ความรักเป็นสิ่งที่ดี เป็นสิ่งที่สวยงาม เราสองคนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเด็กบ้านเราอยู่ใกล้กัน เราทั้งสองคนจะถูกผู้ใหญ่จับให้คู่กันเสมอแต่ไม่สามารถจับคู่กันมากสักเท่าไรเนื่องจากฝ่ายชายเป็นเด็กไม่รักเรียนเรียนหนังสือไม่จบชั้นมัธยมปีที่ 3 ก็มีเหตุให้ออกจากโรงเรียน และเมื่อโตขึ้นก็มาเรียนศึกษาผู้ใหญ่จนจบได้วุฒิการศึกษาชั้นมัธยมปีที่ 6 เคยทำงานที่ร้านซ่อมรถแต่ก็ทำได้ไม่นานก็มาช่วยงานที่บ้านญาติคอยดูแลขับรถให้ป้าเวลาอยากไปเที่ยวไหน ส่วนตัวเรานั้นพอเรียนจบระดับชั้นปวส. ก็ไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพและใช่ชีวิตอยู่ที่กรุงเทพ มีแฟนแต่งงานมีลูก 1 คน แต่ชีวิตกับพลิกสามีได้เกิดเสียชีวิตอย่างกะทันหันด้วยอุบัติเหตุจึงต้องย้ายภูมิลำเนากับมาบ้านที่ต่างจังหวัด และบ้านเราก็มีสภาพที่เก่าเราและพี่สาวจึงลงความคิดเห็นว่าจะสร้างบ้านใหม่จึงขอไปอาศัยบ้านญาติที่อยู่ใกล้ๆ กันก่อนซึ่งเราก็ได้กลับมาเจอเขาอีกครั้งเราก็พูดคุยกันเป็นเพื่อนซึ่งเราไม่เคยได้พูดคุยกันมาเป็นระยะเวลานานพอสมควร พอความใกล้ชิดสนิทสนมจึงทำให้เราสองคนรักกันและผูกพันกัน เขายอมทำทุกอย่างเพื่อเรา เขายอมเปลี่ยนตัวเองจากที่ไม่เป็นคนที่หางานทำ เขาเปลี่ยนตัวเองด้วยการไปหางานทำเพื่อมีเงินเดือนและให้มีหน้ามีตา ถึงแม้จะยอมทะเลาะกับป้าเนื่องจากถ้าเขาไปทำงานแล้วจะไม่มีคนคอยขับรถไปไหนมาไหนให้แต่เขาก็ยอมทำ เขารักเรามากที่สุดทำได้ทุกอย่าง ช่วยเหลือเราทุกเรื่อง จนบางครั้งเราคิดว่าเขาเรียกร้องมากเกินไปไหม อยากอยู่กับเราตลอดเวลา อยากมีอะไรกับเรา อยากอยู่ด้วยกัน ซึ่งประเด็นสำคัญคือแม่ไม่ยอมรับในตัวเขาเนื่องจากแม่คิดว่าเขาไม่เหมาะกับลูกสาวเพราะเขาด้อยกว่าทุกอย่าง แต่เขาก็สู้และพยายามถึงที่สุด แต่เนื่องจากตัวเราเองเป็นคนที่เกรงใจแม่ กลัวแม่ไม่อยากให้แม่เสียใจจึงไม่เต็มร้อยกับเขา เขาจะขี้หึงมากคิดว่าเราจะพยายามหาคนอื่น จะมีคนอื่นไม่รักเขาซึ่งเราไม่เคยมีความคิดตรงนั้นเลย แต่แค่บางการกระทำของเรามันบ่งบอกว่าเราไม่ได้รักเขา เขาเป็นคนขี้น้อยใจคิดมาก เรามั่นใจในตัวเขามากว่าเขารักเราคนเดียวไม่มีทางที่จะไปมีคนอื่นแน่นอน
แต่แล้วอยู่ๆ ก็มีสายฟ้ามาฟาดตรงหัวใจน้อยๆ ของเราเขามีพฤติกรรมเปลี่ยนไปดูห่างเหิน ไม่ค่อยสนใจเราเหมือนเดิม จนเราอดไม่ได้เลยถามว่ามีคนอื่นแล้วใช่ไหม เขาก็สารภาพมาว่าตอนนี้เขามีคนอื่นเขานอกใจเรา และถึงขั้นมีความสัมพันธ์กันลึกซึ้ง ซึ่งแรกๆๆ เราทนไม่ไหวเราอยากเลิก แต่เราทำไม่ได้ เราจึงขอคุยกับเขาแบบส่วนตัว