สวัสดีค่ะ
คือไม่ไหวแล้วจริงๆคือเรื่อง
มีอยู่ว่าเวลามีงานกลุ่ม
หนูก็จะทำอยู่คนเดียว
คนอื่นเฉย ไม่คิด ไม่ทำ
ตั้งแต่ เขียนชื่อกลุ่ม
จับฉลากลำดับ ถ้าได้ที่พรีเซนท์
ไม่ถูกใจเพื่อนในกลุ่มก็โดนด่า
ว่านี่เสร่อจริงๆ
ทั้งๆที่ไม่มีใครคิดจะออก
ก็บอกให้หนูออก
ไม่ว่าจะหาข้อมูล
เรียงลำดับงาน
ซื้ออุปกรณ์
คิดคำพรีเซนท์ ปรึกษาอาจารย์
ว่าผ่านไหม ถ้าไม่ผ่านหนูก็ต้องคิดใหม่
หนูไม่อยากจะถามว่านี่มันงานเดี่ยว
หรืองานกลุ่ม ถามตัวเองตลอด
แต่ก็ต้องทน อดทน
แล้วเวลานั้นก็มาถึง
วันพรีเซนท์ หนูให้เพื่อนอีก4คน
ที่เหลือแบ่งกันพรีเซนท์
เพราะอาจารย์บอกว่าออกกี่คนก็ได้
(กลุ่มมี5คน)
เพื่อน1: ทำไมไม่ช่วยกันว่ะ
เพื่อน2: ทำไมกูต้องอ่านเยอะ
เพื่อน3: แล้วทำไมกูต้องพรีเซนท์
เพื่อน4: มาๆเดี๋ยวกูพรีเซนท์ของมันเอง
ชั่งมันมันไม่ช่วยก็ไม่เป็นไร เห็นแก่ตัว
คือทั้งๆที่หนูทำทุกอย่าง
แต่เหมือนหนูเป็นคนผิด
แล้วเป็นนางร้าย อยู่ดีๆก็มีนางฟ้า
มาช่วยพวกมัน
หนูน้ำตาแตกเลยค่ะ
มันไม่ไหวจริงๆ
แค่นี้แหล่ะค่ะอยากระบายเฉยๆ
ขอบคุณนะคะที่รับฟังค่ะ🙏🏼🙏🏼
งานกลุ่ม ที่เป็นเหมือนนางร้าย
คือไม่ไหวแล้วจริงๆคือเรื่อง
มีอยู่ว่าเวลามีงานกลุ่ม
หนูก็จะทำอยู่คนเดียว
คนอื่นเฉย ไม่คิด ไม่ทำ
ตั้งแต่ เขียนชื่อกลุ่ม
จับฉลากลำดับ ถ้าได้ที่พรีเซนท์
ไม่ถูกใจเพื่อนในกลุ่มก็โดนด่า
ว่านี่เสร่อจริงๆ
ทั้งๆที่ไม่มีใครคิดจะออก
ก็บอกให้หนูออก
ไม่ว่าจะหาข้อมูล
เรียงลำดับงาน
ซื้ออุปกรณ์
คิดคำพรีเซนท์ ปรึกษาอาจารย์
ว่าผ่านไหม ถ้าไม่ผ่านหนูก็ต้องคิดใหม่
หนูไม่อยากจะถามว่านี่มันงานเดี่ยว
หรืองานกลุ่ม ถามตัวเองตลอด
แต่ก็ต้องทน อดทน
แล้วเวลานั้นก็มาถึง
วันพรีเซนท์ หนูให้เพื่อนอีก4คน
ที่เหลือแบ่งกันพรีเซนท์
เพราะอาจารย์บอกว่าออกกี่คนก็ได้
(กลุ่มมี5คน)
เพื่อน1: ทำไมไม่ช่วยกันว่ะ
เพื่อน2: ทำไมกูต้องอ่านเยอะ
เพื่อน3: แล้วทำไมกูต้องพรีเซนท์
เพื่อน4: มาๆเดี๋ยวกูพรีเซนท์ของมันเอง
ชั่งมันมันไม่ช่วยก็ไม่เป็นไร เห็นแก่ตัว
คือทั้งๆที่หนูทำทุกอย่าง
แต่เหมือนหนูเป็นคนผิด
แล้วเป็นนางร้าย อยู่ดีๆก็มีนางฟ้า
มาช่วยพวกมัน
หนูน้ำตาแตกเลยค่ะ
มันไม่ไหวจริงๆ
แค่นี้แหล่ะค่ะอยากระบายเฉยๆ
ขอบคุณนะคะที่รับฟังค่ะ🙏🏼🙏🏼