สลามเพื่อนๆทุกคนครับ
ผมมีเรื่องอยากได้คำแนะนำจากผู้รู้หรือเพื่อนๆทุกคนว่าสิ่งที่ผมคิดที่จะทำนั้นมัน ถูก หรือ ผิด อย่างไร เพราะผมไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ใหญ่คิดถึงหลักศาสนา หรือ คิดถึงหน้าตาทางสังคมมากกว่า
เดิมทีผมเป็นคนพุทธได้ชอบกับผู้หญิงที่เป็นอิสลาม เราสองคนต่างเคยมีครอบครัวกันมาแล้ว เธอก็มีลูกติด ผมก็มีลูกติดกันมา โดยผมรู้ว่าเธอมีลูกตอนที่ผมมาหาเธอที่กระบี่ แต่เธอรู้ว่าผมมีลูกตอนที่เธอมากรุงเทพหลังจากที่ผมคบเธอได้เดือนที่สอง ผมเป็นคนบอกเธอกอ่นว่าผมมีอะไรจะบอกให้เธอลงมากรุงเทพก่อน แต่เราสองคนก็รับกันได้ แต่ปัญหาของผมก็คือผมยังไม่ได้จดทะเบียนหย่ากับผู้หญิงคนเก่าแต่ผมได้แยกกันอยู่ไปแล้วประมาณ 6 เดือน และผมได้ตกลงกันว่าจะมาจดทะเบียนหย่าให้กัน เธอเองไม่รู้ ที่ผมไม่บอกก็เพราะไม่อยากให้เธอกับครอบครัวคิดมาก เพราะผมกับเธอมีอะไรกันแล้ว หลังจากนั้นเราสองคนก็หมั่นกันโดยก่อนหมั่นผมก็ได้เข้ารับอิสลามโดยสมัครใจเธอไม่ได้บังคับผม หลังจากหมั่นกันผมก็จดทะเบียนหย่ากับผู้หญิงคนเก่า และก็ยังมีอะไรกับเธอตลอดมาโดยไม่รู้ว่ามันผิดหลักศาสนา ตอนหลังเราเริ่มที่จะทะเลาะกันเรื่องสามีเก่าของเธอ ด้วยการที่ผมรักเธอมาก ผมก็ หึง หวง ห่วง เธอมาก ผมก็ใช้อารมณ์กับเธอจึงทำให้เธอไม่พอใจ และ ก็นำเรื่องทั้งหมดไปปรึกษามารดาของเธอ มารดาของเธอก็เลยให้เราสองคนถอนหมั่นกัน โดยที่มารดาของเธอไม่รู้เรื่องว่าเราสองสองมีอะไรกันแล้ว มีกันจนเคยท้องอ่อนๆอยู่ครั้งหนึ่งแต่ก็หลุดไปเนื่องจากร่างกายของเธอไม่ดี
เหตุการที่ผมเล่ามานั้น ผมพูดตรงๆนะครับว่าผมไม่อยากถอนหมั่นกับเธอ ด้วยหลักมนุษยชน ผมเป็นผู้ชายได้กระทำการล่วงเกินกับผู้หญิงไปแล้ว ผมก็ต้องรับผิดชอบในตัวผู้หญิง เพราะ ผมคิดว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงอย่างนั้น และ ทางศาสนาผมคิดว่า ผมกับเธอมีบาปติดตัวกัน ผมไม่รู้ว่าเธอคิดยังไง แต่สำหรับผมมันฝังอยู่ในจิตสำนึกตลอดเวลา ไม่อาจลืมได้ เพราะผมยังไม่ได้รับผิดชอบเธอเลย มันจะเป็นบาปติดตัวผมไปชั่วชีวิต ผมได้โทรหาทางบ้านของเธอเพื่ออธิบายให้กับครอบครัวของเธอฟังและเข้าใจผม สิ่งที่ผมได้รับคำตอบคือ ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรในตัวลูกสาวฉัน และก็ ไม่มีวันให้เธอแต่งงานกับลูกสาวฉันแน่ นี่คือคำพูดของมารดาเขา ส่วนเธอเองก็ไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้ทางครอบครัวฟัง และก็ได้โทรมาต่อว่าผมว่าจะพูดเรื่องนี้ทำไม ผมไม่เข้าใจว่าการที่ผมยอมรับผิดและพร้อมที่จะรับผิดชอบทุกๆอย่างไม่ว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นอย่างไรผมผิดหลอครับ ผมเป็นแค่คนรับอิสลามใหม่ แต่ทำไมคนที่เป็นอิสลามดั้งเดิมถึงไม่เข้าใจผมเลย จึงอยากได้คำแนะนำดีๆจากผู้รู้และเพื่อนๆ เพราะผมไม่อยากให้ผมและครอบครัวของเธอเปลี่ยนแปลงสถานะจากรักมาเป็นศัตรูกัน
