หลังจากไม่ได้ล็อกอินเข้ามานานมากหลายปี
กระทู้นี้จะไม่เขียนยืดยาวใดๆ ทั้งสิ้น อยากแบ่งบันประสบการณ์ตอนหยุดสเตียรอยด์ให้หลายๆคนได้รู้ เผื่อเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย
เริ่มเรื่องมาตั้งแต่ วันสุดท้ายของปี 2557 จู่ๆหน้าก็มีผื่นแดงขึ้น ด้วยความเขลา ไม่คิดเยอะ เดี๋ยวมันก็หาย ก่อนนอนก็มาร์กหน้าด้วยอะไรสักอย่าง *สารภาพว่าจำไม่ได้*
ตื่นนอนด้วยความสดชื่นมากกกกก พอแปรงฟัน ล้างหน้า เท่านั้นแหละ... หน้าเห่อแดงมากกกก ระดับไม่มีที่ว่างเลยค่ะ ทำใจกล้าเอามือลูบดู
อยากจะร้องไห้ ฮรือออออ มันสากมากกกกก ใจหล่นมากวินาทีนั้น รีบออกจากบ้านไปโรงพยาบาลด้วยความเร็วสูง
*** 1 ม.ค. 58 ไปถึงโรงพยาบาล ไม่ได้หาค่ะหมอ ให้มาอีกทีวันที่ 6 ม.ค. ///แล้วอีก 5 วันที่เหลือจะใช้ชีวิตอย่างไร
- หยุดทาครีมทุกชนิด กันแดดก็ไม่ทา นอนแหกอยู่บ้าน ไม่ไปไหน ไม่ออกไปเจอใครทั้งสิ้น
*** 6 ม.ค. 58 ไปโรงพยาบาลอีกรอบ เจอคุณหมอผิวหนัง คุณหมอหน้าใสก็เอาไฟส่องหน้า หมอตกใจตาโต ว่าไปแพ้อะไรเบอร์นั้นครับบบ
ค่ะ แพ้มาก เล่าให้หมอฟัง หมอก็ตรวจอย่างละเอียด กลับบ้านได้ยามา 2 อย่าง ยาทา และยากิน หมอบอกว่าถ้าหายแล้วให้หยุดทานะครับ
*** วันที่ 11 ม.ค. 58 ต้องไปสังขละบุรี ก็แบกหน้าเห่อๆ (น้อยลง) ไปนั่นแหละค่ะ อยากเที่ยวก็อยาก อยากให้หน้าหายก็อยาก
- ประมาณ 2 สัปดาห์ เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ เปิดหน้าได้ นึกขอบคุณคุณหมอตลอดเวลา และนึกถึงคำสั่งด้วยว่า ถ้าหายแล้วให้หยุด
ฮะ ฮะ ฮ่าาา งั้นหยุดเลยแล้วกัน แค่คืนเดียวเท่านั้นแหละ ไอ้ผดแดงก็พากันบุกหน้าอีกแล้วค่ะ ก็เลยใช้ต่อไป
*** ต้นเดือน กุมภาพันธ์ 2559 ***
เริ่มรู้สึกว่า ทำไมหน้าแพ้ง่ายอะไรเบอร์นั้นคะคุณณณณณ เอ่ะอ่ะ แดง เอ่ะอ่ะผดขึ้น อะไรกันนัก เลยเสิร์ชดูเรื่องสิว
------- เท่านั้นแหละ -------- สติมา
ที่ข้าเป็นนี่มันสิวสเตียรอยด์!!!!! จุกมาก เบ้าตาร้อนผ่าวๆ เกิดมาอายุ30กว่า เพิ่งเคยเป็นนี่แหละ เกิดอะไรกับเบญจเพศของข้ากัน
สรุปว่ายาที่ทานั่นแหละที่มีสเตียรอยด์แบบอ่อนมาก แต่ค่ะแต่...ข้าใช้มาเป็นปีค่ะ อ่อนแค่ไหนก็ใจก็สลายยยยย
เอาล่ะ น้ำมาเยอะแล้ว เนื้อเลยแล้วกัน
