลองไปอ่านเองจึงจะเข้าใจ
บางท่านอ่านมาถึงบรรทัดนี้ก็ยังขัดใจว่า "ผู้ชายมันก็เจ้าชู้ทุกยุคทุกสมัย" ยุคนี้ถ้าอยากจะว่าก็ไม่ผิด แต่ยุคก่อนมันไม่ใช่
ถ้าอยากจะรู้มากกว่านี้ ลองหาที่มาของคำว่า "ขุนนาง" และ "คุณนาย" (ซึ่งเพี้ยนมาจากขุนนาย) นะครับ แล้วจะเขาใจคนในยุคศักดินา
ป.ล. ในเรื่องนี้ก็ทำให้เห็นเรื่องกฎแห่งกรรมนะ ทั้งผู้หญิงผู้ชายที่ผิดข้อกาเม อย่างที่ออกอากาศวันที่ 24 มี.ค. 59 ก็มีผู้หญิงที่เป็นโรคเกี่ยวกับมดลูก หรือแม้กระทั้งพ่อของไรวินทร์ ที่ต้องตายอย่างเดียวดาย ตายอย่างไม่มีใครเคียงคู่ เพราะคือผลของการไม่ซื่อตรงต่อความรัก
ป.ล.2 อย่าเพิ่งตัดสินพี่ติ๊ก หากคุณยังไม่ดูจนจบ
ป.ล.3 บางที เรื่องของความรักมันก็เกิดจากกรรมที่เคยทำกันมา ชาติที่แล้วเคยทำอะไรกันไว้ ชาตินี้ต่อให้ไกลกันเพียงไหนก็กลับมาเจอกัน หรืออาจเคยทำอะไรที่ไม่ก่อกุศลพอ ต่อให้อยู่ต่อหน้าก็ไม่ได้ครองรักกัน
ป.ล.4 กรุณางดใช้คำว่า "ไอ้พวกผู้ชายมันก็เลวเหมือนกันหมด" เพราะผู้ชายดีๆแบบพ่อของคุณก็ยังมีอยู่ อย่าเหมารวมครับ ^_^

ครูแชมป์
25 มี.ค.59
ขอณุญาตเพิ่มรูปที่ใช้ในต้นฉบับนะคะ เพราะอันเดิมเป็นเขมชาติไม่ใช่ไรวินท์
ขอเพิ่มเติมในส่วนความรู้สึกของเราในแต่ละฉากกับการแสดงออกทางแววตาของไรวินท์
ครั้งแรกที่พูดถึงสีนวล เจ็บปวดกับความรู้สึกผิดจนยากจะเอ่ยชื่อออกมา

กับพ่อที่ในพาร์ทเจ้าบ้าน มองไปที่พ่อแววตาที่สื่อออกมา ถ้าเอ่ยขอโทษพ่อแล้วพ่อได้ยินคงเอ่ยออกมาแล้ว



ตอนที่ไปเห็นพ่อที่มีสภาพไม่ดีนัก รู้ดีว่าเป็นเพราะตน

ได้แต่ยืนทำใจอยู่ข้างนอกและก้มหน้ารับผิด เพราะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อตนก็มีส่วนผิด


กับเมียแต่งที่ไม่ได้รักให้ตายยังงัยก็รักไม่ได้



ฉากนี้เจ็บปวดแทนสีนวล อีกคนทำไปเพราะหน้าที่(ลูกที่ดีของแม่) อีกคนเต็มอิ่มด้วย(คิดเอาเองว่า)ถูกรัก



คนนี้ละมั้งที่เป็นคนเดียวที่ถูกมองด้วยเเววตาเสน่ห์หา คงตกหลุมรักมั้ง แต่เรากลับมองว่ามันเป็นความหลงรูปหลงจริตมายามากกว่า


ส่วนกับแพรขาว เรามองว่ามันเป็นความรักที่ค่อยๆก่อตัว มันจะค่อยๆผลิบานเหมือนกุหลาบขาวกลีบสวย