1.ผมไม่ได้ทำร้ายร่างกายเธอ แค่ผมพูดด้วยอารมณ์โกรธ เพราะ คำว่ารัก คนรักกันมันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เห็นคนที่เรารักไปกับสามีเก่าแล้วไม่บอกเรา แถมสามีเก่ายังส่งรูปมาให้ดูอีก เป็นใครก็ต้องโกรธไหมครับ
2.การที่ผมไม่ถอนหมั่นนั้น เพราะผมยังรักเขาอยู่ และการที่ผมเล่าเรื่องราวต่างๆให้มารดาเขาฟัง เพราะผมรู้ตัวว่าผมและเธอทำผิดหลักศาสนา ถ้าวันนี้คนทางบ้านเธอไม่รู้ แต่คนนอกบ้านรู้ คุณคิดว่าอันไหนจะทำให้ผู้หญิงเสียหายมากกว่ากัน
3.ผมไม่ได้มีอะไรกับคนเก่านานแล้วครับ และ ผมกับคนเก่าเราไม่เคยยุ่งเกี่ยวกันตอนที่มาเจอคนใหม่นะครับ
ประเด็นที่มารดาของเธอโกรธผมมีอยู่ประมาณ 4 ประเด็นใหญ่
1.เขาโกรธผมเรื่องทีจะพาเธอไปจดทะเบียนสมรส แต่ถ้าพูดกันจริงแล้วผมเคยพูดกับมารดาเขาไปแล้ว และมารดาของเธอก็บอกผมว่ายังไม่ทำอะไรกันเลยจะมาจดได้อย่างไร ผมจึงเสนอไปว่าขอหมั่นก่อนก็แล้วกัน แล้วค่อยจด มารดาเธอก็ยอม และเมื่อวันไปจดทะเบียนผมก็รู้นะครับว่าจดไม่ได้เนื่องจากผมเอาเอกสารไปไม่ครบและผมยังบอกเธอเลยว่ามาจดหลังจากแต่งแล้วก็ได้แล้วผมก็กลับ
2.มีวันนึงผมแอบไปรับเธอเพื่อจากมาตกลงปัญหาที่ทะเลาะกัน และ ผมก็พูดกับเธอไปว่า"วันนี้ไม่ต้องไปนอนที่ไหนนอนอยู่กับผมนี่แหละจะได้คุยกันให้รู้เรื่องว่าทะเลาะกับผมเรื่องอะไร"โดยที่ผมไม่รู้ว่าเธอกดโทรศัทพ์ให้มารดาเธอได้ยิน มารดาเธอเลยโกรธผมและมาบอกผมตอนหลังว่าผมเหยียบย่ำศาสนาเพราะผมกับเธอยังไม่เป็นอะไรกัน ผมบอกตรงๆนะทีแรกผมก็ไม่เข้าใจนะครับว่าหมายถึงอะไรเพราะผมคิดว่าผมเคยอยู่กับเธอเพียงสองคนและเธอก็ไม่เคยบอกผมจนผมเพื่อมารู้ตอนที่มารดาเธอว่าผมวันนั้นว่ามันบาป
3.มารดาเธอบอกกับญาติพี่น้องว่าเดือนมีนานี้จะแต่งงานกันแต่ผมเองยังหาเงินไม่ได้เนื่องจากเงินที่จะไปแต่งมันเยอะมากทั้งหมดก็500000บาท ผมพูดจริงครับว่าไม่มีปัญญาหาได้หลอกครับ แต่ถ้าเป็นเงินที่จะเลี้ยงดูกันยังพอได้อยู่
4.ผมตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง และก็บอกมารดาเธอไปว่า"ผมทำผิด ผมก็ยอมรับผิดและจะรับผิดชอบในสิ่งที่ผมทำ"มารดาเธอโกรธและพูดว่า"ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรทั้งสิ้น เธอเหยียบย่ำศัดิ์ศรีคนบ้านนี้มากนะ"ผมพูดจริงนะครับว่าผมก็รักเธอไม่แพ้มารดาเธอผมไม่เคยคิดที่จะทอดทิ้งเธอไปไหนการมารดาเธอพูดกับผมอย่างนั้นผมว่ามันไม่ถูก ถ้าผมไม่คิดอะไรทำเป็นไรู้เรื่องก็ได้ก็จบๆกันไป แต่นี้ผมคิดว่ารักเธอและอยากดูแลเธอ ไม่อยากให้ใครพูดว่าเธอเสียๆหายๆ ผมผิดใช่ไหมที่พูดความจริง