เขาบอกว่าสาเหตุที่เขาเป็นแบบนี้เพราะคิดว่าเราไม่รักเขาแล้ว เราไม่สนใจเขา เราไม่คิดจริงจังกับเขา เขาเลยหันไปปรึกษากับผู้หญิงคนนี้แทน และคุยกันไปกันมาก็ได้กันเอง เราก็บอกว่าแล้วจะเอายังไงจะเลือกใคร เขาก็บอกว่าตอนนี้เขาไม่สามารถที่จะเลือกใครได้เพราะเขาสงสารผู้หญิงคนนั้น เขาเป็นคนดึงผู้หญิงคนนั้นเขามาในชีวิต และผู้หญิงคนนั้นก็ต้องการเขามาก เขาบอกเขาขอเวลา แต่ไม่รู้ว่าเวลานั้นจะนานมากน้อยแค่ไหน สุดท้ายเขาก็หลอกเรา เขาให้ความหวังเราทุกอย่าง คิดว่าเขาเลือกเราแน่นอนแต่พฤติกรรมมันตรงกันข้ามทุกอย่าง เมื่อวันที่เราตาสว่างเขาหมดรักเราไปนานแล้ว ไม่เหลือความรักให้เราแล้ว
ผู้หญิงก็เลว ในเมื่อรู้ว่าเขามีแฟนแล้วยังมายุ่งกับเขาอีก
ผู้ชายก็เลวเหมือนกันทำไหมถึงไม่เลิกกันก่อนก่อนที่จะดึงผู้หญิงอีกคนเขามา
ตอนนี้โกรธ เกลียด แค้นมาก เสียใจมากถึงมากที่สุด ความรัก ความไว้ใจที่เคยให้มันพังทลายไปหมด เขาทำกับเราอย่างงี้ได้ยังไง ทำไหมถึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้ แม้แต่คำว่าเพื่อนเราก็ไม่สามารถให้ได้ แต่ทำไหมเรายังอาลัยหาเขาอยู่ ยังคิดอยู่ว่าเขาคงคิดถึงเรา ห่วงหาเรา ซึ่งมันคงไม่คิดอะไรกับเราแล้ว มันไปมีความสุขกับเมียใหม่แล้ว
จำเอาไว้ อย่าไปคิดถึงมันตัดมันให้ขาด ถือซะว่าเป็นบทเรียนและเป็นเวรกรรมที่เราเคยได้สร้างกันมา อโหสิกรรมให้เขาซะ อย่าไปอาฆาตเขา ให้อภัยเขา แต่อาจจะต้องขอเวลา ตอนนี้ใจเราไม่สงบเลย นิ่งไม่พอ ขอเวลาอีกสักนิด เราจะให้อภัย วันจันทร์เราจะพยายามเริ่มเป็นคนใหม่
เราเลิกกันมาได้ประมาณ 2 อาทิตย์ ไม่มีการติดต่อใดๆๆ เราบล็อกไลน์ และคอยเลี่ยงที่จะผ่านหน้าบ้านหรือรับรู้เรื่องของเขา เราพยายามโพสต์เกี่ยวกับกิจกรรมและเรื่องราวความสดใสร่าเริงของเราอยู่เสมอ เพราะเขาจะได้รับรู้ว่าเราไม่มีเขาเราก็มีความสุขร่างเริง แต่อยู่ๆๆ เขาก็ทักมาทาง Messenger ว่า ไหนบอกว่าเราจะเป็นเพื่อนกันได้ไงทำไหมถึงเป็นแบบนี้ จะโกรธจะเกลียดกันมากขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่คิดจะให้อภัยกันเลยเหรอคะ เราก็บอกไปว่าสิ่งที่เขาทำกับเรามันเจ็บปวดนะ เขาบอกว่าเขาคิดถึงเรานะ ขอแค่ไม่ให้เราเกลียดเขาก็พอ ให้คุยกับเขาบ้าง มันคงไม่ได้ทำให้ทุกอย่างแย่ลง เขาบอกว่าเรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ เขาไม่เคยที่จะไม่คิดถึงเราเลย ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร และวันหนึ่งเราก็โพสต์รูปที่เราไปงานเลี้ยงส่งครูฝรั่งซึ่งฝรั่งเขาแกล้งโดยหอมแก้มแต่ไม่โดนนะ แต่รูปเหมือนจะเป็นการหอมแก้ม