เราแต่งงานกันไป3ปีจะ4ปีแล้ว มีลูกด้วยกัน1คน เราคิดว่าการแต่งงานมีลูกมันคือที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของทั้ง2คน และมันอาจจะทำให้หลายๆอย่างเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีได้ แต่มันไม่ได้สวยงามเหมือนมีกลีบกุหลาบโรยไว้เลย
ในสายตาของเราเค้าดูเปนผู้ชายที่มีความเปนผู้นำสูง คนกล้าแสดงออก กล้าพูด ไม่กลัวใคร อารมณ์ร้อน ปากอย่างใจอย่าง มองๆดูก้ออาจจะดี เค้าปกป้องเราได้แต่มันก้อแค่ตอนแรกๆแค่นั้นเอง ในความที่เค้าเป็นคนของสังคม เปนคนเพื่อนเยอะ รู้จักคนเยอะ ใครชวนไปไหนไปหมด โดยไม่สนใจว่าเรากับลูกจะรู้สึกยังไง  เค้าเรียนอย่างเดียวมีครอบครัวทางบ้านเค้าส่งเงินให้เค้าใช้ เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยคอยส่งค่านมลูกและทางบ้าน เค้าบอกว่าเค้าเรียนหนักไม่สามารถทำงานช่วยเราได้ เราก้อไม่คิดไร!!! ทุกครั้งที่ทะเลาะกันจะมีเรื่องเหล้า เรื่องติดเพื่อน แค่นี้ไม่มีเรื่องใด เวลาเราทำงานเค้าจะนั่งกินเหล้าที่บ้านเพื่อนแทบทุกครั้งและปล่อยให้เรานั่งรอทั้งที่เราเลิกงานแล้วยุบ่อยๆ เคยพาเรารถล้มแล้ว2ครั้งเพราะเมาแต่ก้อดีที่ไม่เปนไรมาก ทุกครั้งได้แต่เงียบเราและพยายามอดทนไม่พูดอะไร และหลายครั้งที่ไปทำงานสายเพราะไม่มีใครไปส่งทำงานและไม่มีรถจนได้ออกจากงาน แล้วเรื่องล่าสุดที่เราคิดว่าเราจะเอายังไงกับชีวิตคู่ของเราดี เราควรอยู่หรือว่าควรไป
เรื่องมีอยู่ว่าเย็นวันนั้นเค้าไปกินเหล้ากับเพื่อนส่วนเรากับมาจากบ้านไปหาลูกแต่เราไม่มีกุญแจเข้าห้อง จึงโทรหาเค้า ให้เอากุญแจมาให้ที่ห้อง
A ยุไหนเอากุญแจมาให้หน่อย เข้าห้องไม่ได้
B ไม่ว่างกินเหล้า ยุกับเพื่อน อยากได้ก้อมาเอาเอง(น้ำเสียงหงุดหงิด)
A จะไปยังไงก้อเอามาให้ก่อนจะกินก้อค่อยกลับไปใหม่ก้อได้นิ่(ระยะทางเกือบ10โลได้)
B ก้อบอกว่าถ้าอยากได้ให้มาเอาเอง อย่ามาวุ่นวายได้มั้ย
A เฮ้ย เหนแก่ตัวว่ะ ก้อบอกว่าเอามาให้ก่อน จะกินค่อยกลับไปกิน เอามาให้ก่อนได้มั้ย
B อย่ามาเรื่องมากบอกว่ากินเหล้ายุ (ตัดสายใส่)
#เราโทรไปอีกเปนสิบๆสายทั้งร้องไห้ ทั้งน้อยใจทั้งโกรธทั้งเสียใจ โทรเบอร์เค้าและเบอร์เพื่อนเค้า ไม่มีใครรับสายเราเลย
นั่งแมร่งยุหน้าห้องเปน ชม.นั่งเอ๋อเหมือนคนบ้า #นี่มันหลายครั้งแล้วนะเว้ยทำไมต้องทนทำไม ทำไมหลายๆอย่าง
เลยลองไปหากุญแกในเสื้อผ้าที่ตากไว้หน้าหอก้อเลยเจอและเข้าห้องได้ นอนร้องไห้ยุพักใหญ่ กุจะมายุเหมือนคนโง่เหมือนที่แม่สอนบอกกูหรอ สำหรับคงเอาไม่ยุ #ลุกขึ้นได้ไปอาบน้ำแต่งตัวไปนั่งเล่นร้านเหล้าพี่ดีกว่ากินเบียร์หมด6ขวดกับพี่2คน ทั้งที่เราเลิกเที่ยวเลิกกินเหล้าตั้งแต่ออกจากงานได้เป็นปีแล้ว คอกว่าจะทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้นจะเปลี่ยนใหม่จะทำเพื่อลูกเพื่อครอบครัวของเรา แต่แมร่ความดีของกูเอาชนะไม่ได้
แต่เราก้อยังพยายามโทรหา โทรตลอดจนกลับห้องตอนตี2 เจอเค้ากลับมานอนยุห้องล่ะ พยายามเคาะยุพักใหญ่เคาะเท่าไหร่ก้อไม่ตื่นเรากับเพื่อนเลยช่วยกันงัดห้อง แต่มันดันล็อกกลอนข้างบนด้วย (จงใจไม่ให้กูเข้าห้องหรอ) เราเลยเคาะๆ เค้าเลยลุกมาเปิดให้
A นอนไรขนาดนั้น เคาะยุเปน ชม.หัวเราะ (ยืนยัยนอนยันว่าไม่เมา)
B น่าตาโมโหมา....เปิดประตูออกมาแล้วคือถีบเราอ่ะ ล้มลงกับที่ เรารีบลุกขึ้น กะสู้ขาดใจวิ่งเข้าใส่มัน แต่โดนจับบีบคอแล้วโดนผลักลงกับพื้นแล้วเหยียบเราต่อ เพื่อนกับแฟนเพื่อนที่ยุห้องข้างๆมาห้ามและดึงเราหนี
A กลับมาทำไม ทำไมไม่อยู่ในที่ของ กลับมาอีกทำไม ผลักเราล้มอีกรอบ แทบไม่มีแรงลุก มันเดินไปนั่งจะไปนั่งเล่นคอม เราลุกขึ้นไป
จับโน๊ตบุ๊คได้โยนลงกับพื้น แล้วมันก้ออาระวาดขึ้นอีกรอบเพื่อนเลยรีบลากตัวเราออกมาห้องเพื่อนแล้วปล่อยมันยุคนเดียว เพื่อนบอกว่ามันพังทุกอย่างแล้วมันก้อขับรถออกไป พอมันออกไป เราเลยเดินกลับมาดูห้อง คือสิ่งที่เห็นทุกอย่างพังหมด พังทุกอย่างตู้เสื้อผ้า ประตูห้องน้ำ กระจก ตู้เครื่องแป้ง เก้าอี้ และอีกหลายๆอย่าง
ครั้งนี้มันหนักกว่าทุกครั้งว่ะ เราเริ่มคิดว่าเราทนเกินไปมั้ย ที่อยู่ทุกวันนี้เพื่อลูกทั้งนั้น เราไม่พร้อมกับอะไรทั้งนั้น  เราออกมาขอยุหอพี่เพื่อที่ยังไม่อยากเจอหน้าเค้า กลับไปรึไม่กลับไปดี