ประเด็นของผู้หญิงมี 3 ประเด็นใหญ่
1.วันที่เธอไปกินข้าวกับสามีเก่าของเขานั้นเขาไม่ได้บอกผมแต่ผมมารู้ตอนหลัง รู้จากการที่สามีเก่าเขาส่งรูปมาให้ผมดูเอง ผมก็เลยโกรธเธอที่ปิดบังผม และผมก็ได้ต่อว่าเธอไปว่า"เห็นผมเป็นคนโง่หลอทำไมต้องปิดบังกันอย่างนี้"
2.ผมบอกเขาว่าจะคุยเรื่องที่มีอะไรกันให้มารดาเธอฟัง โดยที่เธอไม่เคยบอกให้มารดาเธอรู้มาก่อน ผมพูดจริงๆนะครับว่าผมกลัวบาป บาปที่เราสองคนทำขึ้น และ ผมเองก็รักเธอจึงไม่อยากให้มีบาปกันและกัน ผมจึงตัดสินใจเล่าเรื่องให้มารดาเธอฟัง และเธอก็โดนมารดาเธอว่า และเธอก็มาโกรธผมอีก
3.เธอเป็นคนเอาแน่ใจ และเธอไปพูดกับมารดาเธอยังไงผมไม่รู้เรื่องเลย และตอนนี้ผมก็ติดต่อใครไม่ได้เลย
ผมทำผิดใช่ไหนครับ ตอนนี้ผมก็รอวันที่เขาจะมาคืนของหมั่นผมอย่างเดียวโดยที่ทุกๆคนก็รู้ความจริงแล้วทำไมไม่เข้าใจผมเลยใสิ่งที่ผมทำ
นี่ล่ะครับคือเรื่องจริง ถ้าผมโกหกผมจะมาหาข้อมูลทำไมล่ะครับ คงไม่ต้องนั้งกลุ่มใจหลอกครับตอนนี้
แต่คนนี้ไม่ได้ท้องนะครับ
ของแนวความคิดคนอิสลามครับ
ผมมีเรื่องอยากได้คำแนะนำจากผู้รู้หรือเพื่อนๆทุกคนว่าสิ่งที่ผมคิดที่จะทำนั้นมัน ถูก หรือ ผิด อย่างไร เพราะผมไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ใหญ่คิดถึงหลักศาสนา หรือ คิดถึงหน้าตาทางสังคมมากกว่า
เดิมทีผมเป็นคนพุทธได้ชอบกับผู้หญิงที่เป็นอิสลาม เราสองคนต่างเคยมีครอบครัวกันมาแล้ว เธอก็มีลูกติด ผมก็มีลูกติดกันมา โดยผมรู้ว่าเธอมีลูกตอนที่ผมมาหาเธอที่กระบี่ แต่เธอรู้ว่าผมมีลูกตอนที่เธอมากรุงเทพหลังจากที่ผมคบเธอได้เดือนที่สอง ผมเป็นคนบอกเธอกอ่นว่าผมมีอะไรจะบอกให้เธอลงมากรุงเทพก่อน แต่เราสองคนก็รับกันได้ แต่ปัญหาของผมก็คือผมยังไม่ได้จดทะเบียนหย่ากับผู้หญิงคนเก่าแต่ผมได้แยกกันอยู่ไปแล้วประมาณ 6 เดือน และผมได้ตกลงกันว่าจะมาจดทะเบียนหย่าให้กัน เธอเองไม่รู้ ที่ผมไม่บอกก็เพราะไม่อยากให้เธอกับครอบครัวคิดมาก เพราะผมกับเธอมีอะไรกันแล้ว หลังจากนั้นเราสองคนก็หมั่นกันโดยก่อนหมั่นผมก็ได้เข้ารับอิสลามโดยสมัครใจเธอไม่ได้บังคับผม หลังจากหมั่นกันผมก็จดทะเบียนหย่ากับผู้หญิงคนเก่า และก็ยังมีอะไรกับเธอตลอดมาโดยไม่รู้ว่ามันผิดหลักศาสนา ตอนหลังเราเริ่มที่จะทะเลาะกันเรื่องสามีเก่าของเธอ ด้วยการที่ผมรักเธอมาก ผมก็ หึง หวง ห่วง เธอมาก ผมก็ใช้อารมณ์กับเธอจึงทำให้เธอไม่พอใจ และ ก็นำเรื่องทั้งหมดไปปรึกษามารดาของเธอ มารดาของเธอก็เลยให้เราสองคนถอนหมั่นกัน โดยที่มารดาของเธอไม่รู้เรื่องว่าเราสองสองมีอะไรกันแล้ว มีกันจนเคยท้องอ่อนๆอยู่ครั้งหนึ่งแต่ก็หลุดไปเนื่องจากร่างกายของเธอไม่ดี