เราไม่ได้คิดอะไรเราเอามาโพสต์เพื่อแกล้งน้องที่ทำงานเพราะเขาแอบชอบฝรั่งคนนี้ แต่มันกับเป็นประเด็นเขาก็ทักมาว่า ภาพแบบนี้สมัยเราคบกันคงเป็นเรื่องลำบากมากนะ แต่ฝรั่งทำได้แบบสบาย แม่คงภูมิใจ และซักพักเขาก็ลงรูปที่เขาถ่ายภาพคู่ เราเห็นเราถึงกับหน้าชามากพูดไม่ออกจริงๆๆ เราก็ถามเขาว่าทำแบบนี้ทำไหมต้องการอะไร จะเหยียบย่ำมันจนเราไม่มีที่อยู่เลยใช่ไหม เรากำลังจะได้หายในกำลังจะพ้นเหนือน้ำแต่เขาก็มากดเราลงไปใต้น้ำอีก เขาบอกเขาขอโทษเขาทำไปเพราะเขาหึง เขาต้องการประชดเรา ซึ่งเราบอกว่าเขาไม่มีสิทธิทำแบบนั้น เขาบอกเขาไม่รู้เขาทนไม่ได้ เขาไม่อยากให้เป็นแบบนี้ และก็ขอโทษ
เรากลับมาคิดว่าถ้าเป็นแบบนี้เขาคงจะต้องมาวุ่นวายหรือทำอะไรที่มากกว่านี้หรือเปล่า เราเลยตัดสินใจว่าเราจะไม่หนีเราจะเผชิญหน้ากับเขา อโหสิกรรม ให้อภัยให้เขาซะ ถ้าเขาอยากเป็นเพื่อนก็เป็นเพื่อนไปละกันเรื่องจะได้จบๆๆ แล้วเราก็นัดมาคุยกัน พอเรามาเจอกันเขาบอกว่า ขออย่าเกลียดเขานะ เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว เขาเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่มันแก้ไขอะไรไม่ได้ เขาไม่อยากให้เป็นแบบนี้ เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม เราก็บอกว่าเป็นเพื่อนกันก็ได้ แต่เขาจะไม่ยอมเป็นแค่เพื่อน จากการกระทำของเขา ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ไลน์คุยกับเราทุกวัน แต่จะไม่คุยเฉพาะเวลาที่เขาอยู่กับแฟนเขานะ เขาจะคอยถามว่าทำอะไร ไปไหน ไปกับใคร คุยกับใคร คอยหึง หวง ตลอด แต่พูดอะไรมากไม่ได้
ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสุข เพราะว่าแฟนเขาคอยติดเขาตลอดเวลา มาหาทุกวัน เขายอมรับว่าช่วงแรกๆๆ ที่คบกับแฟนเป็นช่วงที่เขารู้สึกว่าเรื่องราวมันโดนปลดปล่อย เพราะเราเป็นฝ่ายเดินออกมาเอง เขาก็มีความสุขกันไป แบบของใหม่อะไรๆๆ มันก็ดี แต่พออะไรที่มันเยอะไปอะไรๆ มันก็จะเริ่มเบื่อ เพราะเราคบกับเขามานานรู้นิสัยใจคอกัน แค่อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้ว หรือแค่มองตาก็รู้แล้วว่าเขาคิดอะไร เขาก็มาระบายให้เราฟัง ว่าเขาไม่เคยหึง หวง แฟนเขาเลย ไม่รู้ทำไหม รู้สึกเบื่อมาได้ทุกวัน ทำไหมไม่รู้จักอยู่บ้านตัวเองบ้าง ชอบอยากไปเที่ยวนู้นนี้นั้น ซึ่งเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบไปไหน แต่เขาจะเป็นคนที่ไม่ค่อยปฏิเสธใครคือถ้าไม่ลำบากมากเขาก็จะไปเพื่อความสบายใจของอีกฝ่าย นอกจากว่าไม่อยากไปจริงๆๆ เท่านั้นที่เขาจะปฏิเสธ เวลาเขาอยู่กับเราเขาจะเป็นตัวของตัวเอง คุยกันได้ทุกเรื่อง แต่เนื่องจากแฟนเขาอายุห่างกัน 6 