เป็นกระทู้แรก น่ะ เป็นกระทู้ระบาย แก้เครียด ใครมีความเห็นไรก้อพูดคุยได้
คือเรื่อง มันมีอยู่ว่า ตอนม.3 เราบังเอิญไปถูกตา ต้องใจเพื่อน ในห้องตัวเองคนหนึ่ง ซึ่งเมื่อก่อนเนี่ย เราไม่ได้สนใจไรเลย น่ะ คือตอนนั้นเพิ่งเปิดเทอมมาไหม เจอกันครั้งแรกเค้า ไว้ผมยาวแล้วคือเราเห็นแล้วปลื้มมาก น่ารักที่สุด ชอบมาก คือในสายตาเราเค้าดูสวยอ่ะ แล้วพอเวลาผ่านไปเราเริ่มสังเกตตัวเองสักพักเราเริ่มรู้สึกว่า เห้ย เราชอบ ผู้หญิงคนนี้ว่ะ ก็เป็นครั้งแรก น่ะที่รู้สึกอย่างนี้ แบบ ตอนแรกเราไม่กล้ายอมรับตัวเองเท่าไรใช่เวลานานพอสมควรกว่าจะทำใจได้ ในช่วงม.3 อ่ะ เราไม่ได้สนิทไรกับเพื่อนคนนั้นเท่าไร แต่ก็มีคุยกันบ้างในฐานะเพื่อนร่วมห้อง พอจบม.3 จะขึ้นม.4 ก็คือที่ โรงเรียนต้องสอบคัดเลือกห้อง เรากับเพื่อนที่เราชอบก็ได้อยู่ห้องเดียวกัน ถือได้ว่าเป็นไรที่ ปลื้มมาก คือตอนนั้นเพื่อนในกลุ่มของเราอ่ะ ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเราเลยสักคนเดียว แต่ก็มีเพื่อนจากห้องเดิมมาด้วยแต่เราไม่สนิท เราจะสนิทกับเพื่อนที่เราแอบชอบมากกว่าเพราะเป็นพวกนิสัยในกลุ่มคล้ายกันมั่ง ก็ได้นั่งด้วยกันตอนขึ้นม.4 แต่ความสุขมันผ่านไปเร็วเสมอ ด้วยเหตุผลที่เรายังไม่รู้จักนิสัยกันดีเท่าไร และเราเป็นคนที่เอาแต่ใจค่อนข้างมาก เราจึงบอก กับ เพื่อนที่เราชอบไปว่า เราอึดอัด เวลาอยู่ด้วย ซึ่งคือเราไม่ได้หมายถึงรังเกียจไร ซึ่งตอนนั้นมันอาจเป็นอารมณ์ชั่ววูบของเรา ซึ่งเราก๊ไม่คิดว่าคำพูดของเราจะทำลายความสัมพันธ์ของเราไปคือหลังจากนั้น เพื่อนคนที่เราแอบชอบ ก็แยกกลุ่มกันไปเรากลายเป็นคนแปลกหน้านั่งไกล้กันก็แบบ เงียบยิ่งกว่าเดิมซะอีก เศร้าแปป ซึ่งต่อจากนั้นเพื่อนที่เราชอบก็ตั้งตัส คบกับรุ่นพี่ในโรงเรียน คือร้อง
หนักมาก... ก็ได้แต่ทำใจ ต่อไป ปัจจุบันเราก็ยังแอบชอบเพื่อนคนนั้นอยู่ ตอนนี้อยู่เราม.5 ก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม ตอนที่อยู่ม.3 แล้วเราก็ไม่ได้สนิทกับเพื่อนที่เราชอบเลย แทบจะคุยกัน 1 ครั้ง/1ภาคเรียน ก็ว่าได้ ซึ่งประโยคที่คุยจะเป็นถามว่ามีปากกาให้ยืมไหมเป็นประโยคที่พิเศษมาก สำหรับเรา ขอจบเรื่องดราม่าเพียงเท่านี้
ป.ล. เราเป็นผู้หญิงน่ะไม่ใช่ผู้ชาย เพื่อนที่เราชอบเราไม่แน่ใจแต่เค้ามีแฟนเป็นผู้หญิงน่ะ
ใครเคยแอบชอบเพื่อนในห้องตัวเองบ้าง?
คือเรื่อง มันมีอยู่ว่า ตอนม.3 เราบังเอิญไปถูกตา ต้องใจเพื่อน ในห้องตัวเองคนหนึ่ง ซึ่งเมื่อก่อนเนี่ย เราไม่ได้สนใจไรเลย น่ะ คือตอนนั้นเพิ่งเปิดเทอมมาไหม เจอกันครั้งแรกเค้า ไว้ผมยาวแล้วคือเราเห็นแล้วปลื้มมาก น่ารักที่สุด ชอบมาก คือในสายตาเราเค้าดูสวยอ่ะ แล้วพอเวลาผ่านไปเราเริ่มสังเกตตัวเองสักพักเราเริ่มรู้สึกว่า เห้ย เราชอบ ผู้หญิงคนนี้ว่ะ ก็เป็นครั้งแรก น่ะที่รู้สึกอย่างนี้ แบบ ตอนแรกเราไม่กล้ายอมรับตัวเองเท่าไรใช่เวลานานพอสมควรกว่าจะทำใจได้ ในช่วงม.3 อ่ะ เราไม่ได้สนิทไรกับเพื่อนคนนั้นเท่าไร แต่ก็มีคุยกันบ้างในฐานะเพื่อนร่วมห้อง พอจบม.3 จะขึ้นม.4 ก็คือที่ โรงเรียนต้องสอบคัดเลือกห้อง เรากับเพื่อนที่เราชอบก็ได้อยู่ห้องเดียวกัน ถือได้ว่าเป็นไรที่ ปลื้มมาก คือตอนนั้นเพื่อนในกลุ่มของเราอ่ะ ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเราเลยสักคนเดียว แต่ก็มีเพื่อนจากห้องเดิมมาด้วยแต่เราไม่สนิท เราจะสนิทกับเพื่อนที่เราแอบชอบมากกว่าเพราะเป็นพวกนิสัยในกลุ่มคล้ายกันมั่ง ก็ได้นั่งด้วยกันตอนขึ้นม.4 แต่ความสุขมันผ่านไปเร็วเสมอ ด้วยเหตุผลที่เรายังไม่รู้จักนิสัยกันดีเท่าไร และเราเป็นคนที่เอาแต่ใจค่อนข้างมาก เราจึงบอก กับ เพื่อนที่เราชอบไปว่า เราอึดอัด เวลาอยู่ด้วย ซึ่งคือเราไม่ได้หมายถึงรังเกียจไร ซึ่งตอนนั้นมันอาจเป็นอารมณ์ชั่ววูบของเรา ซึ่งเราก๊ไม่คิดว่าคำพูดของเราจะทำลายความสัมพันธ์ของเราไปคือหลังจากนั้น เพื่อนคนที่เราแอบชอบ ก็แยกกลุ่มกันไปเรากลายเป็นคนแปลกหน้านั่งไกล้กันก็แบบ เงียบยิ่งกว่าเดิมซะอีก เศร้าแปป ซึ่งต่อจากนั้นเพื่อนที่เราชอบก็ตั้งตัส คบกับรุ่นพี่ในโรงเรียน คือร้อง
ป.ล. เราเป็นผู้หญิงน่ะไม่ใช่ผู้ชาย เพื่อนที่เราชอบเราไม่แน่ใจแต่เค้ามีแฟนเป็นผู้หญิงน่ะ