เหตุการที่ผมเล่ามานั้น ผมพูดตรงๆนะครับว่าผมไม่อยากถอนหมั่นกับเธอ ด้วยหลักมนุษยชน ผมเป็นผู้ชายได้กระทำการล่วงเกินกับผู้หญิงไปแล้ว ผมก็ต้องรับผิดชอบในตัวผู้หญิง เพราะ ผมคิดว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงอย่างนั้น และ ทางศาสนาผมคิดว่า ผมกับเธอมีบาปติดตัวกัน ผมไม่รู้ว่าเธอคิดยังไง แต่สำหรับผมมันฝังอยู่ในจิตสำนึกตลอดเวลา ไม่อาจลืมได้ เพราะผมยังไม่ได้รับผิดชอบเธอเลย มันจะเป็นบาปติดตัวผมไปชั่วชีวิต ผมได้โทรหาทางบ้านของเธอเพื่ออธิบายให้กับครอบครัวของเธอฟังและเข้าใจผม สิ่งที่ผมได้รับคำตอบคือ ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรในตัวลูกสาวฉัน และก็ ไม่มีวันให้เธอแต่งงานกับลูกสาวฉันแน่ นี่คือคำพูดของมารดาเขา ส่วนเธอเองก็ไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้ทางครอบครัวฟัง และก็ได้โทรมาต่อว่าผมว่าจะพูดเรื่องนี้ทำไม ผมไม่เข้าใจว่าการที่ผมยอมรับผิดและพร้อมที่จะรับผิดชอบทุกๆอย่างไม่ว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นอย่างไรผมผิดหลอครับ ผมเป็นแค่คนรับอิสลามใหม่ แต่ทำไมคนที่เป็นอิสลามดั้งเดิมถึงไม่เข้าใจผมเลย จึงอยากได้คำแนะนำดีๆจากผู้รู้และเพื่อนๆ เพราะผมไม่อยากให้ผมและครอบครัวของเธอเปลี่ยนแปลงสถานะจากรักมาเป็นศัตรูกัน
1.ผมไม่ได้ทำร้ายร่างกายเธอ แค่ผมพูดด้วยอารมณ์โกรธ เพราะ คำว่ารัก คนรักกันมันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เห็นคนที่เรารักไปกับสามีเก่าแล้วไม่บอกเรา แถมสามีเก่ายังส่งรูปมาให้ดูอีก เป็นใครก็ต้องโกรธไหมครับ
2.การที่ผมไม่ถอนหมั่นนั้น เพราะผมยังรักเขาอยู่ และการที่ผมเล่าเรื่องราวต่างๆให้มารดาเขาฟัง เพราะผมรู้ตัวว่าผมและเธอทำผิดหลักศาสนา ถ้าวันนี้คนทางบ้านเธอไม่รู้ แต่คนนอกบ้านรู้ คุณคิดว่าอันไหนจะทำให้ผู้หญิงเสียหายมากกว่ากัน
3.ผมไม่ได้มีอะไรกับคนเก่านานแล้วครับ และ ผมกับคนเก่าเราไม่เคยยุ่งเกี่ยวกันตอนที่มาเจอคนใหม่นะครับ
ประเด็นที่มารดาของเธอโกรธผมมีอยู่ประมาณ 4 ประเด็นใหญ่
1.เขาโกรธผมเรื่องทีจะพาเธอไปจดทะเบียนสมรส แต่ถ้าพูดกันจริงแล้วผมเคยพูดกับมารดาเขาไปแล้ว และมารดาของเธอก็บอกผมว่ายังไม่ทำอะไรกันเลยจะมาจดได้อย่างไร ผมจึงเสนอไปว่าขอหมั่นก่อนก็แล้วกัน แล้วค่อยจด มารดาเธอก็ยอม และเมื่อวันไปจดทะเบียนผมก็รู้นะครับว่าจดไม่ได้เนื่องจากผมเอาเอกสารไปไม่ครบและผมยังบอกเธอเลยว่ามาจดหลังจากแต่งแล้วก็ได้แล้วผมก็กลับ