ปี เขาจึงต้องทำตัววางตัวเป็นผู้ใหญ่ เขาบอกว่าเขาเห็นไลน์แฟนเก่าของแฟนเขาส่งมาให้แบบทำนองว่าคิดถึง เขาก็เฉยๆๆ ไม่รู้สึกอะไร เขาบอกว่าถ้าเป็นเราเมื่อก่อนมีได้ทะเลาะกันแน่ และตอนนี้เขาก็ยังหึง หวง และยังรักเหมือนเดิมไม่เคยลืมเลย เราก็ถามว่าไม่ได้รักแฟนเหรอ เขาบอกว่าแค่สงสาร เพราะเวลาที่แฟนเขามาหาเขาไม่มีความตื่นเต้น มีเพียงแค่ว่ามาทำไหมอีก บ้านทำไหมไม่รู้จักอยู่ มาได้ทุกวัน รู้สึกเบื่อ รำคาญ แต่เวลาได้มาเจอเราเขารู้สึกใจเต้น มีความสุขอยากเจอเรามากกว่า เขาบอกเพียงว่าสักวันแฟนเขาเบื่อคงไปเอง ตอนนี้ถ้ามีใครมาจีบนะเขาจะปล่อยเลย เขาบอกเพียงแค่ว่าสงสัยจะเป็นเวรกรรมที่เขาทำกับเรา เขาถึงไม่มีความสุข
เราก็ได้เพียงแต่ฟังที่เขาระบาย แต่เรื่องอนาคตเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ชีวิตใครคนนั้นก็รับผิดชอบไป เพราะตอนนี้เราก็มีความสุขในแบบของเรา เรื่องอนาคตเราก็ปล่อยไปตามธรรมชาติ เพราะเราก็ไม่ได้ปิดกั้นไม่ให้ใครเขามา แต่เราก็ไม่แสวงหามันเหมือนกัน ปล่อยไปตามฟ้าลิขิต
แฟนเก่าขอเป็นเพื่อน หรือขอคืนดีด้วย ใครมีประสบการณ์บ้าง
แต่แล้วอยู่ๆ ก็มีสายฟ้ามาฟาดตรงหัวใจน้อยๆ ของเราเขามีพฤติกรรมเปลี่ยนไปดูห่างเหิน ไม่ค่อยสนใจเราเหมือนเดิม จนเราอดไม่ได้เลยถามว่ามีคนอื่นแล้วใช่ไหม เขาก็สารภาพมาว่าตอนนี้เขามีคนอื่นเขานอกใจเรา และถึงขั้นมีความสัมพันธ์กันลึกซึ้ง ซึ่งแรกๆๆ เราทนไม่ไหวเราอยากเลิก แต่เราทำไม่ได้ เราจึงขอคุยกับเขาแบบส่วนตัว เขาบอกว่าสาเหตุที่เขาเป็นแบบนี้เพราะคิดว่าเราไม่รักเขาแล้ว เราไม่สนใจเขา เราไม่คิดจริงจังกับเขา เขาเลยหันไปปรึกษากับผู้หญิงคนนี้แทน และคุยกันไปกันมาก็ได้กันเอง เราก็บอกว่าแล้วจะเอายังไงจะเลือกใคร เขาก็บอกว่าตอนนี้เขาไม่สามารถที่จะเลือกใครได้เพราะเขาสงสารผู้หญิงคนนั้น เขาเป็นคนดึงผู้หญิงคนนั้นเขามาในชีวิต และผู้หญิงคนนั้นก็ต้องการเขามาก เขาบอกเขาขอเวลา แต่ไม่รู้ว่าเวลานั้นจะนานมากน้อยแค่ไหน สุดท้ายเขาก็หลอกเรา เขาให้ความหวังเราทุกอย่าง คิดว่าเขาเลือกเราแน่นอนแต่พฤติกรรมมันตรงกันข้ามทุกอย่าง เมื่อวันที่เราตาสว่างเขาหมดรักเราไปนานแล้ว ไม่เหลือความรักให้เราแล้ว
ผู้หญิงก็เลว ในเมื่อรู้ว่าเขามีแฟนแล้วยังมายุ่งกับเขาอีก
ผู้ชายก็เลวเหมือนกันทำไหมถึงไม่เลิกกันก่อนก่อนที่จะดึงผู้หญิงอีกคนเขามา
ตอนนี้โกรธ เกลียด แค้นมาก เสียใจมากถึงมากที่สุด ความรัก ความไว้ใจที่เคยให้มันพังทลายไปหมด เขาทำกับเราอย่างงี้ได้ยังไง ทำไหมถึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้ แม้แต่คำว่าเพื่อนเราก็ไม่สามารถให้ได้ แต่ทำไหมเรายังอาลัยหาเขาอยู่ ยังคิดอยู่ว่าเขาคงคิดถึงเรา ห่วงหาเรา ซึ่งมันคงไม่คิดอะไรกับเราแล้ว มันไปมีความสุขกับเมียใหม่แล้ว