ยังไม่สายไป เราเลิกกันเถอะ สเตียรอยด์
กระทู้นี้จะไม่เขียนยืดยาวใดๆ ทั้งสิ้น อยากแบ่งบันประสบการณ์ตอนหยุดสเตียรอยด์ให้หลายๆคนได้รู้ เผื่อเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย
เริ่มเรื่องมาตั้งแต่ วันสุดท้ายของปี 2557 จู่ๆหน้าก็มีผื่นแดงขึ้น ด้วยความเขลา ไม่คิดเยอะ เดี๋ยวมันก็หาย ก่อนนอนก็มาร์กหน้าด้วยอะไรสักอย่าง *สารภาพว่าจำไม่ได้*
ตื่นนอนด้วยความสดชื่นมากกกกก พอแปรงฟัน ล้างหน้า เท่านั้นแหละ... หน้าเห่อแดงมากกกก ระดับไม่มีที่ว่างเลยค่ะ ทำใจกล้าเอามือลูบดู
อยากจะร้องไห้ ฮรือออออ มันสากมากกกกก ใจหล่นมากวินาทีนั้น รีบออกจากบ้านไปโรงพยาบาลด้วยความเร็วสูง
*** 1 ม.ค. 58 ไปถึงโรงพยาบาล ไม่ได้หาค่ะหมอ ให้มาอีกทีวันที่ 6 ม.ค. ///แล้วอีก 5 วันที่เหลือจะใช้ชีวิตอย่างไร
- หยุดทาครีมทุกชนิด กันแดดก็ไม่ทา นอนแหกอยู่บ้าน ไม่ไปไหน ไม่ออกไปเจอใครทั้งสิ้น
*** 6 ม.ค. 58 ไปโรงพยาบาลอีกรอบ เจอคุณหมอผิวหนัง คุณหมอหน้าใสก็เอาไฟส่องหน้า หมอตกใจตาโต ว่าไปแพ้อะไรเบอร์นั้นครับบบ
ค่ะ แพ้มาก เล่าให้หมอฟัง หมอก็ตรวจอย่างละเอียด กลับบ้านได้ยามา 2 อย่าง ยาทา และยากิน หมอบอกว่าถ้าหายแล้วให้หยุดทานะครับ
*** วันที่ 11 ม.ค. 58 ต้องไปสังขละบุรี ก็แบกหน้าเห่อๆ (น้อยลง) ไปนั่นแหละค่ะ อยากเที่ยวก็อยาก อยากให้หน้าหายก็อยาก
- ประมาณ 2 สัปดาห์ เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ เปิดหน้าได้ นึกขอบคุณคุณหมอตลอดเวลา และนึกถึงคำสั่งด้วยว่า ถ้าหายแล้วให้หยุด
ฮะ ฮะ ฮ่าาา งั้นหยุดเลยแล้วกัน แค่คืนเดียวเท่านั้นแหละ ไอ้ผดแดงก็พากันบุกหน้าอีกแล้วค่ะ ก็เลยใช้ต่อไป
*** ต้นเดือน กุมภาพันธ์ 2559 ***
เริ่มรู้สึกว่า ทำไมหน้าแพ้ง่ายอะไรเบอร์นั้นคะคุณณณณณ เอ่ะอ่ะ แดง เอ่ะอ่ะผดขึ้น อะไรกันนัก เลยเสิร์ชดูเรื่องสิว
------- เท่านั้นแหละ -------- สติมา
ที่ข้าเป็นนี่มันสิวสเตียรอยด์!!!!! จุกมาก เบ้าตาร้อนผ่าวๆ เกิดมาอายุ30กว่า เพิ่งเคยเป็นนี่แหละ เกิดอะไรกับเบญจเพศของข้ากัน
สรุปว่ายาที่ทานั่นแหละที่มีสเตียรอยด์แบบอ่อนมาก แต่ค่ะแต่...ข้าใช้มาเป็นปีค่ะ อ่อนแค่ไหนก็ใจก็สลายยยยย
เอาล่ะ น้ำมาเยอะแล้ว เนื้อเลยแล้วกัน