2.มีวันนึงผมแอบไปรับเธอเพื่อจากมาตกลงปัญหาที่ทะเลาะกัน และ ผมก็พูดกับเธอไปว่า"วันนี้ไม่ต้องไปนอนที่ไหนนอนอยู่กับผมนี่แหละจะได้คุยกันให้รู้เรื่องว่าทะเลาะกับผมเรื่องอะไร"โดยที่ผมไม่รู้ว่าเธอกดโทรศัทพ์ให้มารดาเธอได้ยิน มารดาเธอเลยโกรธผมและมาบอกผมตอนหลังว่าผมเหยียบย่ำศาสนาเพราะผมกับเธอยังไม่เป็นอะไรกัน ผมบอกตรงๆนะทีแรกผมก็ไม่เข้าใจนะครับว่าหมายถึงอะไรเพราะผมคิดว่าผมเคยอยู่กับเธอเพียงสองคนและเธอก็ไม่เคยบอกผมจนผมเพื่อมารู้ตอนที่มารดาเธอว่าผมวันนั้นว่ามันบาป
3.มารดาเธอบอกกับญาติพี่น้องว่าเดือนมีนานี้จะแต่งงานกันแต่ผมเองยังหาเงินไม่ได้เนื่องจากเงินที่จะไปแต่งมันเยอะมากทั้งหมดก็500000บาท ผมพูดจริงครับว่าไม่มีปัญญาหาได้หลอกครับ แต่ถ้าเป็นเงินที่จะเลี้ยงดูกันยังพอได้อยู่
4.ผมตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง และก็บอกมารดาเธอไปว่า"ผมทำผิด ผมก็ยอมรับผิดและจะรับผิดชอบในสิ่งที่ผมทำ"มารดาเธอโกรธและพูดว่า"ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรทั้งสิ้น เธอเหยียบย่ำศัดิ์ศรีคนบ้านนี้มากนะ"ผมพูดจริงนะครับว่าผมก็รักเธอไม่แพ้มารดาเธอผมไม่เคยคิดที่จะทอดทิ้งเธอไปไหนการมารดาเธอพูดกับผมอย่างนั้นผมว่ามันไม่ถูก ถ้าผมไม่คิดอะไรทำเป็นไรู้เรื่องก็ได้ก็จบๆกันไป แต่นี้ผมคิดว่ารักเธอและอยากดูแลเธอ ไม่อยากให้ใครพูดว่าเธอเสียๆหายๆ ผมผิดใช่ไหมที่พูดความจริง
ประเด็นของผู้หญิงมี 3 ประเด็นใหญ่
1.วันที่เธอไปกินข้าวกับสามีเก่าของเขานั้นเขาไม่ได้บอกผมแต่ผมมารู้ตอนหลัง รู้จากการที่สามีเก่าเขาส่งรูปมาให้ผมดูเอง ผมก็เลยโกรธเธอที่ปิดบังผม และผมก็ได้ต่อว่าเธอไปว่า"เห็นผมเป็นคนโง่หลอทำไมต้องปิดบังกันอย่างนี้"
2.ผมบอกเขาว่าจะคุยเรื่องที่มีอะไรกันให้มารดาเธอฟัง โดยที่เธอไม่เคยบอกให้มารดาเธอรู้มาก่อน ผมพูดจริงๆนะครับว่าผมกลัวบาป บาปที่เราสองคนทำขึ้น และ ผมเองก็รักเธอจึงไม่อยากให้มีบาปกันและกัน ผมจึงตัดสินใจเล่าเรื่องให้มารดาเธอฟัง และเธอก็โดนมารดาเธอว่า และเธอก็มาโกรธผมอีก
3.เธอเป็นคนเอาแน่ใจ และเธอไปพูดกับมารดาเธอยังไงผมไม่รู้เรื่องเลย และตอนนี้ผมก็ติดต่อใครไม่ได้เลย
ผมทำผิดใช่ไหนครับ ตอนนี้ผมก็รอวันที่เขาจะมาคืนของหมั่นผมอย่างเดียวโดยที่ทุกๆคนก็รู้ความจริงแล้วทำไมไม่เข้าใจผมเลยใสิ่งที่ผมทำ
นี่ล่ะครับคือเรื่องจริง ถ้าผมโกหกผมจะมาหาข้อมูลทำไมล่ะครับ คงไม่ต้องนั้งกลุ่มใจหลอกครับตอนนี้
แต่คนนี้ไม่ได้ท้องนะครับ