จำเอาไว้ อย่าไปคิดถึงมันตัดมันให้ขาด ถือซะว่าเป็นบทเรียนและเป็นเวรกรรมที่เราเคยได้สร้างกันมา อโหสิกรรมให้เขาซะ อย่าไปอาฆาตเขา ให้อภัยเขา แต่อาจจะต้องขอเวลา ตอนนี้ใจเราไม่สงบเลย นิ่งไม่พอ ขอเวลาอีกสักนิด เราจะให้อภัย วันจันทร์เราจะพยายามเริ่มเป็นคนใหม่
เราเลิกกันมาได้ประมาณ 2 อาทิตย์ ไม่มีการติดต่อใดๆๆ เราบล็อกไลน์ และคอยเลี่ยงที่จะผ่านหน้าบ้านหรือรับรู้เรื่องของเขา เราพยายามโพสต์เกี่ยวกับกิจกรรมและเรื่องราวความสดใสร่าเริงของเราอยู่เสมอ เพราะเขาจะได้รับรู้ว่าเราไม่มีเขาเราก็มีความสุขร่างเริง แต่อยู่ๆๆ เขาก็ทักมาทาง Messenger ว่า ไหนบอกว่าเราจะเป็นเพื่อนกันได้ไงทำไหมถึงเป็นแบบนี้ จะโกรธจะเกลียดกันมากขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่คิดจะให้อภัยกันเลยเหรอคะ เราก็บอกไปว่าสิ่งที่เขาทำกับเรามันเจ็บปวดนะ เขาบอกว่าเขาคิดถึงเรานะ ขอแค่ไม่ให้เราเกลียดเขาก็พอ ให้คุยกับเขาบ้าง มันคงไม่ได้ทำให้ทุกอย่างแย่ลง เขาบอกว่าเรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ เขาไม่เคยที่จะไม่คิดถึงเราเลย ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร และวันหนึ่งเราก็โพสต์รูปที่เราไปงานเลี้ยงส่งครูฝรั่งซึ่งฝรั่งเขาแกล้งโดยหอมแก้มแต่ไม่โดนนะ แต่รูปเหมือนจะเป็นการหอมแก้ม เราไม่ได้คิดอะไรเราเอามาโพสต์เพื่อแกล้งน้องที่ทำงานเพราะเขาแอบชอบฝรั่งคนนี้ แต่มันกับเป็นประเด็นเขาก็ทักมาว่า ภาพแบบนี้สมัยเราคบกันคงเป็นเรื่องลำบากมากนะ แต่ฝรั่งทำได้แบบสบาย แม่คงภูมิใจ และซักพักเขาก็ลงรูปที่เขาถ่ายภาพคู่ เราเห็นเราถึงกับหน้าชามากพูดไม่ออกจริงๆๆ เราก็ถามเขาว่าทำแบบนี้ทำไหมต้องการอะไร จะเหยียบย่ำมันจนเราไม่มีที่อยู่เลยใช่ไหม เรากำลังจะได้หายในกำลังจะพ้นเหนือน้ำแต่เขาก็มากดเราลงไปใต้น้ำอีก เขาบอกเขาขอโทษเขาทำไปเพราะเขาหึง เขาต้องการประชดเรา ซึ่งเราบอกว่าเขาไม่มีสิทธิทำแบบนั้น เขาบอกเขาไม่รู้เขาทนไม่ได้ เขาไม่อยากให้เป็นแบบนี้ และก็ขอโทษ
เรากลับมาคิดว่าถ้าเป็นแบบนี้เขาคงจะต้องมาวุ่นวายหรือทำอะไรที่มากกว่านี้หรือเปล่า เราเลยตัดสินใจว่าเราจะไม่หนีเราจะเผชิญหน้ากับเขา อโหสิกรรม ให้อภัยให้เขาซะ ถ้าเขาอยากเป็นเพื่อนก็เป็นเพื่อนไปละกันเรื่องจะได้จบๆๆ แล้วเราก็นัดมาคุยกัน พอเรามาเจอกันเขาบอกว่า ขออย่าเกลียดเขานะ เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว เขาเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่มันแก้ไขอะไรไม่ได้ เขาไม่อยากให้เป็นแบบนี้ เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม เราก็บอกว่าเป็นเพื่อนกันก็ได้ แต่เขาจะไม่ยอมเป็นแค่เพื่อน จากการกระทำของเขา ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ไลน์คุยกับเราทุกวัน แต่จะไม่คุยเฉพาะเวลาที่เขาอยู่กับแฟนเขานะ เขาจะคอยถามว่าทำอะไร ไปไหน ไปกับใคร คุยกับใคร คอยหึง หวง ตลอด แต่พูดอะไรมากไม่ได้
ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสุข เพราะว่าแฟนเขาคอยติดเขาตลอดเวลา มาหาทุกวัน เขายอมรับว่าช่วงแรกๆๆ ที่คบกับแฟนเป็นช่วงที่เขารู้สึกว่าเรื่องราวมันโดนปลดปล่อย เพราะเราเป็นฝ่ายเดินออกมาเอง เขาก็มีความสุขกันไป แบบของใหม่อะไรๆๆ มันก็ดี แต่พออะไรที่มันเยอะไปอะไรๆ มันก็จะเริ่มเบื่อ เพราะเราคบกับเขามานานรู้นิสัยใจคอกัน แค่อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้ว หรือแค่มองตาก็รู้แล้วว่าเขาคิดอะไร เขาก็มาระบายให้เราฟัง ว่าเขาไม่เคยหึง หวง แฟนเขาเลย ไม่รู้ทำไหม รู้สึกเบื่อมาได้ทุกวัน ทำไหมไม่รู้จักอยู่บ้านตัวเองบ้าง ชอบอยากไปเที่ยวนู้นนี้นั้น ซึ่งเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบไปไหน แต่เขาจะเป็นคนที่ไม่ค่อยปฏิเสธใครคือถ้าไม่ลำบากมากเขาก็จะไปเพื่อความสบายใจของอีกฝ่าย นอกจากว่าไม่อยากไปจริงๆๆ เท่านั้นที่เขาจะปฏิเสธ เวลาเขาอยู่กับเราเขาจะเป็นตัวของตัวเอง คุยกันได้ทุกเรื่อง แต่เนื่องจากแฟนเขาอายุห่างกัน 6 ปี เขาจึงต้องทำตัววางตัวเป็นผู้ใหญ่ เขาบอกว่าเขาเห็นไลน์แฟนเก่าของแฟนเขาส่งมาให้แบบทำนองว่าคิดถึง เขาก็เฉยๆๆ ไม่รู้สึกอะไร เขาบอกว่าถ้าเป็นเราเมื่อก่อนมีได้ทะเลาะกันแน่ และตอนนี้เขาก็ยังหึง หวง และยังรักเหมือนเดิมไม่เคยลืมเลย เราก็ถามว่าไม่ได้รักแฟนเหรอ เขาบอกว่าแค่สงสาร เพราะเวลาที่แฟนเขามาหาเขาไม่มีความตื่นเต้น มีเพียงแค่ว่ามาทำไหมอีก บ้านทำไหมไม่รู้จักอยู่ มาได้ทุกวัน รู้สึกเบื่อ รำคาญ แต่เวลาได้มาเจอเราเขารู้สึกใจเต้น มีความสุขอยากเจอเรามากกว่า เขาบอกเพียงว่าสักวันแฟนเขาเบื่อคงไปเอง ตอนนี้ถ้ามีใครมาจีบนะเขาจะปล่อยเลย เขาบอกเพียงแค่ว่าสงสัยจะเป็นเวรกรรมที่เขาทำกับเรา เขาถึงไม่มีความสุข
เราก็ได้เพียงแต่ฟังที่เขาระบาย แต่เรื่องอนาคตเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ชีวิตใครคนนั้นก็รับผิดชอบไป เพราะตอนนี้เราก็มีความสุขในแบบของเรา เรื่องอนาคตเราก็ปล่อยไปตามธรรมชาติ เพราะเราก็ไม่ได้ปิดกั้นไม่ให้ใครเขามา แต่เราก็ไม่แสวงหามันเหมือนกัน ปล่อยไปตามฟ้าลิขิต