ขอความช่วยเหลือหน่อย ว่า สัญลักษณ์เน้นคำในนิยายควรจะใช้ยังไงถึงจะถูกต้องที่สุด )จากนักเขียนน้องใหม่มือสมัครเล่น)

คือว่าในตอนนี้ผมกำลังตรวจคำผิดและแก้ไขการใช้เครื่องหมายต่างๆในนิยายอยู่(เพราะผมยังเป็นนักเขียนมือใหม่อยู่) แต่ว่าจากที่เปิดค้นหาในกูเกิลมันก็ไม่ใช่เจอสิ่งที่ผมสงสัยไปได้ทุกอย่าง คือว่าผมสงสัยในการเขียนในรูปแบบหนึ่งที่ผมหาตัวอย่างและคำอธิบายไม่ได้เลยครับ แม้ผมจะไปดูนิยายของคนอื่นในแต่ละเรื่องมาแล้ว มันก็ไม่มีคำว่าเหมือนกันเลย ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าจะเชื่อใครดีถึงจะเขียนได้ถูกต้องกับหลักในการเขียนนิยาย ยกตัวอย่างเช่น ถ้าผมต้องจะเขียนคำที่เน้นเป็นพิเศษ ควรจะต้องทำยังไง เพราะว่าการเน้นคำมันมีหลายแบบมากจริงๆครับ

หากใครรู้คำตอบหรือมีความคิดเห็นอะไรดีๆก็มาแสดงตอบบอกผมหน่อยนะ หรือไม่ก็ไม่อยากตอบอธิบาย ก็ตอบเพียงแค่ว่าข้อไหนมันถูกต้องแล้วหรือผิดก็พอนะครับ

ตัวอย่างที่หนึ่ง ผมจะใช้มุมมองบุคคลที่สาม โดยการเน้นคำนี้ ผมไม่รู้ว่าควรจะใช้ทั้งตัวหนาและตัวเอียงพร้อมกันดีหรือไม่
    สุดาเดินไปในเขตเมืองหลวง เพื่อหาร้านอาหารที่เธอจำได้จนขึ้นใจ ที่ชื่อร้านว่า ครัวอร่อย ร้านนี้

ตัวอย่างที่สอง ผมจะใช้มุมมองบุคคลที่สาม คือเวลาที่มีเสียงดังสนั่นจากธรรมชาติหรือสิ่งของรอบตัว เราควรจะใช้แค่ตัวหนาเพียงอย่างเดียวหรือไม่
    เปรี้ยง ! เสียงฟ้าร้องดังสนั่นทำให้ทุกคนต่างสะดุ้งตกใจ

ตัวอย่างที่สาม ผมจะใช้มุมมองบุคคลที่สาม เวลาเราตกใจสุดขีดหรือตะโกน จะใช้ตัวหนาในบทคำพูดได้ไหม
    “โอ้ ! พระเจ้าช่วยด้วย !” สมชายอุทานด้วยความตกใจ

ตัวอย่างที่สี่ ผมจะใช้มุมมองบุคคลที่สาม ในเวลาตัวละครคิดในใจ เราจะใช้ทั้งตัวหนาและตัวเอียงพร้อมกันได้ไหม ถ้าหากมันเป็นการเหมือนตะโกนในใจ
    “มันอะไรกัน ?!” สมชายมองกลอกตาขึ้นฟ้า เมื่อขนมปังที่เก็บไว้ได้มีหนูมาแทะ โอ้ ! พระเจ้าช่วย ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ !

ตัวอย่างที่ห้า ผมจะใช้มุมมองบุคคลที่หนึ่ง ถ้าหากเราเปลี่ยนมาใช้บุคคลที่หนึ่งแล้ว เราจะใช้ตัวเอียงมาเป็นเหมือนคำนึกในใจให้เหมือนกับในมุมมองบุคคลที่สามได้หรือไม่
    “อ๋อ ไม่เป็นอะไรค่ะ ฉันยังไม่หิว” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธขนมที่พี่ชายยื่นมาให้ อื๋อ... ถ้าได้กินมีหวังได้ตายคาส้วมแน่

ตัวอย่างที่หก ผมจะใช้มุมมองบุคคลที่สาม เราจะสามารถใช้ทั้งตัวหนาและตัวเอียงในบทพูดพร้อมกันได้ไหม
    “นั่นมันตัวอะไร !?” สมชายอุทานอย่างตกใจ เมื่อเห็นอะไรบางอย่างที่คืบคลานออกมาจากชักโครก

ตัวอย่างที่เจ็ด ผมจะใช้มุมมองบุคคลที่สาม เราจะใช้ทั้งตัวหนาและตัวเอียงพร้อมกันเลยได้ไหมในบทพูดเฉพาะเจาะจงในบาคำ
    “ฉันสั่งว่า ไปให้พ้น เธอคงเข้าใจใช่ไหม ?” สมชายขับไล่น้องสาวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นอย่างไม่ชอบใจ

ตัวอย่างที่แปด ผมจะใช้มุมมองจากบุคคลที่สาม บางคนที่ผมเจอก็ใช้ตัวหนาในบทพูดแบบเฉพาะเจาะจงเช่นนี้แทน
    “ฉันสั่งว่า ไปให้พ้น เธอคงเข้าใจใช่ไหม ?” สมชายขับไล่น้องสาวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นอย่างไม่ชอบใจ

ตัวอย่างที่เก้า ผมจะใช้มุมมองบุคคลที่สาม ในบางครั้งก็จะมีคนใช้ตัว ฿ ในบทคำพูดแบบเฉพาะเจาะจงด้วย
    “ฉันสั่งว่า ฿ไปให้พ้น฿ เธอคงเข้าใจใช่ไหม ?” สมชายขับไล่น้องสาวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นอย่างไม่ชอบใจ

ตัวอย่างที่สิบ ผมจะใช้มุมมองบุคคลที่สาม ในบางครั้งผมก็จะเห็นว่านักเขียนบางคนใช้สัญลักษณ์ ฿ ตัวนี้ หรือไม่ก็ใช้สัญลักษณ์อื่นที่ผมจำไม่ได้แทนมาเป็นตัวเน้นคำ มันถูกหรือไม่
    ฉันเดินไปในเขตเมืองหลวง เพื่อหาร้านอาหารที่จำได้จนขึ้นใจ ที่ชื่อร้านว่า ฿ครัวอร่อย฿ ร้านนี้

ตัวอย่างที่สิบเอ็ด ผมจะใช้มุมมองบุคคลที่สาม ถ้าหากเราจะใช้ทั้งตัวเอียงและตัวหนาพร้อมกันในเสียงจากธรรมชาติจะได้ไหม
    เปรี้ยง ! เสียงฟ้าร้องดังสนั่นทำให้ทุกคนต่างสะดุ้งตกใจ

ตัวอย่างที่สิบสอง ผมสงสัยมานานแล้วว่าการใช้ตัวเอียงในประโยคที่บอกว่า ย้อนเวลา มันหมายถึงยังไง คือว่าผมยังหาตัวอย่างไม่ได้และรวมถึงในความหมายที่บอกว่ามันยังใช้ในตัว จดหมาย ด้วย ในหัวข้อนี้ช่วยอธิบายทีในหัวข้อจดหมาย แต่ส่วนย้อนเวลามีตัวอย่าง
    ย้อนกลับไปเมื่อแปดร้อยปีก่อน มีอัศวินผู้กล้าหาญขี่ม้าไปช่วยองค์หญิงที่ปราสาทจากมังกรผู้ชั่วร้าย - มันประมาณนี้หรือเปล่า ?

ตัวอย่างที่สิบสาม ผมไม่รู้ว่าเครื่องหมายตัวนี้ ‘ มันใช้สำหรับอะไร ?